Het wel en wee van het leven tussen een roedel leonbergers Het wel en wee van Het Hof van Eden en zijn bewoners, een toepasselijke naam voor onze blog, vind ikzelf. In het voorjaar van 2010 ben ik met dit dagboek begonnen om de sitebezoekers een beetje te laten meegenieten van ons leven tussen de leo's.
Intussen zijn we 2 jaar en meer dan 42000 bezoekers later, wat betekent dat het dagboek dagelijks heel wat bezoekers heeft. We zijn hier heel blij mee.
Wees dus allen welkom.
31-08-2010
Op naar 1 september
Morgens (straks) is het weer zo ver, de één al liever dan de ander, maar niks aan te doen: het is 1 september en voor velen begint er weer een nieuw schooljaar. Gelukkig hebben de leonbergers daar niet veel last van, hooguit van Jeroen, die ze nu vroeger in de ochtend zien en waarschijnlijk heeeel diep zal zuchten . Wij hebben andere data om naar uit te kijken.: bvb vrijdag: om 9.00 zal onze dierenarts een echo maken bij Eluna om ons vermoeden te bevestigen of te ontkennen: drachtig of niet? Heeft Kazimbo zijn werk goed gedaan? Spannend voor ons en een aantal gezinnen die hunkeren naar een pup. Vanaf vrijdag is het dan weer volop plannen maken voor als er pups komen tegen 11 oktober: Wat moet er tegen dan zeker nog gedaan worden in en om huis zodat we de weken dat de pups er zullen zijn, alle tijd en energie in hen kunnen steken.? Onze tuin heeft er nog nooit zo natuurlijk slordig bijgelegen en alhoewel dat ook zijn charmes heeft, wil ik de komende dagen en weken echt wel iets aan doen. Maar wees gerust, dat is geen straf voor mij, naast de honden is dat een ideale uitlaapklep om de rest van de wereld even te vergeten en te genieten van geuren, kleuren, vogels, insecten. Verven en behangen staan ook nog op de to do list. We zullen wel zien waar we geraken. Tegen de bevalling (als die er komt) en de periode erna staat mijn verlof zeker al vast zodat de kraamafdeling 24 op 24 uur bemand zal zijn. Ik kijk er al naar uit. Veel mensen begrijpen misschien niet hoe je daar naar uit kan kijken, weken lang heel weinig slapen, grote en kleine zorgen om mama en pups, veel plasjes en kakjes, een wasmachine en droogkast die dag in, dag uit draaien, eten uit het vuistje op alle mogelijke en onmogelijke uren, constant bezoek over de vloer, mails, telefoons,... EN DAT IS VERLOF??? Maar geloof me, echte fokkers in hart en ziel, weten wat ik bedoel, het is ZALIG!!!!
Vanmorgen toen we thuiskwamen van nachtdienst besefte ik ineens dat het al heel lang geleden was dat enkel onze eigen honden ons, enthousiast als altijd, opwachtten. Afgelopen maanden zijn er heel wat vakantiegangers, groot en klein gepasseerd en dat zal ook de komende maanden niet anders zijn. Maar nu dus heel even alleen de onze. Sinds enkele dagen hebben ze een nieuwe uitdaging als ze in de grote boomgaard mogen (zo'n 4 keer per dag). Die uitdaging is zo snel als het maar kan naar de twee perenbomen met rijpe peren (Clapp's) spurten, onder de boom op zoek gaan naar gevallen, rijpe peren en er zeker minstens één te kunnen verorberen. En ze weten het allemaal al, zelfs de kleine Jill en Jade zorgen dat ze hun portie krijgen. Deze peren geven het startsein voor een ganse herfst tot diep in de winter fruitdessert van peren zoals Clapp's, Conference, Durondeau, Dubbele Flip en appelen zoals Boskoop, Franse Reinette, Klompkes. Onze honden zijn een levende reclame voor Haspengouw.
Via bezoekjes, mails en foto's blijven we op de hoogte van het reilen en zeilen van onze nakomelingen in België en omliggende landen. Bijna dagelijks krijgen we mails veelal ook met foto's, die we telkens zo snel mogelijk in de fotoalbums toevoegen. Wij stellen dat allemaal zeer op prijs. Zo kunnen we hun leven een beetje meevolgen en als er probleempjes zijn, ook bijsturen met raad en daad. Via mail kregen we afgelopen week aangenaam nieuws van de baasjes van Izarra uit ons I3nest. Zij heeft haar eerste waterwerkbrevet gehaald. Nog maar net 13 maanden oud en ik meen, ongeveer 4 of 5 maanden 2 keer per week aan't trainen in Hofstade. Het is prachtig om te zien wat ze al kan. Maar niet te min zijn we ook blij met hele gewone foto's in de tuin of binnen of waar dan ook. Als jullie je leo('s) maar graag zien, dat is alles wat voor ons telt.
De pups van het J3-nest zijn allemaal naar hun nieuwe baasjes. Vanmiddag vertrokken de twee laatsten. Nu zal het weer even afkicken zijn en wachten op de eerste emails en eerste foto's van hun nieuwe thuisfronten. De komende dagen plaats ik deze weer in het dagboek. Maar vandaag ook even iets anders. Velen onder onze leoeigenaars hebben kinderen , eentje is hoogzwanger , ééntje pas zwanger en wie weet? Honden en kinderen zijn steeds een appart en delicaat thema. Ook de leonbergers ontsnappen daar niet aan. Het zijn lieve aanhankelijke honden maar het blijven honden. Dus houd je best toch rekening met een aantal regels en afspraken. Dan is de kans groot dat er een unieke band ontstaat tussen de kinderen en de honden, een band die hartverwarmend is en heel dierbaar. Op onze site onde de volgende link: http://www.vanhethofvaneden.be/index.php?option=com_content&view=article&id=111:baby-op-komst-hoe-zit-het-nu-met-de-hond&catid=49:documentatie&Itemid=88 kan je een artikel lezen dat een aantal tips en adviezen geeft. Ook zijn er tegenwoordig een aantal boeken op de markt die nuttig advies verschaffen. Hieronder alvast enkele vertederende foto's met baasjes in de buurt.
Zoals beloofd nog wat foto's van de laatste avond samen. Niet zonder slag of stoot genomen want elke keer ik me neerzette op het gras werd ik belegerd door een meute pups.
Hier was afgelopen dagen weinig te lezen wat niet wil zeggen dat het in het Hof van Eden stil was. De pups van het J3-nest genieten van hun laatste dagen samen en spelen en ravotten dat het een lieve lust is met elkaar en met onze andere honden en vakantiegangers. Zangi, een teefje van 10,5 jaar komt weer helemaal tot leven in de roedel en probeert zelfs onze Quai af en toe te verleiden, terwijl ze thuis bij haar baasjes zelfs een beetje een depressieve indruk gaf. Afgelopen maandag kregen we nestcontrole van de leonbergerclub. Gisteren kregen de honden en pups het bezoek van een leefgroep van de K-dienst waar ik werk en vrijdag passeert er nog een leefgroep. Namiddag zal iemand van Sint-Hubertus de chips van de pups controleren en bij een willekeurige pup DNA afnemen. Morgen zal Danny Grosemans de gedragstest bij de pups afnemen en krijgen ze in de namiddag hun eerste inenting. Daarna kan het kiezen beginnen en vanaf vrijdag vertrekken de eerste pups naar hun nieuwe thuis. Wij zijn echte bofkonten, met een stabiele roedel honden die zich goed verdragen en zich telkens vlot aanpassen aan vakantiegangers, met teven die makkelijk drachtig worden en tot nu toe altijd vlot bevielen (25 nesten zonder één keizersnede), met veel en gezonde pups en goede baasjes voor onze kroosten. Wij beseffen maar al te goed dat we al heel veel geluk gehad hebben. En dat heeft niet iedereen.
Hanna een vriendin van ons, heeft 3 leonbergers, Darro (6j), Fadou (4j) en Babs(5m). Zij had zo graag met Fadou haar eerste nestje onder haar kennelnaam "Of Lions Dream" http://www.oflionsdream.be/index.htm willen fokken. Maar na twee dekkingen zonder resultaat en omdat Fadou zeer pijnlijke loopsheden heeft, die elke keer pijnlijker lijken te worden, Fadou ziet er echt van af, wil ze haar dit niet langer aandoen en heeft ze besloten haar te laten steriliseren.
Omdat Hanna een hele lieve dame is met het hart op de juiste plaats, omdat haar honden alles voor haar betekenen, omdat ze al zo lang tracht naar een eerste nestje met de naam Of Lions Dream en het nog minstens tot 2012 duurt eer haar jonge teefje Babs haar eerste nest kan hebben, hebben Filip en ik haar een voorstel gedaan
-ze mag zelf een teef kiezen (wat ze intussen al heb heeft) -we beslissen samen over de reu -de teef blijft in haar vertrouwde omgeving ( dus bij ons), maar komt tijdelijk op de naam van Hanna te staan. -zij probeert samen met Darro, Fadou en Babs zoveel mogelijk hier te zijn vanaf de bevalling (als Fien drachtig is)en mee te helpen bij de bevalling en de opvoeding van de pups. -het zullen haar pupjes zijn en ze krijgen de naam "Of Lions Dream "
Dus als alles naar wens verloopt, zal Fimofreje Fien in de zomer van 2011, de moeder worden van haar eerste Of Lions Dream pups. Misschien kan ze zo dan toch binnen afzienbare tijd haar droom waarmaken.
Gelukkig ben ik helemaal niet bijgelovig, dus voor mij was het een doodgewone vrijdag zonder meer. Ook de pups en grote honden lieten het niet aan hun hart komen. Het was vandaag weer fotoshootdag., één van de laatste, van dit nest want vandaag over een week vertrekken de eerste pups en zitten de 8 weken er al op. Geloof het of niet, ze zijn voorbij gevlogen. Na drie pogingen in de late namiddag heb ik van alle pups van het J3-nest enkele foto's kunnen maken en nog wat extra actiefoto's van de jonge honden. Het merendeel van de foto's vind je op de site onder album nesten, J3-nest. Maar hieronder toch al een voorproefje.
Het was stil op de blog de afgelopen dagen, wat niet wil zeggen dat het in het Hof van Eden stil was. De stilste van allen was ik (en nog steeds) noodgedwongen door de rugperikelen. De pups daarentegen laten zich van dag tot dag meer gelden in de roedel. Alles en iedereen is voor hen een kermisatractie waar ze aan kunnen trekken, in kunnen bijten, op kunnen kruipen, aan kunnen hangen. De honden net als de bezoekers van afgelopen week kunnen dat bevestigen. Ze worden dan op tijd en stond ook wel gecorrigeerd door de ouderen van de roedel terwijl de jongeren lijken te genieten van zoveel actie. Magic vraagt nog steeds om hen te mogen laten drinken. Af en toe moet ook zij eens grommen als er eentje zijn of haar tanden in de tepel zet. Ze eten nu sinds een paar dagen volledig droge brokjes en dat loopt vlot. De geluidcd's draaien gans de dag afgewisseld met muziek en livegeluiden van allerlei toestellen en apperatuur. De tweede ontwormingskuur is gestart en morgen hebben ze hun eerste autorit. De socialisatie is dus volop aan de gang. Hieronder nog enkele foto's van de afgelopen dagen.
Vanavond was het weer tijd voor de wekelijkse fotoshoot en weegbeurt. Dat wegen lukt nog prima, die foto's dat is nu een ander verhaal. Ze zijn immers zeer beweeglijk en ik op dit moment niet maar na de nodige mislukkingen en uiteindelijk de hulp van Filip hebben we toch van iedereen weer een individuele foto en een aantal actiefoto's kunnen maken. Ik leg me dit zelf op omdat ik weet dat vele mensen uitkijken naar deze wekelijkse foto's maar ook voor mezelf om later nog eenst terug te kunnen kijken en te vergelijken. Het zijn heel aanhankelijke pups met als gevolg dat ze meer bij mij op schoot kropen dan dat ze op een fotovriendelijke afstand bleven. Dit deed alle pijn en ellende weer even vergeten.
Elke dag winnen de pups bij in snelheid, lenigheid en vooral ook in vindingrijkheid om hun goesting te krijgen. De puppyweide vinden ze veel te beperkt. Je vindt ze overal terug, komt ze overal tegen en als we met de bende de weide intrekken, zijn ze er ook al bij en niet een paar maar alle 9. Ik ben gewoon in de wei gaan zitten en heb enkele foto's gemaakt, ook van Zulaika, Roos, Jade en Quai want ook zij veranderen zo snel. Het is zalig om te zien hoe ze met de pups omgaan.
