Weet je, ik snuister graag rond op zoek naar objecten die een verhaal vertellen, en in het bijzonder bij bonneke in de atelier Ik vind daar altijd wel wat terug. In de atelier zijn schatten aanwezig die een geschiedenis dragen en een vertoon zijn van hoe het ambt van zadelmaker geëvolueerd is.

Eerlijk, het is ook een beetje nostalgisch. Het herinnert aan de periode van de bompa van Jannike en hoe hij met veel liefde, geduld, passie zadels maakte die bijna altijd perfect pasten voor het paard en voor de ruiter.

Voor ik verdrink in een tranenwaterval, neem ik je mee naar een tijd waar paardenkoersen dagelijkse kost waren. Ik dank bonneke voor haar mooi verhaal en anekdote.

Ik liep rond in het atelier en probeerde op vraag van Jannike een beetje op te ruimen. Misschien is de term oprommelen een betere omschrijving.

In ieder geval ontdekte ik iets wat leek op een zadel, toch niet helemaal. Het was ook een beetje heel erg bestoft. Net een beetje wanneer de spelers van Jumanji het spel vinden dat helemaal bezand is door zijn wilde avonturen in the jungle of de sahara.

'Dat is een heel oud koerszadel, Chari'ke.' Bonneke stond plots achter mij en haar blik veranderde. Ze droomde helemaal weg en begon te vertellen.

'Paardenkoersen waren hier in Sterrebeek bijna dagelijkse kost. Soms denk ik nog steeds de hoeven te horen van de galopperende paarden of van de dravers.'

'Zoals je wel weet, binnen de tak van de rensport heb je enerzijds de galoppeurs – Jockey's genoemd en anderzijds de dravers – sulky's genoemd. '

'De Drafsport is een vorm van paardensport, waarbij wedstrijden worden gelopen met paarden die voor een licht karretje – sulky genoemd – zijn gespannen. De sulky is een lichte tweewielige kar. de pikeur bevindt zich op een sulky achter het paard. De paarden mogen uitsluitend in draf lopen.'

Eigenlijk wilde ik haar gedachtestroom niet onderbreken, maar ik kon het niet laten, want dit object had niks met sulky's te maken! 'Bonneke, dat is toch geen onderdeel van een sulky?'

Ze keek me een beetje verdwaasd aan, was het omdat ik haar even uit haar droomzoete gedachten haalde of omdat ik iets te betweterig de opmerking eruit gooide.

'Je hebt gelijk', zei ze, 'dit is een koerszadel gemaakt voor de galopsport, voor de jockey's of zoals wij hier zeggen de galoppeurs.' 'Want Jockey's kunnen ook andere dieren berijden, zoals kamelen of drommedarissen.'

Ze begon te lachen, 'ik weet nog goed, dat die galoppeur hier toe kwam en tegen Julien zei dat hij een koerszadel moest hebben op maat en zo klein en licht mogelijk.'

'Tjah, in de rensport moet je kijken naar het totale gewicht, het gewicht van het zadel en de jockey en dat is afhankelijk van het type rennen.' Je hebt het klassieke rennen waarbij de jonge paarden tegen elkaar moeten rennen, maar ook conditierennen en rennen voor alle leeftijden.'

'In ieder geval', ging ze verder, je weet dat Jockey's zo licht mogelijk moeten zijn. ' Ik geloof dat hun gewicht tussen de 45 kg en 55 kg ligt'. 'In bepaalde kringen zorgde dat voor familiedramaÿs, zo kende ik een jockey die de paarden trainde, maar wanneer het wedstrijd was, zijn jongere en lichtere broer erop werd gezet en met het prijzengeld ging lopen.'
Maar goed, jockey’s doen alles om zo weinig mogelijk te wegen, whisky drinken, niet eten en veel sauna.” Ze lachte, “zo verging het ook deze jockey.” “Dit zadel, Jannike is wel het kleinste, lichtste koerszadeltje ooit gemaakt door Craessaerts.” Ze raakte het zadel aan, alsof het plots tot leven zou komen. “Het is nu niet alsof een galoppeur in het zadel zit.” “Het is geen dressuur”, grapte ze. “Ze staan min of meer voorover gebogen, de hurkzit, zo vangt de galoppeur minder wind en het paard kan hierdoor het gewicht van de jockey het gemakkelijkst dragen.” “Dus echt groot moet het zadel niet zijn, er komen enkel stijgbeugels aan met zeer korte stijgbeugelriemen.”