We keken samen naar neighbours je hield van dettol en van Marseille zeep. Je maakte pudding op z'n Engels (saroma)je kocht me elke zaterdag grills chips van Smith in het winkeltje van vontje en Berten. Je vertelde over de Engelse soldaat je eerste liefde. Je kwam me dagelijks wassen en rolde met je ogen (net zoals ik dat kan en mama) als mijn pa zotte kuren vertoonde (nog altijd niet verleerd). Elke zaterdag morgen kwam je me halen en muis moest mee. Trouw op post.

Toen plots, 5 jaar later was er geen samen kijken naar neighbours meer, de pudding smaakte slecht, dettol was een geur die ik niet meer graag rook. Grills chips kocht ik niet meer....muis werd aan de kant gezet en ging niet meer mee...plots geen oma meer.

Het spijt me oma dat je me niet hebt zien opgroeien tot wie in nu ben. Ik heb het raden er naar wat je zou denken of zeggen. Ik hoop dat je zult zeggen dat ik op je lijk, een vrouw om trots op te zijn. Maar oma ik ben lang boos geweest op jou. Vergeef me alsjeblieft. Het spijt me. Maar oma ik zie je nog altijd graag en ik mis je nog altijd elke dag.... Maar oma ik hoop dat je gelukkig bent en met een gerust hart kunt zien hoe goed wij het allemaal hebben. De enige pijn die je kan hebben is het feit dat het ons (heel de familie Vanhoutte) niet gelukt is om ons samen te houden, jouw wens. Maar oma dat geeft niet, ik weet zeker dat iedereen jouw mist en je graag ziet.

Ik moet nu afscheid nemen, even maar. We zien elkaar terug. De hemel zal niet weten wat er hen overkomt. Dat beloof ik. Oma nog 1 ding. Bedankt voor al je liefde je hoop en je solidariteit.

Ik ga je missen...je kleindochter Chari De Leeuw