Oh my god! Ik lees overal dat zinnetje in vele variaties. Be yourself of stay through to yourself! Dan denk ik wat bedoelen ze daar mee? Ik weet de helft van de tijd niet wie ik ben… 😊 Dat bedoel ik geheel positief. Let me explain!

Ik ben soms de superheldin die anderen gelukkig maakt en het gevecht aan gaat met onrechtvaardigheid, triestheid, boosheid en ongeluk. Andere keren voel ik mij een nietsnut, wanneer mijn vriend weer eens mijn klodden oplost met zijn praktisch handige Drievuldigheid. ‘Handigheid is soms een vloek’ zegt hij dan. Hij moest eens weten hoe graag ik zou willen beschikken over die superkracht! 

Soms ben ik het kleine meisje dat van eenhoorns houdt, roze-tinten en romantische films. Andere momenten grijp ik terug naar mijn boos tien-ezel gedrag en ‘heb ik een momentje’. Ik hou van het leven, van mensen en nog meer van dieren. Wanneer ik paardrijd denk ik terug aan Chira, een tekenfilmfiguur vanuit mijn jeugdjaren. Ze bestreed het kwade op haar vliegend paard met gekleurd haar. Hetzelfde gevoel had ik toen ik nog zwom. Het water gaf me een bevrijdend gevoel- het tegenovergestelde van Ariel de kleine zeemeermin die mens wilde zijn.

Ik zing graag en goed - vind ik toch  - dan beeld ik me in dat ik speel in het sportpaleis voor die duizenden fans die speciaal voor mij gekomen zijn.  Ik vertel de grappigste dingen – toch in mijn hoofd – met de beste bedoelingen – in mijn hoofd 😊. Ik wil dat anderen zich goed voelen en gelukkig zijn. Toch ga ik geen confrontaties uit de weg en kan ik echt goed ruzie maken en eerlijk soms lucht dat ook op.

 Ik hou van boeken want daar kan ik mijn verbeelding in kwijt. Zo verbeeld ik me dan dat ik één van de personages in dat boek ben en neem die rol dan ook heel serieus. Soms trek ik gekke bekken tijdens het lezen of laat ik een zucht los bij spanning of een ‘heuh’ bij een onbegrijpelijk moment. En ja -ik ben als eens vergeten af te stappen van de trein – verschillende keren zelfs. Gelukkig ben ik dan de enige die dat weet… . 

Ik ben plusmama en daar komen ook wel rariteiten bij kijken, dingen die je aangenaam verassen. Het geeft een andere dimensie aan je denken, aan je zijn en aan je leven. Ik draag zorg voor 4 dierenlevens in mijn huishouden – mij er niet bij gerekend en mijn vriend ook niet – humol. Dat geeft eveneens een touch of you aan jezelf. 

Wanneer kook, denk ik dat de choumicha ben van de keuken en steek ik al mijn liefde in mijn gerechten, opdat mijn gezin lekker eten heeft. Even een alter-ego aannemen geeft een boost aan mijn zelfvertrouwen en aan mijn kunnen - toch voor even. 

Bon, mijn punt is, dat we allemaal uniek zijn en allemaal anders. Jezelf zijn of je zijn hangt af van het moment waarin je je bevindt. Degenen die zeggen dat ze zich niet aanpassen en zichzelf blijven, liegen zichzelf gewoon iets voor. Dat is gewoon weg niet mogelijk. 

 Mensen zien maar een stuk van je in een bepaalde setting. Dat is altijd grappig, wanneer je dan ‘uit je rol’ gaat dan schrikken ze zich rot en grijpen ze naar een ander cliché: ‘Zo ken ik haar niet’. En dat is ok, je hoeft ook niet alles te kennen of te weten van iemand. 

Dus jezelf zijn is ook toelaten om je creativiteit de vrije loop te laten en net iemand anders zijn: de superheldin, de amazone, de rockstar of gewoon een liefhebbende vriendin of denken dat je een paard bent 😊. Dat mensen daar iets over te vertellen hebben, dat is dan goed voor hun gelukshormoon. Iedereen is wel eens een vreemde eend in de vijver of iedereen voelt zich wel eens zo. Niets om je over te schamen of weg te steken. Own it wear it like it’s your skin!

 Wat duidelijk is, is dat er veel facetten zijn aan mezelf en ik pin op geen enkele vast, ik wil alle kanten op kunnen. Ik wil creatief blijven, kunnen lachen, er soms over gaan, te veel energie hebben, houden van banale dingen zoals vriendelijkheid, bescheidenheid en een hoge dosis humor – mocht dat nu ’s in een liquide vorm bestaan waren botox en rimpelcrème overbodig.

 Ik hou ervan om iemand anders te zijn, een personage in een boek, een actrice in mijn eigen film. En soms – als het moeilijk gaat – wens ik dat ik een dier ben omdat ik dan kan relativeren: Ben ik veilig? Heb ik voedsel? Heb ik water? Heb ik een dak boven mijn hoofd? Ben ik geliefd door mijn gezin?

Besluit: de helft van de tijd weet ik niet wie ik ben en dat voelt precies zoals het moet, spannend!