Sinds vandaag wel op een kamer alleen! Woehoe!! 🎉 Dat is toch meteen een groot verschil, je bent meer op je gemak.  

In het vocht van de punctie hebben ze niet meteen een beestje gevonden! Dat is natuurlijk supernieuws!! We moeten natuurlijk ook realistisch blijven dat ik al bijna een week aan hele zware antibiotica hang en dat het ook daardoor kan zijn dat men niets kan vinden. Ze zetten de kweek wel nog verder.  

Omdat er op mijn zijde aan het litteken toch een echt rode ontstoken plek blijft wilden ze vandaag toch terug een punctie doen. Dus terug de tafel op, een echo.. maar de arts zei er is alleen massa te zien geen vocht, ik kan geen punctie doen. Ze liet me dan zien dat mijn huis op de plaats van de ontsteking zeer verdikt was en het vetweefsel grijs kleurde op de echo. Dit geeft een ontsteking van het vetweefsel aan. Ik zei haar dat ze dat anders ook ineens mag wegnemen 😉.  

De artsen willen tot zondagavond antibiotica doorgeven en dan nog 24u observatie. Hopelijk maandag of dinsdag naar huis.

Toen kwam de klap.. haar jongste zoon kwam buiten. Ik schat een 14 jaar. Dan zie je plots Matteo voor je.  

Het idee dat jij daar kan liggen. Het is allemaal zo reëel. 😭 Nu tijdens dit typen stromen de tranen terug over mijn wangen. Het is toch allemaal niet eerlijk! Ik vind het zo zwaar dit te zien. Dat die kinderen dat op deze leeftijd moeten meemaken.  

De confrontatie is bikkelhard. Wat heb ik schrik hiervoor. Maar zoals Mich zegt, dat gaat niet zijn. De tumor is er uit!  

❤️voor mijn buurvrouw