Daar waar het vroeger volledig overwoekerd werd....begint het hier stilaan te lijken op een brede baan.... Hmhm...dat geeft weeral andere ideeën Ondertussen leggen we een mooie reserve hout aan en wordt alles onderhouden
Maar natl. kwam Chiki me ook weer helpen boven om het onkruid weg te doen...
Maar in huis willen komen was nu toch net te veel van het goede...
Het is hier een beetje frisjes s nachts.....gelukkig maar, zodat de paardjes er alvast aan gewoon worden . En zolang de zon maar even schijnt overdag, ben ik al heel tevreden ! Het gras beneden aan de rivier was een beetje bevroren...goed voor de grond !
De dag begon goed....terwijl ik nog in bed lag hoorde ik langs het huis een stel paardehoeven voorbijkomen.... NEEEEEEEEEEje da kan niet Maar bij het buitenkomen bleek het wel waar te zijn....Altanero en Punkie hadden hun paddock verlaten
Hoewel ze niets aanhadden en ik ook geen hoofdstel bij de hand had, lieten ze zich terug leiden naar de round pen zonder enig probleem. Een echt ontbijt hebben ze niet gekregen....ze stonden immers DIK, maar gewoon een beetje om te knagen... Niet lang daarna ging Punkie ook liggen en strekte zich helemaal uit. Ik besloot dan maar binnen de torch te gaan halen. Tegen dat ik terug kwam lagen ze beide neer. Ik heb ze dan ook allebei maar behandeld en ook de koliekpunten gedaan zodat de darmen extra goed zouden werken... Waarom wachten tot er problemen zijn ?
Daarna de buren gezien voor de jaarlijkse cadeautjes....
En zoals elk jaar kreeg iedereen iets....alle honden een lekker been, de katten gourmeteten, de paarden appelen en wortelen en ik een beetje vanalles waaronder een wondermooie kader met de foto's van Dina, Dino en Boomer... de honden die ik in maart 2010 redde. Dina bevindt zich sedert april bij Willy en Dino bij Jannine in Ndl. Enkel met Boomer loopte het anders af bij de adoptie en ben ik hem terug gaan ophalen in Ndl. Sedertdien verblijft hij bij ons.
De honden vonden hun kerstcadeau heerlijk....enkel Boomer vond het leuker om het te gaan begraven ipv op te eten
Vanmorgen bij het ontsmetten van het wondje van Gipsy kwam ik tot een vreselijke vaststelling....Als je op haar lies drukte was het net alsof het krakend papier was....een gewaarwording die ik nog nooit had gezien of gevoeld. Reden genoeg om naar de dierenkliniek te gaan....en ons meisj moest direct onder t mes. Maar ze was vreselijk onrustig, als nooit tevoren....Bij ons laatste bezoek in oktober, toen Judith bij me was om Aston en Preston op te halen, had ik haar voor t eerst alleen achter gelaten bij de DA en dat was blijkbaar te zwaar voor haar geweest.. Enfin met heel wat verzet ging ze onder zeil, maar deze keer bleef ik bij haar (zoals ik normaal altijd doe) Voor het gaatje in haar lies was er lucht binnengekomen en door het dichtgaan van de onderhuid was er lucht ingebleven wat gevaarlijk kan zijn.
Wat aanvankelijk een heel klein gaatje was moest opengesneden worden en werd een snee van meerdere cm. Een tal cm verder werd nog een sneetje gemaakt om een drainagetuubje te steken. Juan keek ook het gaatje op haar voorpoot na dat ik met de torch behandeld had en dat zag er perfect uit.
Tussen mijn benen werd ze langzaam wakker en vroeg me waarom....waarom... Uiteraard is ze s avonds met me meegegaan ....en ben ik na het kersteten veel vroeger dan normaal doorgegaan om naar huis te gaan....
Hoe gaat t met je? Moet zeggen dat ik je benijdt, het is in Spanje vast warmer dan hier. Het is nu buiten al -10 en mistig, brrrrrrrrrrrrrr Voor nl begrippen ligt er ook nog eens een dik pak sneeuw. Dus ik mag alle paarden met de hand water geven. Jaja ik weet het ik ben verwend haha
Het geeft wel een prachtig plaatje die sneeuw, en daar geniet ik dan ook volop van. Ik heb een aantal mooie plaatjes van Brownie in de sneeuw erbij gedaan. Kan je zien hoe hij groeit. Mijn eigen spuitelf heeft afgelopen zomer zon groeispurt gehad en staat nu beetje stil. ... De hoefsmid is onlangs geweest en we vonden het samen niet nodig dat Brownie bekapt werd. Zijn hoeven groeien met dit koude weer niet zo hard. Met een beetje geluk haalt hij het voorjaar voor hij weer bekapt moet. Dan zullen zijn voeten wel een groeispurt gaan doen.
Meneer zelf is wel in de hoogte aan het schieten. Hij is echt gegroeid in de korte tijd dat hij hier is. Maar ook geestelijk, hij is erg evenwichtig aan het worden En zoekt zijn eigen weg. En vindt hij iets eng dan zoekt hij hulp bij mijn Fries of bij mijzelf. Echt je kan hem zo aan zijn halster meenemen naar de wei, terwijl de rest voorbij dendert. Helemaal op mij gericht dan, heerlijk gewoon. Hij is ook minder hengst in zijn gedrag geworden en dat is erg prettig. Gewoon een lieve knuffel. Hij heeft ontdekt dat als hij niet elke jasmouw proeft hij Uitgebreid geknuffeld wordt. En dat bevalt hem erg goed. Hij is zelfs met Tosca onze kleine meid aan het vrijdozen. Prachtig gezicht, en zo gauw Brownie toch de jas van Tosca beet pakt, krijgt hij een heel klein tikje op zijn neus, met een dat mag niet Brownie jij moet hooi eten en niet mijn jas! Vervolgens knuffen ze weer verder. Zogauw Tosca de stal in komt hangt Brownie met zijn hoofd laag over de deur om haar aandacht te trekken. ...
Alles is er....vrij verse groene alfalfa, oudere echt droge alfalfa, haver met graan aan, hooi (helemaal vanuit Frankrijk), stro....veulenbrok en grote mannekesbrok..... Alle voorraden zijn aangevuld en alle ruimten zijn gevuld. Voor de komende maanden is de voeding van de paarden geregeld en betaald !
Zo effe weggaan kan deugd doen....plots apprecieer je die blauwe hemel des te meer ! Hoewel ik afgelopen WE een belangrijke les heb gehad: "Home is where the heart feels loved"
Ik ben eventjes weggeweest.....kwestie van afscheid te nemen van een vriend die ik al 23 jaar niet meer had gezien...en om de house-petsitters de kans te geven alles bij me thuis te ontdekken en te testen of ze het leuk vinden. Effe dus een tripje naar Wenen gedaan, voor t eerst in bijna 4 jaar nog eens iets gedaan zonder te "moeten" voor t werk ofzo. K had nog een dagje en 1/2 om ook wat rond te lopen...wat heel leuk was omdat Mary, de adoptant van Punkie ook helemaal tot Wenen is gekomen om die 36 u daar samen te verbrengen.... Enkele fotootjes:
De laatste dagen heb ik geen foto's meer gemaakt.... we hadden enkele dagen terug een achtergelaten herderspup op ons terrein gevonden die jammer genoeg vrij snel overleed....ik ben er enkele dagen echt niet goed van geweest...Vreselijk
Alle wegen beneden moeten vrijgemaakt worden van bamboe en andere takken...de honden helpen natl. niet mee die spelen liever in de pas omgeploegde velden en maken zich lekker vuil. Pineau doet het liever rustig aan...
Cheyenne is zelfs een beetje beschaamd van zo vuil te zijn....
Ondertussen leggen we een mooie reserve hout aan en wordt alles onderhouden
.
wat is ze mooi en wat is ze groot geworden....
de paarden appelen en wortelen en ik een beetje vanalles waaronder een wondermooie kader met de foto's van Dina, Dino en Boomer...
de honden die ik in maart 2010 redde. Dina bevindt zich sedert april bij Willy en Dino bij Jannine in Ndl. Enkel met Boomer loopte het anders af bij de adoptie en ben ik hem terug gaan ophalen in Ndl. Sedertdien verblijft hij bij ons.
die spelen liever in de pas omgeploegde velden en maken zich lekker vuil. Pineau doet het liever rustig aan...
