Gisteren heeft padre Ernesto de te nemen weg goed uitgelegd met alle varianten, zou dus vlot moeten gaan, maar je weet nooit wat je op de camino zal tegenkomen. Deze keer is het de lange weg langs de zee loopt en de korte weg langs de straat. Een weg langs de zee zou in principe altijd de mooiste zijn, dus kies ik deze.
Het eerste stuk verliep via kleine wegjes richting de zee, en dan zien we terug de zee met reusachtige kliffen.
De lange route volgt de kliffen, het is meer dan de moeite waard om een paar km extra te lopen met zo'n schitterend zicht.
Voor we aan het lange strand van santander komen mogen we de kliffen afdalen via zandpaadjes en door meters hoge grassen die volop in bloei staan.
Eens aan het strand gekomen kunnen de schoenen uit en stap ik blootsvoets (of met mijn natuurlijke witte waterschoenen) verder door het water. Het is vloed, nu en dan mispak ik me aan de opkomende golven met een natte broek als gevolg, eens wat anders dan door de regen of het zweten ...
En daarna moeten we een 4-tal km gemotoriseerd verder, de ferry brengt ons naar santander.
Ik deed eerst nog wat inkopen, en was net 4min te laat voor de ferry, een half uurtje later was de volgende er al, tijdens het wachten dan maar al wat eten en drinken.
Santander is een gigantische grote, drukke, toeristische stad, niets voor een pelgrim.
De route doorkruist de stad dus heb je die ook wat gezien. Daarna volgen nog 8km langs behoorlijk drukke en grotere wegen, wat eigen is aan een grootstad en ook dat is de camino, de wegen kunnen niet allemaal leuk en mooi zijn.
Tegen iets voor 3 ben ik op de bestemming Santa Cruz bezana, na 30,7km / 357m stijgen / 368m dalen.
Ik verblijf in een super gezellige alberge uitgebaat door een heel enthousiaste dame.
Ook vandaag zijn er heel wat pelgrims die ik ondertussen goed ken, op de camino blijf je dezelfde pelgrims op de een of andere manier tegenkomen, soms zie je elkaar een paar dagen niet en dan ontmoet je dezelfde pelgrims terug, heel tof.
Bij de alberge is een tuin, en daar lopen kippen rond, ze proberen zelfs chips de pikken uit de zak. Na een tijdje komt de buurvrouw langs, blijkt haar kippen te zijn, dan wordt het nog leuk als iedereen probeert de kippen te pakken om die terug over de draad te krijgen.
's avonds krijgen we eten in de alberge, lekkere tortilla met slaatje en brood. Maar vooraf moeten we de gsm inleveren zodat de gastvrouw voor iedereen de groepsfoto kan maken.
%%%FOTO5%%
Morgen is een etappe met heel veel varianten, we krijgen een goede uitleg op basis van haar zelfgemaakte kaart, benieuwd of ze morgen de weg gied zullen vinden.
|