Ik wilde enkele veulens, zoals de meisjes bijvb. zo snel mogelijk verplaatsen en had ook al mensen opgebeld om te zien waar ze voorlopig terecht zouden kunnen. Maar dan kreeg ik de opmerking: Waarom ga je ze toch op een ander zetten als je hier meer dan 21 hectaren hebt en dus eigl plek genoeg ?
Alzo op één van de terreinen beneden begonnen met de werken...tuinhuisje leegmaken, terrein opkuisen, grond laten egaliseren en alle groen verwijderen...
Filly is ondertussen voorlopig opgesloten in één van de stallen en de hengsten zijn voorlopig terug rustig.
De bokker gaan afhalen op t vliegveld van Alicante om 9u30 en daarna Dina gaan bezoeken bij Sue van de Protectora van Castalla
Thuisgekomen bleken de paarden de afsluiting te hebben vernield en stond Filly bij Aston, Pretty Face en Altanero... Aan de slag dus om alle geplooide palen te vervangen na Filly terug bij de kleintjes te hebben gezet...
Om 15 u kwam mijn hondenDA José van VetJG dan aan huis, naam bloed af bij Boomer, onderzocht hem en deed al het nodige
Het ging super goed...geen muilkorf nodig en Boomer was vrij ontspannen
s Avonds was er dan nog de vernieling van de houten deur en de uitbraak van enkele veulens ....Vermoeiende dag !
Aangezien Boomer angst heeft van auto's en ook de bench nog niet graag heeft dacht ik hem zondagnacht-maandagochtend, net voor vertrek thuis al in de bench te steken en hem zo naar t vliegveld te brengen. Nu vernam ik gisterenavond dat Boomer er op t vliegveld nog terug uit moet zodat de bench afzonderlijk kan gescand worden.
En hoe je het draait of keert... dat zal gewoon onmogelijk zijn. Boomie zal al zeer beangstigd zijn door het volk en het lawaai en als hij eruit komt dan krijg ik hem er ook niet terug in, dat moge duidelijk zijn...pffffffffff
En trouwens ga ik mijn hand er niet insteken om een leiband aan of af te doen. Boomer mag dan een hart van goud hebben en een heel lieve jongen zijn, hij zal me waarschijnlijk wel opnieuw bijten als hij zich in t nauw gedreven voelt en geen vluchtroute heeft.
En nu valt juist mijne "frank" euch "euro" dat zo een grote bench ook helemaal niet in mijn auto ingaat...
Jongens toch wat een problemen toch weer...ik ben nu zelf ook maar rescue remedy gaan pakken zodat ik ook wat kalmeer. Van slapen komt er wel niets meer in huis vannacht Tijd om dit blog dan maar wat aan te vullen.
Met Boomer zelf gaat het ondertussen nog steeds beter en beter....is al bijna een normale huishond zolang je hem niet doet verschieten of hem tot nieuwe dingen dwingt. Hij weet nu zelfs al wat een kauwbeen is en geniet ervan
En ook zijn relatie met Tony berust nu op vertrouwen.
Zijn relatie tot een bench is na 10 dagen nog steeds niet bijzonder: alles kan zolang hij zijn achterpoootjes maar buiten mag laten staan
De paardjes stellen het goed en krijgen hun dagelijkse portie verse gerst en haver op de middag. Eén klein veulen en één van de grote is nog wat gevoelig voor het verse groen maar allen zijn er compleet dol op. Momenteel snij ik het telkens op één der velden af alwaar het al het hoogst gegroeid is.
Ook de honden stellen het goed: Boomer past zich meer en meer aan en eet nu ook al in de bench...Stap voor stap komen we er wel
En wandelen doen we nu ook zonder leidband !
En Dina stelt het ook goed. Marilène geeft ons regelmatig updates over haar vooruitgang.
Momenteel zijn we volop bezig met hun reis te organiseren per vliegtuig naar Düsseldorf. Een lieve dame komt ze volgende week hier ophalen.
Ook is de gemeentelijke waterleiding nu aangelegd en voldoen we weer een stapje meer voor de toekenning van het REGA-nr. En meer dan 100 m nieuwe leidingen werden gelegd.
Ik ben even stilgeweest....Ik had even tijd nodig om de gebeurtenissen te verwerken...
Zowat alle veulens hadden adoptanten gevonden in de laatste 3 maand...om vandaag toch maar af te haken nu alles dichterbij komt mbt de toekenning en contractopmaking.
Sommigen zullen zeker een geldige reden hebben om hun keuze te wijzigen, maar sommigen anderen hebben ons zeker in de waan gelaten en ons bovendien op kosten gejaagd.
Het is uiteraard beter voor de veulens dat dit vandaag gebeurt en niet nadat ze al naar die nieuwe families zouden zijn verhuisd.
Anderzijds heb ik nu veel kostbare tijd verloren om correcte adoptiefamilies te vinden en wordt de stress alleen maar groter voor mij en de paarden.
Gelukkig is er toch een mede Parellilid die haar woord heeft behouden, bedankt Han !
Ik heb Dr. Eric Laarakker gesproken tijdens zijn spreekuurtje over de paardjes en ook heb ik het "geval" van Boomer voorgelegd.
Wat moet ik vertellen ? Alles gaat goed !
Haha, nee we hebben gewoon een aangenaam gesprek gehad over de vooruitgang van de gezondheid van de paardjes, het nieuwe probleempje dat is opgedoken en hoe dat te behandelden (met verse knoflook), het feit dat mijn DA interesse heeft om meer te weten te komen over homeopathie, de ziekte van Boomer en hoe hij dat behandelt (oa. goede resultaten met parasietencompositum) en dan het trieste feit dat zovelen in Nederland hebben afgehaakt van hun intentie om een paard te adopteren.
Zoals elke keer weer had hij alle tijd voor mij en gaf hij mij goed advies, waarvoor ik hem dank !
De parasietencompositum heb ik volledig opgebruikt, er blijf enkel wat boost over en drainagedruppels. Normaal moet het zo voldoende zijn. Maar hij blijft me adviseren en dan kan ik dat nog evt. aanschaffen, maar momenteel redden we het zo.
Eindelijk was het dan zover....er zijn immers problemen met de uitvoering van de nieuwe wet op de identificatie van paarden en alzo moeten we niet langer wachten op de toekenning van het REGA nummer om de paarden al te kunnen chippen en hun paspoorten aan te vragen. De 5 groten hebben echter al een chip, dus moesten enkel nog de 4 kleintjes er één krijgen.
De neustang werd bovengehaald en hoewel ik niet van zulke hulpmiddelen hou...hadden de veulens er echter totaal geen problemen mee, deden niet moeilijk, nee niets...gewoon alsof het doodnormaal was....gelukkig maar dat ze geen negatieve ervaring opdeden. Nu moet ik ook wel zeggen dat mijn DA's moeite doen om alles rustig en goed te laten verlopen
Marjolijn was zo lief om Dino in Kranenburg te gaan bezoeken en met hem te gaan wandelen. Jammer genoeg kon ze hem niet meenemen naar huis en alzo zoekt deze jongen nog steeds een opvang.
Wie o wie geeft deze kleine lieve kerel een kans ? Hij is echt ongelooflijk, ja echt waar.
Zoals jullie ondertussen weten is Dina sedert dinsdag in Castalla. Ik was al enige tijd in contact met Marilène.
En dat alles dankzij de mailtjes die Irene rondstuurde, o.a. naar Dierenhulp zonder grenzen.
Hier wat info van Marilène over de Protectora van Castalla:
´La Sociedad Protectora de Animales, Castalla´ bestaat al zo´n 18 jaren. Deze organisatie verzorgde de zwerfhonden uit Castalla eerst op een plekje vlakbij het dorp. Maar na enige jaren kwamen er zoveel honden dat men een terrein beschikbaar stelde voor de Protectora, bijna 5 km van het dorp af, waarop in de loop der jaren steeds meer kennels gebouwd werden. Jaren heeft een vaste groep vrijwilligers de zwerfhonden daar verzorgd, ze hadden een onderdak, ze kregen iedere dag eten en iedere dag werden hun hokken schoongemaakt en kregen ze de broodnodige aandacht. Af en toe werd er een hond geadopteerd.
De gemeente Castalla besloot dat het gebied naast het asiel wel erg geschikt was om een nieuwe woonwijk op te bouwen en gaf vergunning af voor 1000 huizen. In 2002 kwamen de eerste bewoners van de wijk Castalla Internacional daar wonen. Veel bewoners van deze wijk wisten niet eens van het bestaan van het asiel af toen ze een huis kochten hier. Bij de aanvang van de bouw van de nieuwe wijk was beloofd dat de lokale hondenopvang verplaatst zou worden naar een meer geschikte plaats, aangeboden door de gemeente, en het bouwbedrijf van alle huizen zou voor een geheel nieuwe kennel zorgen met alles erop en eraan. Maar, zoals wel vaker gebeurt met beloftes van bouwbedrijven en gemeentes in Spanje, gebeurde er natuurlijk niets.
In februari 2006 kreeg de Sociedad Protectora de Animales plotseling een brief van de provincie dat voor eind april 2006 alle honden gevaccineerd moesten zijn en de gebouwen aan alle eisen van de huidige wetgeving moesten voldoen etc., zoniet dan zouden alle honden afgemaakt worden en het asiel gesloopt. De vrijwilligers die voor de honden zorgen kwamen in actie en zochten hulp bij de bewoners van de wijk. Gelukkig kwamen een aantal bewoners te hulp; door middel van een handtekeningenactie en publiciteit kregen ze genoeg geld bij elkaar om alle honden te vaccineren, de schriftelijke toezegging dat de gemeente er voor zou zorgen dat op een geschikte plaats een nieuw asiel zou komen en dat dit binnen een half jaar zou gebeuren. Maar door foute voorlichting van de (toenmalige) burgemeester aan enkele bewoners van de wijk hebben deze mensen bezwaar ingediend waardoor de gemeente het excuus had om de bouw uit te stellen. De bewoners hadden te horen gekregen dat de nieuwe opvang relatief vlakbij hun huis zou komen wat niet het geval was want het ging om een andere locatie.
Het asiel was (en is nog steeds) al jaren niet meer geschikt om honden op te vangen, het voldoet niet aan de eisen en is zeer, zeer verouderd. De nieuwe burgermeester heeft uiteindelijk 1 van zijn beloftes waargemaakt en voor nieuwbouw gezorgd. De nieuwbouw is nu 2 maanden af en er gebeurt .niets, ze zitten nog steeds in het oude asiel. Men zegt dat het wachten is op documenten .typische Spaanse bureaucratie.
Er zijn nu buiten de 4 of 5 Spaanse vrijwilligers van de Sociedad Protectora de Animales ook enige nieuwe (vooral Engelse) bewoners van de wijk die helpen. Verschillende families hebben een hond van deze opvang geadopteerd, dus dat is geweldig. Ze proberen op verschillende manieren geld bij elkaar te sprokkelen om de opvang te steunen. Zo hebben we in verschillende winkels een collectebus staan en er wordt geregeld wat georganiseerd zoals een diner dansant of een rommelmarkt, waarvan de opbrengst naar de opvang gaat. Sinds 3 jaar hebben ze ook een website in het Engels en het Spaans waardoor veel meer bekendheid is verkregen.
Momenteel hebben we zo´n 65 honden, waarvan een groot deel echt prima geschikt is voor adoptie. Nu wordt een deel van de honden iedere ochtend mee uit wandelen genomen door vrijwilligers zodat de honden eraan wennen om te gaan wandelen. En men is eigenlijk heel verbaasd dat de meeste honden zo goed luisteren.
Er wordt regelmatig samengewerkt met ASOKA, die opvangcentra voor dieren hebben in San Vicente en in Ibi (www.asokaelgrande.org). Ook zijn er goede contacten met Dierenhulp Zonder Grenzen in NL (www.dierenhulpzondergrenzen.com) . Er zijn al enige tientallen honden van Castalla naar NL gegaan en hebben daar een super goed leven nu. DZG probeert ook zoveel mogelijk steun lokaal te bieden zodat in de toekomst hopelijk een goed asiel zelfstandig kan draaien hier en er ook veel aan voorlichting op scholen gedaan kan worden, sterilisatie projecten uitgevoerd kunnen worden e.d.
Sociedad Protectora de Animales, Castalla www.protectoradecastalla.com C/Rio Duero s/n Apdo. de Correos 13, 03420 Castalla, Alicante
Zowel Dina, Dino als Boomer hebben de heer TENBIEG en Tierheim Albert Schweitzer te danken dat ze naar Duitsland vervoerd kunnen worden en een toekomst hebben. Ook heeft de heer Tenbieg ervoor gezorgd dat ze in Duitsland gesteriliseerd worden....
Dus met zijn allen dit Tierheim bezoeken ! En zelfs als je geen hond zoekt kan je hen toch heel gelukkig maken door met ze te gaan wandelen...
Ach onzen Boomie toch.....de buren zullen weer heel moe zijn vandaag. Onzen Boomie heeft geblaffen en gehuild en geblaffen en gehuild...met de regelmaat van de klok.
Ik had de buurman aangeraden om hierop niet te reageren doch wel bij Boomer te gaan als hij stil was en alzo zou Boomie het wel leren wat juist was (ok de uitleg is wel wat langer, maar daar is hier geen plaats voor). En ook slapen blijkt een probleem te zijn...wat ook begrijpelijk is als je zo lang op straat hebt geleefd en altijd alert moet zijn voor de gevaren.
De buurman wil absoluut mijn stem op een bandje hebben staan zodat ie dat afspelen kan...hahaha....want hij vertelde dat als Boomie me hoort, zelfs langs de telefoon, hij op slag stil is en rustig. Ach gossie
Vrouwke is er...nu ben ik veilig, nu kan ik gaan slapen
Ow buurmeisje op bezoek ?
Hey, kom eens dichter jij ! Ik wil je neusje besnuffelen
Ik kreeg bericht van Marilène van de protectora van Castalla: het gaat goed met Dina
Hallo Eva,
Met Dina gaat alles goed hoor. Ze heeft vanochtend kennis gemaakt met enige medebewoners van het asiel en dat ging goed. Ze heeft nog wel een beetje angst voor de andere honden, vooral als ze met een aantal naar haar toe komen om te snuffelen. Maar toen de rust was wedergekeerd ging het goed. Ze is met mij een uur gaan wandelen en dat ging ook goed. Ze is geweldig lief en heeft niet echt veel angst naar mensen (vrouwen?) toe. Naar mannen toe weet ik nog niet want de meeste vrijwilligers hier zijn vrouwen. Alleen Juan is een mannelijke vrijwilliger maar is nog niet geweest. Hoe was ze met de buurman bij jou? In het begin is ze een beetje terughoudend maar dat was snel over en hebben we tijdens de wandeling een paar keer heerlijk gekroeld. Ik heb wat foto´s gemaakt.
Vorig jaar deze tijd zat ik achter de pc, had niet veel te doen en verveelde me eigenlijk een beetje.
Dit jaar ging anders worden...dat was duidelijk met al die rescuedieren hier ten huize
Maar het was de bedoeling dat het een mooie dag zou worden waar we rustig met zijn allen zouden kunnen van genieten.
Het werd een zwarte dag die ik nooit vergeten zal...
Het begon als vroeg....Ik had s nachts bijna niet geslapen uit angst over wat er aan de hand was met Dina en Boomer. Het was zo stil....zaten ze er nog wel ? Gaan kijken wilde ik niet om ze niet wakker te maken ingeval ze er nog wel waren. Heel voorzichtig ging ik buiten naar de andere kant om te kijken of alle deuren nog dicht waren. Gelukkig wel en alzo konden mijn honden, die ik met me in huis had genomen, even rustig rondlopen. Maar nadat ik klaar was met het voederen van de dieren en bij Dina en Boomer binnenging, werd ik overspoeld door 2 happy honden... Ik heb ze hun ontbijt gegeven maar toen Boomer dichterbij kwam kreeg hij een snauw van Dina en plots zag ik bloeddruppels vallen op de grond. Reden genoeg voor mij om Dina nog binnen te houden en Boomer weg te brengen naar de buur.
In plaats van te vertrekken naar de kine alwaar ik om 9 u moest aanwezig zijn, heb ik Dina in de auto geladen en na Marilène te hebben aangeschreven per email en per sms, ben ik naar Castalla vertrokken. Gisteren had ik nog gezegd dat ik nooit of te nimmer een hond op mijn verjaardag zou kunnen achterlaten in een asiel....maar nu kon het niet anders. De buren konden de 2 samen niet houden en ik kon niet nog zo'n slaaploze nacht meemaken...ik was al kapot.
Ik heb Dina weggebracht en heb in Castalla Isabelle en Marilène ontmoet. Ze gingen het nodige doen voor Dina
Ik ben terug naar huis gereden want moest op Boomer letten terwijl de buren inkopen gingen doen. Boomie was immers met een blaf- en huillitanie begonnen nadat ik hem daar alleen had achtergelaten. Toen hij in de verte mijn stem hoorde werd hij stil...en de hele tijd dat ik bij hem was (zonder me met hem bezig te houden) ging hij rustig liggen zonder een kik te geven. Maar om 12 u moest ik door want de DA's kwamen voor de verdere inenting van de kleintjes. En daarna hebben we nog een glas gedronken op mijn verjaardag !
En toen deed ik wat stoms....de DA's gingen door en toen ik voor de camionette stond en er een klets op gaf om "dagdag" te zeggen, startte ze de wagen die nog in versnelling stond en werd ik achteruit weggeduwd net ter hoogte van mijn knieën......mijn "al zo slechte fragiele knieën". Zonder te huilen liepen de tranen zo uit mijn ogen...En de DA voelde zich vreselijk. Maar het was gewoon een stom ongeluk en ik had maar afstand hebben moeten houden... Nog tot bij de buur gesukkeld wat later om te zien hoe het met Boom ging...En de buur kwam bij me paletten ophalen om het bij hem wat Boomboomveilig te maken en zijn deuren enzo te beschermen voor als Boomer zou krabben.
Daarna ben ik naar de urgentiedienst vertrokken waar ik enkele uren heb doorgebracht om de urgentiearts te zien die mij doorstuurde voor RX-opnamen en naar mijn traumatoog die me tussen zijn patienten in zag. Een M.R.I. volgt.
Al bij al een turbulente & pijnlijke verjaardag die ik inderdaad nooit vergeten zal maar die ik ook nooit herhaald wil zijn.
....Vermoeiende dag !
en heb in Castalla Isabelle en Marilène ontmoet. 
