Daar waar het vroeger volledig overwoekerd werd....begint het hier stilaan te lijken op een brede baan.... Hmhm...dat geeft weeral andere ideeën Ondertussen leggen we een mooie reserve hout aan en wordt alles onderhouden
Maar natl. kwam Chiki me ook weer helpen boven om het onkruid weg te doen...
Maar in huis willen komen was nu toch net te veel van het goede...
Het is hier een beetje frisjes s nachts.....gelukkig maar, zodat de paardjes er alvast aan gewoon worden . En zolang de zon maar even schijnt overdag, ben ik al heel tevreden ! Het gras beneden aan de rivier was een beetje bevroren...goed voor de grond !
De dag begon goed....terwijl ik nog in bed lag hoorde ik langs het huis een stel paardehoeven voorbijkomen.... NEEEEEEEEEEje da kan niet Maar bij het buitenkomen bleek het wel waar te zijn....Altanero en Punkie hadden hun paddock verlaten
Hoewel ze niets aanhadden en ik ook geen hoofdstel bij de hand had, lieten ze zich terug leiden naar de round pen zonder enig probleem. Een echt ontbijt hebben ze niet gekregen....ze stonden immers DIK, maar gewoon een beetje om te knagen... Niet lang daarna ging Punkie ook liggen en strekte zich helemaal uit. Ik besloot dan maar binnen de torch te gaan halen. Tegen dat ik terug kwam lagen ze beide neer. Ik heb ze dan ook allebei maar behandeld en ook de koliekpunten gedaan zodat de darmen extra goed zouden werken... Waarom wachten tot er problemen zijn ?
Daarna de buren gezien voor de jaarlijkse cadeautjes....
En zoals elk jaar kreeg iedereen iets....alle honden een lekker been, de katten gourmeteten, de paarden appelen en wortelen en ik een beetje vanalles waaronder een wondermooie kader met de foto's van Dina, Dino en Boomer... de honden die ik in maart 2010 redde. Dina bevindt zich sedert april bij Willy en Dino bij Jannine in Ndl. Enkel met Boomer loopte het anders af bij de adoptie en ben ik hem terug gaan ophalen in Ndl. Sedertdien verblijft hij bij ons.
De honden vonden hun kerstcadeau heerlijk....enkel Boomer vond het leuker om het te gaan begraven ipv op te eten
Vanmorgen bij het ontsmetten van het wondje van Gipsy kwam ik tot een vreselijke vaststelling....Als je op haar lies drukte was het net alsof het krakend papier was....een gewaarwording die ik nog nooit had gezien of gevoeld. Reden genoeg om naar de dierenkliniek te gaan....en ons meisj moest direct onder t mes. Maar ze was vreselijk onrustig, als nooit tevoren....Bij ons laatste bezoek in oktober, toen Judith bij me was om Aston en Preston op te halen, had ik haar voor t eerst alleen achter gelaten bij de DA en dat was blijkbaar te zwaar voor haar geweest.. Enfin met heel wat verzet ging ze onder zeil, maar deze keer bleef ik bij haar (zoals ik normaal altijd doe) Voor het gaatje in haar lies was er lucht binnengekomen en door het dichtgaan van de onderhuid was er lucht ingebleven wat gevaarlijk kan zijn.
Wat aanvankelijk een heel klein gaatje was moest opengesneden worden en werd een snee van meerdere cm. Een tal cm verder werd nog een sneetje gemaakt om een drainagetuubje te steken. Juan keek ook het gaatje op haar voorpoot na dat ik met de torch behandeld had en dat zag er perfect uit.
Tussen mijn benen werd ze langzaam wakker en vroeg me waarom....waarom... Uiteraard is ze s avonds met me meegegaan ....en ben ik na het kersteten veel vroeger dan normaal doorgegaan om naar huis te gaan....
Hoe gaat t met je? Moet zeggen dat ik je benijdt, het is in Spanje vast warmer dan hier. Het is nu buiten al -10 en mistig, brrrrrrrrrrrrrr Voor nl begrippen ligt er ook nog eens een dik pak sneeuw. Dus ik mag alle paarden met de hand water geven. Jaja ik weet het ik ben verwend haha
Het geeft wel een prachtig plaatje die sneeuw, en daar geniet ik dan ook volop van. Ik heb een aantal mooie plaatjes van Brownie in de sneeuw erbij gedaan. Kan je zien hoe hij groeit. Mijn eigen spuitelf heeft afgelopen zomer zon groeispurt gehad en staat nu beetje stil. ... De hoefsmid is onlangs geweest en we vonden het samen niet nodig dat Brownie bekapt werd. Zijn hoeven groeien met dit koude weer niet zo hard. Met een beetje geluk haalt hij het voorjaar voor hij weer bekapt moet. Dan zullen zijn voeten wel een groeispurt gaan doen.
Meneer zelf is wel in de hoogte aan het schieten. Hij is echt gegroeid in de korte tijd dat hij hier is. Maar ook geestelijk, hij is erg evenwichtig aan het worden En zoekt zijn eigen weg. En vindt hij iets eng dan zoekt hij hulp bij mijn Fries of bij mijzelf. Echt je kan hem zo aan zijn halster meenemen naar de wei, terwijl de rest voorbij dendert. Helemaal op mij gericht dan, heerlijk gewoon. Hij is ook minder hengst in zijn gedrag geworden en dat is erg prettig. Gewoon een lieve knuffel. Hij heeft ontdekt dat als hij niet elke jasmouw proeft hij Uitgebreid geknuffeld wordt. En dat bevalt hem erg goed. Hij is zelfs met Tosca onze kleine meid aan het vrijdozen. Prachtig gezicht, en zo gauw Brownie toch de jas van Tosca beet pakt, krijgt hij een heel klein tikje op zijn neus, met een dat mag niet Brownie jij moet hooi eten en niet mijn jas! Vervolgens knuffen ze weer verder. Zogauw Tosca de stal in komt hangt Brownie met zijn hoofd laag over de deur om haar aandacht te trekken. ...
Alles is er....vrij verse groene alfalfa, oudere echt droge alfalfa, haver met graan aan, hooi (helemaal vanuit Frankrijk), stro....veulenbrok en grote mannekesbrok..... Alle voorraden zijn aangevuld en alle ruimten zijn gevuld. Voor de komende maanden is de voeding van de paarden geregeld en betaald !
Zo effe weggaan kan deugd doen....plots apprecieer je die blauwe hemel des te meer ! Hoewel ik afgelopen WE een belangrijke les heb gehad: "Home is where the heart feels loved"
Ik ben eventjes weggeweest.....kwestie van afscheid te nemen van een vriend die ik al 23 jaar niet meer had gezien...en om de house-petsitters de kans te geven alles bij me thuis te ontdekken en te testen of ze het leuk vinden. Effe dus een tripje naar Wenen gedaan, voor t eerst in bijna 4 jaar nog eens iets gedaan zonder te "moeten" voor t werk ofzo. K had nog een dagje en 1/2 om ook wat rond te lopen...wat heel leuk was omdat Mary, de adoptant van Punkie ook helemaal tot Wenen is gekomen om die 36 u daar samen te verbrengen.... Enkele fotootjes:
De laatste dagen heb ik geen foto's meer gemaakt.... we hadden enkele dagen terug een achtergelaten herderspup op ons terrein gevonden die jammer genoeg vrij snel overleed....ik ben er enkele dagen echt niet goed van geweest...Vreselijk
Alle wegen beneden moeten vrijgemaakt worden van bamboe en andere takken...de honden helpen natl. niet mee die spelen liever in de pas omgeploegde velden en maken zich lekker vuil. Pineau doet het liever rustig aan...
Cheyenne is zelfs een beetje beschaamd van zo vuil te zijn....
...naar beneden. Waarom zouden we naar beneden gaan ? We glijden gewoon overal weg...en dus blijven wij lekker dicht bij onze stallen zodat we schuilen kunnen vooraleer de volgende bui valt
"Chance" heeft hij gehad en mijn portefeuille ook ...
We waren met z n allen samen naar beneden gegaan en plots kon mijne jongen niet meer lopen...een zielig hoopje keek me aan. Zijn pootje direct uitgewassen aan de rivier maar hij bleef pijn hebben... Aldus maar terug naar boven gegaan, te voet natuurlijk, want het land is kompleet verzopen...Rijden is uitgesloten ! Thuis gekomen Tommy volledig gedouched en nog steeds vond k geen vreemd voorwerp datde pijn kon veroorzaken. Aldus besloot ik hem alvast met de torch te behandelen tegen de pijn en toen...... vond ik de oorzaak....
Het regende zachtjes vanochtend en vanmiddag...en dus mochten de paardjes ook vandaag nog naar beneden...bijna 7 uur lang Al de honden hielpen me mooi mee om de paarden naar de paddocks te brengen
Snel daarna begon het te gieten en deed ik snel het vuur aan terwijl de paardjes droog in hun stallen gingen eten.
Er wordt koude voorspeld...en dus moet ik verder hout zoeken, droog hout...om het huis te verwarmen...en dus spendeer ik elke ochtend tijd beneden op het terrein om hout & ander materiaal te verzamelen...
En dan mogen de honden natuurlijk mee om lekker te rennen en zich vies te maken.
We hebben een goed gesprek gehad en het is zover.....Black is klaar om naar een nieuw huisje te gaan....dus als iemand interesse heeft....stuur me dan maar een mailtje
Even update over Brownie. Hij is gisteren voor het eerst met alle paarden samen in de grote wei geweest. Heerlijk de ruimte voor kuddegedrag. haha In het begin was alleen het gras interessant, maar later toch ook de nieuwe paarden. Hij bekijkt alle nieuwe dingen graag van een afstandje en wordt dan meestal door Wammes (oude ruin) of Pien de shetlander opgehaald. Daarna is het ook goed. Hij is nog steeds dikke maatjes met de shetlander, maar ook met de Fries klikt het erg goed. Aan het einde van de middag stonden ze, zoals je kunt zien allemaal samen. Toen het staltijd was kwam de hele bubs aangesprint. Wat een machtig gezicht
Op stal heeft hij een ander plekje gekregen, want hij voelde zich wat verloren in de hoekstal. Nu staat hij naast de andere Jaarling, midden in de stal. Krijgt hij lekker veel aandacht, het is toch zon kuffelpaard.
Meer info over Irando: de dame die Brownie opvangt in afwachting van een nieuw baasje
Nieuws van de dag: Hallo Eva, ... Brownie is steeds meer op zijn gemak. Hij is erg gemakkelijk in de omgang en het bijterige is al weg! Ik zag hem gisteren met mijn ruin Wammes spelen, die blijft hier lekker jong bij. Ze hebben wel een half uur staan ouwehoeren. Ik ben met Brownie in gesprek geweest. Het is een erg wijs paardje, je kan het ook in zijn ogen zien. Brownie weet dat hij zich als een volwassen paard heeft moeten gedragen en het maakte hem onzeker. Waardoor hij at en toe probeerde weg te komen van de hele situatie. Hij is erg blij dat hij weer jong en kleuter mag zijn. Hij krijgt ook weer een blij en enthousiaste doen en laten. ...hij begrijpt alles gewoon!! Zeer bijzonder dier! zonnige groet, Hedwig
Vergeet niet de opendeurdag bij Ylvie Fros morgen bij de opening van haar nieuwe stal : hierbij vinden jullie de uitnodiging ! Iedereen is welkom....en vergeet Aston en Preston niet een knuffel te geven van mij !
www.ylviefros.nl Stal 't Lage Veld Lage veldweg 18a 6741JL Lunteren 06-45808398
De heer Mijten van Mijten diervoeders heeft aangegeven om Preston een halfjaar te willen sponsoren met voer. Hij is gevallen voor het verschrikkelijke lieve karakter van Preston en wil graag helpen om er voor te zorgen dat Preston goed en gezond verder kan groeien, zodat de kans op het vinden van een goed huis voor deze lieve man nog vergroot wordt.
Mijten paardenvoer is goed uitgebalanceerd volledig voer dat alles bevat om paarden innerlijk tevreden te maken. Alle Mijten paardenmengelingen worden samengesteld uit met zorg geselecteerde natuurlijke grondstoffen en zijn naast erg smakelijk ook rijk aan voedingselementen, mineralen, vitamines en sporenelementen. Kortom het perfecte voer om ook Preston mee te laten opgroeien!
De heer Mijten is op bezoek geweest bij Ylvie en heeft op basis van zijn oordeel over Preston een voedingsadvies voor hem opgesteld. Preston zal de komende tijd als aanvullend ruwvoer Optiform en als krachtvoer Herbamix krijgen. Voor meer informatie hierover zie:
Tevens heeft de heer Mijten speciaal voor Preston een kruidenmengsel samengesteld om ervoor te zorgen dat de speekselklieren van Preston gestimuleerd worden zodat hij het voer beter kan opnemen.
Ik ben de heer Mijten heel erg dankbaar voor alles wat hij Preston doet en wil hem en het bedrijf Mijten Diervoeders dan ook heel hartelijk danken voor zijn hulp!
En voordat iedereen zich afvraagt hoe het dan met Aston zit Ylvie heeft besloten om haar eigen paarden, de pensionpaarden en dus ook Aston Mijten voeding te gaan geven. Dus ook Aston kan meegenieten van dit heerlijke en goede voer!
Men stuurt allemaal potitieve energie deze kant uit ...aub Boomer gaat onder t mes vanmorgen... Hij is en blijft een risicopatient omwille van het bloedstollingsprobleem dat veroorzaakt wordt door de zuiderse ziektes. Maar ik heb hem al een globale versterkingsbehandling gegeven met de torch en heb ook de acupunctpunten behandeld die nodig zijn. Hopelijk kan ik de hele tijd bij hem blijven, zodat ik zelf ook kan ingrijpen indien nodig (en indien ze me toelaten ) Met de torch behalen we immers zeer groot succes bij shock en voor het stoppen van bloedingen etzo....dus toi toi toi voor Boomer vandaag.. Zend jullie positieve energie maar
Brownie eet goed en staat rustig op stal. Er zitten een paar fotos bij van onze stal. Brownie heeft vanmorgen kennis gemaakt met de hele kudde. Ze lopen in 2 groepjes van 3 en de shetlander Pien van onze dochter loopt zoals gewoonlijk waar ze wil. Het ging erg goed.
Bij het naar buiten gaan dacht Brownie dat hij eerder de stal uit mocht dan dat ik aan de kant was. Dus aan dat punt even aandacht besteedt. Daarna ging hij heel braaf mee naar de wei. Daar kreeg hij wel wat haast om naar de andere 2 te gaan. Zoals je op de fotos kunt zien, er wordt gestoeid en Pien en Brownie zijn erg gecharmeerd van elkaar. Pien heeft Brownie eerst de gedragsregels voor omgaan met merries bijgebracht. Haha Pien is hier erg goed in, ze gaat net zolang door tot ze haar zin heeft, en geloof me groot of klein ze krijgt het voor mekaar.
Als het bij het stoeien te hard gaat komt Wammes even tussenbeiden. Bij het naar binnen halen heb ik Brownie recht van Wammes laten lopen met een lang touw over de nek van Wammes. Hij heeft zich keurig gedragen. Hij Heeft zich lekker uitgeleefd en is zijn teveel aan energie kwijt.
De gezochte engel is niet komen opdagen om ons te helpen Brownie tegen kostprijs te vervoeren van Grossheide naar Barchem.
Omdat de situatie nu dringend geworden was en ik ondertussen ook al paardentaxi s had aangeschreven, heb ik een van hen gecontracteerd... uiteraard iemand met certificaat vakbekwaam veevervoer en VWA vergunning.
EN omdat omdat ze het wel een heel nobel doel vond gaf ze ons een korting, waarvoor dank .
Om 10u50 kreeg ik immers volgend berichtje:
Hallo Eva,
es hat alles super geklappt mit Brownie in 10Minuten war er im Trailer er war super lieb! Erika ist eben wieder abgefahren.
Lg. Steffi
Hedwig liet me deze namiddag weten dat Brownie goed was aangekomen.
En dan vanavond vertelde de vervoerder me :
Hoi Eva,
... De reis is vandaag helemaal super gegaan. Brownie is na enig aarzelen de trailer opgestapt, en heeft zich keuirg gedragen. Wat een lief dier! In het begin heeft hij even staan schrapen, maar toen ik ging rijden stond hij super braaf stil. Ik ben onderweg twee keer gestopt om te zien hoe het ging, maar hij stond lekker hooi te knabbelen. Echt een braaf mannetje hoor! Ik hoop dat je een fijne blijvende tehuis gaat vinden voor hem, dat verdient hij echt!
Irene is vandaag Aston & Preston gaan bezoeken en heeft me meer als 100 foto s gestuurd....wauwwwwwwwwwww... Hier een kleine selectie...
T Is eigenlijk niet goed zo....de hele fotoreeks is eigenlijk een film...k zou ze eigenlijk allemaal moeten kunnen plaatsen...maar hoe ? Effe over nadenken...
Nou ik kreeg vanochtend het slechte bericht dat het dus niet meer gaat in Grossheide...Steffi s man moet woensdag onder het mes, kan daarna 6 weken niets meer en Brownie moet tegen woensdag dus opgehaald zijn.
k Heb ondertussen een trailer gevonden in de verhuur, maar zit zelf in spanje en kan die dus niet besturen om Brownie op te halen...En Monique is deze week niet vrij om te gaan...
Is er iemand anders die ons helpen kan als bestuurder ? Alle onkosten worden vergoed en daarbovenop mag je gratis deelnemen aan de dagworkshop over Photonic Therapy die binnen afzienbare tijd (november-december) zal plaatshebben op de stal van Ylvie Fros (we zijn het volop a h plannen) waar Aston en Preston nu zijn.
In de hoop op...een engel die ons vandaag of morgen nog bericht dat hij/zij ons helpen wil ...
Dankzij Theresa, een van de deelnemers aan de workshops met Marta Williams, verscheen er onlangs een artikel over de "Photonic Therapy" welke ik toepas bij mezelf en mijn dieren:
Publicatie in "Island Connection"
Aanstaande dinsdag komt Rob McLaren, zoon van de uitvinder van de therapie Brian McLaren, me vanuit Australie bezoeken om enkele ideeen te bespreken...
Iemand een idee ? Iemand een idee hoe, met wie ? Een vrijwilliger die helpen kan ? Wie o wie heeft een tip om Brownie te kunnen vervoeren van Grossheide naar Barchem via de A31?
Brownie is klaar om te verhuizen, maar we vinden niemand die hem vervoeren kan momenteel
Brownie heeft een nieuw oppasadresje gevonden ! Nu nog een vervoerder vinden...
Nou ondertussen weeral een probleem opgelost dankzij het netwerk dat er gebouwd is via o.m. Gerrie & Marta... Ylvie Fros heeft immers met Hedwig Hofhuis gesproken en die wilde graag helpen. Hedwig heeft bovendien een praktijk voor intuītieve communicatie met mens en dier, magnetiseert ze en helpt mens en dier met het verwerken van trauma's... Een ideale omgeving dus voor Brownie om de winter door te brengen.
Alzo heeft Brownie een nieuwe plek gevonden in Nederland om met een leeftijdgenootje en een alfa en andere paarden vrij rond te lopen deze winter in afwachting van geadopteerd te worden.
Nu dan wel ook een nieuw probleem: Brownie moet verhuizen van Grossheide (D) om via de A31 naar Barchem te reizen een trip van 230 km.
Iemand een idee ? Iemand een idee hoe, met wie ? Een vrijwilliger die helpen kan ? Wie o wie heeft een tip ?
De 3 rescue Dalmata-mix zijn vandaag 4 jaar oud...wat vliegt de tijd voorbij....
Op bezoek bij de buren voor knuffels & lekkeries
Hoe komt het toch dat het zo moeilijk is om een familie voor elks van hen te vinden ? Ze zijn lief, gezond, goed opgevoed, goed gesocialiseerd, komen overweg met kinderen, katten, honden, paarden, etc.... Why ?
Het was zo ver...D-day van het verhuizen naar Lunteren.
Judith dacht van ze vanochtend maar niet in de kruidentuin te laten doch enkel in de bak voor het vertrek.... Daar dacht Aston echter anders over en hij sprong over de omheining de kruidentuin in....Preston begon natuurlijk te hinneken waardoor de aandacht van Judith werd getrokken....en alzo mocht Preston dan maar even mee de kruidentuin in
Nog lekker geborsteld en klaargemaakt om dan te vertrekken...
Aston liep zo weer de trailer in zonder poespas en zonder koord, maar Preston wist verdorie goed wat er ging gebeuren...Dus die verroerde geen vin...Hij vond het daar best het paradijs bij Judith & Timo....Dus Timo moest voetje per voetje aan Preston de weg tonen en uiteindelijk ging ook Preston de trailer op.... Maar voor het wegrijden deed Timo nog een laatste controle...en wat bleek...De trailer had een platte band....Dus nu kon hij nog even een band gaan veranderen...
Weer een teken dat ze daar wilden blijven, niet ?
Enfin de reis verliep goed en ook bij Ylvie ging alles ok.
Aston en Preston maakten kennis met de omgeving en het lekkere hooi.... dit is hun plekje voor de komende tijd en minstens totdat Aston een adoptiefamilie heeft gevonden. Preston kan dan terecht in de mooie kudde van Monique in Emst, maar zover is het nog niet...
Eerst effe genieten van een zalige tijd bij Ylvie Fros (www.ylviefros.nl)
Nog wat fotootjes van Judith ontvangen.....die onthoud ik jullie niet 13/10: Lekker grazen in de kruidentuin...Altanero, Punkie en alle anderen hopen ooit deze luxe ook te krijgen...
Het begon allemaal op vrijdagochtend 1 oktober om 8u toen ik van Eva een mail ontving dat het geplande transport weer niet door zou gaan. Ik las deze mail voor aan mijn vriend Timo en zijn reactie was gelijk zullen wij ze gaan dan gaan halen? Ik wreef de slaap nog eens uit mijn ogen en keek hem aan of hij het meende, en ja dat deed hij Zo gezegd zo gedaan Ik heb Eva gelijk gebeld en aangegeven wat we konden doen en wanneer. En zo begon het grote regelen; de paarden moesten immers zo snel mogelijk naar Nederland ivm de verschillen in temperatuur tussen Nederland en Spanje.
We hebben vrij gevraagd van ons werk en opvang voor onze dieren geregeld. Eva is druk op zoek gegaan naar een overnachtingsmogelijkheid voor op de terugweg en zo kwam op zondagavond het groene licht Woensdag 6 oktober vertrekken we naar Spanje! Dinsdagavond de trailer alvast aangekoppeld en de spullen in de auto geladen Kleding, lunch en slaapzakken voor ons en appels en verbandmiddelen voor de paarden (je weet tenslotte maar nooit...)
Woensdagochtend ging de wekker om 4.30u; oef dat was wel erg vroeg Om 5.15u zaten we in de auto en gingen we onderweg. Eerst naar Maastricht en vandaar via de route du Soleil naar Narbonne in Zuid Frankrijk. Een slordige 1000km. Onderweg hadden we prachtig weer, onze zonnebrillen moesten nog even gauw overuren maken. In Narbonne aangekomen hebben we ingecheckt bij het B&B hotel aan de snelweg, de trailer afgekoppeld en zijn we vervolgens naar het centrum van Narbonne gereden om wat te gaan eten. Al rijdend naar het centrum zagen we de toren van de kathedraal boven de stad uitsteken en besloten we daar maar eerst eens te gaan kijken. En dat was zeker de moeite waard! Heerlijk gegeten bij een Italiaanse bar en toen merkten we dat de dag best vermoeiend geweest was Gauw naar het hotel en lekker slapen.
Donderdag weer vroeg op pad en na een prachtige zonsopgang passeerden we al gauw de Spaanse grens Joepie, we zijn er bijna!
Of toch niet helemaal we moesten nog zon 800km naar Eva. Maar ook vandaag was het weer heerlijk en verruilde ik mijn lange broek voor een korte. Rond 16u kwamen we bij Eva aan en werden we heel hartelijk ontvangen. We vergaten zowaar dat we bijna 2000km gereden hadden. Dank je voor je enorme gastvrijheid Eva! Gelijk dus kennismaken met de paarden en honden; wat een schatjesallemaal! En daarna verse vijgen eten van de boom J gevolgd door een heerlijke maaltijd bereid door Eva.
hondenwelkomstcomite
De volgende dag zijn we, afgezien van een onvoorzien dierenartsbezoek voor de hondjes, bij Eva gebleven. We hebben wat gewandeld en de auto klaargemaakt voor de volgende dag, maar vooral veel geknuffeld met de paarden en honden.
vriendjes maken met appeltjes J
s Avonds had de mede-eigenaar een heerlijke Arroz gemaakt, niet alleen goed voor s avonds maar ook heerlijk als lunch onderweg! Wederom heerlijk geslapen en klaar voor de lange rit terug naar Nederland. Best wel spannend eigenlijk met twee paarden die je nog maar 1 dag kent. Gelukkig waren ze erg braaf en konden we gauw op pad; ook vandaag stond er namelijk weer zon 1000km op het program.
Na een uur zijn we gestopt om te kijken of alles goed met ze ging en hebben we ze gelijk een appeltje en wat water gegeven. Aston was druk bezig met naar buiten kijken en Preston stond gewoon relaxed te staan.
Oke, prima dus, en we zijn weer op pad gegaan. Gedurende de dag zijn we steeds na zon 2 a 3 uur rijden even gestopt om Aston en Preston water, wortels, hooi en appels te geven en om zelf even de benen te strekken. En zo kwamen we om 21u aan op ons overnachtingsadres. Voor de paarden stond er een grote loopstal met stro klaar, heel lief allemaal maar niet verstandig. De staleigenaar was dan ook niet blij toen wij hem dat vertelden en het stro uit de stal gingen halen. Daarna de paarden uitgeladen en eten gegeven. En ook wij konden onderweg naar onze slaapplek. Die bleek te zijn in het buitenhuis (lees deels verbouwde schaapsstal) van Heidi. Heidi had heerlijk voor ons gekookt, even balen dat we niet konden douchen oid (er was namelijk geen stromend water of sanitair) en daarna een poging gedaan om te slapen bovenop het vierpersoons stapelbed.
Om 5.30u ging de wekker weer, maar die hadden we deze keer niet nodig. We hadden helaas geen oog dicht gedaan, ondanks de goede zorgen van Heidi die zelfs verse Vervein thee met honing voor ons is gaan zetten. Gelukkig hadden Aston en Preston wel heerlijk geslapen en had Aston stiekum zelfs nog nog wat merries verleidt. De heren liepen weer erg netjes de trailer op al twijfelde Aston wel even of hij de mooie merries wel kon verlaten. Wederom een prima reisdag met diverse stops voor de paarden en onszelf. Maar de korte nachtrust en vele kilometers begonnen wel hun tol te eisen en in plaats van door te rijden naar Ylvie in Lunteren besloten we Aston en Preston net over de grens bij Tilburg te stallen. Daar kunnen ze deze week blijven staan en komend weekend maken we reis compleet door ze naar Ylvie te brengen.
Al met al een lange reis, maar zeer de moeite waard! En nu maar duimen dat er gauw adoptieouders gevonden worden voor deze lieve spaanse mannen!
Ja tegen het geweld van het weer kan je niets doen Aston en Preston zijn net op tijd vertrokken...Sedert zondag hebben we vreselijk weder gehad
Eén grote modderpoel en plassen water in de paddocks...de grond kan het gewoon niet meer slikken. En de wind van gisterenavond en vannacht heeft van de voorraadkamer opgeblazen, alle kasten omver, muurscheiding stuk etc...
Ik wil iedereen danken die mee heeft gezocht naar de dekens en ook zij die mij een deken hebben aangeboden... Jullie zijn te veel om op te noemen en als ik dan een naam zou vergeten.....Behoede mij ...zolang jullie maar weten dat ik het ontzettend apprecieer !!! Echt waar !
De paardjes stellen het dus goed en voelen zich prima ....ach wat een kanjers zijn het toch...
Het Gareel schenkt 2 winterdekens aan Aston & Preston !!!
Judith heeft weer eens van katoen gegeven en rondgebeld voor onze rescuepaardjes.... En HET GAREEL uit Schijndel is zo fantastisch geweest om Aston en Preston een 300gr waterdichtdeken te schenken....WOOOHOOOO.
Natuurlijk heeft Judith alles laten vallen om die dekens direct te gaan halen (DANK U lieverd !) en te gaan passen op de paardjes....
Zien ze er niet schitterend uit ?
Na de modeshow mochten ze vrij rondlopen in t zonnetje in de buitenpaddock maar vanavond zullen ze lekker warm kunnen slapen in hun deken... het is nu toch al een pak kouder in Ndl dan bij ons blijkbaar...
Een echte man is niet ijdel .... We zijn nog echt niet moe !
Samen de bak verkennen Lekker samen eten...
Wat een luxestal hebben die 2 weer eens gekregen van Judith & Timo....een ongelooflijk koppel !
Het was een lange reis en ik ben ze zo ontzettend dankbaar dat ze dit voor ons hebben willen doen. Het zijn heel lieve, enthousiaste mensen die gewoon vakantie nemen en meer dan 4000 km gaan rijden om een wildvreemde als ik voor ze ben, te gaan helpen... fantastisch dat er toch nog zo'n mensen bestaan hé !
This is my boy.....my "viewer". He looks at me the whole time and follows me around...always.
He loves to play, is very gentle, very curious.
He will be the biggest of them all and has a wellformed & beatifull body.
I had planned to keep him, but he's quite as LBE as my Chikiboy...and I really need an LBI now, because of my fractured vertebra and my bad health... As I can't play that much with them anymore.
He is 2 years old and has a great future lying ahead.
His new owner needs to have enough time to play with him, because Aston needs it.
Aston has a very soft character and is gentle, but he is also very sensible and he needs contact with others. Leaving him on a field for days without doing anything with him, would quickly make him depressed as he just loves being around you.
6/2010 9/2010
Voor wie interesse heeft om ASTON IV te bezoeken met het oog op een eventuele adoptie, gelieve contact met me op te nemen.
Judith en Timo zijn weeral op weg met Aston & Elan....Vanochtend stond Elan zelfs als eerste op de trailer want Aston vond die merries in de weide toch zo leuk Gisterenavond verliep het iets minder vlot...de opvangers hadden een supermooie grote stal klaargemaakt voor de paardjes maar die lag vol met stro, en zoals jullie weten was dat destijds voordat ik ze redde het enige dat ze te eten hadden...dus dat kon niet blijven liggen anders zouden de paardjes de hele nacht stro hebben gegeten wat uiteraard tot kolieken en verstoppingen kan leiden. De rest van het verhaal over de reis vertelt Judith jullie waarschijnlijk zeelf wel in de loop van de week...
Ik heb geen nieuws Het weder is hier omgeslagen met vreselijk donder en bliksem en regen... Telefoon rinkelde hele dag niet....effe kaartje in andere gestoken en ik krijg ineens 10 berichten binnen.
Vanochtend ging alles dus nog goed want ze schreef om 10u19: "Hoi Eva, we hebben net de eerste stop gehad om de paardjes te bekijken en alles is helemaal goed met ze. ASton geniet erg van het uitzicht en begint praatjes te krijgen. BEide gelijk wat water gegeven. Liefs Timo en Judith"
En vanavond hebben ze me getracht te bellen en te bellen.....Hopelijk is alles ok want ik kan hen ook niet bereiken. Heb zowel bij hen als waar ze logeren berichten ingesproken in de voicemail en SMS verstuurd...
Allemaal duimen dat het goed gaat....Hopelijk hebben zij geen storm gehad en staan Aston & Elan nu veilig op stal om uit te rusten...
Nu Altanero alleen komt te staan na het vertrek van Aston & Elan, was het moment ideaal om Punkie met hem samen te laten staan...kunnen ze elkaar steunen en knuffelen.
En zodus begon ik de scheiding in de stallen af te breken... Punkie vroeg zich af wat er gebeurde en was nieuwsgierig...
In de andere stal gekomen kwam hij tonen aan Cubanito dat hij nog een veulen was...
Zou ik hier buiten durven gaan ? Tuurlijk, zegt Cubanito, je kunt het, ga maar !!Komaan
Hey Alta ... ik ben nog een veulen hoor (happen met de mond) en dus wandel v ja weg want ik erken dat je boven mij staat
Vanochtend was het dan zover. Een laatste blik op m'n kinders in groep...
Andere trailer aan de roundpen zetten, deur opendoen, en hopen dat het goed ging....
Nou Aston kwam eraan en tijd om een koord aan te doen ofzo was er niet....hij zette een stap op de trailer, rook even en hupsakee, meneer stond erin....maar op de plaats van Elan, links dus... Bij Elan dan toch maar even een koord aangedaan en met wat voer in de hand de weg getoond naar Aston en ook hij ging zo naar binnen... al bij al nog geen minuut, niets moeten proberen of doen...de kerels vonden het prima. Hen even wat laten eten....ze dan vastgeklikt, achterbar vast en alles zonder problemen....ook de deur dicht zonder een kik van de paarden...MOOI om te zien hoe het zacht kan !!
Met de tractor het gespan naar boven naar de openbare weg getrokken, Chiki, Punkie, Altanero....allen begonnen ze te hinneken naar de trailer...traantjes vloeiden
Boven op de weg de trailer afgeschakeld en Judith's auto eraan gekoppeld...een laatste knuffel....een laatste controle en de baan op. Een kilometer verder nog even gestopt, elkaar nog even geknuffeld en ze toen nog een kilometer of 10 vergezeld tot aan de autostrade... Vanaf dan stonden ze er alleen voor !
Ik hou jullie op de hoogte van wat er allemaal gebeurt...
Nu ga ik naar de paardjes wat verder opkuisen en het tussenschot verwijderen zodat Punkie en Altanero nu kunnen gaan samenstaan. Dat moet lukken die 2 samen !
Nou vandaag gingen we alles rustig voorbereiden voor de reis...
's Ochtends nog goed gekuist want de controlearts kwam, boven nog een paard met de torch gaan behandelen die wat diarrhee had, Judith&Timo waren gaan wandelen op het domein....ik ga douchen en hoor blaffende honden gevolgd door gekres en enkele vechtende honden...
De honden waren beginnen blaffen omdat de gasten er terug aankwamen....en Pineau vloog als laatste buiten, en botste op één van de meisjes, die dacht dat haar zus haar aanviel en die reageerde...
Dierenarts verwittigd dat we gingen komen omdat er genaaid moest worden
Maar ondertussen was de controleDA al onderweg ....dus daarop gewacht, de paaardjes gecontroleerd, chips gecontroleerd en dan papieren ingevuld voor het vervoer. Vervolgens Cheyenne en Gipsy weggebracht naar de dierenkliniek, gevolgd door Judith en Timo....glipt Gipsy toch uit haar halsband bij Judith en rent de drukke hoofdstraat op....ARCHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH Me snel gebukt en lief naar haar geroepen zodat ze direct kwam en Timo haaar kon vastnemen... Beide honden in de kliniek moeten achterlaten om onder volle narcose behandeld en genaaid te worden.
Om 18 u mocht ik de dames weer ophalen en plots kreeg ik een bericht van Elan die me zei dat zijn oog hem last bezorgde. Nu hadden we s middags wel gezien dat hij klein beetje getraand had, maar voor de rest was er niets te zien, geen zwelling, niets... Toch voelde het niet goed dus belde ik ook onze PaardenDA maaar om nog snel te komen kijken. Die was er dan om 19u40 net voor de schemer inviel, oog gecontroleerd, coronatest gedaan ..alles ok. Wel had Elan aan de buitenzijde onder zijn oog een hééééél klein letseltje wat hem de irritatie had gegeven... Onze jongen kreeg een ontstekkingsremmer en druppeltjes....
Een heel vermoeiende dag....piewwwwwwwwwww
Nog de pakjes klaargemaakt voor de helpers en voor Dr. Laarakker.....Irene, ik reken op je hé ...afspraak maken hé ! Hij komt maandag uit vakantie
Vandaag herinner ik de geboortedag van mijn mama (R.I.P)...het blijft een moeilijke en speciale dag vooral als mijn pc me nog elk jaar aan herinnert dat ik haar een verjaardagsdagkaartje moet sturen
Nou natuurlijk ook weer bezig geweest met de paardjes en Elan vindt het nu ook OK...dat groene hoge ding, ttz het tussenschot in de trailer
Luister naar wat Mary de Vachon te vertellen heeft....zij was hier tijdens de workshops met Marta Williams en is de dame die een zeer nauw contact had en heeft met Punkie en Black...
Ondertussen zijn zij aan de beurt....nu ik de trailer van de buurman nog even had...
Ja Cuba liep er natuurlijk vanzelf in....Black kijkt het liever nog wat aan...
Wat het vervoer aangaat zijn prijzen aangevraagd aan diverse vervoerders en ook heb ik een lieve dame Judith uit Nederland die bereid is om volgende week woensdag met haar auto en grote trailer naar hier te komen om er 2 op te halen. Alleen zijn we nog op zoek naar een 2de bestuurder en een plek om met de paarden te overnachten langsheen de snelweg op de terugweg van zaterdag of zondag...moesten we niet snel een betaalbaar en snel professionneel transport vinden.
Maar als het kan met een vrachtwagen...dan doen we dat natuurlijk zolang het snel kan, de route doenbaar voor de paarden & het betaalbaar blijft...Maar het zijn de laatste dagen......daarna is het te laat en te koud bij jullie.
Zoals je ziet zijn we nog steeds a h werk om oplossingen te vinden
De buurman is de trailer uit de round-pen komen halen zodat de vrachtwagen zich makkelijk parkeren kan...
De cadeautjes zijn gepakt voor Dr. Laarakker, de opvangers en de hulp in Ndl.
Paarden hebben hun gerief...met uitzondering van Elan....die zijn halster en touw is al 2 dagen spoorloos verdwenen ...Heeft hij het verstopt of opgegeten zodat hij niet zou kunnen vertrekken ?
Nog wat bij de paarden gekuist en met de honden gerommeld....
Tegen de middag voelde ik de nood om mij terug te trekken en een tocht te maken... Een tocht om afscheid te nemen en dingen af te sluiten. Deels met de auto en dan de rest te voet met de kruk in de hand en de rugzak op mijn rug ging ik naar de top van de tegenoverliggende berg. Pineau, Boomer en Gipsy vergezelden me.
Eigenlijk best wel gevaarlijk moest ik op die brokkelige grond uitglijden en vallen...net voor de vrachtwagen zou komen.
Dit was het zicht van op de top:
Vervolgens nog heel wat wilde kruiden geplukt als tijm en rozemarijn om mee te geven naar Nederland, onderweg nog verse vijgen geplukt voor de chauffeurs en terug naar huis. De paarden hun lunch gegeven.... En toen kreeg ik een telefoontje van de transporteur met de vraag enkele documenten uit te printen die hij ging doormailen en kreeg ik ook een telefoontje van de chauffeurs met informatie....waarna alles veranderd is en de geplande reis stopgezet. Meer informatie zal ik niet meedelen gelet op een mogelijk rechtsgeding.
In overleg met de gebruikelijke DA zijn de paarden vandaag allemaal nog eens ontwormd geworden. Aston , Altanero en Elan (Pretty) nemen ook hun volgende dosis mee naar Ndl.
Zelfs Black vond het lekker....
Maar bon hij was bevoorrecht....hij kreeg tabletten met een appelsmaak terwijl de anderen allemaal een tube pasta in de mond kregen, LOL
Ik denk dat alles gepakt is...6 dekens, 4 longeerlijnen, elks een halster & touw & hooinet, enkele zakken van 40 kg krachtvoer, een ontworming, likits, een paar borstels,...
Nu nog wat kadootjes maken voor al die lieve mensen die helpen...hopelijk wil de transporteur die doos ook meenemen...hopelijk....
Het wieltje van de trailer is gelast en alzo konden we verder aan de slag...(jaja ze hadden het kapot gekregen)
Trailertraining met tussenschot erin en waarbij ze moeten leren achteruit te gaan om uit de van te gaan....en ook dat bleek geen enkel probleem te zijn
In de eerste plaats wil ik Marta en Gerrie danken voor het verzenden van de emails naar hun contacten.
De respons op deze mail was ongelooflijk.
Wat is het mooi om te zien dat we voor elkaar klaar staan in moeilijke tijden of wanneer er dieren op onze hulp rekenen. !
Hier dan ook een update:
De eerste horden zijn genomen: het transport is dus geregeld voor 29/30 september met aankomst op 1/2 oktober in Nederland.
De eerste 3 dagen zullen Altanero, Aston & zijn beste maatje Pretty (naam wordt veranderd waarschijnlijk in "Elan") verblijven in Westbroek, Utrecht bij Bianca, waarvoor dank Bianca !
Daarna zullen de paardjes naar diverse plekken in opvang gaan om tenslotte geadopteerd te kunnen worden.
Dus als er hier nog mensen zijn die 1 of 2 paarden voor een tijd kunnen opvangen of interesse hebben in een eventuele adoptie van één van deze kerels, stuur me dan aub een mailtje...
Sta mij toe nogmaals DANK U te zeggen tegen elks van jullie die ons op de één of de andere manier helpen en geholpen hebben !!!
Jullie zijn fantastisch ! en Samen staan we sterk !
Nee er zit echt niemand op hem te wachten binnenin
Nu wel natuurlijk....en lekker op-en neer bewegen met de trailer zodat hij aan alles gewennen kan.... Vanaf vanmiddag zijn de grote jongens terug aan de beurt....alles een beetje herhalen hé
Morgen gaat de workshop over "Talking with horses" en zullen ook de rescuepaarden aan bod komen.
Tot hiertoe heb ik echter geen enkele vraag bekomen over onze rescuepaarden Cubanito, Black, Punkie, Aston, Altanero, Pretty noch over de paarden die al in Ndl en D zijn , nl Filly, Minny & Brownie...
Niemand benieuwd om iets specifieks te weten over de rescues?
Pssst....het ziet er wel naar uit dat er één van de dalmatierrescues misschien mee verhuist naar de USA..... we zijn volop a h onderzoeken hoe, wat etc....
en Marta wil een bijdrage leveren voor de rescuepaarden
Morgen staan zij in het daglicht en iemand krijgt daarna ook een volledige behandeling....meer later dus jaja met foto's uiteraard.
Zaterdag beginnen de workshops hier op de ranch met Marta WIlliams...
Alle rescuedieren zullen hier aan bod komen.
Als jullie vragen hebben, stel ze hier dan door een reactie te plaatsen. Stel duidelijk je vraag en vertel natl. over welk dier de vraag handelt. Nadien zal ik alle vragen en antwoorden hier op t blog plaatsen !
Dit wordt er allemaal tijdens de komende dagen behandeld in de workshops:
Animal Communication
Sept 11 2010 - Beginning Animal Communication
In this hands-on workshop you will learn intuitive communication by doing it. We will work with the animals that come to the workshop and with your animals at home, using pictures and descriptions. You will experience undeniable proof - through doing simple verifiable exercises working with animals you don't know - that intuitive communication is real and that you can do it. You will also learn techniques for talking to your own animals and hearing what they have to say to you. Explore your animal's purpose and role in your life
Sept 12 2010 - Talking with horses/Nature
Prerequisite: Beginning Animal Communication
This workshop is devoted to talking with horses and understanding what they need to be happy. Learn how to have extensive in depth interviews with an animal, working with the live horses at the workshop and with photos of your horses at home. Learn about horse behavior, natural horsemanship, and holistic care resources for horses. We will also discover how horses can help us and what teaching and advice they have for us.
Sept 13 2010 - Medical Intuition/Energy Healing for Animals
Prerequisite: Beginning Animal Communication
Interview an animal intuitively about his/her health and discover what life issues may be affecting the animals well being. You will be taught to scan the body and the charkas (energy centers in the body) to detect deficiencies and imbalances and then use energy to promote healing in these areas. Practice on animals and people in the workshop and work with photographs and descriptions of animals not present. Holistic health care resources for animals also provided.
Sept 14 2010 - Advanced Animal Communication Prerequisite: Beginning Animal Communication
In this workshop you will learn advanced applications of intuitive communication including finding lost animals, assisting animals in crisis, talking with frightened or resistant animals, talking with many animals at one time, communicating with animals who have died, remote viewing ("seeing" from a distance), learning how animals mirror us, discovering an animal's past experiences and past lives, interviewing animals, and talking with wildlife. You will also learn techniques for increasing your speed, accuracy and confidence in any situation.
Marta's Bio
Marta Williams is a biologist turned animal communicator. She studied at UC Berkeley and San Francisco Sate Universalities, receiving her Masters Degree in Biology. She worked as an environmental scientist for many years before becoming an animal communicator.
Martas approach to animal communication is very down-to-earth and scientific. She has written three popular books on animal communication: Ask Your Animal, Beyond Words, and Learning Their Language. Marta travels throughout the US and internationally to teach people how to communicate intuitively with animals and nature. She lives in Northern California and offers private consultations for animals and their people via phone, email, and Skype. She also has a weekly blog on animal communication you can subscribe to.
Sterk moeten we zijn... maar soms lukt dat niet meer.
Gisteren in de rehabilitatiekliniek van "mijne sus" gegaan zoals ze in A'pen zeggen...tja rustig aan moet ik het doen de komende tijd...
Ach was het maar zo simpel...We hebben gisteren en vandaag storm gehad, met aanzienlijke schade aan stallen....met een halve boom in t zwembad als het ware. EN dit terwijl we gisteren met de buren zo hadden zitten werken om alles hier klaar te krijgen voor de workshops komend WE.
De vrachtwagen met de krachtvoer is ook geweest...een goei half "ton" of genoeg voor de komende 6 weken ofzo
Vandaag moest het op afstand zijn...genieten van de jongens...
Dat noemt Chikiboy genieten van zijn vrijheid.... ...in plaats van te gaan grazen, maar effe makkelijk aan de voorraad gaan snoepen... Oei vrouwtje heeft het gezien...k zal maar snel naar mijn paddock gaan
Omdat ik nu zelf op 2 krukken ga en de mest niet kan ophalen, komt de mede-eigenaar langs met de tractor om alle paddocks proper te trekken... Een beetje stoffig dat wel, maar zoals je kan zien hebben de paarden absoluut geen angst van grote machines en veel lawaai Mooi gesocialiseerd
Zoals jullie wisten was er al in juli bepaald geworden dat ik op 24 augustus onder t mes zou gaan. Tegen dan zouden de paarden immers zijn opgehaald en vervoerd naar Ndl. zo werd me verzekerd op 14 juli ll.
Alleen kwamen ze ze niet ophalen....steeds kwam er iets tussen en bleef ik met de paarden zitten.
Uiteindelijk heb ik de operatie vorige week dan ook afgebeld want ik had niet de hulp om voor 7 paarden, 7 honden- en rescuekatten te zorgen. Uiteraard was ik diep bedroefd want ik had al zo lang zo veel pijn.
Afgelopen WE kreeg ik echter een crisis en was de pijn oncontroleerbaar geworden waardoor ik zelfs s nacht niet meer kon slapen ondanks de pijnmedicatie. Zondagnacht heb ik dan ook besloten dat dit zo niet verderkon. Maandagochtend heb ik direct iedereen in de buurt opgebeld en gevraagd in hoeverre ze me konden helpen (iets wat ik haat te doen, nl. om hulp vragen). En alzo komt Michael de paarden s middags voederen. De mede-eigenaar doet het s'ochtends en s 'avonds. Een vriendin Van Campello is gisteren de hele dag bij me in huis gekomen zodat de honden niet alleen zouden zijn. Ze had echter schrik van de 2 zussen zodat ik Tony heb gevraagd haar op te halen (Tony was die nacht om 5u terugkomen vanuit the UK en helemaal kapot van de lange bootreis en de 2000 km die hij had moeten rijden).
Vanaf vandaag zijn de honden helemaaal alleen dus ik hoop vanharte dat de arts een oogje wil dichtknijpen en mij vandaag wil laten gaan (normaal moet ik nog een nacht blijven).
De rolstoel staat thuis klaar zodat ik op m'n eentje mijn plan kan trekken binnen in huis (op 2 krukken kan je zelf niets dragen (drank, eten,...)en dan is het kwestie van me proberen kalm te houden. Normaal mag ik ook minstens een maand niets doen, niet naar beneden gaan (hellingen-stijgen)bij de paarden, geen auto besturen, hmhm dat wordt moeilijk De 2 afgelopen jaren was het telkens de linkerknie die ze opereerden en kon ik dus overal naartoe rijden (automaat) , nu dus niet (maar k zal wel eens proberen hoor
Dit is een normale knieschijf, mooi rond en glad dit was de mijne (komt door de degeneratieve ziekte die condromalacia rotuliana w genoemd)
en nu is ze voorlopig terug zo Door de ziekte zal ze terug verder aftakelen.. Vandaar dat ik dus in beide knieën een prothese moeten laten plaatsen....want ze kunnen de mijne niet blijven afslijpen... en hier de kruisband die ze hersteld hebben ben mooi ingepakt,
Afgelopen vrijdag weer eens met Boomer naar de DA geweest voor een bloedcontrole...en onze kerel vond dat ik daarna maar niet te lang treuzelen moest bij het benzinestation....
Hey jij daar... Ja jij...komaan zeg Allez rijden, hupsakee Mmm lekker... een tochtje
Ondertussen hebben we de uitslag al en doet onze jongen het goed !!!
Astrid was op 1 augustus op bezoek bij Minny en Brownie....en die 2 leiden daar een luxeleven met grote velden en gras en een lieve familie... Hier al wat foto's en ...
9 veulens-jaarlingen redden met een aanvankelijk budget van 18.000 in december 2009 (+ wat er daarna nog zou binnenkomen)...ik dacht dat ik ruimschoots voldoende zou hebben... Paarden voederen, verzorgen en adoptiefamilies zoeken, ze laten vertrekken in april-mei...
Sedert deze week zijn alle rekeningen leeg en heb ik mijn eerste schulden in 10 jaar tijd gemaakt...
Wie had ooit gedacht dat ik er zo'n kater zou aan overhouden, want wat is de stand van zaken vandaag ?
Ik heb nog steeds 6 rescuepaarden hier staan en van de 9 is er nog maar 1 geadopteerd... Al mijn spaargeld is op, mijn lijf is kapot en ik kan niets doen....niets doen dan wachten totdat er nog enkele worden opgehaald.
Vandaag heb ik de manen van Punkie verder afgeknipt....het is een PRE hé en van t vele spelen waren er teveel kapotte stukjes in. Enkel zijn PUNKIEstukje vooraan moet er nog af...
Ach 't is misschien moeilijk voor te stellen, maar k ben een echt wrak... En alles kost me vreselijk veel moeite. Ik ben zolang over m'n krachten gegaan de laatste maanden en met de stress van de afgelopen weken welke tot een hoogtepunt kwam op woensdag toen de vrachtwagen hier plots stond (dank u wel BSS ) ben ik daarna als een kaartenhuisje ineengestort.
En mijn fibro is in volle glorie tot uiting gekomen in een aanval waar ik niet overheen kom momenteel....het maakt niet uit hoeveel ik rust, ik blijf doodmoe, maag en darmen compleet in de war, hoofdpijn, spierpijn...mijn hele lijf doet pijn en alles is teveel... Ik moet nog brieven schrijven, blog aanvullen, forumberichten & foto's plaatsen...ook dat is allemaal teveel. Het kost me vreselijke moeite dit zelfs te schrijven. Ik ben nog enkel buitengeweest om naar de fibrokliniek te gaan, (en onderweg dan wel ineens de rest gedaan) meer niet...
Ik ben heel blij dat mijn kinders zijn kunnen vertrekken en uiteindelijk bij de opvang/adoptiefamilie zijn aangekomen...maar mijn lichaam is tijdelijk op... En van zodra de volgende lading vertrokken is zal ik een OP moeten plannen want het onderzoek bij de trauma van afgelopen woensdag toonde aan dat ik wel degelijk een kapotte meniscus heb....
Yade heeft al volop foto's van Filly maar zoekt nu even het kabeltje om de foto's op de pc te plaatsen Geduld dus.... En nu moet ik opstaan...Eerst een pijnstiller nemen denk ik...
Om 8u45 kreeg ik volgend bericht binnen van Astrid:
...de trailer is binnen een half uur na aankomst hier ook alweer vertrokken MET MINNY ! De mannen waren niet bij de trailer... ik had vanmorgen al het gevoel dat ze zou gaan met mij naar de trailer ik heb haar aan het touw langzaam meegenomen en Steffi met emmer voer bij de trailer. Minny ging er dus zo zelf in en toen zijn de mannen gekomen en hebben de trailer dicht gedaan. Ik heb haar heel goed het gevoel kunnen geven van "minny dag minny ga maar minny het was leuk maar nu is het tijd om te gaan" Ik zit er totaal doorheen en heb tranen met tuiten ,maar het is goed zo.
Deze namiddag kreeg ik de eerste foto's binnen van Steffi:
09u12: Minny & Brownie worden nu door Steffi opgehaald en vertrekken naar Grossheide in Duitsland...gelukkig niet ver van bij Astrid vandaan (+-94 km)... Foto's zullen wel volgen zekers
Iedereen heeft de nacht trouwens goed doorgebracht !
10u03: Minny & Brownie vertikken het om in de trailer te gaan... Het gaat absoluut niet zoals gewild.... Brownie gaat gewoon liggen voor de trailer zonder dat de koord gespannen staat....Nee, dit is geen goed teken. Hij is nl. degene die zo de trailer in en uit liep zonder problemen en hij is degene op wie Minny vertrouwt (zelfs al is Brownie jonger en kleiner). Als hij niet wil, gaat zij zekers niet. En gelukkig kent Astrid meer dan genoeg van paarden om ook te weten dat dit zo niet kan of mag. De DA is opgebeld voor hulp... De kinders hebben blijkbaar een te lange reis gemaakt
12u47: Nieuwe poging & Brownie staat er ondertussen op zonder problemen....Minny heeft minder zin...
13u53: Bericht van Astrid: Nadat beiden weer op stal stonden hebben we eerst kalmerende pasta bij de DA gehaald. Dus weer naar Veendam...waar kenden we dat ook alweer van... Pasta geven ging vlekkeloos, Brownie lag en Minny stond en ging er zo in. Kleine beetjes het minimale wat ze nodig hebben en nog een half streepje minder. Na een uur wachten ging Minny in elk geval wel de stal uit wat ze eerder niet deed. En ze ging voor Brownie aan achter de voerschep aan. Brownie stond binnen 5 min in de trailer. En nadat Brownie er een uur in stond hebben we helaas moeten opgeven met Minny. Inmiddels stond Minny wel met 2 voorbenen op de klep van de trailer. De trailers was tussen 2 schuurdeuren door naar binnen gereden, maar het gutste ineens van de regen naar binnen en het begon zo te waaien dat de regen zelf bij Minny op haar hoofd terecht kwam. SH** Eindelijk stond Minny met beide voorbenen op de klep en toen gooide de regen roet in het eten. Ik had voor mezelf al eerder besloten dat ik vond dat als Minny niet zou gaan (we konden Brownie tenslotte ook geen hele dag laten wachten), ik vond dat Brownie gewoon moest vertrekken en Minny terug in stal. Het was niet eerlijk tegenover Brownie om hem die uiteindelijk zo braaf op de trailer ging en al zo lang moest wachten weer af te laden en vervolgens weer proberen. Om 13.15 uur reed dus de trailer weg met Brownie en staat Minny inmiddels weer rustig op stal. Hopelijk gaat ze hem missen en wil ze morgenochtend als ze terug komen heel graag mee naar Brownie. Minny was vanochtend ook ineens hengstig en dat helpt haar ook niet om minder eigenwijs te zijn het is een echte tuttebel haha. Ja we blijven er maar om lachen wat kan je anders. Stressen helpt tenslotte allerminst. Foto's van het laden zijn er dus niet gemaakt omdat daar gewoon geen mogelijkheid voor was we waren maar met z'n 4en en waren allen hard nodig om te doen wat er gedaan moest worden. Wel foto's van vanmorgen voor 9.00 uur die nu naar Eva gaan.
16u17: Bericht van Steffi: Sinds 15.00 uur zijn we thuis en het heeft een uur geduurd voor Brownie van de trailer kwam. Nu geluk dat Minny er niet bij was. Het tussenschot eruit gehaald en Brownie omgedraaid. Daarna heeft hij nog een hele tijd staan kijken.
Filly, Minny en Brownie zijn vanochtend om 8u15 aangekomen in Veenlo. Vandaar met Astrid en WIlly naar Astrid thuis... meer info straks Hier al enkele foto's van bij Astrid thuis
15u53: Yade heeft me zonet gebeld....ze is met Filly aangekomen in Egmond aan Zee. En ons Filly is populair de hengst en ruin vinden haar ook een toffe griet ! En Filly kwam zonder problemen uit de trailer en is nu aan het eten.
Wat een sterke meid ! Wat een populaire dame Mijn Filly !!!!
Ik laat jullie gaan (Voor Filly, Minny & Brownie) Overal zou ik gaan om jullie harten te winnen Maar vandaag hier van binnen Neem ik een besluit om jullie los te laten Hoe moeilijk het ook is, met mijn ogen vol tranen Weet ik dat het beter is En dat het plaatje van ons allen ooit getekend is Een eenzame traan baant zijn weg over mijn wang Dit verhaal sluit ik af met steken in mijn hart
Geen happy end, want los zal ik jullie laten Jullie moeten niet denken dat alles maar makkelijk was Het was allemaal echt ik gaf alles wat ik had En wat ik in jullie vond was veiligheid en warmte Plus de liefde die jullie inbliezen als de warmte uit de fohn Jullie hervormden mijn karakter in positieve zin Echte dierenliefde bestaat dat zie ik nu in
Ik kijk naar de sterren, gedachtes die me wakker houden Ik denk beperkt want ik denk alleen aan jullie Jullie die mij veranderde, ik laat jullie los Door de dingen die we meemaakten is er nu geen ons Ik voel jullie hier nog in mijn hart. Ik denk aan jullie, iedere dag Hoe jullie hinnikten, hoe jullie speelden, hoe jullie je liefde gaven Ik kan me nu wel groot gaan gedragen Maar ik geef toe dat ik jullie mis en ik laat mijn tranen
Ik doe dit omdat ik om jullie geef en van jullie hou Het is mijn stem die je hoort, maar ik spreek met mijn hart Dus ik wil dat jullie luisteren en jullie tranen wegvegen Het lijkt nu zo maar niemand staat alleen Onthoud dat maar hier scheiden onze wegen op dit vlak Maar in mijn hart hou ik jullie vast, onthoud dat
We hebben gelachen, gehuild en jullie hebben me veranderd En daarom moet jullie weten dat jullie het beste verdienen Alleen met mij, met "ons", lukt het vinden daarvan niet Daarom laat ik jullie los en laat ik jullie gaan Maar als goede vriendin, zal ik altijd voor jullie klaarstaan Lieve schatten, jullie moeten weten dat ik zielsveel van jullie hou Laat het zo zijn lieverds, neem jullie eigen liefdevolle pad
Zoals beloofd hier wat foto's van Dino! Zoals eerder gezegd is het een schat van een hond en willen we hem nooit meer kwijt. Hij kan hier op een veilig pad loslopen en luistert heel erg goed. We doen verstoppertje met hem maar onze speurneus hou je echt niet voor de gek. In no-time heeft ie je gevonden. Ik ging hem daarstraks uitlaten en toen ging hij zich verstoppen zodat ik hem zogezegd moest zoeken. Ik heb dubbel gelegen om die clown.
Ook met een balletje spelen vind ie steeds leuker, of met zijn deken lekker schudden en achter zich aanslepen. In het begin vond ie alles eng en nu holt ie in huis of in de tuin achter een balletje aan. Buiten eigen terrein vind ie het nog maar niks maar dat komt misschien nog wel. Ook in bad gaan vind ie heel spannend maar na een poosje ontspant ie zich en ondergaat ie het allemaal heerlijk.
De foto's zijn van mijn zoon is in mei gemaakt en de rest vorige week. Ik hoop dat ze je leuk vind en ben benieuwd wat je ervan vindt.
Neem ik voor één keer even de tijd voor mezelf om boven bij F te gaan ontspannen in zijn jacuzzi met mijn pijnlijke rug...
Kom ik terug beneden om 14u25 en Boomie vertelt me dat hij pijn heeft aan zijn oog...waar geen oog meer is... Alzo kreeg hij een dosis Prednisolona ingespoten...De kliniek was immers toe tot 17u.
Aan zijn gezicht was niets te zien, geen zwelling ...niets en ik belde mijn DA op, maar hij werkte die namiddag niet...dus ik besloot het even aan te kijken... Er was geen zwelling, niets zichtbaars....en toch bleef hij me zeggen dat hij pijn had. Bij vertrek: geen enkele zwelling te zien aan het rechteroog
Alzo vertrokken we naar de kliniek om 17u40...na een uur wachten konden we bij een andere DA terecht die echter ook niets kon zien en de hond in observatie wou...hetgeen ik weigerde.... Ik wil ze nooit achterlaten, onder geen beding, bij niemand trouwens, hoe goed mijn DA ook is ! Boomer kreeg nog antibiotica ingespoten en Urbasol en ik werd verzocht de volgende ochtend terug te komen bij de oogspecialist. Gelukkig ontmoette ik op de weg naar buiten Juan, de grote baas van de kliniek en ook de DA die Boomer ontmoette de dag dat ik Boomer had kunnen "vangen" en ik onder het bloed zat in april... Ik legde de situatie uit aan Juan, over wat Boomer me had gezegd...en de link die ik dacht te hebben ontdekt met het probleem van voor 6 weken toen hij ook pijn had aan die zijde. Juan stelde voor om Boomer dadelijk onder narcose te brengen om dat gesloten oog beter te kunnen onderzoeken. Nadat de narcose werkte werd die zijde en het oog betast en je zag dat Boomer echt pijn had aan dat oog ondanks de narcosespuit. Juan raadde aan om het open te snijden en de wenkbrauwen edg. weg te halen. Boomer werd verplaatst naar de operatiezaal, werd dieper in narcose gebracht en geïntubeerd. Toen Juan het oog opensneed werd zijn hemd overspetterd met pus....het was vreselijk om zien....en Juan zei dat Boomer echt ontzettend veel pijn moet hebben gehad...
Zijn gezichtje na de OP: wimpers en alles werd verwijderd...
Bij thuiskomst was hij al goed wakker:
Om 20u40 waren we terug thuis en wat ontdek ik...
Chiki heeft koliek....grrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr....hem dan ook direct de koliekpunten behandeld met de torch...
én toen kwam een +1meter een slang aan de tenen voorbij terwijl ik enkel open slippers aanhad... ik heb het uitgegild en ben beginnen huppelen
Nog steeds geen nieuws over een nieuwe transportdatum... Elke dag zak ik verder weg in deze poel van onzekerheid...ik die graag alles tot in de puntjes regel... Gelukkig stellen de paarden het goed... Ze spenderen veel tijd binnenshuis....omwille van de hitte De vitamine E van Yade voor Black is aangekomen...ongelooflijk dat we zoiets hier niet kopen kunnen...
Net zoals in Nederland en België is het hier heet....en dus gaan de paarden al vanzelf binnen in de boxen staan vanaf een uur of 10 tot een uur of 18 u met een break voor lunch natuurlijk .
De honden waren blij dat ze eens mee naar beneden mochten en zich konden afkoelen in het kleine riviertje dat door ons terrrein loopt.
Ze is ongelooflijk...net zoals alle anderen En ze is prachtig, heeft de typische oeroude mooie Spaanse trekken, loopt zo mooi statig en fier en heeft een karakter om "U"tegen te zeggen. Ze is een mama voor de 3 kleintjes maar tegelijk de baas... Als ze je haar vertrouwen geeft doet ze alles wat je vraagt of wil. Ik vind het heel erg dat ik haar moeten laten gaan, na de intensieve maanden die we samen hebben gehad is mijn band met haar toch anders dan met de andere paarden. Ze begrijpt me ook perfect en ik mag alles met haar doen. Maar het belangrijkste van al is dat ze volledig gezond is en niets aan de ooginfectie heeft overgehouden. Vreselijk toch als je bedenkt dat die haar de volgende maandag gingen doodspuiten als ik haar die zaterdag daar niet had weggehaald... Ons Filly is geen paardje om op de wei te laten wegkwijnen....ze heeft een partner nodig die dingen met haar wil gaan doen...Filly is veel actiever dan Minny bijvb en wil met je bezig zijn, samen dingen ontdekken, spelen en plezier maken
Hopelijk vinden we binnenkort de perfecte partner voor haar...ze vertrekt immers binnenkort naar Nederland waar ze bezocht kan worden...
Ik was...zoals elke ochtend (en vaak s avonds) weer eens de paddocks aan het proper maken....met de rijf alles mooi bij elkaar vegen... Maar de meisjes vonden die rijf zo interessant dat ze ook een beurt wilden
En omdat ze al spelende hebben kennisgemaakt met zowat alles....is er ook hier een blindelings vertrouwen dat ik hen geeen pijn zou doen of ze zou laten verschieten.....en alzo werd de borstel vervangen door de rijf ...
Ik heb net bericht gehad van BSS....het transport van 3 juli gaat niet door...het is opgeschort... Er zouden problemen zijn met enkele paarden van co-loaders die afgekeurd zouden zijn geweest en bijgevolg is het transport vanuit Ndl. niet vertrokken.
Ik ben er compleet kapot van maar dat is nu eenmaal ons verhaal.....het gaat nooit simpel...elke tegenslag hebben we gehad...
De halsters zijn tenminste gewassen , de koorden ook....Alles staat in ieder geval voor de dag dat het transport wel komt...
Nieuwe verzending naar de Holistische Praktijk Den Hoek
Zoals sommigen onder jullie van het forum weten had ik gisterenochtend wederom een aangenaam telefonisch onderhoud met Dr. Eric Laarakker van de Holistische Praktijk Den Hoek. (http://www.holistischdierenarts.nl/)
Ditmaal hadden we het over Pretty Boy (klinkt beter dan Face vind ik) en Black.
Dr. Laarakker wilde een nieuw mestmonster en foto's van beide kerels....Vanochtend verzond ik alles met URGENTIE naar Nederland
Het verlossende telefoontje ..... ASTON, ALTANERO en CUBANITO zijn inderdaad de kinders van de stamboekouders...
Het is spannend geweest ....heel spannend....waren de documenten echt de juiste ? Had die man waarvan ik de veulens destijds redde niet nog meer fouten gemaakt....?
Van Black had hij zogezegd geen documenten (wat gelogen is aangezien Black al gechipt was en volgens de DA wijst de niet-overgave van de papieren dat hij belangrijke voorouders zou hebben) en van Prettty gaf hij de verkeerde mee (van een merrie terwijl hij een hengst is).
Toen de DA van ANCCE eindelijk (na maanden over en weer geschrijf en gebel) bloed kwam afnemen op 8 juni, toen Margot en Steph hier waren (zij waren dus getuigen ), zei hij me dat het wel vaker gebeurde dat de meegegeven documenten valse waren.... ik viel toen bijna achterover ...NEEEEEEEEE, help hier wist ik niets van ...
16 dagen hebben we moeten wachten op de uitslag....6 dagen meer dan normaal maar mijn kinders zijn echt wel de kinders van de vermelde PRE ouders op de documenten .
Het grapje het me 585 extra gekost om de 3 jongens hun pedigree papieren te bekomen (75 per paard voor inschrijving bij ANCCE, 70 per paard voor de DA, bloedafname&labo en 150 om een stalnr. te bekomen) maar onze 3 jongens zullen hier dus buiten gaan met alle papieren en zullen ingeschreven staan in de LIBRO GENEALÓGICO del caballo de Pura Raza Española (http://www.lgancce.com/portal_publico/)
ANCCE is ook ingelicht van de situatie met de paarden hier en ze hebben het nodige gedaan om vandaag direct de paspoorten klaar te maken. Die worden morgen al aan huis afgeleverd ! (als de briefdrager ons weet te vinden, haha)
Dus al er volgende week nog een plekje extra is op de vrachtwagen komt er misschien nog wel een kerel mee naar Nederland, wie weet,...
Vandaag was het de beurt aan Filly, Minny, Punkie & Brownie om kennis te maken met de "zachte zijde" van de paardentrailer.
Ja tuurlijk zijn ze er al ingeweest toen ze vervoerd moesten worden maar toen was er niet de mogelijkheid om ze het rustig aan te leren dat de "metal cave" geen groot groen monster is.
De geplande adoptie van Brownie kan niet doorgaan en dus is deze jongen op zoek naar een nieuwe familie die hem welkom wil heten... Brownie komt volgende week mee naar Nederland.
Brownie is volledig ingeënt, ontwormd, gechipt, in goede gezondheid, .... Hij is een PRE, geboren in 2009
Horsenality: Left Brain Extrovert
Key words: Playfull, smart, mouthy, exuberant, curious, unconcerned, a little mischievous & a tendency to bite/touch everything dit beeldje omschrijft hem goed
Zoals jullie je nog herinneren had ik hier in het begin van de week bezoek van 2 dames Margot en Steph. Hier is hun verslag en wat video's van enkele paardjes:
Steph en ik hebben veel tijd met de paarden doorgebracht toen we hier waren en we hebben ze iets beter leren kennen. Vooral de grotere. Van 4 hebben we filmpjes en daarmee hebben we meer gedaan en daarom wil ik ze toch even laten zien aan jullie. De ze gave paarden verdienen een super baasje.
Black: voor iemand die de uitdaging aan kan, veel savvy heeft en een paard stabliteit kan bieden is dit een geweldig paard. Hij is namelijk werkelijk beeldschoon. Hij kan zo op zo'n paardenposter. Black had het niet op mensen maar door Eva is hij al veranderd en gaat dat zoveel beter nu. Inmiddels kan hij een halster aan ook zonder problemen. Van black hebben we geen filmpje, maar even een foto
Aston: Aston is een 3 jarige pre hengst, eentje die nadrukkelijk aanwezig is. Een echte lb ex die dol is op aandacht en spelen. Als er 3 mensen zijn en maar 2 geven hem aandacht doet hij zijn uiterste best dit te veranderen. Krijgt hij aandacht doet hij alles. Hij is slim en leert snel. In hem herkende ik Aliso heel erg, met zijn sprongen, spaanse passen en gekke trucjes. Super gaaf paard. Hij heeft ook een hele mooie soepele rug en is daardoor extreem los in het lijf.
Altanero: Hij is een knuffel, een schatje, een schoonheid die toch wel heel veel indruk op mij heeft gemaakt. Zo heerlijk rustig, lief slim, medenkend, wilde de hele wereld goed doen om aandacht te krijgen zonder zich op te dringen en dan is hij ook nog eens zwart, wat naar mijn idee de mooiste kleur is. I speelde wat met hem en hij is briljant slim. Maar het meest positieve kwam nog wel bij het bewegen. Wat een draf! Hij heeft ook nog eens een topafstamming ook, maar denk dat dat de meeste mensen hier weinig interesseert. src="http://static.bokt.nl/s/smile.gif">
Pretty face: Ook een enorme lb ex knuffelkont. De meest vriendelijke van het stel denk ik. Alhoewel dat slecht klinkt, want ze waren allemaal lief en leuk. Maar hij verbaasde ons het meest met zijn beweging. Ik heb nog met hem wat online gespeeld wat ook super netjes ging.
Filly Het is dat ik gewoon niet zo'n merriemens ben, maar zij is ook heel erg gaaf. Ze is vooral zo mooi. Eva liet foto's zien van toen Filly aan kwam, als je dat vergelijkt met nu. Zie filmpje en oordeel zelf.
Dan waren er nog Punkie en Cubanito. Denk dat Cuba het mooist gebouwd is van het stel. Hij is een echte lb i. Super bijdehand, nu al met zijn 2 jaar. Een fijn paard voor iemand die daarmee om weet te gaan.
Punkie is een lieverd, van hem hebben we weinig foto's.
Ik vind het zo geweldig wat Eva doet en ik zet dit topic hier mede neer omdat ik vind dat het meer aandacht moet krijgen. Het is een buitenkansje voor iemand die een nieuwe partner zoekt om voor een heel klein prijsje een super paard te hebben met als enige voorwaarde dat er goed voor gezorgd wordt. Bovendien vind ik natuurlijk dat ieder paard een nh huis verdient, maar jonge paarden nog wel in het bijzonder.
Yesssssssssssssssssss ! Het is gelukt ! na 2 weken trainen met Black, na het desensibiliseren van zone 1 en het uitvoeren van de dagelijkse oefeningen die Michael Gröhmann me had getoond was het zover....
Ik ging naar beneden om het krachtvoer nog te geven en toen ik de emmers oppakte in de voorraadkamer, nam ik automatisch het halster dat Michael voor Black had voorbereid. Het voelde gewoon goed aan...vanavond zou ik het doen...Ik voelde me volledig "confident" en gedroeg me ook zo.
En het ging prachtig. ik ontspannen, hij ontspannen... Hij verroerde zich geen vin...alsof het de gewoontste zaak van de wereld was...ik deed het halster zelfs niet direct vast maar speelde er wat mee over zijn neus enzo.
Dit halster is wel net iets te klein en aldus zal ik er morgen een ander aandoen.
Maar het gaat dus de goede kant op en we kunnen de training nu op een ander vlak verderzetten .
Ik zoek een osteopaat, een goede osteopaat, die deze maand een dag naar hier zou kunnen komen en alle geredde veulens zou willen bekijken, betasten en helpen waar nodig. Dit om ze een steuntje in de rug te geven en evt. problemen op te sporen. Uiteraard worden de reiskosten vergoed en wordt voor verblijf hier gezorgd. Hopelijk kan de behandeling tegen rescuetarief
Wie kent iemand die kan en zou willen helpen ?
OW ja....we zijn dus 12 juni vandaag hé...dus dat betekent ?
Het zat er al lang aan te komen en sommigen vroegen zich al een tijd af hoe lang het nog zou duren....
Ik ben ingestort en durf het toegeven.
Ik ben al maar snel begonnen meer natuurlijke produkten in te nemen en ook om mijn serotoninegehalte, dat al bangelijk laag stond bij de laatste bloedcontrole (typisch trouwens bij fibromyalgie) naar boven te duwen...
t Is goed dat ik maandag 2 kandidaat adoptanten op bezoek krijg vanuit Ndl en dat ik een berg werk heb en dus moet voortdoen...anders kroop ik het liefst in mijn bed om pas terug wakker te worden als deze nachtmerrie voorbij is en de veulens met het transport vertrokken zijn
Ja ze volgen elkaar op/overlappen elkaar en dat geeft me 2 weken per maand problemen met extra stress voor de jongens. Daarom dat de meisjes echt als eerste vertrekken moeten met het transport ....dit is vreselijk zwaar voor iedereen, vooral dat de meisjes extra dicht met hun kont naar de hengsten gaan staan....lekker pesten die teven
En Chiki is 100x gestoken door mugjes op zijn gevoelige plaats...alles dik dik....
Nu dat Chiki ook in zijn stal moet kunnen met dit hete weer en hevige zon maakt het extra moeilijk. Ik moet gewoon thuisblijven en alles in t oog houden. S nachts slapen ze allen normaal buiten en dan zet ik Minny binnen in Chiki's stal.
Net terug van de DA met Boomer en alle medicijnen opgehaald....de bloeduitslag was niet goed en dus moeten we een nieuwe ronde medicijnen toedienen voor zijn Leichmaniose, Erhlichia,....
Aan de hond zie je niets....hij is blij, speelt en heeft plezier...Boomer is trouwens de grootste knuffelaar die ik ook heb ontmoet...Hij breekt trouwens ieders hart met zijn mooie lieve snoet... Alleen spijtig dat ik hem nu terug inspuiten moet....telkens opnieuw...
Zijn gehoorprobleem is voorbij dankzij de antibiotica spuiten en de oordruppels met prednisolona. En ook zijn oog is gecontroleerd....daar is geen probleem mee !
Hier nog een filmpje van onze knuffelaar...en die staart blijft maar gaan piewwwwwwwww
De eerste trainingsessie met Black is verlopen zoals het moest !
Michael heeft me zeer goed voorbereid en ingelicht over wat ik met Black aan moet en hoe ik me met hem moet bezighouden zodat we vooruit kunnen ! Zelfs al kost het minstens een uur extra werk per dag....Ik doe wat moet....en het moet voor Black ! Maar we hebben geduld...veel geduld.
Zelfs al kan het nog lang duren voor dat Black hier weg kan....hij zal hier pas weg gaan als hij daar klaar voor is.... en enkel naar een NH huis trouwens
Edit. nog een mooie compilatie van enkele foto's (5/2010) en video's (2-3/2010) van Black
Nou ik hoop sebiet toch effe een echte spaanse siesta te doen...als de veulens me toelaten.
k Mocht vanochtend vroeg een heel kabaal horen om snel naar beneden te kunnen rennen om de schade te beperken.
Aston en Altanero waren aan het spelen (euch Aston (die weer wat wakker is nu Filly hengstig is) was Altanero aan het ambeteren-a h spelen) en die had stuk van de omheining omgeduwd en was bij de kleintjes terecht gekomen.... Ik heb gelopen om alles recht te krijgen/zetten vooraleer ook Aston van paddock zou veranderen....haha
Ik heb ook nog eens met BSS geschreven en momenteel is er nog steeds geen rit voor hun jaarlijkse vakantie die aanvangt op 11 juni....maar op de rit van 28 juni naar Malaga zou er wel plaats moeten zijn
We proberen dus vol te houden...proberen wel te verstaan...
k Heb Michael net afgezet op t vliegveld.... Super korte nachten gehad. Elke dag op van 6u-6u30 tot 01 u. s morgens..
Workshops liepen altijd ontzettend uit. Ipv. te stoppen om 18u zoals was voorzien was het steeds 20u30-20u45. Dan begon hij nog met den Black tot +-22u30. Dan nog eten en hem nog wegvoeren... 'k Heb zelfs geen moment tijd gehad om naar Chiki te kijken of wat dan ook. k Heb zelf ook niets kunnen meedoen maar allen geholpen, vertaald, ondersteund, uitgelegd en mee getoond en dan van hier naar daar rennen, voeren etc....Maar bon, ik kende dit al allemaal wel hé .
Sebiet komt de 2 de camion van de dag met nieuwe balen volle haver (met graan aan) en daarna kruip ik mijn bed in. Ik ben volledig op !
Ondertussen is het hier vreselijk warm geworden...nu zitten we over de 40° in de zon....alle paarden staan binnen te schuilen.
Filly is trouwens opnieuw hengstig...en zit terug in een stal
Ik heb het de laatste 2 weken heel zwaar gehad en vraag om een beetje geduld. Ik heb het blog niet regelmatig kunnen aanvullen de afgelopen 10 dagen door een overdaad aan stress, een bronchitis en de voorbereidingen voor de komst van Michael. Ik hoop volgende week alles weer op orde te krijgen
Stilte voor de storm ? Te goed weer ? Geen interesse meer ?
Boomer...geen zwelling meer, maar er komt wel vocht uit oog...waar geen oog meer zit. Dus heb ik hem antibiotica ingespoten op aanraden van de DA. Qua gedrag is hij terug normaal. zijn oren behandel ik met druppels 2x daags en daarmee komt alle vuiligheid eruit. Eén dezer gaan we terug naar de DA voor een nieuwe bloedanalyse en dan zien we verder.
Adopties ? Ook daar is het volledig STIL momenteel...en sommigen laten, net zoals in de eerste lading voor een maand, niets meer van hun horen. Ik hoop dat de anderen zich aan hun voornemen houden. Normaal komen er ook enkele in de 2 week van juni naar hier voor Aston, Black en Altanero.
Zonet de veulens de haarlemmerolie gegeven... Eindelijk hebben ze het gekregen....en aan Black's gezicht te zien, smaakte het echt niet lekker...bahhhhhh
Ik herstel langzaam van de bronchitis...mijn lijf is op zowel mentaal als fysisch...dit duurt allemaal veel te lang, alle tegenslagen hebben we gehad en toch wil het ook nu weer niet lukken.
Geen idee wanneer de veulens vervoerd kunnen worden, de transporteur heeft momenteel geen rit voorzien naar Spanje en gaat binnen 2 weken toe voor de jaarlijkse vakantie. Natuurlijk hoop ik dat hij voordien nog langskomt, want nog eens 6 bijkomende met alle veulens hierzitten zal denk ik....net teveel voor me zijn...Ik kan nu al niet meer...ik kan al zo lang niet meer maar heb altijd maar voortgedaan en voortgedaan. Dat kan ik nu niet meer. Heb al 9 dagen niets kunnen doen door ziek te zijn, enkel de paarden gevoederd en bij hen opgekuist. De rest van de tijd de koorts uitzweten in bed s namiddags. Het is niet fijn meer...het komt er nog enkel op aan om niet in de afgrond te vallen....das alles wat me nog rest. Elke hoop die we hebben wordt keer op keer teniet gedaan.
Minny en haar kleinere broers Punkie en Brownie hebben vandaag hun laatste spuit gehad.... Omdat ze nog zo klein/jong zijn heeft mijn DA de spuiten altijd willen spreiden en nooit 2 producten tegelijk ingespoten. Vandaar dus dat hij eigenlijk 4 keer moest komen voor de 3 kleineren ipv 2 keer voor de groten.
Ook Brownies paspoort mochten we vandaag ontvangen. De DA had speciaal voor mij nog eens gebeld naar RIVIA en daarmee wisten we dat het paspoort van Brownie op 18/5 was verstuurd geworden.
Tenslotte moest Lalo de lip van Tchanca naaien....die had een robbertje gevochten met Matrix, het nieuwe zwarte paard van de mede-eigenaar.
Yep en ik ben maar direct op 't dak van mijn huis gaan staan om het luidkeels te roepen....JOEEEEEEEEEEHOOOOOOOEEEEEEEEEE !
De paspoorten van Filly, Minny en Punkie zijn zonet aangekomen !!!!!
BSS is al verwittigd en ik wacht op nieuws over het toekomstige transport.
Het paspoort van Brownie moet ook deze week nog ontvangen worden, want dat werd tegelijk aangevraagd, daarna volgen die van Black en Pretty Face. Die van Cuba, Aston en Altanero zullen als laatste komen omdat dat een andere procedure is.
t Grootste deel van de ochtend bezig geweest met het wegleggen van de +200 balen haver. Tegen lunchtijd terug naar de paardjes, maar wat zie ik nu ? Wat doet Cubanito in hemelsnaam bij Asshie, Altanero en Pretty Face...en hoe is hij hier geraakt ?
De eleclijnen hangen nog steeds, geen paal is verwrongen....
Eerste kennismaking met de nieuwe balen haver
Jij wilt kuisen ? Ik wil spelen !
Nou wij willen ook spelen hoor !
Black Pearl begint heel mooi te blinken....
En is nog steeds tevreden met zijn leermeester Cubanito
Chiki mocht nog eens lekker vrij rondlopen...waar hij ook maar wou...
Ik ben mijn kat Maxime vanochtend terug gaan ophalen in t ziekenhuis. Ze was dinsdagnacht aangevallen geweest door een wilde kat, die haar een letsel aan het achterbeen had gegeven ....en dus moest een drainage worden geplaatst omwille van de ontsteking... Ze heeft nog veel pijn en ik moet haar nog elke dag inspuiten...
De paardjes waren blij dat de zon nog eens scheen en hun terrein stilaan kan opdrogen...
Om 21 u kwam er nog een vrachtwagen aan met haver...lekker laat, euch....te laat om alles nog weg te leggen...
Negro's eigenaar heeft ervoor gekozen een einde te maken aan zijn leven...Negro heeft ons vanavond om 18u51 verlaten....
Voordien heb ik er nog voor gezorgd dat hij nog enkele goede momenten had....lekker vers groen, een lekkere massage, lekkere krabbels op de jeukplekjes, wortels, een appel, een goed gesprek....Ook had ik hem al behandeld (inwendig-uitwendig) met Rescue Remedy om hem te begeleiden.
Ik heb hem begeleid tot alles voorbij was....en dat duurde lang....5 spuiten waren nodig...Negro was best rustig maar begreep er eigenlijk niets van...Waarom ? Waarom ?
Tchanca voelde wat er gebeurde en maakte een hels kabaal tegen de staldeur.
Chiki begon te huilen toen ik uiteindelijk terug naar beneden ging....Ik...ik heb nog niet opgehouden....
Afscheid nemen van Tchanca en Matrix ....Dus jij bent mijn opvolger heb ik gehoord...
Onze schaduwen blijven voortbestaan...
Rest in peace Negro....Laat het los ...ik heb zo lang voor je gevochten.....
Eindelijk is de vrachtwagen met de nieuwe alfalfa gekomen...eindelijk... Met 82 stuks kunnen we bijna een maand verder..... nu nog het nieuwe stro halen en de haver...
De paardjes kunnen weer lekker eten:
Alle honden zijn ondertussen samen...de jongens verstaan elkaar !
De komende dagen ga ik elke keer één paardje in de kijker stellen
Vandaag de jongen die alles in werking heeft gesteld...hij die me om hulp riep, hij die als eerste naar me toe kwam op 4 december toen ik op hun terrein ging staan, hij die altijd in mij geloofd heeft, hij die de leider van de bende was...
Vrouwtje probeert ons rustig te houden door lekker gras te geven....mar wij vergeten heus niet dat er hier 2 meisjes rondlopen die hengstig zijn
Familiebijeenkomst heeft ertoe geleid dat 6 van de 7 hebben gestemd op "JA"....Boomer mag de rest van z'n dagen bij ons blijven en een vol familielid worden !Deze jongen heeft immers echt geen stress meer nodig, geen reizen, geen nieuwe gezichten maar rust, stilte en een veilige thuishaven. Dus ondanks mijn plechtige gelofte dat er geen enkel dier nog zou bijkomen.....moet ik in het belang van Boomer, hieraan afbreuk doen.
En dan nog het verlossende nieuws: BSS heeft nogmaals bevestigd dat ze het transport verzorgen !
Hierbij het verslag van de anonieme bokker die Boomer en Dina heeft opgehaald en mee naar Dusseldorf is gevlogen....
Verslag bezoek aan Eva, de veulens en de honden
Na een vroege start van de dag, waarbij we zelfs de ruiten van de auto nog moesten krabben voordat we naar Schiphol konden vertrekken, verliep de vlucht rustig en kwam ik met enige vertraging aan in Alicante. Vervolgens gingen Eva en ik op weg naar Dina. Dina is als voorbereiding op een nieuw leven in Nederland door Marilène en Sue meegenomen in de auto, naar plaatsen met veel mensen en ook naar Sue thuis om te wennen aan een thuissituatie. De liefde en inzet van beiden voor de dieren die worden opgevangen in Castalla is heel erg groot. Zonder hun moeite had Dina veel meer moeite gehad om zich bij ons thuis aan te passen. Alle lof voor Sue en Marilène.
Ik was natuurlijk ook heel nieuwsgierig naar de veulens. Toen we bij hen aankwamen konden we meteen aan de slag. Filly was uitgebroken naar de hengsten Aston, Altanero en Pretty Face. Ze bleek voor de eerste keer hengstig te zijn geworden. Vooral Aston reageerde daar heel sterk op en ook Black Pearl werd mans. De beste oplossing was toch om Filly in een stal te brengen; dit is voor haar natuurlijk niet de beste oplossing, maar haar laten staan was ook niet mogelijk. Later heeft Eva besloten beneden een plek voor de vier jongsten in te richten. Dit levert wel weer een hoop extra werk op vooral om te zorgen dat ze zeker niet kunnen uitbreken naar het verse gras.
Ook hebben we Boomer bezocht samen met de dierenarts, zodat Boomer een vertrouwd persoon voor de reis naar Duitsland zou hebben. Boomer gedroeg zich erg goed bij de dierenarts en kwam ook vrij snel bij mij kijken.
Net toen wij hadden besloten toch maar niet te laat te gaan slapen hadden twee heren-veulens nog een verrassing in petto. Ze besloten, na een deursluiting te hebben gesloopt, te gaan genieten van hun vrijheid. Voordat we ze weer te pakken hadden en weer op de goede plek.... dat kostte zo'n anderhalf uur met het barricaderen van de vernielde deur erbij.
Boomer en Dina hebben we nog een keer bezocht tijdens het weekend. Ook hebben we een begin gemaakt met het inrichten van het terrein beneden voor de vier kleintjes.
Uit eigen ervaring wist ik al dat de zorg voor 10 paarden (9 veulens en Chikiboy) veel werk is. Maar met alle verzwarende omstandigheden erbij, zoals eerder de diarrhee-problemen en nu ook de opspelende hormonen, is het eigenlijk te zwaar, veel te zwaar....en elke keer duiken weer nieuwe problemen op.... En ondanks alle drukte ben ik gastvrij ontvangen en heeft Eva super voor mij gezorgd. Eva, nogmaals bedankt!!
Daarom ook mijn dringende oproep om Eva te helpen adoptanten te vinden voor de veulens of anders tijdelijke opvangadressen.
Aangezien ik ook wat tijd heb doorgebracht met elk van de veulens afzonderlijk, zal ik een korte beschrijving geven van elk afzonderlijk.
Filly: Wat een fantastisch wonder heeft Eva verricht met dit merrieveulen!!! Als je haar eerste foto's ziet en nu.... haar ogen zijn helemaal genezen; er is niets meer te zien van de oogontsteking... ze ziet er nu goed uit, onvoorstelbaar als je die eerste foto van haar ziet met meer skelet dan vlees. Ik denk dat ze heel mooi wordt. Ze heeft een superkarakter. Heel lief en zacht en dat na alles wat ze heeft meegemaakt.
Minny: Zij is een erg vrolijk en slim merrieveulen met nu al een eigen willetje. Ze is vriendelijk en geïnteresseerd in haar omgeving en mensen om haar heen. Ik denk dat zij op haar plaats is bij een meer ervaren persoon.
Punkie: Een lief en open hengstveulen. Hij is ook erg blij met de aandacht van mensen, maar hij is tegelijk ook heel bescheiden.
Brownie: Dit hengstveulen wil alles onderzoeken en wel het liefst met zijn mond. Hij is erg nieuwsgierig naar zijn omgeving en ook mensen in zijn nabijheid. Dit veulen heeft ook een sterke eigen wil. Hij is geschikt voor iemand met ervaring die ook sterk in zijn schoenen staat qua opvoeding omdat Brownie erg slim en volhardend is op een leuke manier. Hij houdt erg van afwisseling.
Cubanito: Een wijze en heel stabiele hengst.
Black Pearl: Deze hengst heeft een echte Spaanse uitstraling qua bouw en de beweging die ik heb kunnen zien. Het is duidelijk dat hij vervelende ervaringen met mensen heeft gehad. Hij kijkt echt eerst de kat uit de boom en blijft gereserveerd. Als hij het goed vindt dan is die reserve ook weg. Bij mij was het de tweede keer al goed en kon ik hem overal aanraken en kwam hij zelfs achter me aan voor meer aandacht. Vanwege zijn gevoelige karakter zal hij wel een eigenaar met begrip daarvoor nodig hebben.
Pretty Face: Een lief en open hengstveulen. Erg speels. Ook geïnteresseerd in zijn omgeving en in mensen. Qua bouw is er op deze leeftijd moeilijk iets van te zeggen. Hij is nu volop in de groei, maar hij lijkt erg mooi te worden.
Altanero: Een mooi zwart hengstveulen. Hij is ook speels en stabiel van karakter, nuchter. Hij observeert alles.
Aston: Voor zijn leeftijd al groot en met een mooie rug. Hij is wel het meest hengst van allemaal ook al is hij niet de oudste. Hij heeft een stabiel maar ook gevoelig en eerlijk karakter. Hij is ook erg gericht op mensen en hij geniet van de aandacht.
Wat mij opviel aan alle veulens is dat ze, ondanks wat ze hebben meegemaakt, toch veel vertrouwen in de mens hebben en erg open zijn. Alleen Black Pearl is gereserveerder in het begin; is het vertrouwen er eenmaal dan is het goed.
Alles gaat...ondanks de zware regenstorm, ondanks de hagel die naar beneden kwam....alles stond in een mum van tijd onder water...huis inclusief...
En we zijn al zo moe....en hebben dit niet nodig...
Ondertussen werkt het Comité verder om de aanvragen van de mensen die geïnteresseerd zijn om één van de veulens te adopteren/opvangen, even na te kijken.
De paardjes....hadden hier op de foto's nog even droge voetjes en Chiki ging na het grazen even op bezoek bij Black en Cuba.
Black en Altanero worden weer mooi zwart nu hun wintervacht bijna weg is... En wat zien ze er ook gezond uit...een mooie glanzende vacht.
En onzen Boomer doet het fantastisch ! Een super lieve gemakkelijke jongen die zich hier volledig thuisvoelt en nu rondhuppelt en speelt en geniet. Hij heeft nooit iets in huis fout gedaan, zelfs geen plasje of wat dan ook. En zelfs al kent hij geen Nederlands....hij weet perfect wat ik van hem verlang...onze intuïtieve relatie is bijzonder ! Wel heb ik een vermoeden dat hij aan de ene zijde misschien wat doof zou zijn....dat laat ik verder onderzoeken !
Zoals jullie in januari al reeds konden lezen op t forum en op t blog, heeft BSS Paardentransport positief gereageerd op een mail van Irene mbt. het vervoer van de veulens.
De website van de paardjes is bijgewerkt: je vindt er nu info over hun medische achtergrond, hun horsenality, enkele key-words die hen t best omschrijven.
Aan de nieuwe paddock van de kleintjes werk ik voorlopig niet meer verder: hoewel alle afsluitingspalen nu hier zijn zou Filly's hengstigheid vandaag afgelopen moeten zijn. Alzo besteed ik nu liever mijn tijd aan dringendere zaken en zie dan volgende week wel om beneden verder te doen.
Punkie Minny&Brownie
Aston & Pretty Face Browney die groeit als kool Hmm...Minny ruikt ook wel lekker
Ik ben dinsdagavond opgevlogen naar Amsterdam en gisterennamiddag teruggevlogen vanuit Düsseldorf met Boomer. Op 23 u een rondje Alicante-Amsterdam-Arnhem-Düsseldorf-Alicante....
Ik heb met Benita afgesproken dat geen van ons beiden zal spreken over wat er tussen ons is gebeurd. Er naar vragen hoeft dus niet. Wat telt voor mij is gewoon Boomer, geen wat, waarom of hoe !
Maar doordat ik niet hier was, heb ik nu dus nog meer achterstand, zowel hier thuis met de werken voor de kleintjes beneden aan hun nieuwe plek als met het opmaken van het verslag als met het beantwoorden van de pb en andere mails. Bovendien heb ik nu nog zowat 30meter 100% veilige afsluitingen te bouwen om mijn honden van Boomer gescheiden te kunnen houden want ik heb niemand die Boomer nemen kan. Dan moet ik hem ook nog een schuilplaats voor de zon en regen maken. Vanochtend heb ik de honden gewoon om beurt buiten losgelaten.
Ik wil de dames die mij de afgelopen 2 dagen hebben geholpen danken voor al hun hulp...Weinigen zouden het nadoen ! (ophalen, vervoeren, huisvesten,oplossen van problemen met Air Berlin, effe 600 km rijden (300x2) om me naar Düsseldorf te brengen, etc....)
Maar het allerbelangrijkste nieuws is dat ik ook Dina heb gezien en ze doet het SUPER SUPER GOED ! Ze is trouwens ook meegegaan om Boomer op te halen en ons weg te brengen naar t vliegveld... Dina is een SUPERWOMAN
Nou tot vanavond of morgen...ik moet echt verderwerken...zekers als je weet dat Chiki gisteren tijdens mijn afwezigheid ook eens de moeite heeft genomen om uit te breken en ik ook daar werk heb....of ging hij mij misschien zoeken ?
Het is een aanpassing....een extra logé Hahaha... maar hij past zich ontzettend goed aan. De laatste handeling van buur Tony voor zijn vertrek naar huis.... Samen Boomer een lekkere wasbeurt geven....
Moet dan nu echt ? Ik ben wat verlegen hoor ! Hmmm ik ruik eigenlijk best wel lekker nu.
Nog eens uitkloppen Ben ik nu niet mooi ? Hmm dat was eigenlijk best wel leuk !
Maar rusten kan ik niet, niet na alles wat gisteren bij aankomst aan het Tierheim in Kranenburg is gebeurd. Meer kan ik er niet over zeggen want Dino is nog daar....Eerst moeten we hem ginder wegkrijgen.
Bij het ophalen van het verse groen voor de paarden is het fout gelopen....Vorige maand was het mijn achterbumper.....nu de voorbumper...en nu kan ik echt de weg niet meer op.
Het is weer zo één van die dagen waar alles teveel wordt....
Effe geduld......BOOMER en DINA vertrekken vannacht en het is hier dus echt wel druk en emotioneel zeer zwaar. Daarnaast nog de werken voor de nieuwe plek voor de kleintjes etc.... Kompleet gek....ik heb de laatste dagen enkel 2-3 uur per nacht geslapen....
Dus heb effe geduld met me..... Binnen een dag of 2 gaat het beter en zal ik alle mails en vragen beantwoorden
Duimen jullie ondertussen mee voor een goede reis naar Düsseldorf morgenvroeg voor Dina en Boomer en de anonieme bokker
Laatste bezoek aan Dina en Boomer voor hun vertrek
De transportbench naar Castalla gebracht en de bokker een uurtje bij Dina gelaten terwijl ik een ommetje deed. Dina voelde me heel goed aan....rustig, gelaten maar triest....dit was ons afscheid zonder woorden, in alle stilte...
Waarom moet ik gaan ?
Ook een laatste keer bij Boomer...
Mag ik je teentjes kussen ? Een laatste trainingssessie Een laatste blik op zijn lieve snoet....
Hopelijk verloopt alles goed op t vliegveld morgenvroeg, is geen van de honden ziek, moet Boomer niet uit de bench en komen ze uiteindelijk goed aan in Düsseldorf omstreeks 13u30 (overstap in Mallorca) waar Benita ze zal opwachten en ze allen zal meenemen naar het Tierheim in Kranenburg en Boomer mee naar haar thuis.
Zelfs al kan/wil je geen veulen adopteren, is er iemand bereid om een veulen gedurende enkele maanden op te vangen totdat ze een definitief plekje vinden ?
Ik zoek heel dringend minstens 4 plekken, voor elke merrie een plekje en voor minstens 2 jongens (1 per gezin).
Het zal waarschijnlijk ook veel makkelijker zijn om definitieve huisjes voor ze te vinden als de mensen ze al kunnen komen bekijken en bewonderen. Er zijn immers verschillende mensen van het duitse forum die ze graag eerst zouden zien om te weten met welk veulen ze een contact hebben.
En als het zo ver komt dat ik het adoptiecontract moet laten vallen om ze een goede thuis te vinden, nou dan zij het zo. Ik kan ECHT niet meer noch fysiek, noch mentaal, noch financieel als ik het goed bekijk,...
Zelfs straks, vandaag zaterdag, moet ik hier al een oplossing vinden voor Filly die nu in een stal opgesloten staat... Verschillende jongens zijn nu aan het wakker worden nu Filly plots hengstig is geworden en nog een dag zoals vandaag overleef ik immers niet. Afsluitingen zijn vernield en vanavond zijn er enkele uitgebroken... Het is nu 4 am en ik heb nog steeds geen minuut geslapen, mijn hartslag is veel te hoog...
En ook voor Asshie, die al het meest wakker is op hengstengebied, moet ik NU ook een oplossing zoeken. Waar ik hem een maand kan zetten ? Geen idee...maar 7 hengsten is gewoon teveel van het goede nu ze allemaal gezond zijn en hun echte krachten bovenkomen.
Wie één van de veulens kan opvangen in de nabije toekomst voor enkele maanden...laat het me aub snel weten zodat ik de transporteur verwittigen kan, zodat hij evt. in mei al een veulen of 2, afhankelijk van de plaatsen op het transport, kan meenemen. Het moet nu snel gaan want het gaat hier niet meer.
Ik ben ervan overtuigd dat de bokker die hier op bezoek is om Dina en Boomer maandag terug mee te nemenn,jullie een uitgebreid relaas zal kunnen geven over de karakters van de veulens en dat jullie dus een objectieve kijk kunnen krijgen.
Wie kan tijdelijk een veulen opvangen ? Zet het ook op andere fora aub en vraag het aan vrienden en familie....
Ik wilde enkele veulens, zoals de meisjes bijvb. zo snel mogelijk verplaatsen en had ook al mensen opgebeld om te zien waar ze voorlopig terecht zouden kunnen. Maar dan kreeg ik de opmerking: Waarom ga je ze toch op een ander zetten als je hier meer dan 21 hectaren hebt en dus eigl plek genoeg ?
Alzo op één van de terreinen beneden begonnen met de werken...tuinhuisje leegmaken, terrein opkuisen, grond laten egaliseren en alle groen verwijderen...
Filly is ondertussen voorlopig opgesloten in één van de stallen en de hengsten zijn voorlopig terug rustig.
De bokker gaan afhalen op t vliegveld van Alicante om 9u30 en daarna Dina gaan bezoeken bij Sue van de Protectora van Castalla
Thuisgekomen bleken de paarden de afsluiting te hebben vernield en stond Filly bij Aston, Pretty Face en Altanero... Aan de slag dus om alle geplooide palen te vervangen na Filly terug bij de kleintjes te hebben gezet...
Om 15 u kwam mijn hondenDA José van VetJG dan aan huis, naam bloed af bij Boomer, onderzocht hem en deed al het nodige
Het ging super goed...geen muilkorf nodig en Boomer was vrij ontspannen
s Avonds was er dan nog de vernieling van de houten deur en de uitbraak van enkele veulens ....Vermoeiende dag !
Aangezien Boomer angst heeft van auto's en ook de bench nog niet graag heeft dacht ik hem zondagnacht-maandagochtend, net voor vertrek thuis al in de bench te steken en hem zo naar t vliegveld te brengen. Nu vernam ik gisterenavond dat Boomer er op t vliegveld nog terug uit moet zodat de bench afzonderlijk kan gescand worden.
En hoe je het draait of keert... dat zal gewoon onmogelijk zijn. Boomie zal al zeer beangstigd zijn door het volk en het lawaai en als hij eruit komt dan krijg ik hem er ook niet terug in, dat moge duidelijk zijn...pffffffffff
En trouwens ga ik mijn hand er niet insteken om een leiband aan of af te doen. Boomer mag dan een hart van goud hebben en een heel lieve jongen zijn, hij zal me waarschijnlijk wel opnieuw bijten als hij zich in t nauw gedreven voelt en geen vluchtroute heeft.
En nu valt juist mijne "frank" euch "euro" dat zo een grote bench ook helemaal niet in mijn auto ingaat...
Jongens toch wat een problemen toch weer...ik ben nu zelf ook maar rescue remedy gaan pakken zodat ik ook wat kalmeer. Van slapen komt er wel niets meer in huis vannacht Tijd om dit blog dan maar wat aan te vullen.
Met Boomer zelf gaat het ondertussen nog steeds beter en beter....is al bijna een normale huishond zolang je hem niet doet verschieten of hem tot nieuwe dingen dwingt. Hij weet nu zelfs al wat een kauwbeen is en geniet ervan
En ook zijn relatie met Tony berust nu op vertrouwen.
Zijn relatie tot een bench is na 10 dagen nog steeds niet bijzonder: alles kan zolang hij zijn achterpoootjes maar buiten mag laten staan
De paardjes stellen het goed en krijgen hun dagelijkse portie verse gerst en haver op de middag. Eén klein veulen en één van de grote is nog wat gevoelig voor het verse groen maar allen zijn er compleet dol op. Momenteel snij ik het telkens op één der velden af alwaar het al het hoogst gegroeid is.
Ook de honden stellen het goed: Boomer past zich meer en meer aan en eet nu ook al in de bench...Stap voor stap komen we er wel
En wandelen doen we nu ook zonder leidband !
En Dina stelt het ook goed. Marilène geeft ons regelmatig updates over haar vooruitgang.
Momenteel zijn we volop bezig met hun reis te organiseren per vliegtuig naar Düsseldorf. Een lieve dame komt ze volgende week hier ophalen.
Ook is de gemeentelijke waterleiding nu aangelegd en voldoen we weer een stapje meer voor de toekenning van het REGA-nr. En meer dan 100 m nieuwe leidingen werden gelegd.
Ik ben even stilgeweest....Ik had even tijd nodig om de gebeurtenissen te verwerken...
Zowat alle veulens hadden adoptanten gevonden in de laatste 3 maand...om vandaag toch maar af te haken nu alles dichterbij komt mbt de toekenning en contractopmaking.
Sommigen zullen zeker een geldige reden hebben om hun keuze te wijzigen, maar sommigen anderen hebben ons zeker in de waan gelaten en ons bovendien op kosten gejaagd.
Het is uiteraard beter voor de veulens dat dit vandaag gebeurt en niet nadat ze al naar die nieuwe families zouden zijn verhuisd.
Anderzijds heb ik nu veel kostbare tijd verloren om correcte adoptiefamilies te vinden en wordt de stress alleen maar groter voor mij en de paarden.
Gelukkig is er toch een mede Parellilid die haar woord heeft behouden, bedankt Han !
Ik heb Dr. Eric Laarakker gesproken tijdens zijn spreekuurtje over de paardjes en ook heb ik het "geval" van Boomer voorgelegd.
Wat moet ik vertellen ? Alles gaat goed !
Haha, nee we hebben gewoon een aangenaam gesprek gehad over de vooruitgang van de gezondheid van de paardjes, het nieuwe probleempje dat is opgedoken en hoe dat te behandelden (met verse knoflook), het feit dat mijn DA interesse heeft om meer te weten te komen over homeopathie, de ziekte van Boomer en hoe hij dat behandelt (oa. goede resultaten met parasietencompositum) en dan het trieste feit dat zovelen in Nederland hebben afgehaakt van hun intentie om een paard te adopteren.
Zoals elke keer weer had hij alle tijd voor mij en gaf hij mij goed advies, waarvoor ik hem dank !
De parasietencompositum heb ik volledig opgebruikt, er blijf enkel wat boost over en drainagedruppels. Normaal moet het zo voldoende zijn. Maar hij blijft me adviseren en dan kan ik dat nog evt. aanschaffen, maar momenteel redden we het zo.
Eindelijk was het dan zover....er zijn immers problemen met de uitvoering van de nieuwe wet op de identificatie van paarden en alzo moeten we niet langer wachten op de toekenning van het REGA nummer om de paarden al te kunnen chippen en hun paspoorten aan te vragen. De 5 groten hebben echter al een chip, dus moesten enkel nog de 4 kleintjes er één krijgen.
De neustang werd bovengehaald en hoewel ik niet van zulke hulpmiddelen hou...hadden de veulens er echter totaal geen problemen mee, deden niet moeilijk, nee niets...gewoon alsof het doodnormaal was....gelukkig maar dat ze geen negatieve ervaring opdeden. Nu moet ik ook wel zeggen dat mijn DA's moeite doen om alles rustig en goed te laten verlopen
Marjolijn was zo lief om Dino in Kranenburg te gaan bezoeken en met hem te gaan wandelen. Jammer genoeg kon ze hem niet meenemen naar huis en alzo zoekt deze jongen nog steeds een opvang.
Wie o wie geeft deze kleine lieve kerel een kans ? Hij is echt ongelooflijk, ja echt waar.
Zoals jullie ondertussen weten is Dina sedert dinsdag in Castalla. Ik was al enige tijd in contact met Marilène.
En dat alles dankzij de mailtjes die Irene rondstuurde, o.a. naar Dierenhulp zonder grenzen.
Hier wat info van Marilène over de Protectora van Castalla:
´La Sociedad Protectora de Animales, Castalla´ bestaat al zo´n 18 jaren. Deze organisatie verzorgde de zwerfhonden uit Castalla eerst op een plekje vlakbij het dorp. Maar na enige jaren kwamen er zoveel honden dat men een terrein beschikbaar stelde voor de Protectora, bijna 5 km van het dorp af, waarop in de loop der jaren steeds meer kennels gebouwd werden. Jaren heeft een vaste groep vrijwilligers de zwerfhonden daar verzorgd, ze hadden een onderdak, ze kregen iedere dag eten en iedere dag werden hun hokken schoongemaakt en kregen ze de broodnodige aandacht. Af en toe werd er een hond geadopteerd.
De gemeente Castalla besloot dat het gebied naast het asiel wel erg geschikt was om een nieuwe woonwijk op te bouwen en gaf vergunning af voor 1000 huizen. In 2002 kwamen de eerste bewoners van de wijk Castalla Internacional daar wonen. Veel bewoners van deze wijk wisten niet eens van het bestaan van het asiel af toen ze een huis kochten hier. Bij de aanvang van de bouw van de nieuwe wijk was beloofd dat de lokale hondenopvang verplaatst zou worden naar een meer geschikte plaats, aangeboden door de gemeente, en het bouwbedrijf van alle huizen zou voor een geheel nieuwe kennel zorgen met alles erop en eraan. Maar, zoals wel vaker gebeurt met beloftes van bouwbedrijven en gemeentes in Spanje, gebeurde er natuurlijk niets.
In februari 2006 kreeg de Sociedad Protectora de Animales plotseling een brief van de provincie dat voor eind april 2006 alle honden gevaccineerd moesten zijn en de gebouwen aan alle eisen van de huidige wetgeving moesten voldoen etc., zoniet dan zouden alle honden afgemaakt worden en het asiel gesloopt. De vrijwilligers die voor de honden zorgen kwamen in actie en zochten hulp bij de bewoners van de wijk. Gelukkig kwamen een aantal bewoners te hulp; door middel van een handtekeningenactie en publiciteit kregen ze genoeg geld bij elkaar om alle honden te vaccineren, de schriftelijke toezegging dat de gemeente er voor zou zorgen dat op een geschikte plaats een nieuw asiel zou komen en dat dit binnen een half jaar zou gebeuren. Maar door foute voorlichting van de (toenmalige) burgemeester aan enkele bewoners van de wijk hebben deze mensen bezwaar ingediend waardoor de gemeente het excuus had om de bouw uit te stellen. De bewoners hadden te horen gekregen dat de nieuwe opvang relatief vlakbij hun huis zou komen wat niet het geval was want het ging om een andere locatie.
Het asiel was (en is nog steeds) al jaren niet meer geschikt om honden op te vangen, het voldoet niet aan de eisen en is zeer, zeer verouderd. De nieuwe burgermeester heeft uiteindelijk 1 van zijn beloftes waargemaakt en voor nieuwbouw gezorgd. De nieuwbouw is nu 2 maanden af en er gebeurt .niets, ze zitten nog steeds in het oude asiel. Men zegt dat het wachten is op documenten .typische Spaanse bureaucratie.
Er zijn nu buiten de 4 of 5 Spaanse vrijwilligers van de Sociedad Protectora de Animales ook enige nieuwe (vooral Engelse) bewoners van de wijk die helpen. Verschillende families hebben een hond van deze opvang geadopteerd, dus dat is geweldig. Ze proberen op verschillende manieren geld bij elkaar te sprokkelen om de opvang te steunen. Zo hebben we in verschillende winkels een collectebus staan en er wordt geregeld wat georganiseerd zoals een diner dansant of een rommelmarkt, waarvan de opbrengst naar de opvang gaat. Sinds 3 jaar hebben ze ook een website in het Engels en het Spaans waardoor veel meer bekendheid is verkregen.
Momenteel hebben we zo´n 65 honden, waarvan een groot deel echt prima geschikt is voor adoptie. Nu wordt een deel van de honden iedere ochtend mee uit wandelen genomen door vrijwilligers zodat de honden eraan wennen om te gaan wandelen. En men is eigenlijk heel verbaasd dat de meeste honden zo goed luisteren.
Er wordt regelmatig samengewerkt met ASOKA, die opvangcentra voor dieren hebben in San Vicente en in Ibi (www.asokaelgrande.org). Ook zijn er goede contacten met Dierenhulp Zonder Grenzen in NL (www.dierenhulpzondergrenzen.com) . Er zijn al enige tientallen honden van Castalla naar NL gegaan en hebben daar een super goed leven nu. DZG probeert ook zoveel mogelijk steun lokaal te bieden zodat in de toekomst hopelijk een goed asiel zelfstandig kan draaien hier en er ook veel aan voorlichting op scholen gedaan kan worden, sterilisatie projecten uitgevoerd kunnen worden e.d.
Sociedad Protectora de Animales, Castalla www.protectoradecastalla.com C/Rio Duero s/n Apdo. de Correos 13, 03420 Castalla, Alicante
Zowel Dina, Dino als Boomer hebben de heer TENBIEG en Tierheim Albert Schweitzer te danken dat ze naar Duitsland vervoerd kunnen worden en een toekomst hebben. Ook heeft de heer Tenbieg ervoor gezorgd dat ze in Duitsland gesteriliseerd worden....
Dus met zijn allen dit Tierheim bezoeken ! En zelfs als je geen hond zoekt kan je hen toch heel gelukkig maken door met ze te gaan wandelen...
Ach onzen Boomie toch.....de buren zullen weer heel moe zijn vandaag. Onzen Boomie heeft geblaffen en gehuild en geblaffen en gehuild...met de regelmaat van de klok.
Ik had de buurman aangeraden om hierop niet te reageren doch wel bij Boomer te gaan als hij stil was en alzo zou Boomie het wel leren wat juist was (ok de uitleg is wel wat langer, maar daar is hier geen plaats voor). En ook slapen blijkt een probleem te zijn...wat ook begrijpelijk is als je zo lang op straat hebt geleefd en altijd alert moet zijn voor de gevaren.
De buurman wil absoluut mijn stem op een bandje hebben staan zodat ie dat afspelen kan...hahaha....want hij vertelde dat als Boomie me hoort, zelfs langs de telefoon, hij op slag stil is en rustig. Ach gossie
Vrouwke is er...nu ben ik veilig, nu kan ik gaan slapen
Ow buurmeisje op bezoek ?
Hey, kom eens dichter jij ! Ik wil je neusje besnuffelen
Ik kreeg bericht van Marilène van de protectora van Castalla: het gaat goed met Dina
Hallo Eva,
Met Dina gaat alles goed hoor. Ze heeft vanochtend kennis gemaakt met enige medebewoners van het asiel en dat ging goed. Ze heeft nog wel een beetje angst voor de andere honden, vooral als ze met een aantal naar haar toe komen om te snuffelen. Maar toen de rust was wedergekeerd ging het goed. Ze is met mij een uur gaan wandelen en dat ging ook goed. Ze is geweldig lief en heeft niet echt veel angst naar mensen (vrouwen?) toe. Naar mannen toe weet ik nog niet want de meeste vrijwilligers hier zijn vrouwen. Alleen Juan is een mannelijke vrijwilliger maar is nog niet geweest. Hoe was ze met de buurman bij jou? In het begin is ze een beetje terughoudend maar dat was snel over en hebben we tijdens de wandeling een paar keer heerlijk gekroeld. Ik heb wat foto´s gemaakt.
Vorig jaar deze tijd zat ik achter de pc, had niet veel te doen en verveelde me eigenlijk een beetje.
Dit jaar ging anders worden...dat was duidelijk met al die rescuedieren hier ten huize
Maar het was de bedoeling dat het een mooie dag zou worden waar we rustig met zijn allen zouden kunnen van genieten.
Het werd een zwarte dag die ik nooit vergeten zal...
Het begon als vroeg....Ik had s nachts bijna niet geslapen uit angst over wat er aan de hand was met Dina en Boomer. Het was zo stil....zaten ze er nog wel ? Gaan kijken wilde ik niet om ze niet wakker te maken ingeval ze er nog wel waren. Heel voorzichtig ging ik buiten naar de andere kant om te kijken of alle deuren nog dicht waren. Gelukkig wel en alzo konden mijn honden, die ik met me in huis had genomen, even rustig rondlopen. Maar nadat ik klaar was met het voederen van de dieren en bij Dina en Boomer binnenging, werd ik overspoeld door 2 happy honden... Ik heb ze hun ontbijt gegeven maar toen Boomer dichterbij kwam kreeg hij een snauw van Dina en plots zag ik bloeddruppels vallen op de grond. Reden genoeg voor mij om Dina nog binnen te houden en Boomer weg te brengen naar de buur.
In plaats van te vertrekken naar de kine alwaar ik om 9 u moest aanwezig zijn, heb ik Dina in de auto geladen en na Marilène te hebben aangeschreven per email en per sms, ben ik naar Castalla vertrokken. Gisteren had ik nog gezegd dat ik nooit of te nimmer een hond op mijn verjaardag zou kunnen achterlaten in een asiel....maar nu kon het niet anders. De buren konden de 2 samen niet houden en ik kon niet nog zo'n slaaploze nacht meemaken...ik was al kapot.
Ik heb Dina weggebracht en heb in Castalla Isabelle en Marilène ontmoet. Ze gingen het nodige doen voor Dina
Ik ben terug naar huis gereden want moest op Boomer letten terwijl de buren inkopen gingen doen. Boomie was immers met een blaf- en huillitanie begonnen nadat ik hem daar alleen had achtergelaten. Toen hij in de verte mijn stem hoorde werd hij stil...en de hele tijd dat ik bij hem was (zonder me met hem bezig te houden) ging hij rustig liggen zonder een kik te geven. Maar om 12 u moest ik door want de DA's kwamen voor de verdere inenting van de kleintjes. En daarna hebben we nog een glas gedronken op mijn verjaardag !
En toen deed ik wat stoms....de DA's gingen door en toen ik voor de camionette stond en er een klets op gaf om "dagdag" te zeggen, startte ze de wagen die nog in versnelling stond en werd ik achteruit weggeduwd net ter hoogte van mijn knieën......mijn "al zo slechte fragiele knieën". Zonder te huilen liepen de tranen zo uit mijn ogen...En de DA voelde zich vreselijk. Maar het was gewoon een stom ongeluk en ik had maar afstand hebben moeten houden... Nog tot bij de buur gesukkeld wat later om te zien hoe het met Boom ging...En de buur kwam bij me paletten ophalen om het bij hem wat Boomboomveilig te maken en zijn deuren enzo te beschermen voor als Boomer zou krabben.
Daarna ben ik naar de urgentiedienst vertrokken waar ik enkele uren heb doorgebracht om de urgentiearts te zien die mij doorstuurde voor RX-opnamen en naar mijn traumatoog die me tussen zijn patienten in zag. Een M.R.I. volgt.
Al bij al een turbulente & pijnlijke verjaardag die ik inderdaad nooit vergeten zal maar die ik ook nooit herhaald wil zijn.
Eens een dag thuis...zonder buiten te moeten...Een luxe en een verademing ! Voordat ik aan dit avontuur begon en de veulens redde, kwam het vaker voor dat ik 4-5 dagen niet van de ranch wegging...soms bleef ik hier zelfs een week zonder het rumoer, lawaai of 't volk op te zoeken...Ik zit hier nu eenmaal te goed en rustig in de heuvels en heb geen behoefte aan file's of wat dan ook. Dat is natuurlijk ook t voordeel als je je kantoor aan huis hebt en je eigen baas bent, dan bepaal je ook zelf wat je wanneer doet.
Een heel lang gesprek gehad vandaag met een man die schrikapparaten bouwt en over wat het probleem zou kunnen zijn met onze installatie. Zijn website bevat alle mogelijke informatie dienaangaande. Volgens zijn stelling is er niets aan mijn huidig apparaat maar nemen die nieuwe goede linten veel te veel energie af (75%) aan de sterkte van het apparaat en als het paard het aanraakt ktijgt hij nog maar een amper voelend schokje dat zijn effect totaal mist.
In de namiddag heb ik een klein deeltje van het lint omgewisseld voor een kabel om te testen.... wat de resultaten zullen zijn laat ik morgen weten.
Enkel Chiki heeft vandaag mogen grazen, de anderen bleven binnen...zeer tegen hun zin. Chiki heeft vanavond ook krampen gehad en had totaal geen zin om te eten. Ik heb hem dan natuurlijk ook met de torch behandeld (standaardbehandeling+koliekpunten) en momenteel gaat het. Hem vannacht toch maar in t oog houden hé ...
4 paardenwinkels bezocht, + 120 km gereden, een hele ochtend kwijt en nog steeds thuiskomen zonder nieuw schrikapparaat voor de paarden. Er rest ons blijkbaar geen andere oplossing dan er één te kopen via internet...en dat betekent wachten tot volgende week....Vanaf morgen is alles immers toe tot volgende week dinsdag.....Feesten hé...daar is Spanje beroemd om
Op de middag met de buur en Dino naar de DA geweest voor gezondheidscheck en nazicht van alle documenten.
In de namiddag weer bezig geweest met de verdere wijzigingen in de omvang van de paddocks en de paarden afwisselend laten grazen op de weide. Wat worden het toch mooie paarden ! En nu ze ook nog eens hun winterpels aan het verliezen zijn....verandert hun look opnieuw
Naar de Conseilleria geweest om informatie en tips te zoeken mbt. de problematiek die zich stelt ivm. die nieuwe wet.
Vervolgens terug naar de Gemeente geweest en een lang gesprek met de desbetreffende dienst gehad
De honden zouden zondag naar een refugio verhuizen voorafgaand aan het vertrek naar Duitsland binnen enkele weken, maar er zijn enkele problemen ginder en de honden kunnen er niet naartoe. Bovendien ook een schriftelijke woordenwisseling gehad met de organisatie waar de 2 nu zitten en alwaar ze zondag wegmoeten. Dino wordt donderdag ook niet meer gecastreerd omdat ik me niet verenigen kan met de voorwaarden waaronder dit zou gebeuren.
Ik heb vandaag heel wat over en t weer gemaild en ook gebeld met de refugio en andere hulporganisaties...het was best stresserend
Gelukkig is er een akkoord dat Dino in Duitsland gecastreerd kan worden, net zoals de andere 2 honden.. En een protectora op zo'n 25 km van hier wil Dina en Boomer enkele weken opvangen
Ondanks de stress waren er aan het eind van de middag dus toch enkele goede berichten....en daarom de moeite waard.
De paarden trokken er zich absoluut niets van aan ...die willen gewoon op tijd en op stond hun eten krijgen....en vrij rond lopen en grazen. Maar dit moet nog opgebouwd worden zodat hun darmen kunnen wennen.
De doos was weeral als vermist opgegeven en we begonnen weeral te wanhopen.... maar net als in februari bleek de uitvoering, of levering van de doos een probleem te zijn en stond ze gewoon op t postkantoor op me te wachten....
En....wat zat er deze keer in ? Rarara ?
Een overzichtje
Voor de paarden 3 dekens waaronder een nieuw escadron deken voor Chiki, het andere was immers te klein, een speelbal van Sanne's ruitershop (DANK), nog een longeerlijn, betadinezalf, gamgee, producten om de dekens mee te wassen, bandages, hot/cold packs
Voor Dina, Dino en Boomer Hondenbrok Lam&rijst, nog wat Metacam, en 4 nieuwe halsbanden...Euch 4 ? Nee hoor ik ga er niet nog één redden...is genoeg nu hoor
En deze keer waren er ook cadeautjes voor de redster...hihihihi
Zeg wie vind er hier dat ik stink ? hahahahahaha Dat waren de honden hoor.... Voor alles is gezorgd: ik heb nieuwe boots van Kiefer gekregen, producten voor mijn velletje terug zacht te maken en Paprika chips voor mijn buikje...Wat wil je nog meer dan ? Niets toch
Ondertussen hielden mijn rescuehonden alles mooi in t oog zodat er niemand aan de tafel kon.
Dank aan wuwasa voor de bandages en het bondje Dank aan Sanne's paardenshop voor de longeerlijn en speelbal Dank aan Astrid voor de dekens, de betadine en de halsbanden, brokjes, metacam, de kieffers, de gamgee, het wasmiddel,... Dank aan Willy, Linda en Astrid voor de paprika chips, douchegel, badgel en deo en hot /cold packs voor de paarden.
De paddocks worden stilaan te klein voor deze gezonde beestjes.
En alzo moest er dus gewerkt worden om de ruimte voor de paarden te vergroten. De toekomsitge nieuwe douche van beneden dan maar terug beginnen afbreken (k heb er boven aan huis nog 2, dus geen gebrek ) en alzo kan Chiki rechtdoor de round pen in....wat dan weer extra ruimte geeft aan de kleintjes. En ook de ruimte van Asshie en Pretty Face is met 50 % toegenomen...
De 2 buurmannen Tony & Michael zijn langsgeweest...hebben de mest meegenomen naar hun moestuin en mee wat deuren verplaatst.
Maar dat interesseerde de paarden niet echt....
Ze wilden liever weten waarom ik linten aan het spannen was... Ze begonnen ook stilaan wat wild te worden...en elkaar te pesten ...pfffffffffffffffffffff...video's volgen
Het groen lokte te veel dus moest ik alles goed afspannen....
Toen ik klaar was liet ik Chiki als eerste los.... Daarna kwamen de kleintjes aan de beurt en uiteindelijk de 5 groteren. Enkel Black Pearl had het moeilijk om zijn vertrouwde plekje te verlaten.... maar deed het uiteindelijk toch.
Asshie Pretty Face & Cubanito Cubanito Asshie ¨Pretty Face Cubanito Asshie Altanero Black Pearl
Nadat ze allen binnen waren stonden Cuba en Asshie terug samen...maar dat duurde niet lang....ze zijn gewoon te geweldig samen en er zouden brokken van komen....
Ow heb ik trouwens al verteld dat Asshie een crush heeft op Minny....Nou dat dat maar goed afloopt hm hm Het werd een lange dag...van zonsopgang tot zonsondergang bezig zijn....en een aanslag op mijn lijf....
Eindelijk nog eens een zonnige dag? Vanochtend was er nog wel veel wind, maar in de loop van de dag werd het aangenaam. Even wat tijd doorgebracht met de paardjes, na de inkopen voor de paarden en de honden te hebben gedaan. Voor Dino heb ik enkele speeltjes gekocht en ook ben ik de rekening van Boomer gaan betalen in de dierenkliniek. Deze namiddag ben ik begonnen met de werken van de uitbouw van de paddocks....De paarden hebben meer ruimte nodig.
Ondertussen zorg ik ook weer voor Tchanca en Negro terwijl t baasje weg is.
Dino doet het goed...en is gelukkig....elke dag bloeit hij meer en meer open en wordt steeds actiever.
Hij heeft angst van vele dingen (een deur, een stoel, een schop...) maar gaat dan direct met de buik platliggen doch herstelt zich ontzettend snel....Hij heeft zijn tanden nog nooit getoond en heeft alle testen met glans doorstaan.
Ze stellen het goed. Dina lacht haar tanden bloot zoals mijn Vita dat vroeger deed (R.I.P.). Boomer is heel nieuwsgierig, kwispelt volop en komt aan mijn hand en arm snuffelen.
Met de tijd komt het helemaal goed met deze jongen ! En nu maar hopen dat ons Dina ook een fantastisch nieuw baasje vindt. Ze is zo'n schat van een meisje.
Ik voel me terug beter vanochtend de torch doet zijn werk en de antibiotica waarschijnlijk ook.
Ik heb er vertrouwen in dat ik tegen morgen of vrijdag koortsvrij zal zijn, haha
Met buur Tony vanochtend bij de paarden geweest, ik gaf ze eten en hij kuiste de paddocks.
Later op de dag is buur Michael langsgeweest om wat te knuffelen met Black Pearl. Punkie luierde liever ....
Bedankt nog voor alle berichtjes en mailtjes...
Dank ook aan degenen die me wilden komen helpen....maar dat heb ik echt liever niet...ik herstel het best op mijn manier en heb hier alle hulp die ik nodig heb. en heb nog meer hulp beschikbaar moest dat nodig zijn.
Ik kan niet rusten en toekijken hoe anderen werken, dus laat me echt liever alleen...maar ik apprecieer het wel hoor
Vanochtend even buitengeweest ik moest naar de kliniek om mijn arm te laten controleren en aangezien het gemeentehuis er vlakbij ligt, ben ik ook daar ineens langsgeweest om te zien hoe het zat met de documenten.
Groot was mijn verbazing om te moeten horen dat onze grond nog steeds in een gebied ligt van proteccoin de causes beschermd gebied dus .en dus een gebied waarin geen enkele activiteit mag plaatshebben. De wijzigingsplannen liggen al 9 jaar klaar, maar de wijziging is er nooit doorgekomen wat ons gebied betreft .Voor de buur, een groot zandwinningbedrijf en waarvan de gemeente mede-eigenaar is kon dat wel natuurlijk of voor de bouw van het industriepark even verderop ging het ook .maar de gewone kleine man , die kan maar wachten. Bovendien kreeg ik een aantal zaken gepresenteerd die me helemaal niet aanstonden: uit fotos van 2007 en 2005 zou blijken dat ik nog aan mijn huis heb aangebouwd (wat niet zo is), hij ziet 2 volwassen paarden op een foto, maar gelooft me niet als ik zeg dat Negro mij niet toebehoort, en ga zo maar door. Nou zonder dat document, kan ik mijn REGA nr niet aanvragen, en zonder REGAnr kunnen de paarden geen paspoort krijgen en kunnen ze niet naar B en Ndl.
Thuis ging alles wel goed....Ons "Minny was maar weer eens uitgebroken...Tijd om toch nog eens een poging te doen om te ontdekken waarom het schrikdraadapparaat de ene keer wel functioneert en dan weer niet...
EUREKA...wat een beetje rust voor wonderen kan doen in je hersenen....Ik denk dat ik het nu dan toch ontdekt heb
Maar vandaag ben ik niet tot bij Dino geraakt...en ook niet bij Dina en Boomer. Ik hoop snel beter te zijn om bij hen langs te kunnen gaan
Ik vraag jullie om even geduld met me te hebben...ik probeer echt dit blog aan te vullen maar ik voel me momenteel helemaal niet goed. Ik heb wat koorts, voel me heel slap en slik antibiotica en pijnstillers. Mijn arm doet echt pijn en slapen gaat slecht. De buur moet me komen helpen want mijn lichaam kan even niet meer
Dag voor dag zal het blog echt wel aangevuld worden en jullie berichtjes hier op t blog vind ik heel leuk ...dus laat ze maar komen
www.vetjg.com heeft ons op een prachtige wijze geholpen met Boomer. Bedankt Juan, José, Geno, Mariano, Nuria, Aitor, Ana en alle anderen... Jullie doen een superjob !
Contamos con un completo sistema informático con servidores de correo y de internet propios, a través de los cuales nos relacionamos con numerosos países del Mundo, y una red de más de 40 ordenadores conectados al servidor de datos de historiales médicos.
PERO LO MEJOR DE NUESTRA EMPRESA SON NUESTROS CLIENTES , QUE EN LA ACTUALIDAD SE ACERCAN A LOS 40.000, LOS CUALES NOS EMPUJAN (Y NOS EXIGEN) A IR CRECIENDO E INNOVANDO DÍA A DÍA.
Ow leuk...net op de verkeerde knop gedrukt en heel mijn bericht weg....bon...nieuwe poging
Weinige geslapen ...de nacht was vrij kort en goed voel ik me er nog steeds niet bij.......het is vandaag de dag van de waarheid...
.....Wat als het raak is en hij de baan oprent en overreden wordt bijvb. ? .....Wat als zijn hart die verdoving niet aankan en hij erin blijft....? .....Wat....wat....wat....die onzekerheid dat je niet weet wat er gebeuren gaat...Het is daar open terrein, kilometers groot, geen afsluiting
Ik kan mezelf wel bij elkaar rijzen sebiet zodat ik zelfverzekert, kalm en ontspannen lijk... En ik heb me voorbereid...ik heb even geoefend (totdat de pijl stuk was....dus er rest er mij nog maar 1, die hopelijk de druk wel kan houden) en ik heb nagelezen wat de er daarna kan gebeuren mbt. het product. Ik kan eerste hulp toedienen etc...
En als ik doorga met hem elke dag te bezoeken zou ik hem volgende week waarschijnlijk wel zo mee in de auto kunnen nemen, maar er rest ons geen tijd.
Elke dag is er het gevaar zijn dat gezondheid zo achteruit gaat dat hij het zelfs niet haalt. Aan zijn keel hangt een bol zwart bloed van het letsel. De protectora kan er elke dag terug staan om hem te vangen en af te maken... En voor mij is het ook ontzettend belastend van er elke dag uren voor afwezig te zijn van thuis terwijl ik net thuis moet zijn voor de veulens en anderen. Ik heb het er natuurlijk wel voor Boomer voor over, maar het is zwaar voor mijn lijf en de hartritmestoornissen (extrasystolen) komen nu al dagelijks voor...dus
En Marta, die ons nog altijd volgt heeft me enkele oefeningen doorgestuurd gisterenavond om me mentaal een ommekeer te geven. Dus dat ga ik sebiet doen.
Hi
Adorable pics and dogs! Wish I could take one
Boomer is adorable too
I will talk to him again and I will be thinking of you..
For you try this imagine being under a waterfall of energy Let it wash away all your fatigue all your stress and worry then let the energy fill every cell of you body with vibrant energy until you are completely revived and come out of the waterfall
Also
Take a breath and imagine strength as white lite filling your nervsous system form from toes to the top of your head. Do this before you shoot the dart
Good luck M
Denk aan ons en duim voor ons vandaag ! Ik hou jullie op de hoogte !
PS. Boomer treft geen schuld...hij werd in t nauw gedreven door 4 p en ik heb zelf beslist om me op hem te werpen zodat hij niet opnieuw ontsnappen kon...
Om 9 u had ik afspraak aan de poort van de buur. Hij zou me op afstand volgen om me te helpen om Boomer in mijn auto te leggen nadat die zou slapen van de injectie.
s Ochtends hadden mijn rescuehonden Tommy le Pasha en Gipsy H'Okee nog in de auto gelegen, iets wat ze anders nooit doen, alsof ook zij positieve vibes wilden achterlaten voor Boomer.
Toen ik ter plaatse kwam, deed mijn hart een overslag,....Boomer zat niet te wachten op me....
Oef gelukkig, meneertje lag nog te slapen in het hoge onkruid en kwam al snel rechtop om te zien wat ik bijhad. Ik bereidde alles voor: de blaastube, de pijl ....alles legde ik klaar voor succes
Dankzij Marta's oefeningen gedroeg ik mij zoals altijd en na nog geen 2 minuten daar te zijn, was mijn eerste schot al perfect raak in de bips van Boomer
Maar zoals tegenwoordig gebruikelijk is bij ons, moest het ook nu weer fout lopen... De vloeistof ging niet in zijn lijf en de pijl bleef mooi zitten. Tja en ik had geen andere pijl meer want die andere was stuk. Daar zaten we dan....de buur was ondertussen al aangekomen en stond 50 m verderop...en we konden alleen maar wachten tot de pijl er zou afvallen. Gelukkig gebeurde dat ook zo'n 10 minuten later (wat kan dat lang duren als je wacht).
Ik ben dan ook de pijl gaan oprapen om dan vast te stellen dat de top van de naald krom stond. Dus die kon ik niet meer gebruiken en een andere korte naald had ik niet meer want die had ik gisteren stuk geschoten bij het trainen met het blazen. Ik had dan ook geen keuze dan om een langere naald te gebruiken die eigenlijk voor andere spuiten was voorzien voor het neerhalen van grote dieren. Het was hetzij deze keuze, hetzij weggaan en niets doen.
Van Dr. Peter Klaver wist ik wat de gevaren konden zijn bij het gebruik van de langere naalden, maar ik voelde me goed en sterk om de pijl op een juiste en veilige plaats te kunnen schieten om het toch met die naald te proberen. En alzo geschiedde. Nu gaf ik Boomer zijn brokjes rechts van mij zodat ik in de rechter bil zou kunnen schieten met de pijl en ook dit lukte zonder enig probleem. Ditmaal ging de vloeisof wel in zijn lijf en was het dus een kwestie van afwachten tot hij in 't slaap zou vallen.
Maar meneertje besliste er anders over....ook dit middel gaf weinig reactie bij Boomer....hij werd wel wat sloom en begon wat te geeuwen, maar van slapen was geen sprake. Ik nam contact op met de DAkliniek en José zei me dat het wel een tijdje kon duren vooraleer hij zou slapen omdat de spuit intramusculair was gegeven....ware het in de kliniek gedaan in de ader dan zou hij wel binnen 2 minuten zijn gaan slapen. Dus mijn buur en ik wachten mooi verder...en er gebeurde vanalles behalve dat Boomer zou gaan slapen. Ik ga niet slapen hoor
Uiteindelijk heb ik tegen mijn buur gezegd dat het geen zin hier nog langer te wachten en dat ik hem wel zou bellen moest ik Boomer nog kunnen vangen. Alzo ging mijn buur door. Uiteindelijk besliste ik dat het beter zou zijn, na overleg met mijn DA om nog een bijkomende injectie te geven aan Boomer, maar alleenlaten kon ik hem niet. Hij was nl. al 2 x de weg opgegaan en ik had diverse auto's moeten laten vertragen (het ligt net in een gevaarlijke bocht). Ik zond een sms aan Vero & Manolo, maar die konden niet komen helpen en ook een sms aan Pilar, zonder reactie.
Uiteindelijk ging Boomer liggen en ook slapen, dus ik belde snel mijn buur op, om maar terug te komen om me te helpen. Maar de buur was nog maar op amper 400 verwijderd of de postbode kwam het weggetje ingereden om vlakbij Boomer te stoppen en hem wakker te maken door al het kabaal.
Boomer op de OPtafel Sommige vrouwen zouden jaloers zijn op zo'n lange nagels
Het moge duidelijk zijn....ik ben bij Boomer gebleven tot hij sliep alvorens naar t ziekenhuis te rijden om mezelf te laten verzorgen...
Boomer na het ontwaken.... Vrouwtje is weeral bij hem
Mag ik mee ? Ik beloof braaf te zijn Nee ? A U B....
Dina en Dino zijn nu daar en worden er goed verzorgd. Ze zijn al gevaccineerd en Dino wordt eerstdaags gecastreerd. Binnen enkele weken is Dina dan aan de beurt.
We hebben alles geprobeerd ...althans dat denken we toch...en er rest ons dus geen andere oplossing meer dan te proberen een blaaspijl te blazen naar Boomer. De blaaspijl heb ik gisterenavond in ontvangst kunnen nemen...alleen hadden we geen gebruiksaanwijzing en sloegen we er niet in om druk te zetten in het 2de gedeelte van de injectiepijl. Om die reden ben ik beginnen te googlen en heb ook de hulp van de forummers gevraagd.
Manic gaf me een link naar klaver4dieren en toen ik daarop ging googlen vond ik alle nodige informatie om in contact te komen met deze arts. Dus vanochtend stuurde ik hem een mail met foto en wat uitleg over de situatie en wat later belde ik zijn praktijk op en liet een bericht achter op het antwoordapparaat dat aanstond.
Om 12u38 mocht ik van Dr. Peter Klaver (http://www.klaver4dieren.nl/) al een telefoontje ontvangen. Omdat hij de hele dag moest lesgeven en pas laat zou thuis zijn legde hij me telefonisch al uit hoe we de pijl moesten gebruiken en hoe we er druk konden in plaatsen... Eigenlijk was het vrij simpel als je er nu over nadenkt, maar we hadden tot hiertoe geen rekening gehouden met de regels omtrent de zwaartekracht. Maar zonder de hulp van Dr. Klaver zou ik er nooit zijn opgekomen en daarom dank ik hem ook van harte
Direct na ons gesprek heb ik de theorie omgezet in de praktijk en inderdaad...het werkt ! Ik heb mijn rugcorset gebruikt om op te oefenen, die heeft nu enkele gaatjes trouwens
We hebben maar 1 kans morgen....en ik hoop van harte dat het lukt....
Zoals jullie al weten,zijn we dus hard op zoek naar mensen die Dino en Dina zouden willen adopteren. Ja Boomer heeft normaal al een nieuw baasje in Nederland als we hem kunnen opvangen en verzorgen en zijn gezondheid goed genoeg is.
Tot hiertoe is er dus nog geen enkele organisatie die positief heeft geantwoord op onze oproep, alles zou overvol zitten... En de meesten hebben zowiezo niet geantwoord, zelf niet op mijn telefonische oproepen....Tja
Maar nog iets....weten jullie eigenlijk wel dat jullie geen hond moeten adopteren om ons hier te helpen ?
Er bestaat nog zoiets als "opvanggezin"....dan komt de hond via een organisatie bijvb. naar B, D of Ndl toe en blijft dan een paar weken tot soms een paar maanden bij jullie tot ze naar hun definitief gezinnetje kunnen.
Ik begrijp dat het voor jullie moeilijk is om één van deze honden te adopteren...
Maar zou niemand tijdelijk opvanggezin willen zijn voor Dino of Dina ?
Het zal veel makkelijker zijn, denk ik, om hulp van een organisatie te vinden als we al een tijdelijke plek hebben in een opvanggezin. Je hoeft niets te betalen. Hier wordt al de rest al geregeld, nl. bloedcontrole, ontworming, vaccinaties, sterilisaties/castraties.
En ze worden dan een maand na hun rabiesinenting naar het noorden gevlogen, als het moet doe ik het zelf als begeleider. Daarna neemt een organisatie van ginder de verantwoordelijkheid over maar kunnen de honden tijdelijk in een opvanggezin terecht.
Wie kan hiermee helpen ? Wie is bereid om tijdelijk een opvanggezin te zijn ?
Vanochtend met een DA naar Boomer geweest. Poging om Boomer door een lasso te laten gaan waarna de DA hem een injectie zou geven. Maar onze Boomer is een slimme jongen en at het eten dat rond de lasso lag en kwam er met zijn hoofd nooit door....Poging dus mislukt en de ochtend weeral voorbij.
Na de middag een knuffelsessie van Michael met den Black.
Om 17 u terug afspraak in de DAkliniek met als doel een pijl klaar te maken om naar Boomer te blazen...
En ik zou dat moeten doen ....WAT ? ...Maar het systeem bleek niet goed te werken en Manolo was al aan het wachten op me bij Boomer, dus moest ik doorgaan. Manolo ontmoet en het pensiongeld twv. 180 voor de komende 10 dagen voor Dina en Dino afgegeven. Dan even bij Boomer geweest om hem te voederen en onze relatie in stand te houden.
Wat later kwam een kennis met zijn paarden en koets voorbij. Boomer gaf geen kick dus met paarden kan hij ook overweg
Vervolgens naar de Polikliniek in San Vicente gereden om daar en pijl te halen, maar die bleken dat dan helemaal niet te hebben. Weer een uur verloren. Uiteindelijk dan maar Dina & Dino gaan bezoeken en foto's van ze genomen. Het gaat ze goed . Ze zijn vandaag gevaccineerd en ik heb ook hun fiches mogen inkijken en heb een copij van de bloeduitslagen van de 2.
Vandaar teruggereden naar de DAkliniek in Muchamiel vetjg en daar heeft Juan me het apparaat meegegeven zodat ik thuis even kan zoeken hoe , wat.... Ook heb ik de nodige medicatie bij om te gebruiken op Boomer moest het ons lukken.... Morgen is het een feestdag in Spanje en is alles dicht...Dus ik weet nog niet of ik Boomer morgen wil vangen....Dat zie ik morgen wel. Om 21u15 was ik eindelijk terug thuis....gelukkig had de andere eigenaar de paarden kunnen voederen vanavond....
De eerlijkheid die uit hun ogen straalt is overweldigend !
Ik heb er goed aan gedaan deze 2 te redden....Nu nog een plekje voor ze vinden waar ze tot hun recht komen en de liefde en geborgenheid krijgen waar ze recht op hebben. De bloeduitslagen zijn in mijn bezit en vandaag zijn ze alle 2 gevaccineerd geworden.....Dus vanaf 20 april as. kunnen ze naar het buitenland als ik hier zolang een oplossing voor ze vindt...
Voor de mooie foto's dank ik VANI van ASOKA ! Ze doen daar trouwens een geweldige job !
Poging om Boomer te kunnen overtuigen van zich te laten verzorgen...
Ik was bij Boomer om 9u03 en om 9u04 had hij al zijn 4 tabletjes Calmosedan binnen en is hij mooi bij mij en de auto gebleven...af en toe een stukje zwamworst of verse biefstuk...mmm lekker.
De leidinggevende en een medewerker van Asoka zijn tegen 10 u aangekomen en snel daarna heeft Boomer het hazepad genomen. Verd***e Boomer !!!!!!!!!
Boomer weg en ik er langzaam achteraan met een grote bocht, gewoon om te zien waar hij naartoe ging, waar hij zou gaan liggen om te slapen en dus niet om hem te vangen. Boomie doet een grote rondgang van een km, en daalt een scherpe heuvel af en valt uiteindelijk bijna in de armen van de medewerker van Asoka die er met een koord aankomt ... Tja Boomer maakt dus direct rechtsomkeer...Ik schuil nog maar toch ruikt hij me en wandelt verder om dezelfde weg af te leggen in omgekeerde richting. Boomer terug de heuvel op en ik blijf op afstand....Ik heb met Pilar van Asoka gebeld en gevraagd om ons alleen te laten totdat ik Boomer zou hebben.
Boomer gaat terug naar de vuilbakken maar wandelt dan verder naar een bosje verderop. Maar hij ligt ver, ver weg van een weg waar ik met de auto kan stilstaan... Ik besluit me dan maar verkeerd te parkeren op de hoofdbaan zelf om zo dicht mogelijk bij hem te zijn.
Ik zag hem liggen en hij lag diep te slapen...althans zo leek het...
Nadat hij niet reageerde wilde ik hem opheffen...maar daar volgde direct een snauw op...en hij had mijn hand vast....
Hij wist niet dat hij mij te pakken had, hij had op dezelfde manier gereageerd als het een andere hond of een ander beest was geweest dat hem zou hebben aangeraakt...het was een pure reactie omdat hij verschoot dat iets hem aanraakte....
Hij is een 100 m verder gelopen en heeft me dan de hele tijd zitten aankijken...hij was er duidelijk van onder de indruk dat hij me gebeten had...dat hij dat niet wou... Enfin ik begrijp waar het fout is gegaan en verwijt hem dan ook niets. Zijn reactie was volledig normaal.
Hij is een 100 m verderop terug gaan liggen en ik wou hem tijd geven om terug in t slaap te vallen, maar hij bleef me maar bekijken.
Ik ben dan naar de apotheek gereden om mijn hand te ontsmetten want het begon al vrij snel te zwellen en deed pijn en ben vervolgens handschoenen gaan kopen....hahaha stom hé van er geen aangehad te hebben...
Enfin toen ik terugkwam sliep hij nog steeds niet....Ik heb onze relatie hersteld en hij heeft nog wat gegeten. Om 12u20 ben ik doorgegaan.
Omstreeks 17u ontving ik echter een telefoontje van Vero om te zeggen dat de hond maar raar deed toen Manolo er voorbij was gereden. Dat hij moeite had om recht te staan en er gedrogeerd uit zag. Ik ben dan natuurlijk teruggegaan om te zien wat er met Boomer aan de hand was. Ja aan zijn ogen kon je wel zien dat hij iets had gekregen (slaapoogjes) maar wandelen deed ie prima. Ik maakte van de gelegenheid gebruikt om er nog een sessie bij te doen welke onze relatie alleen maar zou verbeteren.
Op de terugweg deed ik nog inkopen (zwamworstjes is ie gek op ) voor morgen en ging naar huis.
Tenslotte verzond ik nog wat mails, oa . naar Juan Griñan, het hoofd van de dierenkliniek in Muchamiel (www.vetjg.com)
om het geval van Boomer verder te bespreken. Morgen om 10 u heb ik afspraak met hem in JG voor een ultieme poging om Boomer te redden.
Het zijn drukke dagen en mijn lijf heeft het elke dag moeilijker om stand te houden.
Nog even volhouden voor die honden en daarna sluit ik me enkele maanden thuis op .
Vanochtend eerst een lading stro gaan halen en om 11u had ik afspraak op de gemeente op de technische dienst om het bewuste certificaat aan te vragen. Samen met de aparejador en architect van de gemeente de papieren nagekeken en vervolgens de bureaucratische weg afgelegd om een aanvraag in te dienen (of nog diverse bureau's aandoen vooraleer alle stappen afgelegd zijn).
Thuisgekomen de paarden gevoederd en de doos van Astrid-Marlies opengedaan.....longeerlijnen, gambee, windels, vliegenmiddel, likstenen, gewone dekens en een regendeken...en niet te vergeten nog een rol van dat extra goed stevig lint
Met de honden wordt het dringend....ze moeten weg bij Asoka...de afspraak was 3 dagen en nu zijn ze er al 4....k ben dan ook volop naar oplossingen aan het zoeken. Mede forummers zijn volop aan het schrijven naar alle mogelijke organisaties in de hoop dat iemand ons kan helpen...
Deze namiddag ben ik uiteraard terug naar Boomer geweest en onze relatie wordt elke dag beter....maar hij blijft angst hebben voor handen en voeten.
En wat is er nu weer gebeurd...Paarden die van plaats veranderen zonder aan de linten te komen ???? Altanero heeft Cuba en den Black verlaten om bij Asshie en Pretty Face te gaan staan en dat zonder iets kapot te doen...vreemd
Weeral een weekvoorraad stro, hooi en alfalfa naar beneden gehaald:
Op de middag was hij nergens te bespeuren...waarschijnlijk was hij in één van de schuilplaatsen om te schuilen voor de zon. Een tijdje rondgereden en gezocht, maar niet gevonden.
Maar om 17u30 lag hij terug mooi bij de vuilbakken
En we hebben ongeveer een uurtje samen doorgebracht vanavond...
Foto's en video zeggen alles denk ik
Joehoe, jij weer hier ? Heb je iets voor me bij ?
Mmm... gemalen biefstuk is altijd lekker en die paté lust ik morgen ook nog wel
Zoals ik gisteren al meldde ging ik de bekende Amerikaanse "Animal Communicator" Marta Williams aanschrijven om hulp te vragen.
Zo gezegd, zo gedaan....ik schreef haar aan, vertelde haar wat er aan de hand was met de honden en wat het probleem met Boomer was. Verder stuurde ik een 5 tal foto's. Bij het ontwaken vanochtend mocht ik al antwoord ontvangen. Met haar toestemming publiceer ik even haar antwoord:
Hi Eva
I just explained to him what he needed to do and what you were doing. Told him to talk to his friends. He asked what would happen to him, I explained as best I could. I would recommend doing mental movies of what you want him to do ie come to you or go in a trap or whatever. Also do mental movies to show him what will happen to him. And send feelings of love from your heart and a feeling of safety and security.
Toen ik opstond kreeg ik al een eerste verrassing.... wie stond hier bij wie ? En wat hadden ze nu weer kapot gedaan: De paarden terug van plaats veranderd en Asshie terug alleen met Pretty Face gezet. Altanero terug bij Cubanito en Black Pearl en deze 3 laatsten terug in de grote paddock.
De mail van Marta goed doorgenomen en me mentaal op de kwestie ingeleefd.
Om 11 u vertrokken om de andere eigenaar af te halen van t vliegveld en daarna naar Boomer gegaan.
Hij lag mooi bij de vuilnisbakken, maar ging vrij snel weg... Vooreerst ben ik hem in t oog blijven houden maar hij ging altijd maar verder weg dus ik besloot een stap achteruit te doen. Ik heb even een ommetje gemaakt maar toen ik terugkwam was hij nergens meer te zien. Ik heb rondgereden met de auto en heb ook een fikse wandeling gemaakt, maar het terrein is er zo groot... Ondertussen stond de zon fel aan de hemel en was het vrij warm. De kans was dan ook groot dat Boomer zou schuilen tot laat in de namiddag. Dus 2 uur later ben ik maar terug naar huis gegaan.
Om 16 u had ik even bezoek van enkele buren.
Na de paarden te hebben verzorgd ben ik rond 18u30 terug doorgereden naar Boomer....en hij lag terug aan de vuilbak...alzo begon ik tegen hem te spreken maar van zodra ik uit de auto kwam ging hij weer weg. Deze keer ging ik op geruime afstand achter hem aan en bleef tegen hem spreken. Na een kilometer ofzo bleef hij aan de omheining van een woning staan en ging zitten Minutenlang heb ik tegen hem gepraat en alles proberen uit te leggen en nu en dan keek hij om naar me....Stilletjes aan ging ik meter per meter vooruit...Hij bleef mooi zitten maar bleef het gevoel geven dat hij eht geen vertrouwen kon schenken. Na een minuut of 10 vond hij het welletjes en stond terug op en ging verder. Hij bekeek me als een geslagen hond...en ging verder. Ik ben terug naar de auto gegaan, heb plakaatjes geschreven en gevraagd dat niemand nog eten neerlegt omdat ik deze hond probeer te redden. Alle droogvoeding die nog op de grond was heb ik opgeruimd en weggegooid in de vuilbak. In de plaats daarvan heb ik hem een bak water klaargezet en 2 vers gekookte kippefilets...genoeg voor vanavond dus. Maar hij was nergens te bekennen...Ik heb dus even een ommetje gedaan met de auto en was blij dat Boomer mooi alles had opgegeten en naar meer zocht, toen ik enkele minuten laten terug langkwam....maar hij bleef niet en vertrok weer. Ondertussen was het al zo donker buiten dat ik maar weer vertrokken ben naar huis...
Morgen een nieuwe dag, met een nieuwe poging en nieuwe ideeën...
Donderdag had ik getracht hem op zijn spreekhalfuurtje te bereiken, maar de man is zo druk en gewild, dat ik gewoon niet binnengeraakte per telefoon
Alzo belde hij me zelf terug.
We hebben over de vooruitgang van de paarden gesproken en hoe we ze verder gaan behandelen. normaal moeten we na 3 weken stoppen met de toediening van de Parasietencompositum maar Eric vond dat we in dit geval beter gewoon voortdoen. Hij vertrouwde op mijn oordelingsvermogen om te beslissen wat minder boostcompositum te geven. Vanuit Ndl. is de situatie minder eenvoudig om in te schatten natuurlijk en begrijpelijk. We hebben ook over de situatie van Black Pearl gesproken en hij is bereid een kijkje te nemen naar de video die ik eerstdaags ga maken over Punkie...Zijn voetje baart me zorgen...
Ze zijn bereid de honden even op te vangen zodat we even tijd hebben om een andere oplossing te zoeken. En het echt heel speciaal dat ze dit doen, want ze hebben momenteel echt geen plaats meer voor extra honden...
Ondertussen zal er aan bloed zijn afgenomen van de honden en worden ze ook op de typische zuiderse ziekten gecontroleerd.
De leidinggevende vertelde me dat al hun honden worden onderzocht en behandeld en uiteraard ook ingeënt edm....En ze vragen er niets voor...Behalve een definitieve plek voor deze dieren....
Wie kan er helpen ? PLEASE o PLEASE ! HELP ons om een definitief plaatsje te vinden voor deze honden.
Astrid zorgt al dat deze honden een nieuw halsbandje zullen krijgen als ze in Ndl. aankomen.
Neem ook eens een kijkje op de site van ASOKA en geef de informatie door aan vrienden en familie...Laten we elkaar helpen !
Manolo's vrouw Veronica werkt als vrijwilligster in ASOKA waarover mijn DA had gesproken.
Ik moest Manolo dan ook melden dat ik de honden niet kon meenemen naar huis omdat ik er thuis al zoveel had zitten en een tijdelijke opvang zocht totdat we een definitieve oplossing zouden vonden. Bij gebreke aan oplossing zou ik ze aan de Protectora van Alicante moeten brengen.
Manolo stelde voor om zijn vrouw erbij te betrekken en ik volgde hem in de auto met de 2 honden.
Bij hem in de straat maakte ik kennis met Veronica en na ons gesprek nam ik contact met de leidinggevende van ASOKA. Hoewel ze absoluut geen plaats meer hebben, zijn ze bereid de honden even op te vangen als ik meehelp om definitieve opvang voor ze te vinden. En daarmee was ik dus al bezig, dus
Even later is de leidinggevende langsgekomen en hebben we kennis gemaakt.
De 2 honden die Dina en Dino zijn genoemd door Vero zijn overgeplaatst in de andere auto... en ik ben doorgegaan.
Het was hoog tijd voor mij om naar huis te gaan om de veulens hun middagmaal te geven, maar toch kon ik het niet laten om eerst terug langs Boomer te gaan. Hij zat terug mooi aan de vuilnisbakken maar geen haar op zijn hoofd dacht eraan om zijn vertrouwen te schenken.
Ik heb hem moeten achterlaten...hij liep steeds van me weg toen ik bij hem in de buurt kwam.
Uiteraard ga ik morgen terug en probeer opnieuw. Ja het doet me pijn dat hij daar nu alleen is, hij is degene die het meest medische hulp nodig heeft...
Als het morgen niet lukt, overleg ik maandagmorgen met mijn DA ...ik heb nog ideeën maar deze zijn enkel toepasbaar in noodgevallen. Vanavond ga ik in ieder geval even mentaal contact zoeken met Boomer en hem vertellen wat, waarom en hoe. Ook ga ik Marta Williams (www.martawilliams.com) even aanschrijven en haar hulp vragen
Wauw...er is veel gebeurd vandaag maar nu al een kort verslag:
Ik wou naar die honden en ging dus op pad....maar nog maar amper op 500 m van bij me thuis werd ik geconfronteerd met 2 labradors op de nationale weg...alwaar auto's voorbij razen.... Ik heb mijn dubbele pinkers aangezet en ben uit de auto gestapt en heb de auto's uit beide richtingen verplicht te stoppen totdat de honden van de baan waren. Eigenlijk best "zot" nu ik erover terugdenk... Terug in de auto gestapt en mùij 300 m verderop op een kleine parking gezet....en ik kreeg direct bezoek van de guardia civil die er met loeiende lampen aangereden kwamen.: "zijn dat uw honden ?" "Euch nee, ik probeer alleen te voorkomen dat ze verongelukken of voor ongelukken zorgen" Enfin de honden de bergen in, ik gebeld met Pablo die net dezelfde honden heeft, bericht achtergelaten....aan Rijkswacht uitgelegd dat ik net op weg was om andere honden te redden (leg al dat vers bereid eten in je koffer en al die hondenriemen maar eens uit anders en iedereen verder
Ik ben naar de "andere" honden gegaan en die lagen alle 3 bij de vuilnisbakken.
Maar nu stonden er grote emmers met water en lagen er kilo's droogvoeder op de grond. Het was duidelijk dat anderen nu ook eten geven aan deze honden.
Ik vreesde al dat ze geen interesse meer in me zouden hebben en het dus tevergeefse moeite zou zijn, maar als je me kent weet je dat ik niet zo snel opgeef, hahahahaha.
En alzo de pot uit de auto gehaald met de rijst die ik had gekookt en een kilo natvoeder erdoor gemengd. Stukjes uitgehaald en aangeboden...kijk eens wie uit mijn handen kwam eten ....
En toen...toen kwam er een man aan met een scooter....en kwam naar mij. Hij vertelde dat hij elke dag eten kwam brengen naar de honden. Ik nam van de gelegenheid gebruik om zijn hulp in te schakelen en alzo kon ik bij de zwarte een halsband omdoen en hem in de auto zetten.
Vervolgens ons bezig gehouden met de witte en ook die naar de auto gebracht. Manolo kon alzo de zwarte in de auto houden terwijl ik de witte erin zette. Maar onze Boomer vertikte het....hij is zijn vertrouwen in de mensheid volledig kwijt...
Ik heb tegen Manolo gezegd dat er geen sprake was dat ik Boomer alleen zou achterlaten, maar de tijd ging voorbij en ik voelde dat dit niet goed ging gaan. Bijgevolg besloten deze 2 dan toch al een kans te geven.
Ze hebben toch ontstekingscellen in de urine gevonden en Black Pearl krijgt nu antibiotica septrin Forte, samen met een hoge dosis vitamine C en 25 gr zout per dag in zijn voeder om hem meer te laten drinken en meer te laten urineren !
Voilà, zo weten jullie weer alles
Ondertussen werk ik verder....ben volop bezig met de papieren om de vergunningen te kunnen aanvragen alvorens ik de paspoorten kan aanvragen van de paarden...Werk...veel werk...plannen tekenen, installatie in orde maken, etc. Vandaag wordt een extra zware dag. Maar nu moet ik nog eerst naar de apotheek voor den Black
Ondertussen hebben ze vandaag kunnen genieten van wat zon....ter afwisseling. Op het land is nog steeds heel veel modder maar bon.....het kan alleen maar beter worden, niet ?
Met Asshies gezicht gaat het goed...geen zwelling te zien... 'k Zal maar niet vertellen in hoeverre dde torch geholpen heeft zekers...
OW nog bijna vergeten te vertellen dat er weeral een nieuwe taak is bijgekomen....de mengeling bevat veel stof en daarom moet ik ook dat nu ziften....
Aanvankelijk werd gedacht dat er geen ontstekingscellen waren in de urine. Maar in de sedementatie werden wel kristallen ontdekt. Deze worden naar een specialist doorgestuurd om zekerheid te krijgen hierover. Ondertussen krijgt hij een onstekingsremmer. Ik hou jullie op de hoogte !
Samen met forummers hebben we gezocht naar oplossingen voor de honden...
Ik heb naar Lianne geschreven en ook naar Aukje. Dan heb ik naar Ton gebeld en vervolgens naar Fabienne (ACE). Ze wil wel helpen maar zit meer dan 500 km van hier...een beetje ver dus. Ik heb met mijn hondenDA overlegd en er met mijn paardenDA over gesproken...Beiden hebben getracht me te helpen.
s Middags dacht ik een briljant idee te hebben....Ik ben momenteel een beetje alleen hier op de ranch en hierboven staat nog een nieuwe lege ren ...eigenlijk voor de toekomstige kippen Dus ik dacht, laat ik nu die honden ophalen, en dan ik ze hierboven laten de komende dagen en ondertussen tijd hebben om een oplossing te zoeken. Dus ik terug weg naar de hondjes...maar de reddingsactie is mislukt
Kom ik daar aan, doe de auto open, haal het eten eruit....en zie terug 3 hondjes die klaarstaan...
Komt er daar een bestelwagen aangereden...Dierenbescherming Alicante... Enkele omwonenden hebben geklaagd over honden die vuilniszakken hebben opengescheurd, dus de Politie beval de dierenbescherming om de honden te komen ophalen... Die honden die mij ondertussen vertrouwden pakten uiteraard de biezen toen ze die man zagen die achter hun aan ging...
De man is uiteindelijk terug vertrokken maar de honden hadden te veel angst...ik ben een uur gebleven en uiteindelijk zijn ze komen eten en drinken maar er was geen kans om ze vrijwillig in de auto te laten komen.... Ik moest gewoon op ze toekijken...
Zoals was afgesproken met de DA moest ik dus urine zien te bemachtigen van Black Pearl, anders zou de DA hem moeten punkteren. Niet iets waar je naar uitkijkt...maar typisch iets waarbij ik zeg "laat dat maar aan mij over, die klus zal ik wel effe klaren"
Dus toen ik om 13u30 naar de paarden ging voor de verzorging en lunchbedeling, zei ik hem: " Buiten (jongen), benen open (schatje), en wisewisewisewisewise...." En met een emmer ving ik makkelijk een liter op....kwestie van genoeg te hebben hé.
Om 16u45 ontmoette ik onze DA in de paardenkliniek en gaf hem het urinestaal....hopelijk krijg ik vanavond nog een oproepje en komen we te weten wat er aan de hand is....de kleur was trouwens een beetje vreemd: het leek bijna op peche-appelsiensap....
Op de terugweg deed ik een omweg om te gaan kijken of ik die honden kon terugzien....2 van de 3 nog wel....ditmaal was ik voorbereid en had eten voor ze mee...ze hebben een lekkere grote pot natvoer gehad en dan droogvoer...dat eten ze niet zo graag en is dus goed opdat ze niet alles in 1 keer zouden opeten.
Wij zijn nog hier.... Heb je wat voor ons bij ? Wij hebben honger
Ik wil met je mee Hey Boomer, kom jij ook mee ?
Ik zoek vanavond verder wat de mogelijkheden nog zijn voor de honden...De witte zocht al naar me toen ik terug ingestapt was in de auto en wou al achter me aan lopen toen ik doorreed. Mijn hart huilt...
Vaak weet ik niet welke dag we vandaag zijn. Elke dag moet er gewerkt worden en alzo heb ik vaak geen besef van de juiste datum.
Deze namiddag besefte ik plots dat we weeral 8 maart zijn vandaag...dag van het overlijden van mijn mama...5 jaar is het alweer dat ik afscheid van haar moest nemen.
Mama ik mis je nog steeds Maar ik wil je ook danken mama, want zonder jouw hulp had ik deze paarden nooit kunnen redden. 't Zijn altijd de goei die eerst moeten gaan....een verkeerde wereld Hou maar een plekje voor me vrij ...
Om 8u was alles nog ok en om 9 u bloedde mijn kerel....dus zelfs al is het zondag...en duur...."DA maak dat je hier komt, we hebben je nodig"
En alzo is Asshie genaaid.
De groten zijn nu definitief gedeeld....Cuba en den Black staan samen in een paddock...en dan Asshie, Altanero en Pretty Face in een andere paddock. De verdeling van de paddocks is dus weer eens veranderd en alle kabels zijn dus ook weer aangepast.
Lalo heeft ineens ook naar den Black gekeken en naar Punkie en Chiki en Cubanito...Black Pearl wordt nog een klus...ik moet urine van hem zien te bemachtigen voor verder onderzoek.
En daarna hebben ze allen lekker weer wat vers groen gekregen
Den Black blijft problemen hebben....ook nu weer....
Wat er aan de hand is weten we niet goed maar elke paar weken heeft ie problemen om te urineren en moet ik hem kuisen en masseren. Maar vandaag loste dat het probleem niet op en dus heb ik hem na 3 x wassen, nu om 20 u toch een pijnstiller gegeven (na overleg met mijn DA)... Het wordt weer een bangelijke korte nacht opnieuw
mijn kinders toch....waarom kan het nu eens geen week goedgaan ?
Ik had deze namiddag een afspraak op de manège waar de kleintjes een maand waren...om wat info te gaan geven over Natural Horsemanship & de komende Parellidagen bij ons op de ranch... Onderweg stopte ik bij een vuilnisbak en zag vreselijke taferelen... De ene had nog maar 1 oog en een gat in de keel waaraan de andere hond aan het likken was. Bij de andere hond waren de oren en staart bijna volledig afgesneden....en alle 3 waren ze uitgemergeld. En in mijn vuilzakjes was enkel wat tagliatelli....waar ze op vlogen... Tja als je me wat kent weet je dat ik van zulke taferelen gek word....en ben dan ook op zoek gegaan naar een groot warenhuis....Een half uur later stond ik er terug met een zak en doos eten voor ze...
Vreselijk dat ik niets meer kan doen voor ze....ze opvangen kan ik niet meer...Ik heb er al 4....De dierenbescherming spuit ze dood na 10 dagen...Dus wat doe je dan....Op dagen als deze walg ik van de mentaliteit hier
Ik heb maar 1 oog en een gat in mijn keel Mijn oren en staart zijn met een mes bewerkt Wij zijn afgedankt door de mensheid
En mijn hart bloed....ik ben niet gemaakt om in deze wereld te overleven...Ik walg van de medemens...
De kruiwagen stond te dicht bij de paarden...en ze besloten ze maar eens te gaan verplaatsen....
Cuba heeft zich pijn gedaan....maar heeft heel veel chance gehad....Geen draadjes nodig...en geen blijvende schade De DA is zeer voorzichtig te werk gegaan om alles goed na te kijken en te verzorgen, de hulpDA heeft alles mooi weggeknipt en geschoren en ontsmet...
Nu mag ik het doen en elke 12 u antibiotica inspuiten.
De hoefsmid was er ook....Maar Cubanito liet zich onder geen beding doen....dus daar hebben we maar niet aangedrongen (kon ik ook niet meer...De koord staat in mijn hand gebrand (auw doet dat pijn zeg).
Ben nu 10 min binnen om te ontdekken dat nu mijn rescuekat Balou niet meer kan staan op zijn rechter achterpootje...ARCHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH wanneer houdt het hier nu eens op met diene zever
Straks naar de andere DA....Ik ga hier failliet...hoewel Lalo ontzettend lief is geweest bij de afrekening (ik zwijg maar beter hé )
De chiplezer opgehaald in de dierenkliniek JG in Muchamiel (Dank je Juan !) www.vetjg.com
Bij onderzoek van de chips bij de paarden ontdekte ik volgende dingen:
Cubanito is wel degelijk Cubanito en idem dito wat Altanero aangaat. Maar Amoroso....is Amorosa op papier en een merrie...en die hebben we niet. En Aston....blijkt Aston niet te zijn want hij waarvan we dachten dat het Amoroso was, blijkt Aston te zijn.
Alzo blijft Pretty Face over....zonder het juiste formulier.
De vorige eigenaar reageert momenteel niet op mijn telefonische oproepen noch op de sms...
Ex-Amoroso, nu Aston....toonde aan ex-Aston Pretty Face dat het allemaal niets verandert aan hun innige vriendschap...
Zoals elke ochtend naar mijn kleine kerel ....en het gaat weeral een klein beetje beter.... Ik heb hem de ontstekingsremmer gegeven en veel geknuffeld...met alle 3 natuurlijk. Een stukje appel, een reepje wortel, een stukje hard brood....en dan natuurlijk een hooinet met lekkere alfalfa...
Zoals je kan zien...als Punky eet staat ie mooi met zijn gewicht op de 2 voorpootjes.
Ik zal pas echt gelukkig zijn als ze weldra allen terug thuis zijn....
Alzo zijn we gisterenavond begonnen met de behandeling van de paarden met de medicijnen die Dr. Eric Laarakker oorgeschreven had en samen met Irene van NMCHealth hebben geschonken voor het welzijn van de paarden. Gisterenavond kregen ze de Parasiet Compositum voor t eerst....en alles ging goed. Alzo kregen ze deze ochtend en avond opnieuw een maatlepel Parasiet Composium. Vanmiddag kregen ze ook de Drainage Compositum voor t eerst en zodadelijk opnieuw. Morgen komt er dan nog de Boost Compositum bij.
Onze Filly hinnikt elke keer dat ze me ziet buiten- of voorbijkomen...Wat een lieverd is ze toch
Deze ochtend had ik afspraak met de hoefsmid. Volgens hem heeft Punkie zich pijn gedaan aan de dieperliggende tendon. Hij heeft alle voetjes bijgesneden en de voorste ook goed uitgesneden om zekers te zijn dat er geen gaatje was. Ook Brownies voetjes heeft hij gedaan want die waren ook verkeerd aan het groeien...
Vanavond bleek Tchanca dan weer wat te hebben en had +40,3° koorts. Ik heb hem een volledige behandeling gegeven en dus ook de koorts-en aspirinepunten behandeld. Een ontstekingsremmer gegeven en een uurtje laten was de koorts gelukkig gezakt naar 39,3°.
We blijven bezig....Steeds opnieuw en leren ondertussen bij !
Gelukkig wordt het weder stilaan terug wat normaler....Tja is dat eigenlijk wel zo ? Vandaag hadden we op de middag plots 46° C in de zon...
Momenteel staat ze even alleen in de round pen...zodat ze allen terug aan elkaar kunnen gewennen. Nog even allen afzonderlijk de lunch verorberen in alle rust...(het is hier zwaar bewolkt momenteel).
Een drukke ochtend achter de rug.... Eerst bloed genomen bij Chiki en dat weggebracht naar de paardenkliniek. Vervolgens de kleintjes gaan bezoeken in La Llar del Cavall en vervolgens inkopen gaan doen. Onderweg mijn DA nog tegengekomen en even de ontworming van de groten besproken... Verder inkopen gaan doen zodat alle beestjes een voorraad eten hebben ... Op de terugweg nog een kruiwagen gekocht zodat ik niet de hele tijd die kisten dragen moet als ik de veulens hun voer geef.... En ook een nieuwe Kärcher voor F om die andere die hij me leende te vervangen... En daarna nog de architect gezien om de nodige papieren in ontvangst te nemen voor de aanvraag van de wateraansluiting...
Chiki met zijn waterdicht deken.... Edit: deken bleek dus niet waterdicht te zijn...Bedankt om mij verwittigd te hebben, ik heb het teruggegeven aan de winkel en de groene van Marlies terug aangedaan
Ik kan het nog niet goed bevatten, het lijkt zo onwerkelijk,....
Gisterenavond kreeg ik het bericht dat Fernando plots overleden is... hij die er altijd voor ons was, al van voordat we definitief naar Spanje verhuisden hij die F's beste vriend werd...ze zagen elkaar bijna elke dag...en maakten vaak zeiltochten hij die zo graag paarden zag en natuurlijk ook naar de veulens kwam kijken hij die als medicus ons met raad en daad bijstond hij die er was als je hem nodig had hij die nog in de bloei van zijn leven was
Ik kan het nog niet bevatten dat hij er niet meer is, het lijkt zo onwerkelijk Hij is veel te vroeg van ons weggerukt en laat een grote leegte na... Ik zal hem missen...
Wat is er gisterenavond gebeurd toen ik naar die meeting was in de paardenkliniek ?
Cubanito & Picollo zijn OK, ik zie niets speciaal,....ze hebben wel wat angst van plotse bewegingen.... Hebben ze angst gehad van een vos en hebben daarom geprobeerd uit te breken? De zwarte plek lijkt op teer...en er hangt haar in.....
Wat is er gebeurd ?
PS. Deze foto's werden vanochtend genomen nadat ik vannacht het hoognodige al terug had rechtgetrokken.... Dus de afsluiting was er slechter aan toe toen ik gisterenavond thuiskwam...
De dag begon rustig....Chikiboy hinnikte toen ik buitenkwam deze ochtend....en ik zag mijn paard terug in blakende gezondheid...hoofd hoog, mij groeten, ogen open, geen pijntje te bespeuren. Wel zag ik daarna dat hij die nacht wat darmproblemen had gehad...het laatste pakje was echt plat
Iedereen zijn ontbijt bezorgt en daarna op zoektocht gegaan voor een nieuwe grote ton om de gerst in te kunnen weken zodat ik mijn eigen badkamer terug voor mezelf zou hebben...uiteindelijk met een groot nieuw bad naar huis gekomen (Foto volgt).
Zoals elke dag gekuist, gekuist, en gekuist en ook een kast naar beneden verhuisd om alle spulletjes van de veulens in op te bergen. Toen was het weeral tijd voor de lunch...
Daarna op zoektocht gegaan naar dekens voor de kleintjes want het worden koude nachten de komende dagen.
Bij een kennis die een webshop heeft heb ik er nog 1 van 135cm kunnen vinden en bij Decathlon kan ik morgen langsgaan voor 1 van 120cm.
Bij de kleintjes gekomen bleek dat van 135 echt veel te groot te zijn voor het grote-kleine meisje...de zijkanten kwamen bijna tot op de grond . Filly had haar nieuwe deken op en de 3 anderen hebben allen een los dekentje gekregen voor de nacht...wat al bij al goed lukt om op te houden.
Daarna naar een voordracht geweest over voeding voor paarden in de aula van de paardenkliniek... grote interesse van de eigenaars, dat wel, maar jammer genoeg niet van diegenen die die grote kwekerijen hebben waar ze paprika's, sla edm. geven. Wat ik dus heb vastgesteld in december blijkt een alledaags iets te zijn .
De voordracht was heel interessant en ik was blij te ontdekken dat ik het eigenlijk vrij goed doe . Vanaf morgen word wel 1 ding veranderd....eerst krijgen ze hun stro en hooi en pas een half uurtje laten hun korrels en mengeling, zodat de maag op de correcte wijze werken kan en ze hun mengeling niet meer opschrokken 's ochtends. Daarna nog wat mensen ontmoet en leuke gesprekken gehad...Ik moet duidelijk vaker buitenkomen
Maar toen ik thuiskwam, bleef er niet veel meer over van mijn enthousiasme. Cubanito en Picollo stonden buiten de paddocks en wat ik toen zag aan schade....zakte de moed mij even in de schoenen....Maar daarvoor was er geen tijd, ze moesten terug binnen en ik moest noodherstellingen doen. Ik kan enkel vermoeden wat er is gebeurd, meer niet. In ieder geval moeten ze ervan geprofiteerd hebben om aan het verse groen te gaan eten....en hebben nu dus een beetje afgang.
Hopelijk valt het morgenochtend nog allemaal mee. Van een rustig 2 maand jubileum kunnen we dus niet spreken
Vanochtend heb ik de 4 jongsten ontwormd met een dosis Equiworm die Marlies ons geschonken heeft. En ...tot hiertoe gaat alles goed... Ik heb ze daarnet hun avondeten gegeven en alles gaat goed. Geen wormen te zien in de uitwerpselen.
Al bij al een vermoeiende dag, maar dan omwille van de situatie met Chiki. Die heb ik bij het vallen van de avond een deken omgedaan....Marlies had er een heel grote meegegeven en die paste prima voor Chiki.... En de hooinetten zijn ook al uitgeprobeerd vandaag. Zelfs Chiki mocht er vanavond ook eens van genieten en kreeg ze zijn alfalfa en hooi in...
En dus met de komst van de dekens....heeft Pretty Face Aston er vanavond dus een ander aan...
En het was wachten op de DA deze namiddag...ditmaal voor mijn eigen paard Chikiboy. Aangezien hij verdoofd moest worden zodat we beter in zijn keel zouden kunnen kijken, heeft de DA er ineens gebruik van gemaakt om zijn tanden wat bij te vijlen...
De hoopjes van Chiki van vandaag die je ook op de foto's ziet, had ik speciaal laten liggen zodat de DA kon zien dat de darmen "ok" waren.
De kwaliteit van de foto's is beperkt en ze zijn genomen met mijn GSM.
Ook heeft de DA bloed afgenomen van Chikiboy.
Tenslotte wil hij ook zelf een mestonderzoek doen van de veulens en daarom werden 2 monsters verzameld van wat er net gevallen was terwijl de DA er was (al de rest was immers al verwijderd omdat ik elke dag alles een keer of 4-5 proper maak, zodat ik echt goed in 't oog kan houden wie wat waar & wanneer doet).
Eindelijk nog eens een burenonderonsje georganiseerd....nu we weten wat er aan de hand is met de paarden en we geen angst meer moeten hebben over het verspreiden van eventuele bacteriën
Wat is dat ? vroeg Chiki....Krijg ik er ook één ? "Nee Chiki, das niet voor jou....das voor de anderen die een probleempje hebben "
Alles was best rustig vandaag. Paardjes gevoed, daarna stro gaan halen en gebracht naar de kleintjes. Daar wat met ze geknuffeld en contacten gelegd met anderen. Vervolgens terug stro gaan halen bij Antonio en mee naar huis genomen. Al voor de 14 balen betaald ! Aan een goede lieve vriendenprijs
Thuis een bovendeur hersteld en gerstestro gekuist....K begin er zelf last van te krijgen...zoveel stof en kleine dingen die mijn keel irriteren...maar de paarden zijn er zot van dus doen we wat nodig is...
Ondertussen is "ons" gras en haver en gerst aan het groeien....en wij hebben NOOIT iets gesproeid...Dus de jongens zullen weldra een beetje vers groen krijgen...eerst een héél klein beetje...een handje vol...
Mijn buur verwittigde me dat de kwaliteit van het water te wensen naliet...
Op slag herinnerde ik me een situatie van voor 2 jaar...Alle paarden van een ranch wat verder op, die op dezelfde leiding is aangesloten, hadden allen koliek gekregen. Achteraf bleek dat de private waterleverancier ons op een zouthoudend water had aangesloten...
Toen de buur me nu vertelde dat het water zo vreemd smaakte, kwamen alle herinneringen terug boven.
Vanochtend heb ik dan ook de beslissing genomen om een aanvraag in te dienen voor aansluiting op het gemeentelijk waternet....Ondanks de aanzienlijke kosten kan ik het niet aan dat er nog eens iemand anders voor problemen zorgt....en kan ik het verhelpen of voorkomen dan doe ik dat.
Azo ben ik vanochtend naar het gemeentehuis gegaan om de nodige formulieren op te halen, ben ik naar de watermaatschappij gegaan om een bestek te vragen voor de uit te voeren werken en aansluitng en dan naar het register voor uitstreksels.... En de rest volgt....
Deze ochtend werd ik opgebeld door Dr. Erik Laarakker.
Deze arts had vorige week, nadat hij ingelicht was geworden over de situatie van deze veulens, aangeboden om enkele onderzoeken te doen. Om die reden had ik vorige week zaterdag eeen beetje staarthaar en een beetje uitwerpselen van Aston en Amoroso per expresspost naar Nederland gezonden. Per email bezorgde ik hem een algemeen verslag, een verslag over wat er nou met Aston was gebeurd (wat, wanneer, hoe, welke medicijnen toegediend etc...) en een zelfde dagboek over Amoroso, samen met een aantal foto's.
Dr. Erik Laarakker heeft een praktijk voor holistische diergeneeskunde. Zoals u op zijn website kan lezen gaan zij als volgt te werk: Ik citeer: Bij de holistische geneeswijze gaat men uit van drie lagen: fysiek, energetisch en emotioneel/spiritueel. Onderzoek en behandeling zijn erop gericht is het dier in zijn totaliteit te behandelen en te streven naar een emotionele en lichamelijke balans. De combinatie van therapieën maakt het geheel meer dan de som der delen: men bereikt beter resultaat door de oorzaak op te sporen en van diverse kanten te benaderen.
Aan de hand van de verschillende onderzoeken heeft Dr. Laarakker kunnen vaststellen dat de paarden meer schimmels in de darmen hadden dan normaal het geval is en ze hadden ook veel meer afvalstoffen opgeslagen dan normaal en dit was te merken aan darm en lever. Ook waren er nog wormen en eitjes aanwezig.
De problematiek zou dan ook te wijten zijn aan die 100den kilo's sla en ander groen die zij elke dag voorgeschoteld kregen bij de vorige eigenaar....het groensel werd er per vrachtwagen afgeleverd En blijkbaar gebruikt men in Spanje veel meer pesticiden edm... waardoor de situatie voor de paarden er niet op vooruit ging.
En dus ook de periode van een week ofzo waarin ze van de DA enkel alfalfa mochten eten verbeterde de zaak niet, want ook alfalfa is uiteindelijk een groen dat ook gespoten zal zijn geweest.
Wat de probiotica betreft was het een tevergeefse uitgave....al wat ik gegeven heb...daar zouden ze nu niets aan hebben gehad omwille van wat er zich afspeelt in hun darmen. En enkel alfalfa geven is voor hen dus ook uit den boze... Gelukkig heb ik dat zelf al gedaan
Voor mij geeft dit alles ook de verklaring waarom de kleintjes nooit zijn ziek geworden....Die stonden destijds bij de vorige eigenaar niet bij de groten op t veld (met uitzondering van Filly maar die was als een skelet dus had zekers niet veel groens gegeten in de laatste weken) en hadden dus ook geen overdaad aan sla enzo gekregen...Ze zaten immers in een klein stalletje met wat stro.
Uiteraard ga ik alle informatie die Dr. Laarakker me gegeven heeft toepassen en krijgen de paarden de behandeling die hij voorschrijft. Het kan ook best zijn dat dit niet van een leien dakje zal lopen en dat ze zieker worden....Er moet immers zoveel brol uit hun lijf komen... Hij heeft dan ook gevraagd om in contact te blijven, hem op de hoogte te houden van de situatie en direct contact op te nemen als de paarden achteruit gaan...Dan zouden we de medicatie ook moeten verminderen.
Minumum 7 ° was voorzien vannacht...maar mijn auto had een ijslaag op de ramen....Het is dus onvoorzien héél koud geweest vannacht.
Na het uitdelen van 't ontbijt direct doorgereden naar de kleintjes met een nieuwe zak brok en alfalfa. Alles ging goed daar, iedereen zat buiten zijn ontbijt te verorberen. Vandaar doorgereden naar de paardenkliniek om roze Desinclor te gaan halen om de monden en het tandvlees van de paarden mee te ontsmetten. Daarna naar "Piensos Eloina" in San Vincente del Raspeig om lijnzaad en hooi te zoeken. Met een zakje lijnzaad ging ik naar huis en hij zou me een nummer bezorgen alwaar ik "heno" of dus echt hooi zou kunnen vinden. Vandaar dan weer naar Mutxamel alwaar ik bij Antonio een grote baal (met 14 kleine balen in) mooi wit stro heb kunnen kopen...hij had net een volledige trailer aangeleverd gekregen.
Terug thuis, opgekuist bij de paarden en buiten op een plastiek van 3 bij 4 meter gerstestro zitten kuisen, ziften, selecteren...
En uiteraard vandaag het gerststro ook nog eens laten weken in m'n bad alvorens het hen te geven.
"Tot d'animals" in La Nucia zou hooi hebben aan de fiere prijs van 7,5 per baal of zowat het duurste dat ik ooit heb gehoord. Morgenochtend, na het geven van het ontbijt aan de paarden, rij ik er naartoe en gaan we er enkele kopen om te proberen.
In de loop van de namiddag de mondjes weer nagekeken van de paarden en daarna heeft buurman Michael nog wat geflodderd met de paarden. En de grijze heeft vandaag met me geleerd dat die koorden echt niet bijten.....hij had er vreemd genoeg ontzettende angst voor...hij begon weg te galopperen als hij er één wou vastklikken. Dus hebben we het op natuurlijke wijze aangebracht en gebruikt als streel- en borstelelement en wat later ging hij er zelfs mee slapen (of doet hij alsof....hahaha)
In de loop van de namiddag de mondjes weer nagekeken van de paarden en daarna heeft buurman Michael nog wat geflodderd met de paarden.
Om 18u30 had ik afspraak op de manège om enkele ouders te zien van kinderen die graag één van de kleine veulentjes zouden nemen....maar er kwam niemand opdagen. Een uurtje mee de stal zitten opkuisen van de kleintjes want de waterleiding van de watervoorziening was overgelopen en alles wat nat....En dus moest alles eerst verwijderd, en vervangen worden. De kleintjes mochten ondertussen even buiten lopen en maakten gekke bokkensprongen. Ons Filly kwam in volle vaart plots de stal binnen en gleed uit... .Ik heb haar daarna maar een goede beurt met de torch gegeven om de schade te beperken...
Deze ochtend begonnen met het klaarmaken van de paddocks en stallen voor de terugkomst van de kleintjes. Alzo werd er ook met de tractor de toplaag verwijderd zodat de kans op aanwezigheoid van bacteriën zo klein mogelijk zou zijn. De zeealgen die onderaan lagen waren nog vochtig van de vele regen die de laatste maand gevallen is...
Amoroso en Aston gingen dan ook terug naar de groep....maar dat leidde tot problemen. Cubanito en Amoroso waren altijd onafscheidelijk, maar toen Amoroso werd afgezonderd bij Aston, heeft Cabunito vriendschap gesloten met de Black Stallion...en nu was Amoroso niet meer welkom. En bij de lunch werden zowel Amoroso als Aston weggeduwd/gestampt en daarom heb ik ze maar terug in de andere paddock gezet....die eigenlijk voor de kleintjes was bedoeld... Alle wijzigingen die ik deze ochtend met de schriklinten had gedaan kon ik nu weer terug naar de oude wijze veranderen....pfffffff
De innige vriendschap tussen de 2 is voorbij... Amoroso wordt buitengesloten Begonnen met het intensiever kuisen van de gerstestro. Ik verwijder niet enkel de koppen, maar doe alles in een grote zift zodat alle kleine stukjes er ook uit gaan. Maar traag gaat het wel.....2 uur voor een halve baal te kuisen
Een fotootje van een gaatje in het tandvlees van Picollo waar trouwens nog een beetje vuil inzit
Met de kleintjes ging het goed vandaag, gelukkig maar....Heb genoeg aan mijn hoofd...
Het is niet eerlijk.....het is niet eerlijk zeg ik....
Ik werk me hier kapot om deze zielen te redden en alles rondom ons is tegen ons....
Zijn het geen overstromingen of vreselijke stormen, dan zijn het darmproblemen en kolieken, en gaat de zon weer schijnen komen er andere problemen boven... We zijn het MOE.....MOE en BEU !
Ik heb ze de hele wintervoorraad van Chikiboy gegeven en verder is het haverstro met graan niet meer verkrijgbaar...Dus Chikiboy...pech voor jou ! Je zoekt je rot, je vraagt overal, je zoekt op t net en je belt rond....en dan komt er een lichtpuntje....je kan nog gerstestro met graan krijgen....Vrienden rondom zijn verbaasd en willen er ook, zelfs de DA is blij dat ik dit nog vinden kon.
Op t forum verwittigt Marlies me voor de gevaren van gerstestro...maar hier wordt het als een lekkernij aanzien en verzekert men mij dat er geen enkel gevaar is, de groeiwijze is Spanje zou niet te vergelijken zijn met die in t Noorden...
Gisterenavond vermoedde ik dus al dat er een probleem was in hun mond...vandaag is dat bevestigd.... de haken van de gerstestro hebben zich in hun tandvlees geboord en gaatjes gemaakt....met een pincet heb ik alles proberen uit te halen.
Gisterenavond en deze ochtend had ik hun monden al gespoeld met kamomillethee. Zodadelijk probeer ik het opnieuw.
Alle stro edm is in t water gegaan vandaag en gedraaid, geplet en gebroken... Morgenavond komt buur Michael terug langs en kijken we het tandvlees terug na. Als er niets nieuws is dan lukt het ons dus met de techniek van vandaag (Malen, breken, nat maken) en hebben ze nog een kans...Anders zie ik het niet meer zitten wat de voeding aangaat...
Ik doe alles wat ik kan....en dan nog straft men ons elke dag....
Gelukkig blijven alle paarden eten...
En gelukkig ben ik vrijdag al begonnen om hun voeding een klein beetje aan te passen....Ja dat heb ik nog niet verteld....Stiekem hebben ze al wat van het nieuwe krachtvoer gekregen 100 gr ipv een kilo en ook 5% van alfalfa....en ze verdragen het allebei.... Vandaag zat ik al op 300 gr. gemengde brok en 10% alfalfa en het gaat nog altijd goed....
Hun nieuwe brok bestaat dan ook voornamelijk uit granen: 42% geplette haver, 33% geplette gerst, 4% alfalfa, 4% mais, 4% erwtjes,.... Ze zijn er dol op en alles gaat goed....
Maar mijn hart bloed als ik zie en voel dat hun mondje hen pijn doet.... Ik had hen dit graag allemaal bespaard....De tranen springen me in de ogen...WAAROM TOCH ? WAAROM ? Ze hebben al genoeg meegemaakt....en ik geef ze alles en doe wat ik kan....Ik kijk op geen geld om hen alles te geven, ik stel hen voor mezelf en dan nog moeten ze dit meemaken.... Het is niet eerlijk !
En de kleintjes....3 ervan hebben neusuitvloei....en de waterkraan functioneerde niet dus ik kon hun vat niet verder vullen....Dus heb ik maar een sms gestuurd opdat ze dat vanavond niet vergeten te doen.
En ik ? Ik ging naar de traumatoloog op de middag. Ik laat me niet opereren in mei...ik heb geen tijd om plat te liggen en vervolgens rehab te doen na het plaatsen van een knieprothese....We zien volgend jaar wel... En voor de rest...ach ja...de wervelbreuk is nog steeds niet geconsolideerd en zonder OP komt dat niet goed....Maar de OP is te invasief zodat we die voorlopig uitsluiten. Zolang ik de pijn kan beheersen dankzij de torch....doe ik zo voort...
De foto's zijn niet goed, maar t ging niet anders...k kan de paarden moeilijk vragen stil te staan om foto's te maken van gaatjes...
En de eerste foto is wat ik vandaag weer kocht van medicijnen...
Nu ga ik de kinders hun avondspuit geven en blijf ik wat bij hen.... Samen sterk zijn ! Samen elkaar troosten ! Samen een potje huilen !
Donderdag had Altanero stropakjes in zijn mond zitten, vrijdag had Cubanito veel speeksel in zijn mond.....vanmiddag om 17 u hadden ze dat allemaal...
Er is dus een probleem....en mijn gevoel zegt me dat ze wondjes hebben in de mond....van de gerstestro of van de stro die ik van de manège meebracht vorige zondag....
Vanavond heb ik Chiki ook gerstestro gegeven en geen avenastro aan de groten....Krijgt Chiki geen problemen ligt het dus aan het gewone stro en anders komt het door het gerstestro.
Vanavond geef ik ze een tube kamomillethee in de mond bij ieder en morgenvroeg bel ik de DA.
Dankzij de inzet van Irene, die o.m. een aantal brieven verzond naar diverse instanties, kreeg zij donderdag een telefoontje van de Holistische dierenarts Erik Laarakker met de mededeling dat hij ons heel graag wil helpen.
Hij stelde voor om 2 mestmonsters via de post op te sturen en dan het liefst van de veulens die het ergste er aan waren in mijn ogen. We moesten de verse mest opvangen, in een plastic boterhamzakje doen en omwikkelen in aluminium folie om besmetting van stoffen van buitenaf te vermijden. Ook was wat staarthaar gewenst.
Irene meldde me ook dat de dierenarts persoonlijk & kosteloos de mest gaat onderzoeken op wormen, darmflora en eventuele bacterien in de darmen.
Ook gaf hij me info over Emanuelle van de Driesen, zij die hier als dierenarts werkzaam zou zijn. Ik heb haar donderdag al opgebeld maar jammer genoeg nog niet kunnen spreken. Ik heb wel een bericht nagelaten.
Gisteren was het niet mogelijk om alles tijdig in huis te hebben en de mest op te vangen omdat ik ook zelf hulp nodig had en sommige dingen nog kopen moest.
Vanochtend bleef ik mooi in de stallen staan wachten.....en wachten.....en wachten....Ze hadden het blijkbaar door dat ik iets van ze wou, hahahaha
Maar geduld wordt beloond....en alzo kon ik alles verzamelen, inpakken en versturen. Het is verzonden met expresspost "urgentie" en zou in principe maandag al aankomen. Vanavond maak ik een overzicht van de gebeurtenissen en toegediende medicatie en zend het verhaal met de foto's door naar Nederland per email.
Ow ja....ik heb dus de mest van Aston en Amoroso gekozen
Ondertussen liggen de paarden hier na hun ontbijt te zonnen....Eindelijk terug een beetje zon en warmte...hoewel de wind af en toe nog hevig waait.
De zon schijnt, het waait, en het is best fris....even tijd nemen om de velden te inspecteren.... Het heeft nu wel genoeg geregend....wat we gezaaid hebben in september begint nu goed door te komen...wel met 2 maanden vertraging.
De paarden stellen het goed vandaag...iedereen....Ja zelfs Aston legt wondermooie pakjes...
Zelf ook naar de chiropractor geweest om mijn nek verder te laten deblokkeren en de epicondylitis in mijn rechterarm (ten gevolge van de valpartijen) te laten behandelen. Maandag moet ik ook naar de traumatoloog
Bij de ruiterschop langsgeweest en een mestboy gekocht, dat moet me tussendoor een beetje helpen.
Natuurlijk ook bij de kleintjes geweest die weer geen water hadden....
Ook op zoek geweest naar de stro-haver, gerst,....leverancier gaan zoeken die gisteren niet is komen opdagen en de telelfoon niet meer beantwoordt.
Aston en Amoroso genieten een 2de nacht van de dekens....wel wat groot, zekers voor Aston .
Ow ja....mijn ontwerpje om dus op m'n alleen water in de mond te duwen om deze uit te spoelen in geval van blokkade bijvb....
Deze ochtend met buur Michael zitten zoeken naar de boosdoener die ervoor zorgde dat er geen reactie was van het schrikdraadapparaat....
Onze grijze had ondertussen al wat palen geplooid en draden getest.
Het bleek uiteindelijk om de slechte geleiding te gaan van de aarding. Vandaar werden 2 bijkomende aardingscontactpunten door hem aangelegd en alle slechte contactpunten van de draden heraangelegd.
De paarden genoten van de zon die eindelijk nog eens scheen...en de meesten gingen dan ook lekker wat rusten. Maar Aston voelde zich niet goed en tegen de middag had hij weer een Niagara waterval.
Samen met Michael verplaatste ik Amoroso en Black Stallion van plaats.... Black terug bij de grijze en Alatanero ....En Amoroso bij Aston. Alzo kon ik die 2 laatsten wat meer avena geven wat hun darmen goed zouden doen. De anderen hadden immers minder darmproblemen gehad.
Ik ging op het lunchuur naar de kleintjes en was geschokt te zien dat ze meer dan een halve baal Paja de cebada hadden liggen om te eten...terwijl dit een nieuw voeder voor ze is.... Hoewel ik alle eten had voorbereid voor de komende 3 dagen, mooi verdeeld in pakjes voor s ochtends, s middags en s avonds...was er blijkbaar iets fout gegaan. Ik heb de man de huizes dan ook ingelicht dat ze zich strict moeten houden aan het eten dat ik klaarleg, want dat ik alle bijkomende problemen wil vermijden.
Later thuis merkte ik echter dat de Black Stallion heel veel neerlag en zich weer concentreerde op zijn koker...alsof iets hem stoorde... en idd. ik had hem nog niet zien plassen. Vandaar dat ik weer water opwarmde om hem te gaan wassen.
Op zich wederom een drukke dag....en Aston liet mij niet met rust.... Ik heb hem terug behandeld met de torch en de punten die Brian me had meedegedeeld.
Je gelooft het nooit....om 19 u legde Aston een perfect pakje....t beste van iedereen
Hier even snel enkele foto's....ik hoop dat jullie allen jullie pakje erin terugvinden. alvast aan allen BEDANKT !
Straks meer info....maar ik heb 2 dringende gevallen....Aston is hervallen en terug ziek sedert vanmorgen en the Black weer urinair probleem....Straks meer
Op zoek gegaan naar een nieuw apparaat....niet direct gevonden, dus zelf maar opengevezen. Naar winkel achter nieuwe condenator, maar later bij controle door buur Michael bleek het de condenator niet te zijn.
Er werd een nieuwe zekering geplaatst en er was een goed contact. Thuisgekomen bleek na plaatsing om 20u15 dat er niets veranderd was aan de situatie..... Nou als het de draden niet zijn en ook t apparaat niet, Wat dan wel ?
Soms ben ik al vergeten wat ik die dag eigenlijk heb gedaan....louter vermoeidheid hoor
De nacht was bijzonder slecht...bij elke beweging van mijn hoofd werd ik wakker door de pijn van de geklemde zenuw in mijn nek. Gelukkig kon ik vanmiddag bij de chiropractor terecht.
Zoals elke morgen is het een kwestie van orale spuiten klaarmaken en toedienen, de paarden voederen en stallen en paddocks volledig opkuisen. En ook vandaag moest dat gebeuren, maar dan iets trager en met minder bruuske bewegingen.
Terwijl ik me klaarmaakte om naar de chiropractor te gaan en mijn haren waste, deblokkeerde ik de wervel louter toevallig en had ik veel minder pijn. ...ik laste mijn urgentieafspraak dan ook maar af....hij nam me er immers na zijn uren bij omdat het urgent was en dat was het nu dan ook niet meer.
Gelet op de goede reactie van de paarden op de "paja de cebada en rama" heb ik de leverancier opgebeld en een lading besteld....Normaal wordt dat donderdag, als het eindelijk ophoudt met regenen, geleverd.
De paarden stellen het ondertussen weeral wat beter: stand van zaken op heden:
Altanero: 9/10 ( altijd de deur openlaten hé ) Cubanito: 9/10 Black Stallion: 9/10 Amoroso: 1 minder goed pakje in de 12 laatste uren: 7/10 Aston: geen niagara waterval meer in de laatste 24 uur....wel nog wat zacht af en toe...maar veel beter dan zondag 4/10
In de namiddag ben ik uiteraard weer naar de kleintjes geweest. Ze hadden de hele dag moeten binnenblijven omwille van het gure natte weder. Gelukkig hebben ze een extra grote stal waar ze makkelijk kunnen rondlopen tijdens deze slechte dagen.
Om 21 u kregen de groten hun 4de maaltijd van de dag en was er weeral een dag voorbij...
Moe van de gebroken nacht deed ik nogeens een verkeerde beweging en knelde een zenuw in mijn nek ...een goed begin van de dag dus Hmhm...
Snel naar beneden en alle taken uitvoeren want ik moest weg naar Alicante. Ondertussen bleef buur Tony bij de paarden. Aston was immers rustig en wat triest geworden.... Na de controlearts moest ik langs de paardenkliniek want mijn DA vond het welletjes dat Aston zo'n diarhee bleef hebben. Omdat thuis alles goed ging (jaja...ik belde verschillende keren ) ging ik ineens nog langs de kleintjes die het goed stelden. Vervolgens langs de apotheek voor nog een bijkomende lading medicijnen en terug naar huis.
Alle paarden waren recht en alles was opgekuist...ik kon dus niet zien wat er gelegd was geweest gedurende mijn afwezigheid.
Ik diende Aston de antibiotica toe maar werd kort daarna opgeschud doordat hij geen diarrhee meer had...Tijdens de hele periode dat ik beneden bij ze was kwamen er geen watervallen meer...Ik kreeg al bijna spijt dat ik toch antibiotica had gegeven, maar bon t was te laat...
Ook de rest van de dag waren de pakjes aanvaardbaar, nog niet goedgoed maar beter dan gisteren.
De DA was verbaasd dat ik erin geslaagd was om nog "paja de cebada en rama" te vinden. Blijkbaar moet het totaal iets anders zijn dan de gerstestro die in de Hoge Landen groeit want hier schijnt het één van de beste te zijn voor paarden. Weliswaar bevat diegene die ze me gisteren leverden niet meer die stekende stengels en kunnen dus geen schade aanrichten aan mond en darmen.
Alzo hebben ze er vanmiddag voor t eerst van gegeten en om 16u30 en 21u30 opnieuw weliswaar gemengd met haverstro waar de granen nog aan zijn en gewoon stro van haver en van ...
Ow ja...ze zijn er zot van en worden zelfs een beetje wild als ze me zien afkomen met t eten....
Alzo hebben ze er vanmiddag voor t eerst van gegeten en om 16u30 en 21u30 opnieuw weliswaar gemengd met haverstro waar de granen nog aan zijn en gewoon stro van haver en van ...
Ow ja...ze zijn er zot van en worden zelfs een beetje wild als ze me zien afkomen met t eten....
Vermoeid & bezorgd
Ochja...heb ik al gezegd dat er regenbuien zijn en nu ook de stormwind zich laat horen en voelen.
Weinig geslapen...Amoroso had immers terug krampen gisterenavond en aldus moest ik hem in t oog houden En voor mij betekende dat een uur bij hem blijven nadat hij zich terug goed voelt en daarna monitorren door elke 90 minuten ongeveer een kijkje te gaan nemen;
Gelukkig bleef hij de nacht goed.
De regenbuien vielen nog mee...tot hiertoe zijn we nog bespaard gebleven....het is wel erg donker en bewolkt
Deze ochtend had ik afspraak om 10 u met mijn buren om een grote baal stro te gaan afhalen die ik gisteren gekocht had in de manège waar de kleintjes staan. Het weer was nog steeds dreigend maar gelukkig regende het nu nog niet. De aanhangwagen aangesloten en de baal gaan halen. Nadat we de baal in de aanhangwagen hadden gemaneuvreerd met zijn 4 gingen we de kleintjes bezoeken en strelen. Doel is dat de buren nu 1x per week de kleintjes komen bezoeken zodat deze wat minder alleen zijn....Hier bij me thuis was ik immers de hele dag bij hen in de buurt.
Er werd geknuffeld en stukjes appel en banaan (eigenlijk mijn ontbijt) uitgedeeld.
Na afloop gingen we terug huiswaarts om in de helft van het traject te worden opzij gezet door de Guardia Civil ....en ik wist wel waarom maar bon....
Dus opzij en uitstappen...ondertussen had ik ook mijn ijzeren korset aan boven op mijn andere ruggesteun . Mevrouw u weet toch dat auto en aanhangwagen dezelfde nrplaat moeten dragen. Maar natuurlijk meneer, dat is toch zo ! Och begot, tja ik heb mijn aanhangwagen uitgeleend en blijkbaar zijn die vergeten de nrplaat terug te veranderen. Ach meneer kom mee ik heb de plaat thuis liggen...Ik ben net eten gaan halen want ik heb 9 veulens gered van een hongersdood...blablablabla.... Een vage herinnering aan mijn oude carrière in België kwam terug boven dwarrelen en mijn pleidooi was uiteindelijk wel 5 minuten langer...maar winnen deed ik alleszins...Misschien voelde hij zich beschaamd om wat zijn medeburgers deze veulens hadden aangedaan...en te zeggen dat zowel Seprona als de Politie in Jijona op de hoogte waren van mijn actie...tja
In plaats van een 160 te moeten betalen is het voor t eerst dat het bij een verwittiging is gebleven....oef een extra 160 voor de veulens dus
Thuisgekomen was iedereen vrij en rechtop. En Amoroso legde voor t eerst in 3 dagen een bijna perfect pakje. De behandeling met de torch moet hem deugd hebben gedaan.
Tijdens de middagopkuis bij de veulens kwam een vrachtwagen aan...en die dacht weer even met mijn voeten te spelen. Ik had 10 balen stro de "cebada" besteld om te zien of de veulens het lusten en goed verdroegen maar hij was er met een volle vrachtwagen.
Ik hield voet bij stuk en hij droop af met de rest.
Na het ontsmetten van de stallen nam ik de tijd om even op t net te zoeken achter info over gerstestro....en alzo leerde ik al de verschillende soorten kennen...ook verwittigden mede-bokkers me over t gevaar van gerstestro en alzo besloot ik er niet aan te komen tot ik morgen met de DA spreken kon.
In de loop van de namiddag verslechterde Aston... hij had weer bezoek van de Niagara watervallen. Vreselijk....het spoot makkelijk 1,5 m ver achteruit...
Dit kon zo niet verder en alzo besloot ik hem een volledige behandeling met de torch te geven en ook de punten voor virale infecties te doen. Gelukkig was hij nog wel speels en had hij zin om te eten...
Al bij al een vermoeiende dag en vannacht zal ik nog steeds de wacht doen wat Amaroso betreft...Je kan niet voorzichtig genoeg zijn !
Aldus zijn we terug gegaan naar haver, want de hele dag alfalfa geven leek niets goed te doen voor hun lijfjes...en stro kan anderzijds tot verstoppingen leiden...
En dan....dan heb je nog avena...waarvan ik nog net 5 balen heb ofzo De hele wintervoorraad van mijn paard is naar de veulens gegaan. Ja inderdaad, echt waar, ik heb het eten voor mijn paard aan de veulens gegeven.
En aldus heb ik vanochtend zitten rondbellen en rondvragen in manèges....niemand heeft nog avena en het is niet meer te verkrijgen tot mei as....
Morgen krijg ik wel enkele balen van iets dat er zou moeten op lijken....iets over stro met granen van iets anders
Niemand die in Noord-Spanje of Frankrijk woont die me verder helpen kan met een telefoonnummer van een leverancier ?
Een ezel stoot zich geen 2 keer aan dezelfde steen...of hoe zegt men ook al weer
Vanochtend was het al zo ver...binnen een tijdspanne van 5 minuten stootte ik mijn hoofd 2 x tegen dezelfde hoek...Hoe lomp moet je zijn ? of was het een teken dat ik moe was en het rustig aan zou moeten doen.
Amoroso heeft de nacht goed doorgebracht...na de laatste krampen van gisterenavond heb ik bij de controles niets meer gezien dat verontrustend was, hij was ontspannen.
Na het toedienen van de orale ochtendspuiten (urbal & ultra levure) zag ik bij de opkuiswerlen dat Amoroso ondertussen diarrhee had: dat verontruste me niet want de pijnstilling die hij gisteren kreeg kan dit teweegbrengen. De pakjes van de anderen waren iets beter, alleen Aston staat nog achteraan in de rij.
Voortgaande op mijn feeling van gisteren kregen ze als ontbijt enkel en alleen avena/ haver. Ook Amoroso at mee en had daarna geen krampen.
Aangezien de andere eigenaar van de ranch ondertussen was aangekomen en boven was bij zijn paarden, maakte ik gebruik van het feit dat er een opzichter was die alles in t oog kon houden, om naar de apotheek te gaan om de rest van de bestelling van gisteren af te halen en een zalf te vinden voor mijn verbrande handen en ook om de post op te halen: Lieve post van een mede-bokker met prachtige foto's van haar geredde dieren en een extraatje voor de veulens : Zij danken je !
Thuisgekomen ging alles prima en daarom vulde ik de auto om naar de kleintjes te gaan...het horen van mijn auto is nog steeds voldoende om Filly te laten hinneken
Het eten klaargelegd voor de komende dagen en besloten om de kleintjes terug wat korreltjes te geven...zij zijn niet ziek geweest en hebben het nodig, dus we beginnen het stilletjes aan weer op te bouwen.
Thuisgekomen alle veulens hun lunch gebracht en opnieuw beginnen kuisen.
Na de lunch had Amoroso terug even krampen maar dat duurde niet lang en een injectie was niet nodig.
Bij het avondmaal heb ik maar besloten om Amoroso met een kleine hoeveelheid in de stal te laten eten zodat hij zich niet overeten kon bij de anderen... Maar natuurlijk stond er weer eens iets in de weg, ging mijn linker been niet hoog genoeg en lag ik plat op de grond in de resten bleekwater... Ik kan nog maar amper stappen en zal me dus even gaan behandelen.
Nu net heeft Amoroso weer even wat krampjes gehad en alzo wordt het weer een vermoeiende nacht met regelmatige controles.
Ik zag het direct....dit is niet goed.... Amoroso lag neer toen ik vanochtend naar beneden ging. Hij stond wel op om te gaan eten en deed zijn behoefte...maar ging dan toch maar niet verder eten en ging terug liggen...hij strekte zijn linker been en zijn nek, zijn hoofd ging achteruit en hij liet zijn tanden zien, zijn ademhaling was versneld en luider....dus ik terug naar boven om een injectie te halen en de torch.
Injectie toegediend en koliekpunten behandeld. Smsje naar DA gestuurd want die begint pas om 9u30... En toen belde de DA ook en kon ik hem zeggen dat alles beter ging. De DA was in chirurgie en dus niet in de buurt...bovendien was hij om 12 uur vrij tot volgende maandag. Afspraak was dat ik hem voor 12 uur zou bellen.
Een extra grote stal met een extra grote paddock...gelukkig maar op 15 km van bij me thuis...alzo kan ik ze dagelijks gaan bezoeken en verzorgen
Punkie heeft al wat harten veroverd... en een kanidaat adoptant...maar momenteel kan hij nog niet weg...hij heeft x beentjes achteraan en we moeten eerst zien met de DA wat we daarmee gaan doen...
Edit: omwille van de vraag van Yvonne wil ik hier graag bevestigen dat de kleintjes 3 x per dag gevoed worden hoor Maar ik was er nu net op t uur van het ontbijt en daarom gaf ik het hen. Zo niet zijn het de mensen van daar die de kleintjes hun voeding geven. Ik bezorg wel het voedsel dat gegeven moet worden want dat is zo overgekomen en bovendien weet ik dan ook wat de kleintjes exact eten Ze zijn in een manège waar er constant mensen rondlopen en het werd me aanbevolen door onze DA...
Dagorde: 6u30: wat berichtjes beantwoorden 7u: klaarmaken van 5 x 20 ml urbalspuiten ( 20 pakjes opensnijden, uitduwen en opzuigen met spuiten) met 15 ultra levure pastilles 7u45: toedienen van alle medicatie, nazicht van algemene toestand, verdeling van het ontbijt bestaande uit alfalfa en stro ( Chiki ook krachtvoer)
8u10: vertrek naar de kleintjes....Filly begint al te hinneken als ze de auto hoort aankomen....ik voel me doodgelukkig Ik spreek met de kinders, knuffel wat en breng hen hun ontbijt...alles lijkt goed te gaan
9u50: terug thuis. dagelijkse kuis bij de paarden kan beginnen...paarden zijn niet beter maar ook niet slechter.
hoewel....Cubnito voelt zich beroert...
Ik vraag aan de buurman om te komen helpen want ik wil alle paarden met de torch behandelen en dat gebeurt dan ook
12u: bezoek van een jonge man die op zoek is naar een paard...hij is geïnteresseerd in onze Black Beauty Verder kuisen en reinigen van de stallen en lunch wordt bediend om 13 u Black Stallions koker wordt gereinigd met warm water. Uitkuisen en steriliseren van de spuiten Voor t eerst in lange tijd neem in een uurtje vrij om vlakbij een dagschotel te gaan eten. 16 u: klaarmaken van 4 20 ml urbalspuiten met 14 levure poederpilletjes en 4 spuiten met een mix van omeprazol + probiotica 16u50: toedienen van medicatie en verdeling van 3de maaltijd Verder opkuisen van de paddocks zodat deze volledig gereinigd zijn en klaar voor de nacht. Uitkuisen en steriliseren van de spuiten 21u: verdeling van de laatste maaltijd
nog te doen....22u30:klaarmaken van de avondspuiten 24 u toediening van de avondspuiten, daarnaa uitkuisen en steriliseren
Jullie begrijpen het hopelijk...mar ik ben nog steeds mezelf aan het voorbij lopen om alles gedaan te krijgen...
Korte versie v d dag:
Na het geven van de eerste medicatieronde en het uitdelen van het ontbijt, ben ik snel vertrokken om naar 2 plekken te gaan zien alwaar de 4 kleintjes een maand zouden kunnen verblijven. Een 3 de plek viel uit de boot omdat alles was gebouwd voor volwssen paarden en niet voor de kleintjes die overal onderdoor zouden lopen.
Op de eerste plek bleek het in de achtertuin van een finca te zijn maar de kleintjes zouden zelf niet naar binnen kunnen en naar mijn bescheiden mening nooit in de zon doch wel in de wind staan als er weer slecht zou zijn. Dus dit was absoluut geen optie.
Bij de tweede bleek het om een ruime stal te gaan alwaar ze directe toegang hadden tot een grote paddock. en zelfs als het moest (omwille van regen bijvoorbeeld) konden ze makkelijk enkele dagen in de stal blijven want hij is echt heel groot. Spijtig genoeg was deze oplossing wel vreselijk duur, maarr bon....ik heb geen keuze: En alzo belde ik de DA op om hem mijn keuze te bevestigen en belde naar F om te vragen of hij de kleintjes voor me vervoeren kon (ik heb geen auto meer met trekhaak, vandaar).
Terug thuis is de Buur Tony komen helpen zodat we alle veulentjes snel konden inladen en hebben we ze weggebracht. Om 12 u zaten ze op hun nieuwe plek....wel even bezorgd bij het zien en horen van zovele paarden (slechte herinneringen zekers....) maarr ik stelde hen gerust en gaf hen hun middagmaal in hun tijdelijke nieuwe stal. Thuis om 12u45 en nu moest mijn werkdag nog beginnen... Alle paddocks zitten kuisen tot 16u30 en ondertussen gelijktijdig alle paarden in t oog houden als ik iets hoorde lopen of vallen, maw. waren ze aan het urineren of hadden ze diarrhee....en wie had normale uitwerpselen en wie diarrhee ?
3 vertoonden verschijnselen van de Niagarawatervallen...zoals mijn DA dat noemde Enkel Picollo en Amoroso hadden mooie bolletjes...maar Picollo had wel last van gas en buikpijn. Black Stallion daarentegen kon weer niet plassen en heb ik hem met een interval van een uur weer in de koker gereinigd....maar dit keer hield het niet om zijn penis uit de schacht te laten komen. Ik had afspraak met de DA om hem om 16u30 de stand van zaken te melden maarr schreef hem al voordien een berichtje om toch maar te komen... Black bleef problemen hebben en het stoorde hem ook...aldus heb ik zijn buik en b******jes gemasseerd...( dat is ook de eerste keer voor mij ! ) en hij had er zo'n deugd van....als je een paard ziet pijn hebben maar daarna deugd van wat je hem geeft, dat maakt je hele dag goed. Pene kwam eruit maar nog steeds geen urine.
DA is gekomen om 17u25 terwijl ik de boxen aan het uitspuiten was met de kärcher en die viel....kapot....Nu moet ik er 2 nieuwe gaan kopen want het was de mijne niet en ik kan ook niet verder zonder
Even kort want ik moet naar de paarden
*lieve telefoon gekregen uit Ndl van de dame die de paketten verstuurd met het goede nieuws dat iemand wat wilde storten en dat zou aangewend worden om de DA rekeningen te helpen regelen. A was hier om 17u25 *met stalling van de kleintjes voor een maand en de DA rekening ben ik vandaag bijna 600 armer...en dan is de DA nog heel lief geweest...
Vanochtend was iedereen op toen ik ze hun spuitjes ging geven...maar al snel daarna lag de grijze neer bij t eten...geen goed teken dus...
Pretty Face leek iets beter, Black Stallion lag veel neer.
Met de buren Brenda en Michael alle stallen weer leeggehaald en ontsmet, evenals alles wat daarbij komt kijken zoals emmers, borstels, halsters etc...terreinen proper gamaakt en dan de picador klaargemaakt voor de komst van de kleintjes. Daarmee waren we tegen de middag klaar.
Daarna heb ik op m'n eentje verder gedaan
meer info vannacht
Pretty Face en Picollo gisteren
Cubanito is ook al vermagerd
Pretty Face is afgezonderd en voelt zich beroerd ondanks mijn goede zorgen
Zicht op de nieuwe verdelingen van de paddocks en de kleintjes in de picador...
Black Stallion met problemen
Chiki toont de touwhalsters die we zondag hebben gemaakt...
Pretty Face die zich vastrolde tussen de afsluitingen en mij rot deed schrikken (sorry dat de foto niet scherp is, mar ik had haast om hem te helpen).
Pretty Face die zich niet al te best voelde...maar de pijnstiller die ik hem inspoot begon gelukkig snel te werken...
Aldus ...toen ik vanochtend naar beneden ging lag Altanero (Picollo voor de buurvrouw ) neer...Op zich niet abnormaal maar als je weet dat ze allen normaal elke ochtend aan de afsluiting staan te wachten...weet je dus dat er wel iets aan de hand was. Maar Picollo zag me komen met eten en stond op en legde direct een pakje...dus ik was opgelucht.
Ik gaf iedereen zijn ontbijt...iedereen alfalfa en Chiki&Negro hun granen +alfalfa:
Maar even later zag ik Picollo weer liggen en een rol maken (iets dat hij nog nooit had gedaan)...bij zijn eten en aldus besloot ik hem een halster aan te doen en hem af te zonderen & de DA te bellen... De DA zou vandaag zowiezo toch moeten komen als Aston "Pretty Face" niet zou verbeteren.
En inderdaad Aston verbeterde niet.... en Picollo ging rollen...en rollen...en rollen...en toen plops een goei dik dubbel pak kwam eruitgeplopst....en hij ging de dode spelen... Ik bleef bij hem...uiteraard..... maar hij had zich ondertussen vastgerold tegen Pretty Face en die wou niet meer recht komen dus moest ik Picollo zelf eigenhandig omdraaien. Hij stond op om een meter verder terug te gaan liggen en een 10 tal minuten later kwam er al liggende weer een pak uit...hij had blijkbaar een obstructie gehad in zijn darmen....
Ik heb hem nog een tijdje laten liggen zodat hij kon recupereren en wat later is hij vrijwillig recht gaan staan.... Ook Aston was opgestaan net voor de DA aankwam.
Ondertussen was de Black Stallion ook al gaan liggen maar dat doet hij elke dag na het ontbijt. De DA onderzocht hem zo goed als het kon...maar vond niets speciaals. Picollo vond hij goed genoeg om terug naar de groep te gaan. Bij Pretty Face kwam hij echter de Nigara watervallen tegen en was hij echt bezorgd...
En moest er ingegrepen worden....alle contact met de kleintjes moet vermeden worden want hetgeen uit Pretty Face kwam spoot wel makkelijk een meter ver
En dus wilde hij dat de kleintjes overdag verhuisden naar de picador en s avonds binnen....allemaal goed en wel maar dat vereistte wel enkele uren werk om het veulenveilig te maken en alle stallen moesten nog leeg, gereinigd en ontsmet worden, k moest nog medicijnen halen enzovoort, enzovoort....
Aldus moest er een tijdelijke oplossing komen....Ik had gevraagd of Negro en Chiki nar boven konden maar daar was F niet mee akkoord... Hij haalde enkel Negro op en ik moest mijn plan maar trekken...
Lang verhaal kort gemaakt...Overal hangen dubbele banen zodat de paarden niet meer met elkaar in aanraking kunnen komen. De kleintjes staan aan de stal van Chiki en Chiki staat nu tss de kleintjes en de groten
Alle groten krijgen terug Urbal om de 12 uur, de zieken om de 8 uur en bovendien een injectie met Fluxinine en een pasta elke 8u bestaande uit Flore process en ultra-levura.
En nu moet ik terug naar beneden en daarna ga ik even rusten....tot later
Ik ben aan het einde van mijn krachten maar blijf vechten....ik heb geen goed nieuws... Ik probeer vanavond meer info te posten...moet nu terug naar beneden.... Gelukkig zijn 2 buren direct afgekomen om 16u...ik zag immers dat ik het alleen niet redden zou vooraleer het donker zou worden... En nu ook hopen dat Chikiboy rustig blijft want F is Negro komen weghalen om boven nij zijn paard te zetten....ja ik was niet goed gezind...t is niet de moment om meer stress te hebben
DA is onderweg...Altanero heeft kolieken....wil liggen en rollen, rollen, liggen...DA is onderweg...meer info later
Edit 10u30: we wachten nog steeds op de DA maar alles is al terug beter. Altenero heeft blijkbaar een obstructie gehad want na 10 keer rollen is er een dubbele hoeveelheid uitgekomen en 10 minuten later nog een pak....Alles samen wel een dagratio.... Sedert 15 minuten is hij ook terug vrijwillig recht gaan staan.... Voor de rest alles in de stallen laten liggen zodat de DA seffens alles goed kan bekijken. Van de kleintjes heeft enkel Filly nog last, de rest ziet er goed uit....Ook van de groten is het vanmochtend aanvaardbaar
Ik bleef ondertussen maar verder kuisen en kuisen.
Het was duidelijk dat de plek voor de kleintjes...te klein voor ze was...maar om de groten terug op hun oude plek te laten moest alles wel opgekuist zijn....
Zelfs de buren kwamen me na het borsteluurtje helpen en alzo werden alle terreinen volledig opgekuist, de afsluitingsdraden terug verplaatst en alle paarden terug op hun oude plek.
En daarna kregen we bezoek...de beelden spreken voor zich
Zondagochtend 11u....afspraak met de buren en de paardjes
Paardjes werden gestreeld en geborsteld in alle houdingen...en t moet gezegd, er is er niet ene die het niet graag heeft.....ze vinden het allemaal doodleuk...
Paardjes werden ook in t oog gehouden en enkel Aston, die tot hiertoe nog geen echte problemen had gehad...had het nu wel erg zitten...maar hij was monter en wou spelen.
Elke dag leer je ook meer en meer over elk paardje...Aston is bijvb een beetje "mouthy" hij raakt alles graag aan met mijn mond en Altanero is dol op krabbetjes aan zijn oren... Maar iedereen is zo verbaasd over the Black Stallion....daar waar ze hem vorige week nog bijna niet konden aanraken ( enkel ik kon het) was hij nu bijna niet weg te slaan van mij mijn buren...
Ik was gisterenavond zo vermoeid dat ik moest gaan rusten na het geven van het laatste stuk alfalfa an de paarden.
Ondanks de vreselijke stormwinden hebben we toch wat geslapen.
De paarden lijken vandaag iets beter te zijn dan gisteren maar met deze winden heb ik ze opnieuw binnen hun alfalfa gegeven.
En nu heb ik er een nieuwe zorg bij... Mijn rescuekat Maxime is niet op het avondmaal verschenen en ook vanochtend niet...ik moet nu dus gaan zoeken wat er gebeurd is....
Max gaat normaal nooit weg van huis...dat doet ze nooit...
Nou even mijn bericht even proberen te herschrijven....ik zie immers dat het niet op het blog verscheen
Max is terecht....ze kwam tevoorschijn omwikkeld met vlokken alfalfa op haar ... Ik vermoed dus dat ze tussen de balen is gesukkeld die eerder deze week geleverd werden...vanmorgen ben ik er een stuk of 20 gaan weghalen en heb er enkele wegen in vrijgemaakt...maar ik hoorde haar niet miaauwen... Ze was duidelijk angstig en had honger en dorst. Enfin, eind goed, al goed...
Ondertussen heeft ze weeral lekker gegeten en ligt nu te slapen
Na de middag even 10' gerust op het terras...de honden kwamen kijken of alles wel ok was want ik geraakte niet recht....ach t warme zonnetje op mijn gezicht deed even deugd.
Daarna kwam Michael even opletten terwijl ik het dak van de paarden opging om de laatste dingen te herstellen...ik had al 2 maal mijn evenwicht verloren die ochtend en had geen zin om van het dak te vallen zonder dat iemand de 100 bellen zou
De paardjes hebben ook genoten van de zonnestralen en iedereen mocht buiten ondanks dat er nog een beetje wind was.
5 zieke paarden...het is me wat ! En wat een zorgen dat je je ook maakt
Om 8 u hun eerste portie alfalfa gegeven en om 9u kwamen de buren Michael en Brenda. Michael ging komen helpen om de paarden vast te houden die ik een injectie moest geven.
Het toedienen van de Urbal in de mond gaat vrij vlot....bij onze grijze kan ik het zelfs doen zonder hem vast te houden (en zonder halster) . Enkel de Black Stallion is er nog niet klaar voor...zelfs niet met een banaantje. Maar we werkiern eraan en elke dag lat hij meer en meer toe....Ik heb al 2 van zijn lievelingsplekjes gevonden...eentje aan zijn achterbil en eentje onder zijn kin
Na het toedienen van de injectie aan Altanero zijn we nog 2 uur bij hen gebleven. Maar Brenda wou absoluut meehelpen en nam me de schop af om de stal van de kleintjes leeg te duwen. Michael hield zich bezig met het strelen enzo van de paarden en tegelijkertijd hield hij in t oog "wie wat waar deed" ...want dat was essentieel om te zien hoe het met hun darmstelsel gaat.
Bij Cubanito was er beterschap in het eerste deel en ook bij Altanero ging het redelijk goed. Over Aston was ik tevreden en Black Stallion heeft ons uren lten wachten....omdat niemand had gezien dat hij al een pakje had gelegd...
Maar met Amoroso, de "ziener" ging het absoluut niet goed...die had de spuitvorm overgenomen en voelde zich duidelijk niet goed en liet me weten pijn te hebben.
Gelukkig scheen de zon en kon iedereen buiten even genieten
Nadat ik het terrein had propergemaakt, de stallen leeg waren, de emmers uitgewassen en de waterbakken van de pàarden uitgewassen en terug gevuld waren, lieten de buren en ik de paarden om 11u alleen beneden.
Buren gingen door en ik moest me klaarmaken...
Om 12 u ben ik de paarden dan hun 2de stukje alfalfa gaan brengen en vervolgens ben ik naar Jijona gegaan voor post, bank (spaarrekening plunderen ), apo (paarden) & benzine (generator).
Om 13 u kwamen de stormwinden weer op en was het gedaan met genieten.
Om 16u30 was er een grote regenboog te zien vanaf ons huis en even later begon het hevig te regenen ...Euch is dat normaal niet omgekeerd ?
Ik had geen zin dat de paarden ziek zouden worden en dus stuurde ik iedereen naar binnen en sloot de kleintjes op zodat die ook niet meer naar buiten zouden kunnen... Een natte vacht en daar bij hevige winden....nee niet goed Iedereen kreeg binnen zijn 3de kleine maaltijd van de dag en de 4 groten hun pasta Urbal.
Om 18u was Michael er weer...ondertussen was het echt vreselijk slecht weer en werden we bijna zelf opzijgeblazen bij momenten... Ditmaal gaf ik Amoroso een injectie omdat hij me bevestigde nog steeds pijn te hebben. Altanero kreeg geen spuit meer...hij voelde zich ok !
Uiteindelijk hebben ze om 21 u hun laatste alfalfa van de dag gekregen....ook binnen...het stormde & stormde...
Tijdens de namiddag waren de zetel van het terras al 10 m verplaatst....de terrastafel en stoelen hebben een vlucht gemaakt en zijn vernield...ook de houten schutting heeft de windstoten niet kunnen weerstaan.... Michael heeft me s avonds nog geholpen om de paardenvan te verplaatsen...hij beweegde zo fel onder die wind dat hij wel eens beneden zou kunnen eindigen...en dan is het nog niet eens de mijne...
Gelukkig staan mijn ramen van het terras er deze keer nog wel in...
Ik heb zo veel te vertellen....maar ik heb er nu de kracht niet voor...sorry !
We hebben een bijna slaaploze nacht achter de rug en een harde dag....na Altanero ging Cubanito vanochtend liggen bij het ontbijt, dan Amaroso, Aston en uiteindelijk kwam Black Stallion aan de beurt.... Wat doet dat pijn om te zien...
Sommige mensen gaan dan bij de pakken zitten kniezen...anderen proberen te vechten en iets te doen zolang ze kunnen...dt ben ik...vechten,vechten,vechten...tot ik niet meer kan...
En dus ben ik met hand en kruiwagen begonnen met het terrein van de kleintjes volledig vrij te maken van alle eetresten en uitwerpselen edm. Om 11 u kwam Paco en na wat geruzie was hij uiteindelijk bereid om met de tractor te helpen een laag van zo'n 20 cm te verwijderen van deze paddock. (Hij had al een afspraak met vrienden en dus eigenlijk geen tijd om te helpen...stout als ik ben heb ik een kort zinnetje gezegd dat blijkbaar sterk genoeg was om me toch te helpen )
De 5 groten hebben nu enkel de paddock v d kleintjes om op te wandelen voorlopig en de kleintjes hebben een ander stuk naast Chiki & Negro. Alzo heb ik een betere controle en bovendien is het terrein zo verzadigd met water dat de tractor meer schade doet dan wat anders.
De meeste paarden zijn behandeld met de torch dus ik heb er volop vertrouwen in dat dit goedkomt.
Het parellihalster en gelijkaardige maakten het me vrij makkelijk om de veulens ermee gewend te maken. De anderen maakten vreemde geluiden en dat kennen ze dus nog niet....(komt spoedig verandering in ).
De ParelliDVD voor december was een cadeau vanuit de hemel...ik zag hem gisteren voor t eerst en het gaat net over zo'n dingen....hoe spuit geven, hoe gewend maken aan een aantal dingen...enfin alles dat te maken heeft met DA en hoefsmid etc...GREAT !
Meer info komt later...ik ben gewoon te moe nu
PS. Gisteren en vandaag werd er telkens 100 balen alfalfa voor hen geleverd...we hebben dus goed voedsel voor hen voor de komende 6 weken ( 3-3.50 balen per dag aan 430 per baal ) ... en met de rekening van de DA zijn we op minder dan 24 u weer 1000 armer...wat vliegt het er door...
Dit WE komt een vriend een aantal halsters maken voor de veulens (hij heeft de gele van op de foto ook gemaakt...ook heeft iemand interesse in 1 v d 3 grote....
Bij de lunch zag ik al dat hij ging liggen terwijl de anderen aan het eten waren...dus hield ik hem in t oog... Op 1 uur tijd was hij op 3 verschillende plekken gaan liggen dus vond ik het tijd om in te grijpen.
En terwijl het ondertussen terug aan het regenen was bleef hij als enige buiten liggen...
Wat ik ook probeerde ...ik kreeg hem niet recht.
Dus ik heb hem een halster aangedaan en uiteindelijk een voor een zijn voorpoten naar voren gelegd en daarmee moest hij wel op.
Ik heb even wat punten behandeld maar hij was te bevreesd voor de koord enzo...
Gelukkig bleef hij recht het afgelopen half uur...
Bij de lunch zag ik al dat hij ging liggen terwijl de anderen aan het eten waren...dus hield ik hem in t oog... Op 1 uur tijd was hij op 3 verschillende plekken gaan liggen dus vond ik het tijd om in te grijpen.
En terwijl het ondertussen terug aan het regenen was bleef hij als enige buiten liggen...
Wat ik ook probeerde ...ik kreeg hem niet recht.
Dus ik heb hem een halster aangedaan en uiteindelijk een voor een zijn voorpoten naar voren gelegd en daarmee moest hij wel op.
Ik heb even wat punten behandeld maar hij was te bevreesd voor de koord enzo...
Gelukkig bleef hij recht het afgelopen half uur...
Marlies, in naam van de paarden en mijzelf, zeggen we "Dank U"! Dank u..., dank u voor uw vriendschap, uw hulp en dank voor wat je de veulens toestuurde .... Het is ongelooflijk dat je zo veel geïnvesteerd heb in paarden die je zelfs nog nooit hebt ontmoet ...
Maar we hopen dat je in de toekomst wel eens tijd zult hebben om te komen en hen te bezoeken !
K Was vanmorgen even aan het kijken op tracktrace om te zien waar het pakket dat Karen verstuurd had, ergens was: "aangekomen in land van bestemming" op 8/1. Dan even bij correos.es gaan piepen...maar daar werd het verzendingsnr niet herkend... dus sloot ik die lijn af... Opdat de gsm begint te rinkelen: MRW heeft een pakketje af te leveren......
...Nog een uurtje geduld en dan weten we of het een pakketje is voor mij of eentje voor de veulens
Alzo...wat dacht je ervan...opstaan met ijzige kou en alle water met een laagje ijs op en een uurtje later is het weeral 16 graden warm...om 11u30 weeral 26 graden....lekker in t zonnetje... eindelijk zonder stormwinden...
De "gettogether" van deze ochtend is niet doorgegaan...enkel buurman Tony was er en dan hebben we samen wat tomaten gesorteerd,
Iedereen had er deugd van om buiten rustig te kunnen eten
Lekkere saladige groene mondjes:::
En test...test....van nieuwe groentjes : witloof, paprike, boontjes...en de rest kennen we En....wat vind je van ons moeke...ziet ze er niet geweldig uit ?
Het was een beetje koud hier vanochtend....en de stormwinden die de hele nacht geraasd hebben, hebben hun stempel achtergelaten
En de paarden waren blij dat ik de ijslaag op hun drinkbakken doorbrak.
De plekken waar er nog water stond in de picador van de laatste regendag...waren schaatsvlakjes geworden...
Och ja...heb ik al gezegd dat ik in Spanje woon ? Hahahaha grap dus...
Na de verdeling van het ontbijt ben ik vertrokken om inkopen te doen en met volle auto terug thuis gekomen...verschillende brokwinkels bezocht en 80 kg brok voor de veulentjes, 25 kg natuurlikstenen, 40 kg voor de honden en 5kg voor de poezen....voila iedereen kan weer effe voort.
De zak bevatte echter maar 2 likstenen...Deze van de foto weegt 18 kg...
Ondertussen alle paardjes in de zon buitengelaten zodat ik herstellingen kon doen in de stal van de kleintjes.
En na het middagmaal was het weeral tijd om naar de markt te gaan...maar vandaag was ik blijkbaar wat te vroeg en moest nog een half uur wachten vooraleer ik de resten mocht nemen.
Weinig koolbladeren, veel sla en dan een heleboel groenten meegekregen waarvan ik zelfs nog niet wist of paarden dat echt eten mogen ( nee ik geloof niet zomaar alles wat men beweert...ik zoek het liever zelf op via internet...just to be safe ...Ik ga hun gezondheid toch niet op t spel zetten...
Om 16 u was ik terug thuis en toen restte me nog de tijd om verder de deuren te provisorisch te herstellen zodat de veulentjes vannacht beschermd zitten...Ja het stormt nog steeds
De rescuekatten Maxime en Baloo hebben hun toevlucht al gezocht waar het warm is
Veel heb ik niet te vertellen of ik zou weeral over t weer moeten hebben...
Ja zelfs de paarden hebben genoeg van dat rotweer ....stormwind, regen, sneeuw,vrieskou...ze hebben het allemaal nu al gezien en willen nu graag terug wat warmte en zon...
Ik mocht zelfs even wat sneeuwvlokjes in ontvangst nemen toen ik naar de apo in Jijona ging om nog wat reserves voor de paarden in te slaan...
De ijzige stormwind heeft er ook voor gezorgd dat de kleintjes moesten binnenblijven..... De groten waren ook t meeste van de dag binnen...
Ideaal dus om enkele foto's te uploaden op de website.
Maar vandaag dus geen enkele leuke foto van de veulens...
Maar dan toch een foto'tje van de rescuekat Maxime die samen met Pineau in hun zetel liggen...lekker binnen, niet ver van de kachel.
Nee, je kunt niet geloven dat wij in het zonnige Spanje woont....in de laatste 20 uur heeft het 18u55 geregend en voornamelijk goed doorgeregend... In die dikke 6 jaar dat ik hier woon heb ik ook dit nog nooit meegemaakt.... Jongens ik val in herhaling ....Waar gaat onze wereld naartoe ?
Vanochtend was het terrein al verzadigd en stonden er hier en daar al plassen,
De paarden kwamen slechts zelden buiten een kijkje nemen en de kleintjes en Filly heb ik binnen gelaten...Ik had echt geen zin om enig risico te nemen dat één van hen opnieuw een kou zouden opdoen want ze zijn toch zwakker dan de groten. Bovendien is de wind terug opgekomen en dus echt geen weer om buiten in rond te lopen:
Slechts 1maal heb ik de groten vandaag even zien lopen...ze waren verschoten van enkele witte monsters die boven op de weg voorbijgelopen kwamen.... en die slechts mijn rescuehonden bleken te zijn ...het slechte weder had de groten hun geest blijkbaar vertroebeld...
Sorry dat de foto's zo donker zijn maar het weer was vandaag ronduit slecht
en we hebben de generator moeten aanzetten om de batterijen te vullen en ons van electriciteit te voorzien want van zonnestralen is de laatste tijd te weinig sprake...
Dit is niet meer het zonnige land naar waartoe ik verhuisd ben
Het weer was ok en t was een feestdag....en alzo greep ik spontaan om 14 u mijn gsm en schreef volgend berichtje: "The horses need you & they need hugs: Today at 16h30, 1st 30'neighbourly therapygettogether... Good 4 u, good 4 the foals ! I hope u all k come. C u " en stuurde dat vervolgens naar mijn 3 buren...
En om 16u30 kwam de eerste buurman Tony...die zich nog wat onwennig voelt temidden van deze grote 4-voeters. En wat later kwamen buurvrouw Brenda en buurman Michael er ook aan...en met ons 4 gingen we aan de slag met strelingkjes...
Een goede therapie voor allen . De veulens hadden er deugd van en de buren waren een goede ervaring rijker. Zondag hebben we opnieuw afspraak
Naar de markt gaan om groensel te halen....is niet zomaar wat gaan oprapen en aan de paarden geven.
Zoals je gisteren kon lezen ben ik dus naar de markt geweest... 20 minuutjes heen rijden, ruim een uur kijken en oprapen en shiften en terug naar huis.
Mijn auto was vol tot aan het dak en dat geeft dan dit resultaat.
Maar dan ben je nog niet klaar
Thuisgekomen wordt alles uitgeladen en in de groentebakken gelegd zodat alles gewassen kan worden. Bovendien moet je al het slechte eruit halen en fruit en groenten van elkaar scheiden....
Bovendien moet je al het slechte eruit halen en fruit en groenten van elkaar scheiden.... Vervolgens alle wassen en dan naar beneden brengen...
En dan hou je dit dus over:
Alles samen ben je 4-5 uur bezig...
En dan natuurlijk elke dag een half uurtje om fruit te kuisen en snijden...
Maar de kindjes zijn er supergelukkig mee en dus doen we dat voor hen...
Opgesloten, ja opgesloten....Ja ik heb mezelf in huis opgesloten....dan kan er tenminste vandaag niets meer fout gaan...hopelijk.
Ik durf zo niet meer buitenkomen....een kapje op mijn neus, een sneetje van 2 cm op mijn kaak, blauwe benen en opgezwollen knieën, pijnlijke spieren in de armen van de valpartijen, geschaafde ellebogen en sedert vanavond nog een sneetje-kapje op-in mijn hoofd .... anderen zullen zeggen " lompe mie "
Dus nadat ik de paarden hun avondeten had gegeven en mijn kop had opengehaald heb ik me verschanst achter deze pc om verder te werken aan de website over de veulens...het vraagt heel wat werk omdat de mobiele internetverbinding hier in de heuvels is traag....zeer traag en duurt alles dus veel langer om up te loaden...maar ja wie in de natuur wil leven zonder een normale telefoonlijn, zonder aangeleverde electriciteit of drinkbaar water ....tja die leeft dus een leven dat de meesten niet kennen.... en zich niet kunnen inbeelden.
Nee inderdaad....wij hebben geen electriciteitsvoorziening, geen gasaansluiting, geen centrale verwarming, geen telefoonaansluiting, geen TV-TDT aansluiting...we leven in de natuur en zijn autonoom : electriciteit hebben we dankzij de zonne-& windenergie installatie die ik heb geïnstalleerd, ik heb een gsm voor telefoon en internet , een satellietTV verbinding, en een houtkachel voor als het koud wordt... JA ECHT dit bestaat anno 2010 nog steeds en we zijn fier dat we iets meehelpen om minder gassen te verspreiden die onze wereld verpesten
Foto's van de dag:
Veulens die lekker liggen te slapen na hun lunch te hebben genuttigd terwijl een regenboog tevoorschijn komt...
Deur openen en paarden voor je huis zien staan....een droom van velen Een paard horen hinniken tegen je, je goedemorgen zegt ( of liever: "hey ik heb honger" )...zalig
Paardjes gevoederd, wat orde gemaakt in de voederruimte en om 10u me klaargemaakt om inkopen te gaan doen want mijn hondenvoeder is op en ik moest ook nog naar veulenbrok gaan kijken.
En toen ging het weer fout...ik moest over de raamdrempel stappen en mijn linkerbeen was blijkbaar weer niet hoog genoeg gegaan en dus.....weeral boem patat...recht vooruit de kiezels op en recht op de slechte knie beland. Nu voelde ik dat het echt fout zat...en ik ben na enkele minuten terug naar binnen gestrompeld om mijn krukken te pakken.
K begin me af te vragen of de chirurg misschien net een zenuw teveel heeft doorgesneden bij de laatste OP ? Het is duidelijk dat mijn brein denkt dat ik mijn been voldoende heb opgeheven terwijl het in werkelijkheid niet zo is...of komt het door de vermoeidheid en ben ik onvoorzichtig
De andere rancheigenaar is zo lief geweest om naar de winkel te gaan en hier te komen met het eten van mijn honden en met enkele flesjes rode wijn
En vanmiddag heeft hij ook alle paarden hun lunch gegeven...ik keek toe en gaf aanwijzingen . Zo weet hij ook ineens wat de dieren nodig hebben moest er iets met mij gebeuren...zo gebeurde het ook toen ik in oktober 2008 mijn rug brak na een val van mijn paard Chikiboy op een steen in de heuvels...ook toen viel plots alles op hem en de buren... Ik wil er niet aan denken wat er zou gebeurd zijn als Paco en de buren er niet waren geweest...ik ben hen voor eeuwig dankbaar
Enige verschil ? nu zijn er bij me geen 2 paarden maar 11 en dus veel meer werk, zekers ook met die die nog ziek zijn hun injecties nodig hebben en dat doet hier geen ander dan ik....dus ik mag niet ziek vallen
En nu...krijg ik het bericht dat de markt in El Campello morgen niet plaatsvindt omdat het een feestdag is....3 koningen... het grootste feest voor kinderen...en dus vindt de markt VANDAAG plaats...
De veulens hebben morgen terug vers groensel nodig...dus rest me nu geen andere keus dan me even moed in te spreken,me om te kleden en binnen een half uur naar Campello te vertrekken om op mijn kruk en metalen rugframe het groensel te gaan verzamelen.... verklaar me gek....dat ben ik ook
Psst. verklap het niet aan Paco...anders wordt hij misschien ook even ambetant....mij eerst komen helpen om daarna toch zelf op stap te gaan. Tot vanavond...
Het was eigenlijk best rustig vandaag, hoewel het weeral is beginnen regenen gisterenavond en de dag was vaak wat donker aan de hemel en bewolkt. Vanochtend nog paletten gaan halen om het eten van de paarden erop te zetten zodat het niet nat kan worden onderaan.
Ook heb ik de leverancier van het veulenbrok afgebeld... de veulens lusten het echt niet graag en 2 kleinsten komen er gewoon niet aan Ik ga dus eerst nog een ander merk proberen alvorens een grote hoeveelheid in te slaan.
Lunch smaakte trouwens goed
Deze namiddag kwam mijn buurman Michael weer even langs om Brownie even vast te houden terwijl ik hem zijn injectie gaf....De toestand van Brownie verontrust me een beetje omdat hij ook weinig heeft gegeten gisteren en aldus ben ik vanavond ook bij hem gebleven opdat hij genoeg korrels zou opnemen en dat zal ik morgen ook doen...
En toen bood Michael de veulentjes muntbolletjes toe...dat kende ik niet maar blijkt ook door de Britse Koningin gedaan te worden. De veulens vonden het toch maar te vreemd en degenen die het aannamen lieten het toch maar terug vallen
En terwijl ik de stal van de kleintjes aan het uitmesten was zag ik Michael de veulens strelen en dat leek me het ideale moment om iets verder te gaan....en alzo nam ik wat borstels en gingen we de paarden strelen...met een borstel zodat ze ineens een positieve ervaring zouden opdoen En de meesten konden er niet genoeg van krijgen....
Onze Filly begon te gibberen...
De grijze en de ziener lieten me niet meer los...
Elke dag kom ik meer en meer tot het besef dat ik hier een prachtige groep van dieren heb die elks zullen uitgroeien tot fantastische paarden, ieders met zijn eigen persoonlijkheid en karakter...en die van mij de beste start zullen krijgen in 2010
Ze schrijft me dat ze gisteren een doos hebben verzonden met 11x EquiMax, Eraquell, Equiworm P, vitaminepasta's + 2 halsters maat Pony en full en een touw. Ik zei haar nog dat ik er maar 9 had gered, de anderen waren al hier:
Te gek gewoon....en gewoon zo...zonder dat ze me kent ... Vreemd ook eigenlijk want ik heb niets gevraagd...en zou ook nooit hulp vragen...dat is niet "mijn karakter" of ben ik er misschien te fier om ?
In ieder geval gaat het hier niet om mij, maar om deze veulens en zij kunnen alles best wel gebruiken.
Ook van anderen heb ik vragen gekregen waar, wat, hoe...kunnen we iets doen.
In Ndl is er peterson51&live.com die alles verzamelt en het op haar kosten naar hier zendt. In België is er de Cherry Tree ranch in Diest die verzamelt en hen zie ik op 16 januari as.
Om het nogmaals duidelijk te stellen...alles wordt mooi legaal gehouden en aangegeven als gift...alles is enkel en alleen ten doele van deze veulens. Later als de veulens naar hun nieuwe families gaan wil ik enkel proberen om mijn onkosten dekken (daarom dat er een boekhouding wordt bijgehouden)...moest er iets over blijven, wat twijfelachtig is gezien de grote onkosten en verzorging, gaat naar een ander goed "paarden"doel waar jullie mee over beslissen of wordt aangewend om andere paarden mee te redden. Wie me een beetje kent weet dat ik mezelf wegcijfer voor mijn 4-benige vrienden....soms tenkoste van anderen of mezelf maar met 1zelfde doel....het welzijn van het dier
Het bericht is om 12u14 aangepast geworden omwille van bijkomende informatie:
Iemand die enkele dagen wil komen house-honden-paardensitten omdat ik even naar België moet om op 16/1 die demonstratiedag te houden over Photonic Therapy in Diest.
Je hebt geen onkosten: ik betaal het vliegticket en in huis is voldoende eten & drank voor die enkele dagen.
Elke dag zal de mede-eigenaar hier ook langskomen om de paarden te voederen en ook de buren zijn er als er iets is. Het gaat mij er meer om dat er gewoon iemand aanwezig is en dat de honden niet zo lang alleen zijn.
Vereisten: een volwassen persoon , op verantwoorde wijze kunnen omgaan met paarden en honden en vrij zijn gedurende enkele dagen: ten laatste hier op 13/1 (zodat we kunnen kennismaken en ik je hier kan rondleiden) en vertrek op 17 of 18/1 (Ik kom terug op 17/1).
Een ochtend zonder problemen... Een zon die schijnt en de ochtendkilte verjaagt.... Een helderblauwe hemel met slechts enkele witte wolkjes... Een afsluiting die zijn werk doet...
En 9 veulens die allen buiten hun lunch nuttigen....
Nou het kan alleen nog maar beter worden...het ergste hebben we nu wel gehad ...hoop ik toch
Bij het ontbijt werd het al wat wild bij de kleintjes...nu bleek dat Filly zo fit is geworden dat ze snel haar bakje korrels opeet en dan de kleintjes verjaagt om zelf alles op te eten. Dit werd goed zichtbaar toen de buurman aankwam ...(hij kwam me helpen kleine brownie vast te houden zodat ik hem zijn "hopelijk laatste" injectie kon geven). Filly was echt niet te pruimen en vol energie...begon te lopen in de stal... en aldus hebben we haar al maar snel buiten gelaten bij de groten...dan konden de kleintjes tenminste rustig eten. Dat was echter niet naar de goesting van Filly die nu buiten begon zot te doen en telkens de andere stal binnenliep in de hoop toch terug bij de kleintjes te geraken.
Ondertussen had ik ook de hulp gevraagd van mijn buurman, die elektrieker is: Ik had nl. een vrij slecht resultaat met de schrikafsluiting, veulens leunden er tegen alsof het niets was en aldus had ik een andere machine gahaald, maar ook daar werd het niet beter mee.
Dus had ik aan mijn buur gevraagd om even wat metingen te komen doen. Maar zulke metingen op schriklint zijn niet mogelijk. Nu was ik toch bezig met een wijziging in de opdeling van de paddocs en moest ik ook de draden anders zetten en ja hoor plots voelden we toch wel de schokken en wij niet alleen
De ziener had zijn hoofd ondertussen tss de 2 draden gezet om aan een grassprietje op de heuvel te geraken en kreeg plots een vonk...de arme jongen verschoot zich een bult, ging achteruit maar door het omhoogbrengen van zijn hoofd had hij ook het bovenste lint mee...daar verschoot hij zich dan ook weer van, liep weg, sleurde het lint mee en bijna de helft van de linthouders werden vernield...
Ik zak bijna in de grond Houdt het dan nooit op ? Moet er echt elke dag iets gebeuren ? Wat was het hier rustig, kalm en ontspannen voor ik die bende redde... De moed zonk me even wat in de schoenen...
Even naar adem gesnakt en de buurman begon alles al af te breken om het met nieuwe stukken te vervangen...en zo blijft men aan de gang hé We hebben de linten terug geplaatst en plots was er een heel goei contact
De kleintjes hebben nu een eigen afzonderlijk speelgebied en hebben hopelijk geen behoefte meer om bij hun buren " de groten" te gaan...
En nu laat ik jullie want morgenvroeg heb ik no9g heel wat werk....in de stallen nog een andere verdeling opmaken zodat ik Filly alleen kan zetten tijdens de maaltijden zodat ze de kleintjes met rust laat....en nog extra lint plaatsen op de paddock van de kleintjes...werk genoeg dus
Foto's van de dag :
Black Stallion en grijze wijze aan het dutten na het ontbijt...terwijl ik achter hen iets nieuws aan het uitzoeken ben ivm de verdeling en dus draden hang om de grootte te beoordelen ( daarom hangt die op de grond )
De 3 kleintjes die hun nieuw terrein beoordelen:
De oogst van de marktdag vandaag...voornl. sla, sla, sla en koolbladeren, een bloemkool en broccoli en wat kleinigheden
Zicht op de nieuwe verdeling van de paddocs voor de paarden: elke groep komt nu vanuit zijn stal rechtstreeks in een voor hem toegekende paddock.
Het begon gisterenavond al goed te stormen....windsnelheden waarbij je beter binnen blijft...
Om 23u15 gingen we met z'n allen maar slapen...al slapend het nieuwe jaar in
Maar vanmorgen waaide het nog steeds hevig, zelfs zo hard dat ik niet buiten werken kon en ik de kleintjes niet kon uitlaten...ze hebben nog maar net een hoest en een kou achter de rug.......................................
De groten legden zich wel te rusten in die wind...gelukkig scheen de zon volop.
Ondertussen werd mijn border onwel en vlogen de sappen eruit...hij kon zich niet bedwingen...en aldus maar snel de torch op hem gezet en de nodige acupunctuurpunten bestraald...al snel werd hij rustig en viel in t slaap.
In de loop van de namiddag hield de wind even op en dacht ik de kleintjes buiten te laten....maar de deur was nog niet open of een gure wind blies langs ons heen en 1 van de houten staldeuren vloog in brokken.
En nadat ik het avondmaal aan de paarden had gegeven wilde ik even langs de buurvrouw gaan om haar te helpen met de torchbehandeling... vol goede moed stapte ik met een grote lañp in de ene hand en de torch en een doosje zelfgemaakte kersenconfituur in de andere hand ( die lust mijn buurman graag ) de deur uit om amper enkele meters verder met mijn ene voet te blijven hangen achter één v die groentebakken van de veulens en vooruit gekatapulteerd te worden...ik belandde op mijn ellebogen en volle gezicht in de kiezelstenen en dan zwijg ik nog over wat ik mijn bovenbeen heb aangedaan...mijn witte trui zat onder de rode vlekken van de marmelade en ik lag er maar ... de honden hadden plezier....lekker kersjes eten en de boel opkuisen...
Ondertussen leggen we een mooie reserve hout aan en wordt alles onderhouden
.
wat is ze mooi en wat is ze groot geworden....
de paarden appelen en wortelen en ik een beetje vanalles waaronder een wondermooie kader met de foto's van Dina, Dino en Boomer...
de honden die ik in maart 2010 redde. Dina bevindt zich sedert april bij Willy en Dino bij Jannine in Ndl. Enkel met Boomer loopte het anders af bij de adoptie en ben ik hem terug gaan ophalen in Ndl. Sedertdien verblijft hij bij ons.
die spelen liever in de pas omgeploegde velden en maken zich lekker vuil. Pineau doet het liever rustig aan...
(die zijn het beste bewijs).
een laatste controle en de baan op. 
Nog een lakje achteraf...
om mee te geven naar Nederland, onderweg nog verse vijgen geplukt voor de chauffeurs en terug naar huis.
zodat ik zelf niet te ver moet lopen om aan de voorraad te geraken... 
...in plaats van te gaan grazen, maar effe makkelijk aan de voorraad gaan snoepen... 
Door de ziekte zal ze terug verder aftakelen.. Vandaar dat ik dus in beide knieën een prothese moeten laten plaatsen....want ze kunnen de mijne niet blijven afslijpen...
ben mooi ingepakt, 
Pineau houdt de wacht !! 
.
(als de briefdrager ons weet te vinden, haha)
dit beeldje omschrijft hem goed 
Zoals jullie je nog herinneren had ik hier in het begin van de week bezoek van 2 dames Margot en Steph.
en haver 
& andere brok voor de + 2 jarigen 
verse haver 
& wat hooi 
....Vermoeiende dag !
en heb in Castalla Isabelle en Marilène ontmoet. 
maar deed het uiteindelijk toch. 
Punkie luierde liever ....
omdat ik deze hond probeer te redden.
toen ik enkele minuten laten terug langkwam....maar hij bleef niet en vertrok weer.
en gerstestro gekuist....K begin er zelf last van te krijgen...zoveel stof en kleine dingen die mijn keel irriteren...maar de paarden zijn er zot van dus doen we wat nodig is... 
....en ik wist wel waarom maar bon.... 
en mijn pleidooi was uiteindelijk wel 5 minuten langer...maar winnen deed ik alleszins...Misschien voelde hij zich beschaamd om wat zijn medeburgers deze veulens hadden aangedaan...en te zeggen dat zowel Seprona als de Politie in Jijona op de hoogte waren van mijn actie...tja
Ik hoop dat het nu stopt...mr onze grijze is nu ook ziek...
Het was eigenlijk best rustig vandaag, hoewel het weeral is beginnen regenen gisterenavond en de dag was vaak wat donker aan de hemel en bewolkt.
