De eerste 5km waren langs kleine wegjes, en daarna verliep de tocht langs onverharde wegen en door de heuvels. 

De onverharde wegen zijn ook heel gekend bij de toeristen en dagjeswandelasrs. Onderweg kwam ik een vrijwilliger van les amis de Jean-Jacques tegen die de bordjes aan het nazien was. Hij vertelde me dat de weg in Spanje super mooi is, ik vind het hier al heel mooi dus dat beloofd voor de komende dagen.

Onderweg kom je immense vergezichten tegen en hier en daar is er een wolk die tussen de bergen blijft hangen. 

Er zaten vandaag, als voorbode voor de komende dagen al een paar pittige klimnetjes in, boven op een heuvel had ik een mooi zicht, in de verte schitterde de zee.

Onderweg kwam ik een kudde "wilde paarden" tegen, ze waren niet wild maar super kalm (reageerden niet wanneer ik er langs liep), met wild bedoel ik vrij loslopend in de natuur. 

Ik kwam ook nog de baskische varkens tegen, ze zien er wat bijzonder uit, en na verloop van tijd "veranderen" ze in o.a. Lekkere droge worst of chorizo... 

Na 23,2km / 699m stijgen / 689m dalen kwam ik aan op mijn eindbestemming, urrugne, meer in het bijzonder een gehuchtje er iets voor. 

De gîte waar ik verblijf werd me aangeraden door de eigenaar van de vorige overnachting (omdat wat er in mijn gids stond ondertussen niet meer bestaat), tis hier heel goed. 

Lekker gegeten en morgen zelfs een ontbijt met spek en eitjes. 

In de gîte zijn er nog 4 andere gasten, allemaal wandelaars die de GR10 stappen, een ervan had ik 2 dagen geleden ook al ontmoet. 

De ander 3 zijn 2 Franse dames en een Amerikaanse man. Het gesprek verliep dus in Engels en Frans, ik moets deze avond plots aan allo-allo denken toen de Fransen in hegtEngels bezig waren ...