Het wel en wee van het leven tussen een roedel leonbergers Het wel en wee van Het Hof van Eden en zijn bewoners, een toepasselijke naam voor onze blog, vind ikzelf. In het voorjaar van 2010 ben ik met dit dagboek begonnen om de sitebezoekers een beetje te laten meegenieten van ons leven tussen de leo's.
Intussen zijn we 2 jaar en meer dan 42000 bezoekers later, wat betekent dat het dagboek dagelijks heel wat bezoekers heeft. We zijn hier heel blij mee.
Wees dus allen welkom.
30-06-2010
laatste avond samen
Het is al na middernacht maar we hebben vanavond tot het donker was, bij de pups buiten doorgebracht. Het was de laatste avond dat ze allemaal samen hebben kunnen ravotten en het klinkt misschien raar maar dat moment hebben we zolang mogelijk willen rekken. Het waren 8 intensieve weken maar ook zo mooi en hoe dichter we bij het einde kwamen hoe mooier de momenten werden omdat de pups atiever en speelser werden en vooral omdat het stilaan allemaal individuutjes geworden zijn met hun eigen trekjes, hun eigen gezicht. Voor de eigenaars in spe komen er nu spannende dagen en nachten aan. Maar ik verzeker je, voor ons zijn ze even spannend. Vanaf straks tot vrijdagavond zal elke pup een eigen naam en een nieuwe familie krijgen waar hij of zij hopelijk een mooi en lang leven tegemoet gaan. Hieronder nog wat foto's van vanavond. Magic heeft hier binnen intussen net haar kroost laten drinken. Het zijn 9 mooie pups die echt heel goed vooruit gaan. Ook van hen heb ik vanavond enkele foto's gemaakt.
Miss Magic verzorgde haar kroost vannacht voorbeeldig wat maakte dat ik maar een 4tal keer op moest staan. Gisteren werden wolfsklauwtjes bij de pups verwijderd. Dit hebben ze goed verteerd. Ze kwamen ook al allemaal heel goed bij in gewicht. Vanmorgen na het verzorgen van Magic en haar pups, het eten geven en verzorgen van alle andere pups en leo's, ging ik voor de tweede keer deze week op pad, deze keer met de pups van Frouke, Quai en Roos. We reden net als vrijdag naar Heidi en Lummen waar we ook op een zondagochtend erg hartelijk onthaald werden. De autorit nar Lummen verliep vlot met weinig gehuil in de bestelwagen achteraan. Eens daar was er geen enkele pup die twijfelde, iedereen ging onmiddellijk op ontdekking. Hieronder een greep uit de sfeerbeelden. De andere foto's vind je onder het fotoalbum van het J2-nest. Eens thuis even na 12.00 was het voor de pups nog eten, drinken en dan slapen. Nu vanmiddag nog bezoek en vanavond nestcontrole van de leonbergerclub en dan zit het laatste weekend dat alle pups er zullen zijn, erop.
We hebben het kleine teefje met het gele lintje toch moeten laten inslapen deze namiddag. Sinds vannacht weigerde ze te drinken en sinds vanmorgen begon ze dan te kreunen en te huilen. De andere pups doen het goed en Magic is een voorbeeldige mama. Op 2 na waren alle pups vanmorgen al bijgekomen, ik weeg ze vanavond nog een keer. Vanmorgen zorgde Filip voor Magic en haar kroost en alle leo's en pups die thuisbleven terwijl ik met de pups van Fien naar Heidi reed in Lummen. Zulaika ging ook mee als puppyoppas en geruststellende factor in de bestelwagen. In haar hondenschooltje heeft Heidi heel veel materiaal speciaal voor pups. We zijn 3 uur weggeweest en de pups hebben genoten. Op weg er naartoe hebben ze achteraan gehuild tot zo'n 6 km van hier. Op weg naar huis heb ik niets meer gehoord. En dan was Zulaika er zelfs niet meer bij, zij blijft een weekendje logeren bij Heidi en Patrick, Geena en Chican (hun twee leo's) Ik zet een aantal foto's op het dagboek, het hele album kan je terugvinden in het fotoalbum van het J1-nest. Zondagvoormiddag doen we de reis nog eens over maar dan met de pups van Frouke.
Iets maar dan 2 uur geleden werd het laatste teefje geboren, eindresultaat? 2 reutjes en 8 teefjes. De teefjes hebben dus hun achterstand wat betreft de twee vorige nesten meer dan goed gemaakt. Ze zien er allemaal gezond uit. Er is één heel kleintje bij maar het is een hele kranige kleine dame die zich in de tepels van haar mama vastzet en niet meer lost. Ze drinkt vanaf het eerste ogenblik heel zelfstandig. Als ze zo verderdoet komt ze er wel. Magic is moe en slaapt op dit ogenblik, maar ze is al mee de weide ingegaan en heeft al goed gegeten. De andere leo's hebben haar allemaal besnufeld en weten dus wat er hier binnen gaande is. Straks meer nieuws en foto's.
Sinds enkele uren is Magic begonnen met ijsberen, haar temperatuur is deze voormiddag beginnen dalen. Ze kwijlt nu ook. Dit zijn allemaal tekens dat ze in arbeid is. Het kan nu snel gaan maar ook nog verschillende uren duren voor de eerste pup zich aankondigt. Nu is vooral kwestie van haar goed te observeren en rustig te blijven zodat zij weet dat het allemaal o.k. is. Ik las onlangs nog in een boek voor fokkers: de kunst van het bevallen bij honden is het kunnen wachten. Daar worden we nu weer volop in getraind. Hopelijk snel meer nieuws.
Magic heeft geen haast, ze loopt gans de dag achter me aan, zit of ligt waar ik ben, eet intussen geen brokken meer maar verder nog alles ok. Maar we vervelen ons niet en zijn tot net (22.30) bij de honden en de pups buiten geweest. Ik heb deze week geen portretfoto's gemaakt. Dat kost heel veel tijd en de pups vinden het niet leuk. Die ravotten liever als ze wakker zijn en actiefoto's zijn ook veel leuker om te maken en te bekijken. Hieronder een greep uit de foto's van vanavond, de rest onder sfeerbeelden, leo's --> actiefoto's j1 en j2 op 7 weken.
Hier nog alles ok. Magic at vanmorgen nog de helft van haar brokken. Haar temperatuur leek ook nog vrij normaal. Maar ze wordt stilaan onrustiger, volgt me overal op de voet. Het is nu afwachten, dat duurt het langst.
Ook vandaag weer een grote opkomst voor ons tweede deel van de puppyborrel. Ondanks dat de zon ons vandaag helemaal in de steek liet en de wind des te meer aanwezig was, was en bleef iedereen goedgemutst en blij en werd de uitleg door Heidi heel aandachtig aanhoord. Vandaag kwam ik wel aan foto's maken toe, hieronder een impressie. Magic, die zich ook heel de namiddag liet knuffelen door iedereen, net als alle anderen, ligt hier langs mij te slapen. Ze heeft net nog heel goed gegeten, haar temperatuur is nog normaal, dus het zal nog niet voor de volgende 24 uur zijn en kan ik straks met een gerust gemoed aan mijn laatste nacht beginnen. Ik ben wel blij dat het mijn laatste is want ze zoekt nu echt constant mijn nabijheid, zoals eigenlijk al onze teven doen als de bevalling nadert. Ik heb onze bezoekers gadegeslaan, heel vaak werd er heel onopvallend naar de kleur van de koordjes van de pups gekeken, die je nu al echt tussen hun vacht moet gaan zoeken. We hebben gisteren en vandaag de keuzedag- en uurlijst opgemaakt en ik ben er zeker van dat sommigen al een voorkeur hebben en anderen het helemaal niet meer weten. Het zal overal nu wel beginnen te kriebelen. Intussen hebben we ook alle namen en binnen een 12 tal dagen weten we welke naam bij welke pup zal horen. En dan is de 8 wekencirkel bijna rond en kan het avontuur voor de nieuwe baasjes beginnen. Maar tot het zo ver is, kunnen de pups nog veilig genieten van en leren in onze leoroedel.
Sinds vorig jaar proberen we als de pups ongeveer 6 weken zijn, de toekomstige eigenaars uit te nodigen voor een namiddag bij ons, de honden en de pups. De meeste gezinnen komen zowieso enkele keren op bezoek maar dan proberen we nog iets extra's te voorzien. We nodigen iemand uit om komen te spreken over de opvoeding van een pup en alles wat daarmee te maken heeft. Omdat we nu twee nesten hebben en dus veel gezinnen hebben we er twee namiddagen voor uitgetrokken. Vandaag was het Ivo Palms van Oelly's farm die kwam vertellen hoe je niet alleen eigenaar van een hond kan zijn maar ook baas: http://www.oellysfarm.be/ en morgen zal Heidi Driesen van Smartdoggies uitleg komen geven: http://www.smartdoggies.be/ Ik wil hen beiden al bedanken om dit voor ons te doen.
Voor vele mensen die al een hond hebben of hebben gehad is die uitleg een opfrissing of leren ze dingen anders aanpakken en voor mensen voor wie het de eerste hond is, is het meestal heel leerrijk en komen na de uitleg ook nog vele extra praktische vragen. Het geeft de mensen ook stof tot nadenken. Maar wat ook aangenaam is, de mensen kunnen kennis maken met elkaar en we zagen de afgelopen jaren telkens dat verschillende gezinnen ook achteraf contact houden met elkaar en er soms samen op uit trekken met de leo's. De weergoden waren ons deze namiddag gunstig gezind, het was wel winderig maar de voorspelde regen bleef gelukkig achterwege. Wij hopen morgen op even positieve weergoden. Vandaag kregen we 11 gezinnen op bezoek en morgen zullen het er 8 zijn. Onze honden en pups genoten van alle extra aandacht en knuffelbeurten. Alvast bedankt aan iedereen die er vandaag was. Het is immers niet vanzelfsprekend en de meeste mensen moesten er ettelijke kilometers voor afleggen. Aan foto's maken ben ik door de drukte niet toegekomen, ik probeer dat morgen wel te doen.
Fimofreje Hector, broer van ons Frouke en ook vader van de pups van Miss Magic, die volgende week zullen geboren worden, is afgelopen nacht voor het eerst vader geworden van de pups van Nalle Woscany. Zij woont in de Nederlandse leonbergerkennel van de Miepmup. Alles is vlot verlopen en moeder en pups stellen het wel: 4 reutjes en 3 teefjes. Afgelopen nacht heb ik verschillende keren gedacht: nu moet het bijna zover zijn. Je leeft mee want je weet, het blijft steeds spannend, hoeveel nesten je ook al gefokt hebt. Voor mij is het meest spannende moment bij een bevalling, het ogenblik dat de eerste pup wordt geboren. Daar gaan meestal zoveel uren wachten aan vooraf met vele vragen, zal de teef op een natuurlijke manier kunnen bevallen, gaan de pups levend ter wereld komen, hoe zal de teef op de pups reageren, zal ze melk genoeg hebben,... Na de geboorte volgen er 8 intensieve weken. En dan: de voor mij meest zenuwslopende periode: de eerste week dat de pups bij de nieuwe baasjes zijn. Dan moet ik loslaten, kan ik niet meer alles controleren, dan moet ik vertrouwen op de nieuwe baasjes.
Deze namiddag kwamen Hanna en Vera op bezoek met Babs en Aiko, hun 2 jonge leo's. In ruil voor een paar tassen koffie, een cola light en een stuk Limburgse vlaai hebben ze ons geholpen met het kammen en borstelen van onze leo's. Een aantal zijn in hun seizoensrui en ik moet eerlijk toegeven, er gaat zoveel tijd naar de pups dat het borstelen er soms aan overschiet. Maar met 4 kammers in de grote weide, samen met alle leo's, ook Babs en Aiko en alle pups, een zonnige namiddag, wat wil een mens nog meer. Dan is zelfs kammen en borstelen niet meer werken maar genieten. Dus nu zien onze dames er mooi gecoiffeerd uit, de pups slapen als roosjes. Merci Vera en Hanna. Magic wordt nog steeds met de dag dikker maar eet nog heel goed, volgt me overal, ook nog vlot de weide in en poseert graag met haar dikke buik.
Vele mensen zitten nu elke avond (of gans de dag) voor het tvscherm om naar het wk voetbal te kijken. Voor ons is dat geen noodzaak, wij hebben onze eigen voetbalploegploeg hier. Kijk maar eens naar de foto's. Irene is de aanvaller, Roos de diepe spits en Quai speelt in de verdediging (voor zover ik iets van voetbal ken). Wat de pups betreft, 's morgens en 's avonds als de temperatuur niet te hoog is, zijn ze het meest actief. Dat zou ik eens moeten kunnen filmen. Lifetv van het hoogste niveau, daar kan geen enkel tvstation tegenop.
's Morgens al ontevreden gekrijs als de hekken van de puppyweide dichtblijven tot iedereen gegeten heeft. Het lijkt wel een scène uit 100 en 1 Dalmatiërs als dan de hekken opengaan. De pups schieten naar alle kanten en naar alle honden. Staarten en oren van onze leo's zijn favoriete grijpobjecten. Fien heeft een hol onder één van de hagen gemaakt waarvan deze namiddag dankbaar gebruik gemaakt werd door de pups, het lijken wel jonge wolfjes. Deze voormiddag bezoek van toekomstige eigenaars van een leo van het Hof van Eden. Ze hadden Roco, een jonge Rotweiler van 14 weken bij. Vanavond dan bezoek van Michel, Marc en Forrest, een Newfoundlander van 9 maanden. Qua gewenning aan honden (andere rassen), dus geen gebrek deze dagen. En voor de pups is het allemaal doodnormaal. Vanavond heeft Filip de haag in de puppyweide nog geschoren, dus het geluid van een heggeschaar met een benzinemotor kennen ze ook. Sinds vandaag hebben ze hun speelterrein ook weer uitgebreid naar het grasveld net voor de grote wei. En genieten dat ze telkens doen van een nieuwe verovering. En zij trouwens niet alleen.
Vanmorgen kreeg onze roedel voor de tweede keer deze week bezoek van Bowie, een jonge Deense dog(Harlekijn) van 6 maanden . De eigenaars namen namen na advies van een hondengedragstherapeut contact op met ons. Bowie werd vanaf 5 weken bij zijn moeder weggenomen, kwam op 6 weken bij hen en miste daardoor twee belangrijke weken met mama, broers en zussen qua hondentaal, correctie,... De bedoeling is dat hij dat nu alsnog zal leren in onze roedel. Het is een win-winsituatie want ook voor onze honden en in het bijzonder voor onze jonge honden en pups is het een leerrijke ervaring qua gewenning en socialisatie dat er andere honden en zeker andere rassen de revue passeren. Bowie zal ook de komende weken nog regelmatig bij ons zijn. Ook veel bezoek voor de pups vandaag, aan portretfoto's en wegen zijn we niet toegekomen, dat staat op de agenda voor morgen.
Vandaag moet ik een triest verhaal vertellen. Pupje wit-blauw van het nest van Frouke is vannacht gestorven. Eergisterenavond tegen 21 uur weigerde hij te eten. 's Nachts begon hij te braken en kreeg hij diarree. Gisterenmorgen bracht ik hem naar de dierenarts waar hij onmiddellijk aan het infuus gehangen werd met de nodige medicatie erin. Ik hoopte dat hij een coxydioseinfectie had en dat een baxter met medicatie snel beterschap zou brengen (twee jaar geleden was dit met Hera het geval, van doodziek naar weer kerngezond in enkele uren). De diarree stopte maar hij bleef braken en buikkrampen hebben. Hij bleef eten weigeren en evenzo om bij Frouke te drinken. De dierenarts heeft alles geprobeerd maar de pijn werd zo erg dat ze hem vannacht hebben moeten laten inslapen. Ze hebben een autopsie gedaan. Hij had een darmtorsie en partiële obstructie op het einde van de dunne darm. Oorzaak niet te achterhalen. Er kon ook niets aan gedaan worden om dat te herstellen. Wij vinden dit verschrikkelijk en hebben vandaag dan ook mensen moeten vertellen dat ze geen pupje uit deze nesten zullen hebben. We vinden het heel sympathiek dat ze op het nest van Magic zullen wachten. Triest nieuws dus, maar ook dat hoort bij het fokken. Het is niet allemaal rozengeur en maneschijn. Achter de schermen moet er heel hard gewerkt worden, het is constant observeren, wie eet goed, wie niet, wie zit er stilletjes bij, wiens kakje is niet zoals het hoort, wie plast er niet of te vaak,...dan de mama's, eten ze genoeg, hebben ze geen koorts, is de uier ok, daar geen ontstekng (die kan op een paar uur tijd optreden en is heel pijnlijk). Maar ik klaag niet hoor, fokken is een passie, je leeft ervoor als die pups er zijn, je wil ze goed groot brengen, gezond afleveren en de mensen hun leven verrijken met iets dierbaars. Als afscheid voeg ik nog een paar foto's van pupje wit-blauw bij.
Voor Magic is het aftellen nu ook begonnen. Nog en kleine twee weken en de woonkamer zal weer gevuld worden met pasgeboren gepiep en gejammer. Magic wordt goed rond, ze eet nog goed, geniet van alle aandacht (al doen alle leonbergers dat) van het bezoek dat er nu veel over de vloer komt. De eetlust van de pups neemt van dag tot dag toe, sinds een paar dagen eten ze met hun 23 een ganse emmer van 10 liter, puppybrokjes (die we nog in water laten zwellen) per 24 uur. En die hoeveelheid zal alleen nog maar toenemen de komende weken. Ze eten nu nog 5 keer en drinken nog een paar keer per dag bij Fien en Frouke. De actiemomenten duren nu ook langer en het terrein dat ze gebruiken wordt steeds groter. En bezoek van andere honden, zoals van Ilco vanavond (een halfbroer van Frouke) , vinden ze heel gewoon.
Vanavond waren Theo en Mieke op bezoek met Istar, Istar is een dochter van Fien uit haar eerste nest, nu net 15 maanden geworden en dus de grote zus van de pups van Fien. En ze heeft het moederen in de genen, geêrfd van haar mama. Je zou moeten zien hoe voorzichtig en bezorgd ze omspringt met de pups. Van onze honden kan je dat verwachten omdat ze het vaker meemaken maar voor Istar was het de eerste keer dat ze pups zag. Het was mooi om dat instinctmatig gedrag gade te slaan. De pups zijn vandaag dus in de grotere weide geweest maar ik heb er geen foto's van(volgen nog wel) want het regende al kon dat hun pret niet drukken.
Wat doe je als je een oogje in het zeil wil houden en toch beschermd wil zijn tegen 23 naar melk zoekende pups? Kijk maar naar Fien hieronder, die heeft de oplossing gevonden. Zij is er niet meer zo erg op gesteld om op om het even welk moment de pups te laten drinken, net als Frouke trouwens Maar op andere momenten gaan ze dan weer spontaan bij de pups en laten rechtstaande drinken. Ik push ze ook niet meer, de pups eten nu goed. Maar zij moeten de pups wel zelf corrigeren als ze er niet mee opgezet zijn. De bende wordt nu echt van dag tot dag actiever, intussen hebben alle toestellen en speeltjes in de puppyweide al ondervonden waarvoor ze dienen. Morgen gaan we weer een stapje verder mogen ze uit de puppyweide in de iets grotere speelweide van de andere leo's. Daar is maar één nadeel aan: al snel zullen ze die grotere ruimte vanzelfsprekend vinden en achter de draad van hun speelweide staan te janken als ze op onbewaakte momenten, niet verder mogen (in de grote weide tussen de andere honden , zijn wij er steeds bij ). Hopelijk morgen foto's van hun escapades daar.
Het was een vruchtbare zondag vandaag. Ik heb vanmorgen de eerste echte actiefoto's van de pups kunnen maken en mede dankzij de hulp van Hanna hebben we deze namiddag de pups allemaal nieuwe koordjes kunnen aandoen, ze kunnen wegen en we hebben portretfoto's kunnen maken. Intussen staat alles op de site en kan iedereen weer een beetje meevolgen. Het is prachtig om te zien hoe ze elke dag actiever en avontuurlijker worden. Ze reageren ook al op mijn fluitsignaal als het tijd is om te eten. Je ziet dan in één keer 23 kopjes omhooggaan en van overal komen ze tevoorschijn. Namiddag lagen ze overal her en der verspreid tussen de andere honden en het bezoek. Op al de geluiden van de cd's reageren ze al niet meer. De stofzuiger, waarmee ik 's morgens hun slaapplaats stofzuig voor ik ze dweil, vinden ze alles behalve beangstigend. Het socialiseren en gewennen is dus volop begonnen en zal de komende dagen en weken alleen maar toenemen. Ze kunnen nu ook al staande drinken bij Fien en Frouke, die nog steeds spontaan bij hun pups gaan om ze te bevoorraden. Nu komen de echte plezante weken eraan.
En ook in Kortessem!!! Amaai, we hebben het gevoeld vandaag. 's Morgens de honden nog actief, maar reeds in de voormiddag zochten ze overal de schaduw. Ook de pups waren al zo slim om in de schaduw te blijven, ze kropen letterlijk onder de hagen in en werden pas deze avond iets actiever. Voor de honden mag het zeker een 5° minder zijn (en voor mij eigenlijk ook). Dus maar water gezet ter verkoeling en om het half uur bijgevuld want we hebben er een paar bvb Zulaika en Gamine, die maken met graafbewegingen de bak gewoon weer leeg.
Vanmorgen heeft onze pc het begeven, kan hem nog alleen opstarten in veilige modus. Dus (weer) geen foto's vandaag. Heb via veilige modus al het belangrijke op externe harde schijf gezet en breng de pc maandag binnen voor nazicht. Vannacht ga ik proberen de nodige programma's om foto's in te laden en te bewerken, te installeren op de laptop. Geen foto's dus maar de pups doen het prima buiten, ze genieten echt van de vrijheid. Ze blijven wel goed uit de zon, zoals het echte leonbergers betaamt. Overdag is er dus weinig beweging in de roedel maar 's morgens en 's avonds halen ze de schade in. Hopelijk morgen dus wel foto's en gewichten.
Afgelopen nacht hebben de pups, een paar nachten eerder dan verwacht, in het puppyverblijf geslapen. Het weer was goed en na een paar dagen overdag van de vrijheid te hebben genoten zagen ze het niet echt meer zitten in de werpkist. In het puppyverblijf kunnen ze ook naar buiten wanneer ze willen, wat maakt dat het merendeel van de plasjes en drolletjes ook al daar gedeponeerd worden, wat een pak properder is. Want ik kan je garanderen, als ze met 23 tegelijk beginnen te plassen en ook de rest, dat is de moeite. Fien en Frouke kunnen bij hen wanneer ze maar willen maar kunnen ook apart gaan liggen. ook kregen ze vandaag weer bezoek van het merendeel van de andere leo's. Vannacht ga ik weer koordjes haken en morgen als alles naar wens verloopt, zullen we ze allemaal wegen en van iedere pup weer een foto maken.
De tweede dag in het puppyverblijf. Het is nog veel slapen , om de 3,5 uur eten en drinken en al een beetje op verkenning gaan, al is dat nog beperkt tot 1/3de van de puppyweide en dat dan vooral om gaan te eten en hun behoefte te doen. Dit verkennen zal de komende dagen snel toenemen. In de puppyplaats binnen, is er wel al meer actie als ze wakker zijn, het spelen wordt intenser.
De pups liggen uitgeteld in de grote werpkist. Vanmorgen zaten ze al een uurtje hier buiten op de klinkers samen met een aantal van onze volwassen leo's (zie foto's) Vanmiddag tegen 13 uur verhuisden we ze voor het eerst naar het puppyverblijf en dit tot 22.00 vanavond. Dan hebben ze weer naar binnen gedragen en ze zijn alemaal onmiddellijk in slaap gevallen. Filip was gisteren en vandaag in de weer om alles af te maken in onze schuur (lees woonkamer), zodat ze daar kunnen slapen. Dat is echter nog niet voor vannacht.Nu liggen ze nog lekker in de woonkamer. Deze namiddag hebben we dan de puppyweide (een ruimte van 8 op 10 m waar ze steeds in kunnen via een luik vanuit de schuur) in orde gemaakt. Er staat en hangt vanalles: een glijaf, een schelp waar water in kan , een tunnel, allerhande speelgoed (grote rubberen dieren, een auto, een speelgoedkruiwagen,... Ook hebben we dze namiddag de cd's met geluiden (onweer, vuurwerk, geblaf, kindergeluiden, verkeer,....) voor het eerst laten horen. Ze waren niet echt onder de indruk, een goed teken. Als het weer meezit gaan ze morgen de ganse dag naar daar.
Vanmorgen kreeg onze roedel voor de tweede keer deze week bezoek van Bowie, een jonge Deense dog(Harlekijn) van 6 maanden .
