Het heeft lang geduurd maar toch ontsnappen we er ook deze winter niet aan, vriezen, sneeuw en ijs. Als ik eerlijk moet zijn, zie ik dat graag op postkaarten of als ik van uit de keuken in de tuin kijk maar het brengt toch ook veel extra werk mee en als je al een ganse nacht gewerkt hebt en je moet dan nog een paar uur de barre kou in voor je dan onderkoeld in bed kan, er zijn plezantere dingen.
Maar ik heb mijn laatste nacht van deze reeks achter de rug, dus de komende week is het iets minder afzien.
Maar dit weer is wel echt leonbergerweer, zelfs de pups genieten al met volle teugen. Vandaag werden de pups van Canelle 6 weken, Laszlo werd dat afgelopen zondag al. Deze namiddag gingen ze voor het eerst mee in de grote wei. ij sommige nesten duurt het wel even voor ik ze daar heb maar hier moest ik opletten of ze waren er voor dat ik er zelf was.
Als ik de de leo's alles zie geven in de wei en ravotten of hun leven ervan afhangt, dan vergeet ik even de ellende en geniet ik met hen mee. Zulaika doet het ook prima en haar buikje wordt meer en meer zichtbaar. Ze is super aanhankelijk, een schat van een hond.
Filip is intussen na 3 zwaren weken eindelijk ook hersteld. Wat eerst griep bleek te zijn was uiteindelijk een niersteen die hem het leven zwaar maakte. Maar eindelijk, voelt hij zich weer goed in zijn vel en kan hij weer vooruit.
Ik krijg een paar keer per week hulp van Phoebe, een lieve meid met een heel groot hart voor dieren. Ze doet het prima tussen zo'n roedel leo's. Quai is haar grote knuffelbeer.











16-01-2013 om 20:02
geschreven door Monique 
|