Neem ik voor één keer even de tijd voor mezelf om boven bij F te gaan ontspannen in zijn jacuzzi met mijn pijnlijke rug...
Kom ik terug beneden om 14u25 en Boomie vertelt me dat hij pijn heeft aan zijn oog...waar geen oog meer is... Alzo kreeg hij een dosis Prednisolona ingespoten...De kliniek was immers toe tot 17u.
Aan zijn gezicht was niets te zien, geen zwelling ...niets en ik belde mijn DA op, maar hij werkte die namiddag niet...dus ik besloot het even aan te kijken... Er was geen zwelling, niets zichtbaars....en toch bleef hij me zeggen dat hij pijn had. Bij vertrek: geen enkele zwelling te zien aan het rechteroog
Alzo vertrokken we naar de kliniek om 17u40...na een uur wachten konden we bij een andere DA terecht die echter ook niets kon zien en de hond in observatie wou...hetgeen ik weigerde.... Ik wil ze nooit achterlaten, onder geen beding, bij niemand trouwens, hoe goed mijn DA ook is ! Boomer kreeg nog antibiotica ingespoten en Urbasol en ik werd verzocht de volgende ochtend terug te komen bij de oogspecialist. Gelukkig ontmoette ik op de weg naar buiten Juan, de grote baas van de kliniek en ook de DA die Boomer ontmoette de dag dat ik Boomer had kunnen "vangen" en ik onder het bloed zat in april... Ik legde de situatie uit aan Juan, over wat Boomer me had gezegd...en de link die ik dacht te hebben ontdekt met het probleem van voor 6 weken toen hij ook pijn had aan die zijde. Juan stelde voor om Boomer dadelijk onder narcose te brengen om dat gesloten oog beter te kunnen onderzoeken. Nadat de narcose werkte werd die zijde en het oog betast en je zag dat Boomer echt pijn had aan dat oog ondanks de narcosespuit. Juan raadde aan om het open te snijden en de wenkbrauwen edg. weg te halen. Boomer werd verplaatst naar de operatiezaal, werd dieper in narcose gebracht en geïntubeerd. Toen Juan het oog opensneed werd zijn hemd overspetterd met pus....het was vreselijk om zien....en Juan zei dat Boomer echt ontzettend veel pijn moet hebben gehad...
Zijn gezichtje na de OP: wimpers en alles werd verwijderd...
Bij thuiskomst was hij al goed wakker:
Om 20u40 waren we terug thuis en wat ontdek ik...
Chiki heeft koliek....grrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr....hem dan ook direct de koliekpunten behandeld met de torch...
én toen kwam een +1meter een slang aan de tenen voorbij terwijl ik enkel open slippers aanhad... ik heb het uitgegild en ben beginnen huppelen
