Naar goede gewoonte vertrokken voor dag en dauw om 5u30, samen met mede-pelgrim wim de eerste km afgelegd.

Het begon vlak langs het kanaal en tot aan de rivier "la Garonne". Daar kreeg ik het zicht op de eerste heuvels - dorpje auvilar.

Een mooi authentiek dorpje, er wonen mensen met reuze-voeten .... 

De etappe verloopt verder via kleine asfaltwegen door diverse dorpjes, er stappen weer meer wandelaars, echter allen die een weekje à 10 dagen op pad zijn. 

Als je iemand tegen komt zijn de vragen : wie ben je, van waar kom je, waar ga je naartoe.

Op de 2e vraag zeg ik van België, dat is niet vreemd, als ik zeg "à pied" dan wordt het toch efkes stil. Ik besef meer en meer dat mijn avontuur uitzonderlijk is en ik het geluk / luxe heb dat ik dit kan doen.

De dorpjes onderweg zijn heel bijzonder met mooie gebouwen en poorten.

Het landschap is terug glooiend met nog steeds veel akkerbouw. Ik moet mij  zus gelijk geven, de zonnebloemen zijn naar het oosten gericht (cfr mij GPS)  

Vandaag was er wat wind en bewolking, de temperatuur viel best wel mee. 

Tegen 13u15 was ik op bestemming : miradoux, na 27,7km / 505m stijgen / 377m dalen. 

In de gîte zijn we met een 15-tal personen op de slaapzaal. 

In de tuin hangt er een hangmat, ik heb aan de eigenaar gevraagd of ik daarin mag slapen, dit mag wordt dus lekker rustig, tenzij er onweer uitbreekt (dan schuil ik wel onder het afdak).

Een aantal mede-pelgrim verklaarden me nogal zot dat ik in een hangmat zou slapen, tot ik hen zei dat ik er ervaring in heb, op reis in Suriname heb ik er meer dan 2 weken in geslapen, nadien heb ik er thuis ook al in geslapen, komt dus wel goed.