Afgelopen vrijdag weer eens met Boomer naar de DA geweest voor een bloedcontrole...en onze kerel vond dat ik daarna maar niet te lang treuzelen moest bij het benzinestation....
Hey jij daar... Ja jij...komaan zeg Allez rijden, hupsakee Mmm lekker... een tochtje
Ondertussen hebben we de uitslag al en doet onze jongen het goed !!!
Astrid was op 1 augustus op bezoek bij Minny en Brownie....en die 2 leiden daar een luxeleven met grote velden en gras en een lieve familie... Hier al wat foto's en ...
9 veulens-jaarlingen redden met een aanvankelijk budget van 18.000 in december 2009 (+ wat er daarna nog zou binnenkomen)...ik dacht dat ik ruimschoots voldoende zou hebben... Paarden voederen, verzorgen en adoptiefamilies zoeken, ze laten vertrekken in april-mei...
Sedert deze week zijn alle rekeningen leeg en heb ik mijn eerste schulden in 10 jaar tijd gemaakt...
Wie had ooit gedacht dat ik er zo'n kater zou aan overhouden, want wat is de stand van zaken vandaag ?
Ik heb nog steeds 6 rescuepaarden hier staan en van de 9 is er nog maar 1 geadopteerd... Al mijn spaargeld is op, mijn lijf is kapot en ik kan niets doen....niets doen dan wachten totdat er nog enkele worden opgehaald.
Vandaag heb ik de manen van Punkie verder afgeknipt....het is een PRE hé en van t vele spelen waren er teveel kapotte stukjes in. Enkel zijn PUNKIEstukje vooraan moet er nog af...
Ach 't is misschien moeilijk voor te stellen, maar k ben een echt wrak... En alles kost me vreselijk veel moeite. Ik ben zolang over m'n krachten gegaan de laatste maanden en met de stress van de afgelopen weken welke tot een hoogtepunt kwam op woensdag toen de vrachtwagen hier plots stond (dank u wel BSS ) ben ik daarna als een kaartenhuisje ineengestort.
En mijn fibro is in volle glorie tot uiting gekomen in een aanval waar ik niet overheen kom momenteel....het maakt niet uit hoeveel ik rust, ik blijf doodmoe, maag en darmen compleet in de war, hoofdpijn, spierpijn...mijn hele lijf doet pijn en alles is teveel... Ik moet nog brieven schrijven, blog aanvullen, forumberichten & foto's plaatsen...ook dat is allemaal teveel. Het kost me vreselijke moeite dit zelfs te schrijven. Ik ben nog enkel buitengeweest om naar de fibrokliniek te gaan, (en onderweg dan wel ineens de rest gedaan) meer niet...
Ik ben heel blij dat mijn kinders zijn kunnen vertrekken en uiteindelijk bij de opvang/adoptiefamilie zijn aangekomen...maar mijn lichaam is tijdelijk op... En van zodra de volgende lading vertrokken is zal ik een OP moeten plannen want het onderzoek bij de trauma van afgelopen woensdag toonde aan dat ik wel degelijk een kapotte meniscus heb....
Yade heeft al volop foto's van Filly maar zoekt nu even het kabeltje om de foto's op de pc te plaatsen Geduld dus.... En nu moet ik opstaan...Eerst een pijnstiller nemen denk ik...
Om 8u45 kreeg ik volgend bericht binnen van Astrid:
...de trailer is binnen een half uur na aankomst hier ook alweer vertrokken MET MINNY ! De mannen waren niet bij de trailer... ik had vanmorgen al het gevoel dat ze zou gaan met mij naar de trailer ik heb haar aan het touw langzaam meegenomen en Steffi met emmer voer bij de trailer. Minny ging er dus zo zelf in en toen zijn de mannen gekomen en hebben de trailer dicht gedaan. Ik heb haar heel goed het gevoel kunnen geven van "minny dag minny ga maar minny het was leuk maar nu is het tijd om te gaan" Ik zit er totaal doorheen en heb tranen met tuiten ,maar het is goed zo.
Deze namiddag kreeg ik de eerste foto's binnen van Steffi:
09u12: Minny & Brownie worden nu door Steffi opgehaald en vertrekken naar Grossheide in Duitsland...gelukkig niet ver van bij Astrid vandaan (+-94 km)... Foto's zullen wel volgen zekers
Iedereen heeft de nacht trouwens goed doorgebracht !
10u03: Minny & Brownie vertikken het om in de trailer te gaan... Het gaat absoluut niet zoals gewild.... Brownie gaat gewoon liggen voor de trailer zonder dat de koord gespannen staat....Nee, dit is geen goed teken. Hij is nl. degene die zo de trailer in en uit liep zonder problemen en hij is degene op wie Minny vertrouwt (zelfs al is Brownie jonger en kleiner). Als hij niet wil, gaat zij zekers niet. En gelukkig kent Astrid meer dan genoeg van paarden om ook te weten dat dit zo niet kan of mag. De DA is opgebeld voor hulp... De kinders hebben blijkbaar een te lange reis gemaakt
12u47: Nieuwe poging & Brownie staat er ondertussen op zonder problemen....Minny heeft minder zin...
13u53: Bericht van Astrid: Nadat beiden weer op stal stonden hebben we eerst kalmerende pasta bij de DA gehaald. Dus weer naar Veendam...waar kenden we dat ook alweer van... Pasta geven ging vlekkeloos, Brownie lag en Minny stond en ging er zo in. Kleine beetjes het minimale wat ze nodig hebben en nog een half streepje minder. Na een uur wachten ging Minny in elk geval wel de stal uit wat ze eerder niet deed. En ze ging voor Brownie aan achter de voerschep aan. Brownie stond binnen 5 min in de trailer. En nadat Brownie er een uur in stond hebben we helaas moeten opgeven met Minny. Inmiddels stond Minny wel met 2 voorbenen op de klep van de trailer. De trailers was tussen 2 schuurdeuren door naar binnen gereden, maar het gutste ineens van de regen naar binnen en het begon zo te waaien dat de regen zelf bij Minny op haar hoofd terecht kwam. SH** Eindelijk stond Minny met beide voorbenen op de klep en toen gooide de regen roet in het eten. Ik had voor mezelf al eerder besloten dat ik vond dat als Minny niet zou gaan (we konden Brownie tenslotte ook geen hele dag laten wachten), ik vond dat Brownie gewoon moest vertrekken en Minny terug in stal. Het was niet eerlijk tegenover Brownie om hem die uiteindelijk zo braaf op de trailer ging en al zo lang moest wachten weer af te laden en vervolgens weer proberen. Om 13.15 uur reed dus de trailer weg met Brownie en staat Minny inmiddels weer rustig op stal. Hopelijk gaat ze hem missen en wil ze morgenochtend als ze terug komen heel graag mee naar Brownie. Minny was vanochtend ook ineens hengstig en dat helpt haar ook niet om minder eigenwijs te zijn het is een echte tuttebel haha. Ja we blijven er maar om lachen wat kan je anders. Stressen helpt tenslotte allerminst. Foto's van het laden zijn er dus niet gemaakt omdat daar gewoon geen mogelijkheid voor was we waren maar met z'n 4en en waren allen hard nodig om te doen wat er gedaan moest worden. Wel foto's van vanmorgen voor 9.00 uur die nu naar Eva gaan.
16u17: Bericht van Steffi: Sinds 15.00 uur zijn we thuis en het heeft een uur geduurd voor Brownie van de trailer kwam. Nu geluk dat Minny er niet bij was. Het tussenschot eruit gehaald en Brownie omgedraaid. Daarna heeft hij nog een hele tijd staan kijken.
Filly, Minny en Brownie zijn vanochtend om 8u15 aangekomen in Veenlo. Vandaar met Astrid en WIlly naar Astrid thuis... meer info straks Hier al enkele foto's van bij Astrid thuis
15u53: Yade heeft me zonet gebeld....ze is met Filly aangekomen in Egmond aan Zee. En ons Filly is populair de hengst en ruin vinden haar ook een toffe griet ! En Filly kwam zonder problemen uit de trailer en is nu aan het eten.
Wat een sterke meid ! Wat een populaire dame Mijn Filly !!!!
Ik laat jullie gaan (Voor Filly, Minny & Brownie) Overal zou ik gaan om jullie harten te winnen Maar vandaag hier van binnen Neem ik een besluit om jullie los te laten Hoe moeilijk het ook is, met mijn ogen vol tranen Weet ik dat het beter is En dat het plaatje van ons allen ooit getekend is Een eenzame traan baant zijn weg over mijn wang Dit verhaal sluit ik af met steken in mijn hart
Geen happy end, want los zal ik jullie laten Jullie moeten niet denken dat alles maar makkelijk was Het was allemaal echt ik gaf alles wat ik had En wat ik in jullie vond was veiligheid en warmte Plus de liefde die jullie inbliezen als de warmte uit de fohn Jullie hervormden mijn karakter in positieve zin Echte dierenliefde bestaat dat zie ik nu in
Ik kijk naar de sterren, gedachtes die me wakker houden Ik denk beperkt want ik denk alleen aan jullie Jullie die mij veranderde, ik laat jullie los Door de dingen die we meemaakten is er nu geen ons Ik voel jullie hier nog in mijn hart. Ik denk aan jullie, iedere dag Hoe jullie hinnikten, hoe jullie speelden, hoe jullie je liefde gaven Ik kan me nu wel groot gaan gedragen Maar ik geef toe dat ik jullie mis en ik laat mijn tranen
Ik doe dit omdat ik om jullie geef en van jullie hou Het is mijn stem die je hoort, maar ik spreek met mijn hart Dus ik wil dat jullie luisteren en jullie tranen wegvegen Het lijkt nu zo maar niemand staat alleen Onthoud dat maar hier scheiden onze wegen op dit vlak Maar in mijn hart hou ik jullie vast, onthoud dat
We hebben gelachen, gehuild en jullie hebben me veranderd En daarom moet jullie weten dat jullie het beste verdienen Alleen met mij, met "ons", lukt het vinden daarvan niet Daarom laat ik jullie los en laat ik jullie gaan Maar als goede vriendin, zal ik altijd voor jullie klaarstaan Lieve schatten, jullie moeten weten dat ik zielsveel van jullie hou Laat het zo zijn lieverds, neem jullie eigen liefdevolle pad
Pineau houdt de wacht !! 
Geduld dus....
