Iedere reden is goed om dit te doen, je hoeft geen enkele speciale reden te hebben, ik wil dit gewoon eens doen is al voldoende.

Oospronkelijk was een pelgrimstocht vooral gebaseerd op het christelijk geloof. 

Vandaag zijn de redenen divers :

- christelijk geloof, ik stel vast dat er hier nog veel christelijk geanangageerde gelovigen zijn, ook jonge mensen 

- andere geloofsovertuigingen, ook moslims doen een bedevaart naar compostela

- als dank na een moeilijke tijd

- sportieve prestatie

- huwelijksreis

- om te onthaasten van het jachtige leven

- om tot rust te komen

- op zoek zijn naar

- tijd voor jezelf en / of elkaar

- ontmoetingen 

- ... 

Er zijn zo veel redenen ...

En waarom doe ik dit ??? 

Vorig jaar had ik de kaap van 25 jaar gewerkt te hebben bij het zelfde bedrijf bereikt, ik werd 45 jaar (nu weet iedereen ook hoe oud ik ben) en begon na te denken over wat ik gedaan had en wat ik nog wou doen, dit hoofdzakelijk op werkbasis, maar ook het idee ik ben "halfweg het leven " speelde wel mee

En de balans vertelde mij dat ik misschien wel nog iets anders qua werk wou doen. 

Alleen wist ik absoluut niet wat. 

Tijdens een wandeling kreeg ik eensklaps het idee, misschien moet ik gewoon even stoppen met werken en een tocht naar compostela ondernemen, nadien zal ik dan wel weten wat ik echt wil doen, er zal tijd genoeg zijn om na te denken. 

Voordien had ik nog nooit aan compostela gedacht. 

Misshien bizar maar zo is het voor mij echt gelopen. 

Het is uiteraard niet evident om dit avontuur aan te vatten, er moeten een paar zaken voor goed zitten. 

Ik noem het de 3 f'en, in alfabetische volgorde 

- familiaal : als je kinderen of een partner hebt, is het iets moeilijker om te zeggen ik ben even weg voor 4 maanden

- financieel : 4 maanden betaald verlof krijgt niemand, dus worden mijn spaarcentjes wat opgesoepeerd 

- fysiek : het is best wel pittig om dit in één keer te doen. 

Als deze 3 f'en niet goed zitten, kan je ook wel in compostela geraken, velen doen dit over verschillende jaren, in etappes volgens hun kunnen en tijd. En dit is absoluut niet minderwaardig dan mijn avontuur.

Ik besef dat ik in een "luxe" positie zit hieromtrent en merk ook wel aan de andere pelgrims dat iemand die dit in één keer kan doen vrij uitzonderlijk is. 

Nadat ik dan in mijn hoofd had om efkes alles on hold te zetten dacht ik er nog een 2e project aan te breien. 

Ik ben al diverse keren naar Afrika op reis geweest en heb daar wel een boontje voor / mijn hart verloren. Ik wou dit ook wel eens op een echte manier beleven. 

Tegen eind september hoop ik in compostela aan te komen, op 14 oktober vertrek ik voor 9 weken naar Ghana om daar vrijwilligerswerk te doen. 

Wat exact ligt nog niets vast maar dat hoor ik binnenkort wel. 

Maw tot eind dit jaar heb ik heel mooie vooruitzichten ... 

Op vandaag heb ik nog geen enkele seconde spijt van mijn beslissing, in tegendeel  het is een zalig gevoel om even alles los te laten, vrij te zijn en tijd voor jezelf te nemen. 

En ik zie wel wat er op mijn pad komt ...