|
Na een eigen ontbijt van yoghurt en bananen rond 7u30 vertrokken.
Er was ons gezegd dat de brug die we over moesten gesloten was en er een omlegging voorzien was naar een andere brug, 2km extra. En toen ik aan de "gesloten brug" kwam zag ik dat je er wel over kon, omdat het zondag was werkte men niet, 2km meer of minder na 2000km kan er nog wel bij.
Daarna begon een etappe met behoorlijk wat klimwerk, hier en daar zat er een kuitenbijter tussen.
Dat de Camino del Norte veel zwaarder is dan de Camino frances blijkt te kloppen.
Na een van de eerste beklimmingen nog een voorlopig laatste blik op de zee, de route loopt daarna tijdelijk iets meer landinwaarts, dus ook wat meer de heuvels - bergen in.
De etappe verloopt vervolgens vrij vaak door bosgebieden, weliswaar worden er ook veel gekapt maar ook wel nieuwe aangeplant.
En dan gaan we weer verder heuvel op heuvel af.
Na de klim (de ene al wat lastiger dan de andere) wordt je beloont met super mooie vergezichten, het uitblazen na de klim met een mooi zicht doet deugd, genieten !!
Na 26,67 km / 1112m stijgen / 844m dalen, kom ik aan in markina.
De lokale herberg is een oud klooster, op basis van het ondertussen gekende donativo.
Omdat er s' morgens blijkbaar niets open is, wordt er uitzonderlijk ontbijt voorzien.
In de herberg kom ik terug wat gekende gezichten tegen, net zoals in Frankrijk begin je wat mensen te kennen die een aantal dagen in dezelfde lokatie verblijven, en na een paar dagen voor / achter zijn of helaas al terug naar huis moeten.
Ook hier ben ik de uitzondering / curuiositeit die doorstap tot het einde en van thuis vertrokken ben.
Ik ga naar goede gewoonte nog een biertje drinken, en een in Engeland wonende Zuid-Afrikaan (verstaat dus wat Vlaams want het zuid-afrikaans is oud Nederlands - Vlaams) vind dat een goed idee en gaat mee. Gisteren ook al wat Vlaams kunnen spreken, ik onmoete de 2e Vlaamse pelgrim sinds mijn vertrek, leuk om in je eigen taal een gesprek te kunnen voeren.
Als we wat later naar het centrum gaan om iets te eten komen we nog pelgrims tegen, 1 gekend gezicht (Kathleen de Vlaamse) maar omgekeerd ben ikzelf blijkbaar wel al gekend, "dat is die Belgische die van thuis vertrokken is", direct bewonderende blikken en reacties. Als bescheiden Belg doet dat raar.
We gaan samen iets eten met de groep pelgrims en het wordt een leuke en gezellige avond.
|
