Ondertussen zijn een aantal van de pelgrims die ik eerder ontmoette en nog mee in  contact sta (o.a. Het pools koppel op huwelijksreis en de nederlandse moeder en dochter) in Santiago gearriveerd, de kriebels in de buik worden groter en meer, de adrenaline ook.

Vandaag terug met 2 op stap, we hebben alle tijd want de albergue is al

gereserveerd de afstand van de etappe zou iets rond de 24km moeten zijn. 

Bij het vertrek is het nog behoorlijk donker en heel mistig, het eerste stuk gaat via de grote wegen, waarna we het bos in mogen.

De nevel maakt de spinnen webben mooi. 

De eerste uren stappen we de hele tijd door het bos, de ene boon ziet er al grootser uit dan de andere. 

 Ietsje verder komen we nog een paar leden  van de "Nieuwe club" tegen. 

%%%FOTO3%%%

We spreken af om in de eerste bar te stoppen voor een koffie of iets anders. 

Tijdens de laatse 100km van de camino

dien je In principe per dag 2 stempels te bekomen (Is eigelijk enkel voor wie slechts 100km stapt ). 

Onderweg passeren we een huis van een kunstenaar we kunnen er een stempel met echte was bekomen, zo hebben we er direct genoeg voor vandaag. 

En bij deze ook nog een tekstje uit de credential : "Kun je geen grote stenen verleggen, verleg dan kleine" 

Rond 10u45 komen we uiteindelijk bij de eerste bar aan, het eerste kopje koffie van de dag (Deze ochtend geen ontbijt dus enkel banaan en yoghurt ) smaakt. 

De anderen van de club arriveren ook, waarna we via code-Taal iets anders drinken. 

Er resten nog een 13 tal km te gaan, op het gemak gaan we verder. 

Heh landschap verandert wat, er komen ruwe vlaktes aan, daarna andere bossen, de eucalyptus is veranderd naar vooral dennenbomen. 

Tegen 2u zijn we na 25,8km / 454m stijgen / 293m dalen reeds op bestemming. 

Een albergue bij een boerderij, we zijn de eersten, wat een paar voordelen oplevert, je kan het stapelbed zelf kiezen, kan de beste dekens nemen (Ook wisselen van op een ander bed, misschien niet zo vriendelijk maar toch) , geen file aan de douche, een vers gepoetste douche.... 

Iets later komt de rest van de club ook al toe. 

Na de dagelijkse klusjes tijd voor ontspanning, wat eten, iets drinken en de voetmassage . 

We zij met 10 in de albergue (Volzet) iedereen blijft er eten want het is een afgelegen plek zonder andere opties. 

Wat onze "Club" opvalt is dat de andere pelgrims allemaal nieuwe gezichten zijn die slechts een "Kort" stukje stappen, het is duidelijk een totaal ander soort publiek /Pelgrims. 

We voelen ons er wat vreemd / Raar bij, ons gevoel van camino is iets helemaal anders. Zal de komende dagen nog meer opvallen. 

Na het eten buiten nog een frisse neus halen en genieten van het mooie zicht. 

Als afsluiter helpen we de straat afzetten om de koeien naar de

stal te laten gaan.