Zali de ambivert

Ik hoor het vaak  - in de meest positieve vorm klinkt het zo - ‘ Je bent een extravert persoon ‘ of je hebt een extraverte persoonlijkheid’ of ‘ Je ben wel een sociale meid’. In de meer negatieve vormen klinkt het als ‘ je bent te druk’ of ‘ Zo vermoeiend. 

De extraverte - introverte persoonlijkheiddiscussie wordt niet alleen gevoerd op het niveau van mensen. Dieren worden het etiket ook opgeplakt. In de paardenpsychologie wordt gesproken over ‘Horsenalities’. 

Zo is Lilou - the killer cat - graag onder volk. Je komt bij ons thuis en ze staat onmiddellijk bij je om als eerste gestreeld te worden. Doe je het niet, krijg je een hele scheldtirade in het kats. Ze jaagt op alles wat rondvliegt en dissecteert ze schamteloos. Even goed ligt ze graag van achter te zonnen of te slapen in stilte. Onze Manchester-terrier jachthond wordt liever gerust gelaten. Hij toont zijn emoties enkel aan de mensen die hij het beste kent of wanneer hij Lilou ziet, komt plots het jachtinstinct boven. Ik zie hem dan letterlijk denken: ‘hapje’ ‘Whiskas’. De stratier, dat is een geval apart, ik denk dat hij high sensitive is. Het minste energie - geluidje of iets anders - reageert hij op. Grollen van geluk en zoentjes geven is zijn motto. Toch ligt hij ook graag te smoezen in zijn bench wanneer er geen energie is. Dan is er nog onze merrie… . Zij is graag onzichtbaar, lief, kalm en rustig - low energy. Wanneer ze het krijgt, dan krijgt ze het en wordt ze explosief. Die explosies gebeuren zelden, ze zijn wel memorabel te noemen - op zijn minst. 

Wat betreft de Leeuw in ons huis: De naam De Leeuw verwijst naar een sterk jagend dier die alle macht in de jungle heeft - niet echt introvert dus. Bedankt hoor, daddy! Deze gedachte terzijde.  Introvert en extravert gaat niet over wie is de meest sociale in de groep of de meest stille. Ik vond het niet zo tof hoor, tijdens verschillende opleidingen om er telkens uitgepikt te worden om vooraan te komen staan en een oefening te doen of om een vraagstuk op te lossen. Zelfs wanneer ik me achteraan wegsteek of mij strategisch op een plaats zet dat lijkt op een verdoken hoekje. Dat helpt dus helemaal niet. Misschien dat ik daarom ook jaren aan stuk het middelpunt van spot was? Zie je het wel dat het niet aan mijn gewicht lag, het lag aan mijn extraversie - ik wist het! 

Ja hoor, in de groep wordt vaak van mij verwacht dat ik ambiance en sfeer breng, net omdat ik toch zo sociaal ben. Wanneer ik dat niet doe - omdat ik daar geen zin in heb of mij helemaal niet aangesproken voel - dan vraagt iedereen me of ik me wel goed voel? - Go figure. 

Net zoals mijn huisdieren, ben ik ook graag alleen, hou ik van rust en wil ik niet altijd degene zijn die het gesprek start of gaande houdt. Ik wil niet altijd de clown van de groep zijn. Toch lijkt dat wel de verwachting te zijn van mijn persoonlijkheid. Zo lijkt het erop dat veel mensen denken dat ik een bommetje ben. Dat ik ontplof als ik boos wordt, wat helemaal niet het geval is en ik ben zelden boos hoor. Ik hou mij aan het principe van relativisme en de Bassie quote: Wat er ook gebeurt altijd blijven lachen. 

Het zijn ook mijn dieren die me geholpen hebben om mijn energiepeil dat ik afgeef aan te passen. Te veel energie kan zorgen bij een dier voor angst. Angst wekt adrenaline op en uit zich in verschillende reacties - fligt, fight - flee. Ik wil niet gebeten worden door mijn hond of gekrabd worden door Lilou’s klauwen of gestampt worden door 500 kg wegende knol hoor! Nee, ik wil dat mijn dieren zich goed voel bij mij. Net zoals ik wil dat mensen zich ook goed voelen. Zo ben ik ooit van bureau verhuist omdat de mensen in mijn bureau niet goed overweg konden met mijn extraversie. Ja - ik had kunnen blijven zitten en gooien met de zin ‘ je moet me maar nemen zoals ik ben’ of ‘ik blijf trouw aan mezelf.’ Alleen dat zou niemand gelukkig hebben gemaakt. Ik zou waarschijnlijk veranderd zijn in een boosaardige extraverte demon die op oorlogspad is. Zo’n persoon wil ik niet worden. Daar is het leven veel te mooi voor.  Trouwens, door dat te doen heb ik een veel betere en toffere relatie met mijn collega’s. Ying en Yang in evenwicht dus. Ik merk ook dat ik door mijn energie aan te passen, mijn huisdieren en mensen ook hun energie aanpassen. Op kamp bijvoorbeeld - in Noorwegen - één van de tofste kampen uit mijn jeugd - was er een stille jongen. Om één of andere reden was ik geïntrigeerd door zijn stilte. Ik ging me altijd bij hem zetten. In het begin stelde ik hem 100 vragen, hij gaf altijd interessante antwoorden. Uiteindelijk werd hij naarmate extraverter en bracht hij mij rust tijdens het kamp. Nu begrijp ik het verhaal over energie. 

Mensen vergissen zich vaak. Ik zie er zelfverzekerd uit en ja ik straal dat uit omdat ik uitga dat ik eigenlijk niks te bewijzen heb en de dingen gewoon graag doe. Vergis je niet, wanneer ik een presentatie moet geven, stress ik me kapot. Er loopt altijd wel iets mis. De beamer werkt niet, de zaal is nog bezet of ik struikel over iets. Dan denk ik aan Bassie, en gooi er een grapje uit. Waarschijnlijk komt het grapje zo zelfzeker over dat iedereen begint te lachen en ik bij mezelf denk ‘oef!’

Carl Jung, zwitserse psychiater stelde dat een zuiver extravert of zuiver introvert type niet bestaat: ‘ Zo’n mens zou in een gekkenhuis thuishoren. ‘ Ik ken er nog hoor die in een gekkenhuis horen, los van introvert of extravert…. . 

Het dominante kantje - ja ik heb wel zo’n klein kantje aan mij (kleintje maar) - is misschien bij mij extrovert - ik zie mezelf eerder als een ambivert. Zeg ik met heel veel zelfvertrouwen die eerder past bij een extrovert…. .