Ik snap de regel volledig, maar dat maakt het niet minder zwaar. 😢

Daar trek je je telkens weer aan op. Of mama die even langskomt en dan de verhalen van de kinderen bij heeft.  

Die fysieke aanwezigheid doet zoveel met een mens. Je put zoveel kracht uit elkaar en plots is dat weg. Voelt het dat je er alleen door moet en dat voelt zwaar.  

Plots voel je je heel eenzaam. Dan denk ik.. ik vind dit al zo moeilijk. Hoe verschrikkelijk moet dit niet zijn voor de mensen in ouderlingentehuizen? Ik heb het echt met hen te doen.  

Hier heb ik dan nog geweldige verpleging die altijd klaar staan voor een babbeltje. Daarnet nog kwam er een verpleegster met haar zak voorbij, haar shift was gedaan. Maar toch sprong ze nog even binnen om een babbeltje te doen en te vragen hoe ik me voelde. En na haar shift toch nog rustig de tijd voor mij nam. Het zijn hier schatjes.  

Nu zal ik een paar eenzame dagen tegemoet gaan. Maar ik kan dit maar beter zo aanvaarden dan me er druk in te maken. Ik maak me er zelf niet gelukkiger door als ik erover blijf piekeren.  

14-03-2020 om 17:34 geschreven door Veronique.jp  

Sinds vandaag wel op een kamer alleen! Woehoe!! 🎉 Dat is toch meteen een groot verschil, je bent meer op je gemak.  

In het vocht van de punctie hebben ze niet meteen een beestje gevonden! Dat is natuurlijk supernieuws!! We moeten natuurlijk ook realistisch blijven dat ik al bijna een week aan hele zware antibiotica hang en dat het ook daardoor kan zijn dat men niets kan vinden. Ze zetten de kweek wel nog verder.  

Omdat er op mijn zijde aan het litteken toch een echt rode ontstoken plek blijft wilden ze vandaag toch terug een punctie doen. Dus terug de tafel op, een echo.. maar de arts zei er is alleen massa te zien geen vocht, ik kan geen punctie doen. Ze liet me dan zien dat mijn huis op de plaats van de ontsteking zeer verdikt was en het vetweefsel grijs kleurde op de echo. Dit geeft een ontsteking van het vetweefsel aan. Ik zei haar dat ze dat anders ook ineens mag wegnemen 😉.  

De artsen willen tot zondagavond antibiotica doorgeven en dan nog 24u observatie. Hopelijk maandag of dinsdag naar huis.

Toen kwam de klap.. haar jongste zoon kwam buiten. Ik schat een 14 jaar. Dan zie je plots Matteo voor je.  

Het idee dat jij daar kan liggen. Het is allemaal zo reëel. 😭 Nu tijdens dit typen stromen de tranen terug over mijn wangen. Het is toch allemaal niet eerlijk! Ik vind het zo zwaar dit te zien. Dat die kinderen dat op deze leeftijd moeten meemaken.  

De confrontatie is bikkelhard. Wat heb ik schrik hiervoor. Maar zoals Mich zegt, dat gaat niet zijn. De tumor is er uit!  

❤️voor mijn buurvrouw

13-03-2020 om 23:18 geschreven door Veronique.jp  

Deze namiddag hebben we te horen gekregen dat we vanaf morgen nog maar 1 bezoeker per dag mogen krijgen.  

Ik snap het wel, zeker op onco met veel heel zieke mensen.. maar 2 per dag was toch iets leuker geweest!

Deze avond ben ik 24u koortsvrij! Laat dat zo blijven!! 🎉

11-03-2020 om 22:44 geschreven door Veronique.jp  

De verpleging wist dat ik heel graag mijn oncoloog wou spreken. Op het moment dat ik net mijn tanden wou gaan poetsen zag de verpleegster de oncoloog voorbij komen en heeft hem meteen geroepen. Hij wist nog niet dat ik hier was. Heb hem dan uitgelegd wat mijn vrees was en hij ging meteen achter de scan aangaan. Hij weet natuurlijk wat voor een weg we hebben afgelegd om tot hier te komen.  

In de namiddag was mijn tante bij mij om mijn voetjes wat te masseren (verslaving in de familie). Ik liet haar zien waar ik pijn had aan het litteken aan de zijkant dat ze zei dat dat toch echt wel rood zag. Er was net een verpleegster bij ons en die is meteen de arts erbij gaan halen. Nadat hij het rode, warme, pijnlijke litteken zag kon er plots op dat moment nog een ct-scan geregeld worden en 10 min later lag ik er al onder.  

Uitslag; ze zien een grote collecte in de wonde. Ze denken een abces. Tegen dat ik dat te horen kreeg was het al avond en moest ik natuurlijk tot de volgende dag wachten.. 

Dr. Streitburger is nog niet overtuigd dat het wel een abces is en wil graag een punctie.

Nu is het minstens 48u afwachten op resultaten.. ik kan alleen maar hopen dat het gewoon niet geïnfecteerd wondvocht is.. 🤞

Urineweginfectie hebben dat de aandacht heeft getrokken maar wat ligt er achter?  

We hebben het nog al eens meegemaakt, hernia die de aandacht trekt en terwijl kon de tumor goed doorgroeien. 

11-03-2020 om 13:22 geschreven door Veronique.jp