We weten maar al te goed dat er, alhoewel je als fokker je uiterste best doet om de combinaties zo goed mogelijk te kiezen, toch altijd dingen mis kunnen gaan waardoor je bepaalde honden niet in kan zetten voor de fok. dit kan bvb door het gebrek van een tand of een gebit dat niet de juiste positie heeft, er kunnen oogproblemen optreden, de heupen die niet goed genoeg zijn zonder dat de hond er last van moet hebben,...

Iedere fokker heeft die dingen al meegemaakt.

Ook wij, maar gelukkig zien wij deze honden even graag en hebben ook zij hun plaats in onze roedel. Zij helpen elk op hun manier bij de opvoeding van de pups of gaan mee met mij om mij te assisteren bij mijn therapiewerk.

Hieronder enkele foto's van onze toekomst, jonge teven die als alles goed blijft gaan, de komende jaren moeders zullen zijn van pups van het Hof van Eden.

Maar het is wel zo: leo's en ook andere rassen, bvb Trees de Boerboel die regelmatig bij ons verblijven, kunnen zich uitleven samen met onze  roedel.

En ik kan je verzekeren, 's nachts is het muisstil, iedereen moe maar voldaan. Ook hoor ik dan meestal van de baasjes dat hun leo of wat dan ook, de eerste dagen thuis, nog moet bijslapen als waren ze op een survival geweest.

Veel mensen vragen ons: en gaat dat zoveel honden samen?

Ja, dat gaat perfect, mits je een aantal regels in acht neemt.

Honden die bij ons op vakantie komen, moeten op regelmatige basis minstens een dag bij ons door brengen vanaf pup (zo één keer om de paar maanden). Als mensen hun hond brengen, verwittigen ze mij 10 minuten op voorhand en zet ik alle andere honden binnen.

De toegekomen vakantieganger kan  dan eerst enkele minuten op verkenning gaan vooraleer ik onze honden met tussenpauze van ongeveer een halve minuut er weer bij laat. Dus na een klein kwartier loopt iedereen samen. Onze honden zijn zo gewoon dat er bijna altijd wel iemand extra is en weten heel goed hoe zich te gedragen. En de vakantiegangers zelf, die weten dat ook omdat ook zij dat ritueel kennen.

Er zijn baasjes die moeite hebben om hun hond in toom te houden als ze hier aankomen. Ze zouden aan de poort binnenvliegen omdat ze weten dat het plezant gaat worden. En de baasjes, die zijn gerust omdat ze weten dat ook hun hond een fijne vakantie heeft.

Ik wil ook nog meegeven dat onze L3pups het allemaal goed maken bij hun nieuwe baasjes. Ik kreeg al mails en foto' binnen en heb vandaag al iedereen proberen te bereiken wat bij de meeste ook al gelukt is. Buiten enkele die 's nachts nog wel eens durven jammeren en een enkeling die zijn brokjes nog niet allemaal op eet, lukt het verder vrij goed, zijn ze al voor een groot stuk zindelijk en hebben ze al het nodige kattenkwaad uitgespookt.

En ons Irene, nu 5 weken drachtig heeft echt al een ferm buikje, nog niet vaak gehad dat teven op dit moment van de dracht al zo dik zijn. Dat belooft dus.

Even, ja want binnen zo'n 4 weken is het de beurt aan Irene om haar tweede nestje op de wereld te zetten. Gisteren bevestigde een echo wat we dachten en voelden. Ze is nu 31 dagen ver en je voelt al een echt buikje. De echo maakte duidelijk waarom.Als alles naar wens verloopt zal ze bevallen van een kroostrijk nestje.

Deze namiddag heb ik voor een laatste keer wat sfeerbeelden getrokken van de hele roedel samen, onze honden, de pups en de vakantiegangers. Het zijn ondanks de actie daar toch rustgevende beelden, het leonbergerras waardig.

Gelukkig werd het vanmiddag droger en zagen ook de pups er weer toonbaar uit. Zonet ben ik even gaan uitwaaien in de grote wei samen met Roos en haar kroost. Mijn vader maaide gisteren het gras zodat je ze ook kan zien lopen.

En of ze genoten hebben van de vrijheid.

Nog een paar dagen en we weten of Irene drachtig is. Heel haar lijf en gedrag zegt ja en wat de echo zegt, weten we woensdag.

Filip is samen met onze oudste zoon naar de koers aan't kijken, dus heb ik even tijd om het dagboek aan te vullen.

Hij maakte deze voormiddag soep en bakte kip. Dat kostte heel veel moeite maar het lukte en helemaal zelfstandig. Je kan je niet voorstellen hoe blij we zijn met wat hij stilaan al allemaal kan.

Ik zet de foto's in een paar reeksen want ik kan maar 21 foto's in één keer publiceren.

Morgen is de gedragstest en woensdag krijgen ze hun vaccinatie en dan zijn ze klaar om het leven van hun nieuwe gezinnen te verrijken. Vanaf vrijdag vliegen ze uit. Een dag met gemengde gevoelens, blij omdat we ze weer gezond en wel aan de meet hebben gekregen, ongerust of de nieuwe baasjes wel alles zien, horen en voelen in het begin.

Maar ik weet dat ze allemaal in fijne gezinnen terechtkomen waarvan er verschillende het ras al door en door kennen.

Het komt weer allemaal goed.

Dus moeten we het doen met wat we hebben.

Ze doen het wel goed, de l3tjes. het zijn makkelijke pups geen lastige schreeuwers maar content met wat ze krijgen en hebben.

Ook onze andere leo's zijn met dit weer liever lui dan moe en ze liggen in min buurt ergens in de schaduw terwijl ik de hagen rond de tuinen hier één voor één aan't aanpakken ben.

Voor de bevestiging of Irene drachtig is, zullen we nog even moeten wachten tot volgende woensdag omdat onze dierenarts op vakantie is.

Dit is een week langer dan normaal maar niks aan te doen.

Geduld is een schone deugd en dat van ons wordt de laatste maanden zoveel op de proef gesteld dat dit er ook nog wel bij kan.