23-01-2020 om 11:08 geschreven door Veronique.jp  

In het bed naast me is in die periode al veel passage geweest. Sinds 3 dagen ligt er nu een oudere vrouw naast me. Spijtig genoeg spreekt ze geen Engels en ik geen Duits.. het is hier dus stilletjes op de kamer. (Behalve haar gesnurk 😄)

Dinsdag is de fysio voor het eerst langs geweest en heb ik na 2 weken rechtgezeten. Dat voelde zó goed!! Hij vroeg of ik ook al eens wou proberen te staan, dus hebben we dat ook gedaan! 💪🏻 

Gisteren hebben we hetzelfde gedaan en ook al geprobeerd een paar stapjes te zetten. Dit is natuurlijk nog met behulp van een beugel waar ik mijn armen op kan zetten.  

Vannacht heb ik wel wat afgezien van kramp in mijn been. Die spieren hebben natuurlijk 2 weken niets moeten doen en ook na de operatie.. maar ik hoop iedere dag een stap vooruit te maken.  

Gisteren is er een bevriend koppel op bezoek geweest. Dat was zo fijn! Zo eens andere gezichten te zien, terug wat Vlaams spreken. Gewoon leuke gesprekken. Dat heeft me echt goed gedaan. Ook voor Mich, die is deze week heel de week gewoon gaan werken en na zijn werk komt hij dan naar hier. Nadien eet hij dan meestal iets in het hotel of hier in t stadje.. maar altijd alleen. Gisteren is hij dan wat met Tinne en Koen kunnen gaan eten en dat was een welkome afwisseling! Ze hebben hier een hotelletje geboekt en komen straks ook nog even langs, dan is mijn dag ook weer gebroken.  

Morgen komen er ook 2 vriendinnen af en ‘s avonds de kindjes met mama. Weer wat om naar uit te kijken!  

Laat de tijd zo maar vooruit vliegen! 😄

23-01-2020 om 10:44 geschreven door Veronique.jp  

Mijn 2 laatste kamergenoten waren vriendelijke rustige mensen. Straks mag deze dame ook naar huis en is het weer afwachten wie er naast me komt liggen.  

Tijdens de dag probeer ik me wat bezig te houden met wat te lezen of een spelletje op de Nintendo switch te spelen (verjaardagscadeau van mn broer). Ik slaap ook nog regelmatig. Het zijn dan wel korte dutjes, maar zo gaat de tijd iets sneller vooruit.  

Donderdag is mijn mama naar Duitsland gekomen om me gezelschap te houden en hebben we ook wat yahtzee gespeeld.  

Vrijdag zijn mijn papa en Ingrid gekomen. Die dag had ik veel last van misselijkheid en overgeven. De avond ervoor had ik een slaappilletje genomen en die ochtend hebben ze ons om 5u al wakker gemaakt om de buur klaar te maken voor haar operatie. Ik heb heel de dag het gevoel gehad dat het slaappilletje niet uitgewerkt is geraakt.  

Vrijdagavond is Matteo op skiklassen vertrokken. Dan mis je het toch om hem zo nog eens goed vast te pakken voor vertrek. Zo’n goeie dikke knuffel te geven.. maar hij gaat het daar heel goed hebben! De tijd gaat zeker vooruit vliegen en als ze zondagochtend aankomen, komt Mich meteen met hem naar Duitsland.  

Na Matteo zijn vertrek is Mich met de meisjes naar hier vertrokken. Ze keken er hard naar uit om terug te komen. Zaterdag en zondag zijn ze dan regelmatig op bezoek gekomen. Het hotel is hier niet ver vandaan en ze kunnen gewoon tot hier wandelen. Valentina had het wel heel moeilijk toen ze zondag weer moesten vertrekken. 😢

Er komen dus (voor mij toch) weer spannende dagen aan! 

20-01-2020 om 10:08 geschreven door Veronique.jp