Vorig jaar deze tijd zat ik achter de pc, had niet veel te doen en verveelde me eigenlijk een beetje.
Dit jaar ging anders worden...dat was duidelijk met al die rescuedieren hier ten huize
Maar het was de bedoeling dat het een mooie dag zou worden waar we rustig met zijn allen zouden kunnen van genieten.
Het werd een zwarte dag die ik nooit vergeten zal...
Het begon als vroeg....Ik had s nachts bijna niet geslapen uit angst over wat er aan de hand was met Dina en Boomer. Het was zo stil....zaten ze er nog wel ? Gaan kijken wilde ik niet om ze niet wakker te maken ingeval ze er nog wel waren. Heel voorzichtig ging ik buiten naar de andere kant om te kijken of alle deuren nog dicht waren. Gelukkig wel en alzo konden mijn honden, die ik met me in huis had genomen, even rustig rondlopen. Maar nadat ik klaar was met het voederen van de dieren en bij Dina en Boomer binnenging, werd ik overspoeld door 2 happy honden... Ik heb ze hun ontbijt gegeven maar toen Boomer dichterbij kwam kreeg hij een snauw van Dina en plots zag ik bloeddruppels vallen op de grond. Reden genoeg voor mij om Dina nog binnen te houden en Boomer weg te brengen naar de buur.
In plaats van te vertrekken naar de kine alwaar ik om 9 u moest aanwezig zijn, heb ik Dina in de auto geladen en na Marilène te hebben aangeschreven per email en per sms, ben ik naar Castalla vertrokken. Gisteren had ik nog gezegd dat ik nooit of te nimmer een hond op mijn verjaardag zou kunnen achterlaten in een asiel....maar nu kon het niet anders. De buren konden de 2 samen niet houden en ik kon niet nog zo'n slaaploze nacht meemaken...ik was al kapot.
Ik heb Dina weggebracht en heb in Castalla Isabelle en Marilène ontmoet. Ze gingen het nodige doen voor Dina
Ik ben terug naar huis gereden want moest op Boomer letten terwijl de buren inkopen gingen doen. Boomie was immers met een blaf- en huillitanie begonnen nadat ik hem daar alleen had achtergelaten. Toen hij in de verte mijn stem hoorde werd hij stil...en de hele tijd dat ik bij hem was (zonder me met hem bezig te houden) ging hij rustig liggen zonder een kik te geven. Maar om 12 u moest ik door want de DA's kwamen voor de verdere inenting van de kleintjes. En daarna hebben we nog een glas gedronken op mijn verjaardag !
En toen deed ik wat stoms....de DA's gingen door en toen ik voor de camionette stond en er een klets op gaf om "dagdag" te zeggen, startte ze de wagen die nog in versnelling stond en werd ik achteruit weggeduwd net ter hoogte van mijn knieën......mijn "al zo slechte fragiele knieën". Zonder te huilen liepen de tranen zo uit mijn ogen...En de DA voelde zich vreselijk. Maar het was gewoon een stom ongeluk en ik had maar afstand hebben moeten houden... Nog tot bij de buur gesukkeld wat later om te zien hoe het met Boom ging...En de buur kwam bij me paletten ophalen om het bij hem wat Boomboomveilig te maken en zijn deuren enzo te beschermen voor als Boomer zou krabben.
Daarna ben ik naar de urgentiedienst vertrokken waar ik enkele uren heb doorgebracht om de urgentiearts te zien die mij doorstuurde voor RX-opnamen en naar mijn traumatoog die me tussen zijn patienten in zag. Een M.R.I. volgt.
Al bij al een turbulente & pijnlijke verjaardag die ik inderdaad nooit vergeten zal maar die ik ook nooit herhaald wil zijn.
Eens een dag thuis...zonder buiten te moeten...Een luxe en een verademing ! Voordat ik aan dit avontuur begon en de veulens redde, kwam het vaker voor dat ik 4-5 dagen niet van de ranch wegging...soms bleef ik hier zelfs een week zonder het rumoer, lawaai of 't volk op te zoeken...Ik zit hier nu eenmaal te goed en rustig in de heuvels en heb geen behoefte aan file's of wat dan ook. Dat is natuurlijk ook t voordeel als je je kantoor aan huis hebt en je eigen baas bent, dan bepaal je ook zelf wat je wanneer doet.
Een heel lang gesprek gehad vandaag met een man die schrikapparaten bouwt en over wat het probleem zou kunnen zijn met onze installatie. Zijn website bevat alle mogelijke informatie dienaangaande. Volgens zijn stelling is er niets aan mijn huidig apparaat maar nemen die nieuwe goede linten veel te veel energie af (75%) aan de sterkte van het apparaat en als het paard het aanraakt ktijgt hij nog maar een amper voelend schokje dat zijn effect totaal mist.
In de namiddag heb ik een klein deeltje van het lint omgewisseld voor een kabel om te testen.... wat de resultaten zullen zijn laat ik morgen weten.
Enkel Chiki heeft vandaag mogen grazen, de anderen bleven binnen...zeer tegen hun zin. Chiki heeft vanavond ook krampen gehad en had totaal geen zin om te eten. Ik heb hem dan natuurlijk ook met de torch behandeld (standaardbehandeling+koliekpunten) en momenteel gaat het. Hem vannacht toch maar in t oog houden hé ...
4 paardenwinkels bezocht, + 120 km gereden, een hele ochtend kwijt en nog steeds thuiskomen zonder nieuw schrikapparaat voor de paarden. Er rest ons blijkbaar geen andere oplossing dan er één te kopen via internet...en dat betekent wachten tot volgende week....Vanaf morgen is alles immers toe tot volgende week dinsdag.....Feesten hé...daar is Spanje beroemd om
Op de middag met de buur en Dino naar de DA geweest voor gezondheidscheck en nazicht van alle documenten.
In de namiddag weer bezig geweest met de verdere wijzigingen in de omvang van de paddocks en de paarden afwisselend laten grazen op de weide. Wat worden het toch mooie paarden ! En nu ze ook nog eens hun winterpels aan het verliezen zijn....verandert hun look opnieuw
Naar de Conseilleria geweest om informatie en tips te zoeken mbt. de problematiek die zich stelt ivm. die nieuwe wet.
Vervolgens terug naar de Gemeente geweest en een lang gesprek met de desbetreffende dienst gehad
De honden zouden zondag naar een refugio verhuizen voorafgaand aan het vertrek naar Duitsland binnen enkele weken, maar er zijn enkele problemen ginder en de honden kunnen er niet naartoe. Bovendien ook een schriftelijke woordenwisseling gehad met de organisatie waar de 2 nu zitten en alwaar ze zondag wegmoeten. Dino wordt donderdag ook niet meer gecastreerd omdat ik me niet verenigen kan met de voorwaarden waaronder dit zou gebeuren.
Ik heb vandaag heel wat over en t weer gemaild en ook gebeld met de refugio en andere hulporganisaties...het was best stresserend
Gelukkig is er een akkoord dat Dino in Duitsland gecastreerd kan worden, net zoals de andere 2 honden.. En een protectora op zo'n 25 km van hier wil Dina en Boomer enkele weken opvangen
Ondanks de stress waren er aan het eind van de middag dus toch enkele goede berichten....en daarom de moeite waard.
De paarden trokken er zich absoluut niets van aan ...die willen gewoon op tijd en op stond hun eten krijgen....en vrij rond lopen en grazen. Maar dit moet nog opgebouwd worden zodat hun darmen kunnen wennen.
De doos was weeral als vermist opgegeven en we begonnen weeral te wanhopen.... maar net als in februari bleek de uitvoering, of levering van de doos een probleem te zijn en stond ze gewoon op t postkantoor op me te wachten....
En....wat zat er deze keer in ? Rarara ?
Een overzichtje
Voor de paarden 3 dekens waaronder een nieuw escadron deken voor Chiki, het andere was immers te klein, een speelbal van Sanne's ruitershop (DANK), nog een longeerlijn, betadinezalf, gamgee, producten om de dekens mee te wassen, bandages, hot/cold packs
Voor Dina, Dino en Boomer Hondenbrok Lam&rijst, nog wat Metacam, en 4 nieuwe halsbanden...Euch 4 ? Nee hoor ik ga er niet nog één redden...is genoeg nu hoor
En deze keer waren er ook cadeautjes voor de redster...hihihihi
Zeg wie vind er hier dat ik stink ? hahahahahaha Dat waren de honden hoor.... Voor alles is gezorgd: ik heb nieuwe boots van Kiefer gekregen, producten voor mijn velletje terug zacht te maken en Paprika chips voor mijn buikje...Wat wil je nog meer dan ? Niets toch
Ondertussen hielden mijn rescuehonden alles mooi in t oog zodat er niemand aan de tafel kon.
Dank aan wuwasa voor de bandages en het bondje Dank aan Sanne's paardenshop voor de longeerlijn en speelbal Dank aan Astrid voor de dekens, de betadine en de halsbanden, brokjes, metacam, de kieffers, de gamgee, het wasmiddel,... Dank aan Willy, Linda en Astrid voor de paprika chips, douchegel, badgel en deo en hot /cold packs voor de paarden.
De paddocks worden stilaan te klein voor deze gezonde beestjes.
En alzo moest er dus gewerkt worden om de ruimte voor de paarden te vergroten. De toekomsitge nieuwe douche van beneden dan maar terug beginnen afbreken (k heb er boven aan huis nog 2, dus geen gebrek ) en alzo kan Chiki rechtdoor de round pen in....wat dan weer extra ruimte geeft aan de kleintjes. En ook de ruimte van Asshie en Pretty Face is met 50 % toegenomen...
De 2 buurmannen Tony & Michael zijn langsgeweest...hebben de mest meegenomen naar hun moestuin en mee wat deuren verplaatst.
Maar dat interesseerde de paarden niet echt....
Ze wilden liever weten waarom ik linten aan het spannen was... Ze begonnen ook stilaan wat wild te worden...en elkaar te pesten ...pfffffffffffffffffffff...video's volgen
Het groen lokte te veel dus moest ik alles goed afspannen....
Toen ik klaar was liet ik Chiki als eerste los.... Daarna kwamen de kleintjes aan de beurt en uiteindelijk de 5 groteren. Enkel Black Pearl had het moeilijk om zijn vertrouwde plekje te verlaten.... maar deed het uiteindelijk toch.
Asshie Pretty Face & Cubanito Cubanito Asshie ¨Pretty Face Cubanito Asshie Altanero Black Pearl
Nadat ze allen binnen waren stonden Cuba en Asshie terug samen...maar dat duurde niet lang....ze zijn gewoon te geweldig samen en er zouden brokken van komen....
Ow heb ik trouwens al verteld dat Asshie een crush heeft op Minny....Nou dat dat maar goed afloopt hm hm Het werd een lange dag...van zonsopgang tot zonsondergang bezig zijn....en een aanslag op mijn lijf....
Eindelijk nog eens een zonnige dag? Vanochtend was er nog wel veel wind, maar in de loop van de dag werd het aangenaam. Even wat tijd doorgebracht met de paardjes, na de inkopen voor de paarden en de honden te hebben gedaan. Voor Dino heb ik enkele speeltjes gekocht en ook ben ik de rekening van Boomer gaan betalen in de dierenkliniek. Deze namiddag ben ik begonnen met de werken van de uitbouw van de paddocks....De paarden hebben meer ruimte nodig.
Ondertussen zorg ik ook weer voor Tchanca en Negro terwijl t baasje weg is.
Dino doet het goed...en is gelukkig....elke dag bloeit hij meer en meer open en wordt steeds actiever.
Hij heeft angst van vele dingen (een deur, een stoel, een schop...) maar gaat dan direct met de buik platliggen doch herstelt zich ontzettend snel....Hij heeft zijn tanden nog nooit getoond en heeft alle testen met glans doorstaan.
Ze stellen het goed. Dina lacht haar tanden bloot zoals mijn Vita dat vroeger deed (R.I.P.). Boomer is heel nieuwsgierig, kwispelt volop en komt aan mijn hand en arm snuffelen.
Met de tijd komt het helemaal goed met deze jongen ! En nu maar hopen dat ons Dina ook een fantastisch nieuw baasje vindt. Ze is zo'n schat van een meisje.
Ik voel me terug beter vanochtend de torch doet zijn werk en de antibiotica waarschijnlijk ook.
Ik heb er vertrouwen in dat ik tegen morgen of vrijdag koortsvrij zal zijn, haha
Met buur Tony vanochtend bij de paarden geweest, ik gaf ze eten en hij kuiste de paddocks.
Later op de dag is buur Michael langsgeweest om wat te knuffelen met Black Pearl. Punkie luierde liever ....
Bedankt nog voor alle berichtjes en mailtjes...
Dank ook aan degenen die me wilden komen helpen....maar dat heb ik echt liever niet...ik herstel het best op mijn manier en heb hier alle hulp die ik nodig heb. en heb nog meer hulp beschikbaar moest dat nodig zijn.
Ik kan niet rusten en toekijken hoe anderen werken, dus laat me echt liever alleen...maar ik apprecieer het wel hoor
Vanochtend even buitengeweest ik moest naar de kliniek om mijn arm te laten controleren en aangezien het gemeentehuis er vlakbij ligt, ben ik ook daar ineens langsgeweest om te zien hoe het zat met de documenten.
Groot was mijn verbazing om te moeten horen dat onze grond nog steeds in een gebied ligt van proteccoin de causes beschermd gebied dus .en dus een gebied waarin geen enkele activiteit mag plaatshebben. De wijzigingsplannen liggen al 9 jaar klaar, maar de wijziging is er nooit doorgekomen wat ons gebied betreft .Voor de buur, een groot zandwinningbedrijf en waarvan de gemeente mede-eigenaar is kon dat wel natuurlijk of voor de bouw van het industriepark even verderop ging het ook .maar de gewone kleine man , die kan maar wachten. Bovendien kreeg ik een aantal zaken gepresenteerd die me helemaal niet aanstonden: uit fotos van 2007 en 2005 zou blijken dat ik nog aan mijn huis heb aangebouwd (wat niet zo is), hij ziet 2 volwassen paarden op een foto, maar gelooft me niet als ik zeg dat Negro mij niet toebehoort, en ga zo maar door. Nou zonder dat document, kan ik mijn REGA nr niet aanvragen, en zonder REGAnr kunnen de paarden geen paspoort krijgen en kunnen ze niet naar B en Ndl.
Thuis ging alles wel goed....Ons "Minny was maar weer eens uitgebroken...Tijd om toch nog eens een poging te doen om te ontdekken waarom het schrikdraadapparaat de ene keer wel functioneert en dan weer niet...
EUREKA...wat een beetje rust voor wonderen kan doen in je hersenen....Ik denk dat ik het nu dan toch ontdekt heb
Maar vandaag ben ik niet tot bij Dino geraakt...en ook niet bij Dina en Boomer. Ik hoop snel beter te zijn om bij hen langs te kunnen gaan
Ik vraag jullie om even geduld met me te hebben...ik probeer echt dit blog aan te vullen maar ik voel me momenteel helemaal niet goed. Ik heb wat koorts, voel me heel slap en slik antibiotica en pijnstillers. Mijn arm doet echt pijn en slapen gaat slecht. De buur moet me komen helpen want mijn lichaam kan even niet meer
Dag voor dag zal het blog echt wel aangevuld worden en jullie berichtjes hier op t blog vind ik heel leuk ...dus laat ze maar komen
www.vetjg.com heeft ons op een prachtige wijze geholpen met Boomer. Bedankt Juan, José, Geno, Mariano, Nuria, Aitor, Ana en alle anderen... Jullie doen een superjob !
Contamos con un completo sistema informático con servidores de correo y de internet propios, a través de los cuales nos relacionamos con numerosos países del Mundo, y una red de más de 40 ordenadores conectados al servidor de datos de historiales médicos.
PERO LO MEJOR DE NUESTRA EMPRESA SON NUESTROS CLIENTES , QUE EN LA ACTUALIDAD SE ACERCAN A LOS 40.000, LOS CUALES NOS EMPUJAN (Y NOS EXIGEN) A IR CRECIENDO E INNOVANDO DÍA A DÍA.
en heb in Castalla Isabelle en Marilène ontmoet. 
Dank aan wuwasa voor de bandages en het bondje 
Ze begonnen ook stilaan wat wild te worden...en elkaar te pesten ...pfffffffffffffffffffff...video's volgen
maar deed het uiteindelijk toch. 
Punkie luierde liever ....
