Zoals jullie ondertussen weten is Dina sedert dinsdag in Castalla. Ik was al enige tijd in contact met Marilène.
En dat alles dankzij de mailtjes die Irene rondstuurde, o.a. naar Dierenhulp zonder grenzen.
Hier wat info van Marilène over de Protectora van Castalla:
´La Sociedad Protectora de Animales, Castalla´ bestaat al zo´n 18 jaren. Deze organisatie verzorgde de zwerfhonden uit Castalla eerst op een plekje vlakbij het dorp. Maar na enige jaren kwamen er zoveel honden dat men een terrein beschikbaar stelde voor de Protectora, bijna 5 km van het dorp af, waarop in de loop der jaren steeds meer kennels gebouwd werden. Jaren heeft een vaste groep vrijwilligers de zwerfhonden daar verzorgd, ze hadden een onderdak, ze kregen iedere dag eten en iedere dag werden hun hokken schoongemaakt en kregen ze de broodnodige aandacht. Af en toe werd er een hond geadopteerd.
De gemeente Castalla besloot dat het gebied naast het asiel wel erg geschikt was om een nieuwe woonwijk op te bouwen en gaf vergunning af voor 1000 huizen. In 2002 kwamen de eerste bewoners van de wijk Castalla Internacional daar wonen. Veel bewoners van deze wijk wisten niet eens van het bestaan van het asiel af toen ze een huis kochten hier. Bij de aanvang van de bouw van de nieuwe wijk was beloofd dat de lokale hondenopvang verplaatst zou worden naar een meer geschikte plaats, aangeboden door de gemeente, en het bouwbedrijf van alle huizen zou voor een geheel nieuwe kennel zorgen met alles erop en eraan. Maar, zoals wel vaker gebeurt met beloftes van bouwbedrijven en gemeentes in Spanje, gebeurde er natuurlijk niets.
In februari 2006 kreeg de Sociedad Protectora de Animales plotseling een brief van de provincie dat voor eind april 2006 alle honden gevaccineerd moesten zijn en de gebouwen aan alle eisen van de huidige wetgeving moesten voldoen etc., zoniet dan zouden alle honden afgemaakt worden en het asiel gesloopt. De vrijwilligers die voor de honden zorgen kwamen in actie en zochten hulp bij de bewoners van de wijk. Gelukkig kwamen een aantal bewoners te hulp; door middel van een handtekeningenactie en publiciteit kregen ze genoeg geld bij elkaar om alle honden te vaccineren, de schriftelijke toezegging dat de gemeente er voor zou zorgen dat op een geschikte plaats een nieuw asiel zou komen en dat dit binnen een half jaar zou gebeuren. Maar door foute voorlichting van de (toenmalige) burgemeester aan enkele bewoners van de wijk hebben deze mensen bezwaar ingediend waardoor de gemeente het excuus had om de bouw uit te stellen. De bewoners hadden te horen gekregen dat de nieuwe opvang relatief vlakbij hun huis zou komen wat niet het geval was want het ging om een andere locatie.
Het asiel was (en is nog steeds) al jaren niet meer geschikt om honden op te vangen, het voldoet niet aan de eisen en is zeer, zeer verouderd. De nieuwe burgermeester heeft uiteindelijk 1 van zijn beloftes waargemaakt en voor nieuwbouw gezorgd. De nieuwbouw is nu 2 maanden af en er gebeurt .niets, ze zitten nog steeds in het oude asiel. Men zegt dat het wachten is op documenten .typische Spaanse bureaucratie.
Er zijn nu buiten de 4 of 5 Spaanse vrijwilligers van de Sociedad Protectora de Animales ook enige nieuwe (vooral Engelse) bewoners van de wijk die helpen. Verschillende families hebben een hond van deze opvang geadopteerd, dus dat is geweldig. Ze proberen op verschillende manieren geld bij elkaar te sprokkelen om de opvang te steunen. Zo hebben we in verschillende winkels een collectebus staan en er wordt geregeld wat georganiseerd zoals een diner dansant of een rommelmarkt, waarvan de opbrengst naar de opvang gaat. Sinds 3 jaar hebben ze ook een website in het Engels en het Spaans waardoor veel meer bekendheid is verkregen.
Momenteel hebben we zo´n 65 honden, waarvan een groot deel echt prima geschikt is voor adoptie. Nu wordt een deel van de honden iedere ochtend mee uit wandelen genomen door vrijwilligers zodat de honden eraan wennen om te gaan wandelen. En men is eigenlijk heel verbaasd dat de meeste honden zo goed luisteren.
Er wordt regelmatig samengewerkt met ASOKA, die opvangcentra voor dieren hebben in San Vicente en in Ibi (www.asokaelgrande.org). Ook zijn er goede contacten met Dierenhulp Zonder Grenzen in NL (www.dierenhulpzondergrenzen.com) . Er zijn al enige tientallen honden van Castalla naar NL gegaan en hebben daar een super goed leven nu. DZG probeert ook zoveel mogelijk steun lokaal te bieden zodat in de toekomst hopelijk een goed asiel zelfstandig kan draaien hier en er ook veel aan voorlichting op scholen gedaan kan worden, sterilisatie projecten uitgevoerd kunnen worden e.d.
Sociedad Protectora de Animales, Castalla www.protectoradecastalla.com C/Rio Duero s/n Apdo. de Correos 13, 03420 Castalla, Alicante
Zowel Dina, Dino als Boomer hebben de heer TENBIEG en Tierheim Albert Schweitzer te danken dat ze naar Duitsland vervoerd kunnen worden en een toekomst hebben. Ook heeft de heer Tenbieg ervoor gezorgd dat ze in Duitsland gesteriliseerd worden....
Dus met zijn allen dit Tierheim bezoeken ! En zelfs als je geen hond zoekt kan je hen toch heel gelukkig maken door met ze te gaan wandelen...
Ach onzen Boomie toch.....de buren zullen weer heel moe zijn vandaag. Onzen Boomie heeft geblaffen en gehuild en geblaffen en gehuild...met de regelmaat van de klok.
Ik had de buurman aangeraden om hierop niet te reageren doch wel bij Boomer te gaan als hij stil was en alzo zou Boomie het wel leren wat juist was (ok de uitleg is wel wat langer, maar daar is hier geen plaats voor). En ook slapen blijkt een probleem te zijn...wat ook begrijpelijk is als je zo lang op straat hebt geleefd en altijd alert moet zijn voor de gevaren.
De buurman wil absoluut mijn stem op een bandje hebben staan zodat ie dat afspelen kan...hahaha....want hij vertelde dat als Boomie me hoort, zelfs langs de telefoon, hij op slag stil is en rustig. Ach gossie
Vrouwke is er...nu ben ik veilig, nu kan ik gaan slapen
Ow buurmeisje op bezoek ?
Hey, kom eens dichter jij ! Ik wil je neusje besnuffelen
Ik kreeg bericht van Marilène van de protectora van Castalla: het gaat goed met Dina
Hallo Eva,
Met Dina gaat alles goed hoor. Ze heeft vanochtend kennis gemaakt met enige medebewoners van het asiel en dat ging goed. Ze heeft nog wel een beetje angst voor de andere honden, vooral als ze met een aantal naar haar toe komen om te snuffelen. Maar toen de rust was wedergekeerd ging het goed. Ze is met mij een uur gaan wandelen en dat ging ook goed. Ze is geweldig lief en heeft niet echt veel angst naar mensen (vrouwen?) toe. Naar mannen toe weet ik nog niet want de meeste vrijwilligers hier zijn vrouwen. Alleen Juan is een mannelijke vrijwilliger maar is nog niet geweest. Hoe was ze met de buurman bij jou? In het begin is ze een beetje terughoudend maar dat was snel over en hebben we tijdens de wandeling een paar keer heerlijk gekroeld. Ik heb wat foto´s gemaakt.
Vorig jaar deze tijd zat ik achter de pc, had niet veel te doen en verveelde me eigenlijk een beetje.
Dit jaar ging anders worden...dat was duidelijk met al die rescuedieren hier ten huize
Maar het was de bedoeling dat het een mooie dag zou worden waar we rustig met zijn allen zouden kunnen van genieten.
Het werd een zwarte dag die ik nooit vergeten zal...
Het begon als vroeg....Ik had s nachts bijna niet geslapen uit angst over wat er aan de hand was met Dina en Boomer. Het was zo stil....zaten ze er nog wel ? Gaan kijken wilde ik niet om ze niet wakker te maken ingeval ze er nog wel waren. Heel voorzichtig ging ik buiten naar de andere kant om te kijken of alle deuren nog dicht waren. Gelukkig wel en alzo konden mijn honden, die ik met me in huis had genomen, even rustig rondlopen. Maar nadat ik klaar was met het voederen van de dieren en bij Dina en Boomer binnenging, werd ik overspoeld door 2 happy honden... Ik heb ze hun ontbijt gegeven maar toen Boomer dichterbij kwam kreeg hij een snauw van Dina en plots zag ik bloeddruppels vallen op de grond. Reden genoeg voor mij om Dina nog binnen te houden en Boomer weg te brengen naar de buur.
In plaats van te vertrekken naar de kine alwaar ik om 9 u moest aanwezig zijn, heb ik Dina in de auto geladen en na Marilène te hebben aangeschreven per email en per sms, ben ik naar Castalla vertrokken. Gisteren had ik nog gezegd dat ik nooit of te nimmer een hond op mijn verjaardag zou kunnen achterlaten in een asiel....maar nu kon het niet anders. De buren konden de 2 samen niet houden en ik kon niet nog zo'n slaaploze nacht meemaken...ik was al kapot.
Ik heb Dina weggebracht en heb in Castalla Isabelle en Marilène ontmoet. Ze gingen het nodige doen voor Dina
Ik ben terug naar huis gereden want moest op Boomer letten terwijl de buren inkopen gingen doen. Boomie was immers met een blaf- en huillitanie begonnen nadat ik hem daar alleen had achtergelaten. Toen hij in de verte mijn stem hoorde werd hij stil...en de hele tijd dat ik bij hem was (zonder me met hem bezig te houden) ging hij rustig liggen zonder een kik te geven. Maar om 12 u moest ik door want de DA's kwamen voor de verdere inenting van de kleintjes. En daarna hebben we nog een glas gedronken op mijn verjaardag !
En toen deed ik wat stoms....de DA's gingen door en toen ik voor de camionette stond en er een klets op gaf om "dagdag" te zeggen, startte ze de wagen die nog in versnelling stond en werd ik achteruit weggeduwd net ter hoogte van mijn knieën......mijn "al zo slechte fragiele knieën". Zonder te huilen liepen de tranen zo uit mijn ogen...En de DA voelde zich vreselijk. Maar het was gewoon een stom ongeluk en ik had maar afstand hebben moeten houden... Nog tot bij de buur gesukkeld wat later om te zien hoe het met Boom ging...En de buur kwam bij me paletten ophalen om het bij hem wat Boomboomveilig te maken en zijn deuren enzo te beschermen voor als Boomer zou krabben.
Daarna ben ik naar de urgentiedienst vertrokken waar ik enkele uren heb doorgebracht om de urgentiearts te zien die mij doorstuurde voor RX-opnamen en naar mijn traumatoog die me tussen zijn patienten in zag. Een M.R.I. volgt.
Al bij al een turbulente & pijnlijke verjaardag die ik inderdaad nooit vergeten zal maar die ik ook nooit herhaald wil zijn.
Eens een dag thuis...zonder buiten te moeten...Een luxe en een verademing ! Voordat ik aan dit avontuur begon en de veulens redde, kwam het vaker voor dat ik 4-5 dagen niet van de ranch wegging...soms bleef ik hier zelfs een week zonder het rumoer, lawaai of 't volk op te zoeken...Ik zit hier nu eenmaal te goed en rustig in de heuvels en heb geen behoefte aan file's of wat dan ook. Dat is natuurlijk ook t voordeel als je je kantoor aan huis hebt en je eigen baas bent, dan bepaal je ook zelf wat je wanneer doet.
Een heel lang gesprek gehad vandaag met een man die schrikapparaten bouwt en over wat het probleem zou kunnen zijn met onze installatie. Zijn website bevat alle mogelijke informatie dienaangaande. Volgens zijn stelling is er niets aan mijn huidig apparaat maar nemen die nieuwe goede linten veel te veel energie af (75%) aan de sterkte van het apparaat en als het paard het aanraakt ktijgt hij nog maar een amper voelend schokje dat zijn effect totaal mist.
In de namiddag heb ik een klein deeltje van het lint omgewisseld voor een kabel om te testen.... wat de resultaten zullen zijn laat ik morgen weten.
Enkel Chiki heeft vandaag mogen grazen, de anderen bleven binnen...zeer tegen hun zin. Chiki heeft vanavond ook krampen gehad en had totaal geen zin om te eten. Ik heb hem dan natuurlijk ook met de torch behandeld (standaardbehandeling+koliekpunten) en momenteel gaat het. Hem vannacht toch maar in t oog houden hé ...
4 paardenwinkels bezocht, + 120 km gereden, een hele ochtend kwijt en nog steeds thuiskomen zonder nieuw schrikapparaat voor de paarden. Er rest ons blijkbaar geen andere oplossing dan er één te kopen via internet...en dat betekent wachten tot volgende week....Vanaf morgen is alles immers toe tot volgende week dinsdag.....Feesten hé...daar is Spanje beroemd om
Op de middag met de buur en Dino naar de DA geweest voor gezondheidscheck en nazicht van alle documenten.
In de namiddag weer bezig geweest met de verdere wijzigingen in de omvang van de paddocks en de paarden afwisselend laten grazen op de weide. Wat worden het toch mooie paarden ! En nu ze ook nog eens hun winterpels aan het verliezen zijn....verandert hun look opnieuw
Naar de Conseilleria geweest om informatie en tips te zoeken mbt. de problematiek die zich stelt ivm. die nieuwe wet.
Vervolgens terug naar de Gemeente geweest en een lang gesprek met de desbetreffende dienst gehad
De honden zouden zondag naar een refugio verhuizen voorafgaand aan het vertrek naar Duitsland binnen enkele weken, maar er zijn enkele problemen ginder en de honden kunnen er niet naartoe. Bovendien ook een schriftelijke woordenwisseling gehad met de organisatie waar de 2 nu zitten en alwaar ze zondag wegmoeten. Dino wordt donderdag ook niet meer gecastreerd omdat ik me niet verenigen kan met de voorwaarden waaronder dit zou gebeuren.
Ik heb vandaag heel wat over en t weer gemaild en ook gebeld met de refugio en andere hulporganisaties...het was best stresserend
Gelukkig is er een akkoord dat Dino in Duitsland gecastreerd kan worden, net zoals de andere 2 honden.. En een protectora op zo'n 25 km van hier wil Dina en Boomer enkele weken opvangen
Ondanks de stress waren er aan het eind van de middag dus toch enkele goede berichten....en daarom de moeite waard.
De paarden trokken er zich absoluut niets van aan ...die willen gewoon op tijd en op stond hun eten krijgen....en vrij rond lopen en grazen. Maar dit moet nog opgebouwd worden zodat hun darmen kunnen wennen.
De doos was weeral als vermist opgegeven en we begonnen weeral te wanhopen.... maar net als in februari bleek de uitvoering, of levering van de doos een probleem te zijn en stond ze gewoon op t postkantoor op me te wachten....
En....wat zat er deze keer in ? Rarara ?
Een overzichtje
Voor de paarden 3 dekens waaronder een nieuw escadron deken voor Chiki, het andere was immers te klein, een speelbal van Sanne's ruitershop (DANK), nog een longeerlijn, betadinezalf, gamgee, producten om de dekens mee te wassen, bandages, hot/cold packs
Voor Dina, Dino en Boomer Hondenbrok Lam&rijst, nog wat Metacam, en 4 nieuwe halsbanden...Euch 4 ? Nee hoor ik ga er niet nog één redden...is genoeg nu hoor
En deze keer waren er ook cadeautjes voor de redster...hihihihi
Zeg wie vind er hier dat ik stink ? hahahahahaha Dat waren de honden hoor.... Voor alles is gezorgd: ik heb nieuwe boots van Kiefer gekregen, producten voor mijn velletje terug zacht te maken en Paprika chips voor mijn buikje...Wat wil je nog meer dan ? Niets toch
Ondertussen hielden mijn rescuehonden alles mooi in t oog zodat er niemand aan de tafel kon.
Dank aan wuwasa voor de bandages en het bondje Dank aan Sanne's paardenshop voor de longeerlijn en speelbal Dank aan Astrid voor de dekens, de betadine en de halsbanden, brokjes, metacam, de kieffers, de gamgee, het wasmiddel,... Dank aan Willy, Linda en Astrid voor de paprika chips, douchegel, badgel en deo en hot /cold packs voor de paarden.
De paddocks worden stilaan te klein voor deze gezonde beestjes.
En alzo moest er dus gewerkt worden om de ruimte voor de paarden te vergroten. De toekomsitge nieuwe douche van beneden dan maar terug beginnen afbreken (k heb er boven aan huis nog 2, dus geen gebrek ) en alzo kan Chiki rechtdoor de round pen in....wat dan weer extra ruimte geeft aan de kleintjes. En ook de ruimte van Asshie en Pretty Face is met 50 % toegenomen...
De 2 buurmannen Tony & Michael zijn langsgeweest...hebben de mest meegenomen naar hun moestuin en mee wat deuren verplaatst.
Maar dat interesseerde de paarden niet echt....
Ze wilden liever weten waarom ik linten aan het spannen was... Ze begonnen ook stilaan wat wild te worden...en elkaar te pesten ...pfffffffffffffffffffff...video's volgen
Het groen lokte te veel dus moest ik alles goed afspannen....
Toen ik klaar was liet ik Chiki als eerste los.... Daarna kwamen de kleintjes aan de beurt en uiteindelijk de 5 groteren. Enkel Black Pearl had het moeilijk om zijn vertrouwde plekje te verlaten.... maar deed het uiteindelijk toch.
Asshie Pretty Face & Cubanito Cubanito Asshie ¨Pretty Face Cubanito Asshie Altanero Black Pearl
Nadat ze allen binnen waren stonden Cuba en Asshie terug samen...maar dat duurde niet lang....ze zijn gewoon te geweldig samen en er zouden brokken van komen....
Ow heb ik trouwens al verteld dat Asshie een crush heeft op Minny....Nou dat dat maar goed afloopt hm hm Het werd een lange dag...van zonsopgang tot zonsondergang bezig zijn....en een aanslag op mijn lijf....
en heb in Castalla Isabelle en Marilène ontmoet. 
Dank aan wuwasa voor de bandages en het bondje 
Ze begonnen ook stilaan wat wild te worden...en elkaar te pesten ...pfffffffffffffffffffff...video's volgen
maar deed het uiteindelijk toch. 
