Het wel en wee van het leven tussen een roedel leonbergers Het wel en wee van Het Hof van Eden en zijn bewoners, een toepasselijke naam voor onze blog, vind ikzelf. In het voorjaar van 2010 ben ik met dit dagboek begonnen om de sitebezoekers een beetje te laten meegenieten van ons leven tussen de leo's.
Intussen zijn we 2 jaar en meer dan 42000 bezoekers later, wat betekent dat het dagboek dagelijks heel wat bezoekers heeft. We zijn hier heel blij mee.
Wees dus allen welkom.
01-10-2012
Het kort af
Deze namiddag heb ik even tijd genomen om nog een laatste fotoreeks te maken van onze L4tjes. Ik ben met de hele bende naar de boomgaard getrokken. De bedoeling was van de ganse groep maar ook van allen individueel nog eens foto's te maken. Toekomend bezoek heeft daar gedeeltelijk een stokje voor gestoken en op dit moment slapen de pups als de marmotten dus misschien één van de volgende dagen toch nog het vervolg van de reeks.
Maar ik laat jullie al even meegenieten van deze reeks.
Sinds gisteren merk je echt dat het herfst is: wind, regen, afgevallen bladeren.
Ook aan de honden merk je het, zeker als het winderig is: ze zijn veel actiever, spelen meer, iets meer opgewonden al valt dat bij een leonberger nog wel mee. Ook de pups hebben extra speelgoed door de gevallen bladeren en okkernoten die in de puppywei terechtkomen.
Verder doen ze het prima en is hun leven op dit moment één groot feest dat naast eten en veel slapen ook meer en meer uit samen spelen en op ontdekkingsreis gaan bestaat.
Afgelopen zondag hadden we onze puppyborrel voor dit nest en voor veel toekomstige eigenaars zal het moeilijk worden om te kiezen want ze zijn echt allemaal heel mooi. Ja, het kort weer af voor ons, nog anderhalve week en ze kunnen weer vele mensen blij maken.
Hieronder kan je ze nog eens allemaal individueel bewonderen en in een tweede berichtje nog wat extra foto's.
De l4tjes intussen 5,5 weken worden met de dag avontuurlijker en vergroten hun speelterrein. Het blijft enig om te zien hoe ze van dag tot dag meer kunnen en durven. Ze worden ook elke dag mooier en je hart smelt gewoon als je hen bezig ziet. Foto's maken is dan ook zalig op dit moment omdat ik op die manier jullie een beetje kan laten meegenieten van het wonder dat ik elke dag mag aanschouwen en waar ik deel vanuit mag maken.
Dit elke dag mogen doen is voor mij zo belangrijk om al de zorgen en verdriet waar wij op dit moment mee te kampen hebben, te dragen. Het werkt echt een stukje helend.
Afgelopen weekend filmde ik Filip met de honden op vraag van het revalidatiecentrum waar hij verblijft. Het was voor hem heel confronterend omdat het de eerste keer was dat hij zichzelf zag stappen en dingen doen. Maar als je de positieve evolutie ziet die hij de afgelopen 5 maanden al heeft gemaakt, moeten we blijven hopen dat dit nog voor een groot gedeelte goed zal komen. Onze grootste hoop is dat hij weer zal kunnen spreken.
Maar wat ik ook nog wou zeggen, als je op de film het respect en de voorzichtigheid van de honden ziet voor Filip en dat van jong tot oud, dan kunnen we alleen maar dankbaar zijn voor onze leonbergers.
Ook nog vermelden dat Zazy drachtig is maar dat we slechts 2 pups zagen op de echo, een heel klein nestje dus. Dat gaat een wereld van verschil zijn met onze 13 van nu.
Hieronder weer de portretfoto's en in een ander berichtje de andere beelden.
Volop leven in de brouwerij, zo kan je het noemen als de L4tjes wakker zijn. Intussen verhuisden ze afgelopen vrijdag naar hun buitenverblijf waar ze volop genieten van de ruimte en de vrijheid. Hun onderling spel is in volle ontwikkeling, hun snelheid en beweeglijkheid neemt van dag tot dag toe. Ook de herkenning van de fluittoon die ik gebruik om hen te roepen.
Ze eten nu volop hun geweekte puppybrokjes en vlees. Dat in combinatie met puppymelk en nog steeds melk van Irene en je ziet ze groeien als kool.
Zaterdag worden ze al weer 5 weken en komt de mooiste tijd eraan. De andere leo's liggen allemaal in de buurt. De security is verzekerd.
Hieronder zet ik de portretfoto's en in een ander berichtje nog wat sfeerbeelden.
Bij Zazy gaan we maandag een echo maken, dat is dus nog eventjes afwachten maar ik heb een goed voorgevoel en dat is toch ook al iets.
Als 24 uur in een dag te weinig zijn en als alles vrij vlot verloopt, weet je dat de tijd vliegt en voor we er erg in hebben gaan de L4tjes al naar hun 4de week; Er komt steeds meer actie in de keet en naast eten, drinken en slapen komt er ook steeds meer ontdekken van elkaar, de omgeving en spel in beeld.
Op dit moment liggen ze ook buiten op het gazon te slapen. Ik probeer ze nu elke dag (als het weer het toelaat, enkele uren buiten te laten om zo een vlotte overgang naar hun buitenverblijf, volgende week, te creëren.
Ze eten intussen ook heel vlot. 's Nachts moet ik hen een paar keer wakker maken (want het zijn goede slapers) omdat mama Irene nog steeds enorm veel melk heeft waar ze vanaf wil.
Buiten kregen ze net het gezelschap van onze jonge katers, Mowgli, Willy, Rosse, Beamer, Gringo en Plato.
Voor hen en de katers allemaal heel gewoon, terwijl de roedel van achter de draad toekijkt en ziet dat het goed is.
Ook nu 2 reeksen foto's omdat ik er maar 21 in 1 keer kan plaatsen.
Zaterdag gaan we naar de clubmatch in Deinze. Voor Filip zal het de eerste grote uitstap zijn sinds beroerte, dan dag op dag 5 maanden geleden. Het zal voor hem heel vermoeiend zijn maar hij wil graag mee.
Laat ons hopen dat het allemaal een beetje vlot verloopt. De jongens houden hier de wacht op zaterdag zodat het ook hier vlot verloopt.
Ik kon het niet laten, dus nog een extra reportage van vandaag om een beetje goed te maken dat ik de laatste tijd zo weinig foto's maakte.
Ook nog vertellen dat het met alle andere honden ook goed gaat. Dat Zazy niet in haar kaarten laat kijken, binnen een dikke week weten we of ze drachtig is.
ik weet het, het is weer meer dan een week geleden, maar het lukt op dt moment echt niet om vaker foto's te maken; de zorg voor de pups en honden en ook voor Filip zijn nu primair en ik wou dat ik een aantal uren per dag kon bij toveren.
Gelukkig doen de pups en Irene het heel goed en ook de loopsheden van de teven zijn voorbij zodat het ook een stuk minder puzzelen is en iedereen weer gewoon samen kan lopen.
Vlug voor ik Filip een avond naar huis haal, hieronder de foto's die ik vandaag maakte. De portretfoto's zet ik in een apart stukje.
Ondertussen zijn hun oogjes open, beginnen ze zichzelf en de anderen te ontdekken en gaat het kruipen vrij vlot over in het lopen.
Ze krijgen puppymelk bij en eerdaags beginnen we ook met brij en vlees.
Maar de aanhoudende hitte, een aantal vakantiegangers, 7 loopse teven en ook Filip die heel veel last van de warmte had in het weekend en er zondagavond letterlijk ziek van werd, maakte dat van foto's maken niks in huis kwam.Vandaag werd Zazy dan gedekt door Idefix.
En stonden er nog een aantal taken op het programma zoals mails beantwoorden, rekeningen betalen en dadelijk 60 zakken brokken naar achter rijden.
Dan is het weer tijd om iedereen eten te geven en om naar Filip te gaan in het revalidatiecentrum.
Maar ik beloof dat als er niks speciaals tussenkomt, er tegen morgenavond nieuwe foto's op de site, in het dagboek zullen staan.
Ons L4-nest, met Irene als fiere moeder die het fantastisch heeft gedaan. Ze is nu wel moe, maar je zou voor minder: 14 pups, waarvan 13 in leven (5 reutjes en 8 teefjes).
De pups doen het goed, drinken allemaal vlot, zonder hulp. Ik heb 2 groepjes gemaakt zodat ze niet moeten drummen voor een tepel. Irene heeft net als bij haar eerste nest veel melk. Ze eet en drinkt ook al goed, gaat vlot mee naar buiten, al wil ze snel weer naar haar kroost. Tot nu toe loopt alles dus op wieltjes. Laat ons duimen dat dat zo mag blijven.
