Ach 't is misschien moeilijk voor te stellen, maar k ben een echt wrak... En alles kost me vreselijk veel moeite. Ik ben zolang over m'n krachten gegaan de laatste maanden en met de stress van de afgelopen weken welke tot een hoogtepunt kwam op woensdag toen de vrachtwagen hier plots stond (dank u wel BSS ) ben ik daarna als een kaartenhuisje ineengestort.
En mijn fibro is in volle glorie tot uiting gekomen in een aanval waar ik niet overheen kom momenteel....het maakt niet uit hoeveel ik rust, ik blijf doodmoe, maag en darmen compleet in de war, hoofdpijn, spierpijn...mijn hele lijf doet pijn en alles is teveel... Ik moet nog brieven schrijven, blog aanvullen, forumberichten & foto's plaatsen...ook dat is allemaal teveel. Het kost me vreselijke moeite dit zelfs te schrijven. Ik ben nog enkel buitengeweest om naar de fibrokliniek te gaan, (en onderweg dan wel ineens de rest gedaan) meer niet...
Ik ben heel blij dat mijn kinders zijn kunnen vertrekken en uiteindelijk bij de opvang/adoptiefamilie zijn aangekomen...maar mijn lichaam is tijdelijk op... En van zodra de volgende lading vertrokken is zal ik een OP moeten plannen want het onderzoek bij de trauma van afgelopen woensdag toonde aan dat ik wel degelijk een kapotte meniscus heb....
Yade heeft al volop foto's van Filly maar zoekt nu even het kabeltje om de foto's op de pc te plaatsen Geduld dus.... En nu moet ik opstaan...Eerst een pijnstiller nemen denk ik...
Reacties op bericht (1)
23-08-2010
Hoi hier Vera nog eventjes
Wel het is zoals het is, als je Fibro opstart kun je geen kanten meer uit. Vroeger had ik alleen Fibro en nu nog steeds, alleen hebben ze ontdekt dat ik een ruggenmergziekte erbij heb. Volgens mijn zoon is Spanje beter om te wonen voor mensen met last van de spieren en zo, door het klimaat..... Vindt u dat eigenlijk ook?
Of is het allemaal even erg? Ik voel mij bar slecht als het koud is buiten............maar ja dat is niet bij iedereen het geval waarschijnlijk......
) ben ik daarna als een kaartenhuisje ineengestort.
Geduld dus....
