Maar eerst Zazy en de pups: Zazy heeft veel meer moederinstinct als bij haar eerste nest en zorgt als een echte moederkloek voor haar kroost. Het is een echt luxenestje, zo 2 knapen.

En misschien is het goed dat het dit keer zo'n klein nest is want nu Filip volledig thuis is, komen er wel een aantal extra taken bij. Zo moet hij 5 keer per week naar de kiné en 4 keer per week naar de logo. Ik moet hem telkens brengen en bij de logo blijf ik gewoon daar omdat het niet de moeite is om op en af te rijden. Maar verder gaat het vrij goed nu hij weer thuis is. Er zijn wel moeilijke momenten telkens hij geconfronteerd wordt met dingen die niet meer mogelijk zijn of die hij niet meer kan maar van de andere kant is hij ook blij dat hij weer thuis is bij ons en zijn honden. Hij zorgt overdag voor Zazy en de pups en de andere leo's verzorgen we samen.

Dit heeft me met het mooie weer van afgelopen week dan eindelijk de kans gegeven om de tuin aan te pakken want die was sinds april aan zijn lot overgelaten. Ik ben mijn zus heel dankbaar want zij is me al elke dag een aantal uren komen helpen en met hulp van aangepast materiaal en tractor en een grote kar hebben we nu toch al 1/3de weer een beetje toonbaar.

De mensen die hier al ooit geweest zijn, weten dat we een grote tuin hebben en dat tuinieren naast de honden een passie is voor mij. Het deed me dan afgelopen lente en zomer dan ook vaak pijn om te zien hoe alles verwilderde. En vele mensen boden me hun hulp aan maar dat was moeilijk als ik er dan zelf niet aan kon helpen.

In elk geval, binnen een uurtje vliegen mijn zus en ik er weer in en proberen we nog een stukje in orde te krijgen voor straks de avond een uurtje vroeger valt.

Morgen om 16 uur gaan we voor de echo van Fien en Canelle en weten we waaraan we ons begin december moeten verwachten.

Het was onze laatste week met de pups. Dany Groseans deed de karaktertest afgelopen maandag. Dinsdag en woensdag zou ik dan 2 keer naar Leverkusen rijden om Fien te laten dekken door Lasse, Fairytroll' X-mas Elf Zodiac.

De dekking dinsdag verliep vlot en op woensdagavond zou ik dan samen met Filip opnieuw naar daar rijden zodat ook hij Lasse kon zien.

Maar woensdagochtend heft ons Aagje ons op enkele minuten tijd verlaten. Ze zou nu 25 oktober 11 worden. Een acuut hartfalen werd haar fataal.

Wij zijn in de eerste plaats heel verdrietig omdat we haar hebben moeten afgeven  maar ik ben ook heel dankbaar dat ik erbij kon zijn toen haar hart het plots begaf, dat ze niet alleen moest gaan en dat ze niet heeft afgezien. aar ik ben vooral dankbaar omdat ze elf mooie jaren bij ons heeft gehad en steeds het eigenwijze Aagje is gebleven tot op haar laatste dag. Ik ben dan woensdagmiddag alleen voor de tweede dekking gegaan zodat ik 's avonds samen met Filip afscheid van Aagje kon nemen.

Vanaf donderdag begon dan de uittocht van onze L4 tjes, Gisteren vertrok de laatste.

Zij hebben allemaal hele goede baasjes die hen zeker allemaal een goede thuis zullen bezorgen.

Ook telkens weer het het afscheid nemen van de pups een mengeling van gevoelen: blij dat ze gezond 8 weken zijn geworden, ongerust of de baasjes well allemaal goed hun plan zullen trekken de eerste dagen en weken maar ook hier dankbaar omdat we allemaal goede baasjes hebben voor onze kroost.

Intussen kreeg ik al van een aantal pups positief nieuws, dat is geruststellend.

Vrijdag hadden we niet alleen pups die naar hun nieuwe thuis vertrokken maar 's morgens was er ook het rondetafelgesprek in het revalidatiecentrum waar we te horen kregen dat Filip aan zijn laatste week revalidatie zou beginnen in het centrum zelf en dat hij vanaf volgende week thuis verder zal revalideren. Zijn kunnen stappen verbetert nog steeds maar we kregen ook te horen dat hij zijn arm en hand nooit meer functioneel zou kunnen gebruiken en dat ook het spreken heel moeilijk zou blijven. Dat was natuurlijk ook heel zwaar om te horen maar eerlijk gezegd hadden we  de laatset weken deze conclusie ook al zelf gemaakt wat niet betekent dat we het heel erg vinden maar we proberen ons te focussen op wat wel gaat.

Vrijdagavond zijn filip en ikzelf Canelle (Gentille) dan  gaan laten dekken, ook door Lasse, dit op vraag van Filip. Hij zal vanaf nu fulltime thuis zijn en wil heel graag al die tijd bezig zijn met de honden omdat dat hem het beste lukt en voor hem een belangrijke therapie is. 

Ikzelf zal vanaf 1 november weer gaan werken, 14 nachten per maand. Ook dit zal weer een hele aanpassing zijn na 7 maanden thuis.

Vandaag ben ik een beetje aan't afkicken van alle drukke emotierijke momenten van de laatste week en loop ik wat verloren.

De site aanpassen zal voor morgen zijn.

 

Lasse

Maar ik laat jullie al even meegenieten van deze reeks.

Izar is de broer van ons Irene, die dus nu bij ons haar kroost van 13 heeft.

Izar is een prachtige reu met een gouden karakter, net als ons Irene trouwens.

Hieronder zet ik een aantal foto's die zijn fiere baasjes mij toestuurden, foto's van een hele fier papa tussen zijn kroost.

Voor meer informatie over dit nestje verwijs ik naar  http://www.leonbergs.be  (elevage familial de leonbergs   “ il piccolo  angelo”)

Ook aan de honden merk je het, zeker als het winderig is: ze zijn veel actiever, spelen meer, iets meer opgewonden al valt dat bij een leonberger nog wel mee. Ook de pups hebben extra speelgoed door de gevallen bladeren en okkernoten die in de puppywei terechtkomen.

Verder doen ze het prima en is hun leven op dit moment één groot feest dat naast eten en veel slapen ook meer en meer uit samen spelen en op ontdekkingsreis gaan bestaat.

Afgelopen zondag hadden we onze puppyborrel voor dit nest en voor veel toekomstige eigenaars zal het moeilijk worden om te kiezen want ze zijn echt allemaal heel mooi. Ja, het kort weer af voor ons, nog anderhalve week en ze kunnen weer vele mensen blij maken.

Hieronder kan je ze nog eens allemaal individueel bewonderen en in een tweede berichtje nog wat extra foto's.

reutje witblauw

Dit elke dag mogen doen is voor mij zo belangrijk om al de zorgen en verdriet waar wij op dit moment mee te kampen hebben, te dragen. Het werkt echt een stukje helend.

Afgelopen weekend filmde ik Filip met de honden op vraag van het revalidatiecentrum waar hij verblijft. Het was voor hem heel confronterend omdat het de eerste keer was dat hij zichzelf zag stappen en dingen doen. Maar als je de positieve evolutie ziet die hij de afgelopen 5 maanden al heeft gemaakt, moeten we blijven hopen dat dit nog voor een groot gedeelte goed zal komen. Onze grootste hoop is dat hij weer zal kunnen spreken.

Maar wat ik ook nog wou zeggen, als je op de film het respect en de voorzichtigheid van de honden ziet voor Filip en dat van jong tot oud, dan kunnen we alleen maar dankbaar zijn voor onze leonbergers.

Ook nog vermelden dat Zazy drachtig is maar dat we slechts 2 pups zagen op de echo, een heel klein nestje dus. Dat gaat een wereld van verschil zijn met onze 13 van nu.

Hieronder weer de portretfoto's en in een ander berichtje de andere beelden.

reutje witblauw

Ze eten nu volop hun geweekte puppybrokjes en vlees. Dat in combinatie met puppymelk en nog steeds melk van Irene en je ziet ze groeien als kool.

Zaterdag worden ze al weer 5 weken en komt de mooiste tijd eraan. De andere leo's liggen allemaal in de buurt. De security is verzekerd.

Hieronder zet ik de portretfoto's en in een ander berichtje nog wat sfeerbeelden.

Bij  Zazy gaan we maandag een echo maken, dat is dus nog eventjes afwachten maar ik heb een goed voorgevoel en dat is toch ook al iets.

Op dit moment liggen ze ook buiten op het gazon te slapen. Ik probeer ze nu elke dag (als het weer het toelaat, enkele uren buiten te laten om zo een vlotte overgang naar hun buitenverblijf, volgende week, te creëren.

Ze eten intussen ook heel vlot. 's Nachts moet ik hen een paar keer wakker maken (want het zijn goede slapers) omdat mama Irene nog steeds enorm veel melk heeft  waar ze vanaf wil.

Buiten kregen ze net het gezelschap van onze jonge katers, Mowgli, Willy, Rosse, Beamer, Gringo en Plato.

Voor hen en de katers allemaal heel gewoon, terwijl de roedel van achter de draad toekijkt en ziet dat het goed is.

Ook nu 2 reeksen foto's omdat ik er maar 21 in 1 keer kan plaatsen.

Zaterdag gaan we naar de clubmatch in Deinze. Voor Filip zal het de eerste grote uitstap zijn sinds beroerte, dan dag op dag 5 maanden geleden. Het zal voor hem heel vermoeiend zijn maar hij wil graag mee.

Laat ons hopen dat het allemaal een beetje vlot verloopt. De jongens houden hier de wacht op zaterdag zodat het ook hier vlot verloopt.

Ook nog vertellen dat het met alle andere honden ook goed gaat. Dat Zazy niet in haar kaarten laat kijken, binnen een dikke week weten we of ze drachtig is. 

Gelukkig doen de pups en Irene het heel goed en ook de loopsheden van de teven zijn voorbij zodat het ook een stuk minder puzzelen is en iedereen weer gewoon samen kan lopen.

Vlug voor ik Filip een avond naar huis haal, hieronder de foto's die ik vandaag maakte. De portretfoto's zet ik in een apart stukje.

Ondertussen zijn hun oogjes open, beginnen ze zichzelf en de anderen te ontdekken en gaat het kruipen vrij vlot over in het lopen.

Ze krijgen puppymelk bij en eerdaags beginnen we ook met brij en vlees.

Het is ideaal weer om een buitenreportage te maken, de pups en mama Irene lieten het zich welgevallen.

Ik ben wel blij dat de temperatuur toch een beetje menselijker is intussen en onze leo's ook, d aar ben ik zeker van.

Het gaat goed met Irene en de pups.

Maar de aanhoudende hitte, een aantal vakantiegangers, 7 loopse teven en ook Filip die heel veel last van de warmte had in het weekend en er zondagavond letterlijk ziek van werd, maakte dat van foto's maken niks in huis kwam.Vandaag werd Zazy dan gedekt door Idefix.

En stonden er nog een aantal taken op het programma zoals mails beantwoorden, rekeningen betalen en dadelijk 60 zakken brokken naar achter rijden.

Dan is het weer tijd om iedereen eten te geven en om naar Filip te gaan in het revalidatiecentrum.

 Maar ik beloof dat als er niks speciaals tussenkomt, er tegen morgenavond nieuwe foto's op de site, in het dagboek zullen staan.

De pups doen het goed, drinken allemaal vlot, zonder hulp. Ik heb 2 groepjes gemaakt zodat ze niet moeten drummen voor een tepel. Irene heeft net als bij haar eerste nest veel melk. Ze eet en drinkt ook al goed, gaat vlot mee naar buiten, al wil ze snel weer naar haar kroost. Tot nu toe loopt alles dus op wieltjes. Laat ons duimen dat dat zo mag blijven.

De teefjes zijn nog steeds in de meerderheid, nl met 8, wat betekent dat er 5 reutjes zijn.

Of dit de eindstand is?

We zullen zien.