Nog steeds in het Uza.
Tijdens het weekend is er natuurlijk niets van onderzoeken gebeurd. Ik had al aangegeven aan de arts dat ik schrik had voor een wondinfectie van de operatie en dat ik graag een ct-scan wou. Maar omdat het bloed en urinestaal aangaf dat ik een urineweginfectie heb, bleven ze zich daar op focussen.
De verpleging wist dat ik heel graag mijn oncoloog wou spreken. Op het moment dat ik net mijn tanden wou gaan poetsen zag de verpleegster de oncoloog voorbij komen en heeft hem meteen geroepen. Hij wist nog niet dat ik hier was. Heb hem dan uitgelegd wat mijn vrees was en hij ging meteen achter de scan aangaan. Hij weet natuurlijk wat voor een weg we hebben afgelegd om tot hier te komen.
In de namiddag was mijn tante bij mij om mijn voetjes wat te masseren (verslaving in de familie). Ik liet haar zien waar ik pijn had aan het litteken aan de zijkant dat ze zei dat dat toch echt wel rood zag. Er was net een verpleegster bij ons en die is meteen de arts erbij gaan halen. Nadat hij het rode, warme, pijnlijke litteken zag kon er plots op dat moment nog een ct-scan geregeld worden en 10 min later lag ik er al onder.
Uitslag; ze zien een grote collecte in de wonde. Ze denken een abces. Tegen dat ik dat te horen kreeg was het al avond en moest ik natuurlijk tot de volgende dag wachten..
De volgende ochtend kreeg ik geen eten, dus ik verwachtte me al aan een operatie. Mich was al heel vroeg in t uza om al de besprekingen mee te kunnen voeren. Mijn oncoloog zei dat het een heel zware stap achteruit zou zijn als het echt om een abces zou gaan. Wij zeiden dat we wilden dat ze meteen contact met dr. Streitburger in Duitsland zouden opnemen. Mijn broer had ervoor gezorgd dat het beeldmateriaal al bij dr. Streitburger was geraakt en dat die er al van wist. Mich was net bij de orthopedist wanneer dr. Streitburger belde. Perfect timing, zo konden de 2 artsen meteen rechtstreeks met elkaar bellen.
Dr. Streitburger is nog niet overtuigd dat het wel een abces is en wil graag een punctie.
Later die dag lag ik al op de tafel. De arts van de punctie liet me eerst de ct beelden zien en plots zag ik dat de collecte/abces ze bedoelden voor mij iets is dat er al van na de operatie zit. Op mijn rug aan het littekrn is het altijd wat dikker gebleven en je voelt dat er vocht onder zit. Maar dat is zo sinds ze in Duitsland de drains eruit hebben gehaald en toen hebben ze me gezegd dat ik me geen zorgen moest maken dat dat normaal is.
Maar dat is dus waar ze zich hier nu ongerust over maken. Ik vertelde haar dat ik ongerust ben over t litteken aan mijn zijkant waar het rood en warm is. Dat ik daar ook een punctie van wil. Ze zeiden dat dat wel pijnlijk ging zijn omdat t er ontstoken uitzag.. maar dat maakte nu echt niet uit. Dat ze maar een punctie doen!
Eerst de punctie in de rug, ik denk dat ze de naald net staken waar ik geen gevoel heb.. want voelde niets! In de zijkant was wat anders. Dan heb ik toch wat in het kussen geknepen. Maar een keer het vocht eruit was voelde dat zoveel beter, de pijn verminderde, roodheid trok weg.
Nu is het minstens 48u afwachten op resultaten.. ik kan alleen maar hopen dat het gewoon niet geïnfecteerd wondvocht is.. 🤞
Mijn lichaam is geweldig in het spelletje Hide and seek.
Urineweginfectie hebben dat de aandacht heeft getrokken maar wat ligt er achter?
We hebben het nog al eens meegemaakt, hernia die de aandacht trekt en terwijl kon de tumor goed doorgroeien.
|
