Holá. Afgelopen weekend eens de cursussen ter zijde genomen, echter op een Andalusisch tempo wel te verstaan. Heb dan ook niet veel spektakel te vermelden. Zondagavond gaf Thomas een etentje voor enkele belgen en een colonne Italianen. Enkele Italianen bleken ziek, de rest gaf dan ook maar verstek. Net zo typisch Italiaans als het typisch Erasmus is. Maar een Belgische avond was ook eens leuk. Voor de rest kabbelt het leven hier voort, met routines die net zo dagelijks zijn als in België, maar heel de omkadering verschilt. Het weekend brengt echter nieuwe horizonten in het vizier. Verandering van lucht doet leven. We trekken naar Lisboa, alwaar Kasper ons zal gidsen en inwijden in de geheimen van het surfen. Veel vallen en opstaan, hebben we al vernomen. Chris komt ook mee, wat moet ie anders doen, en misschien hier en daar nog wel iemand. Hangt een beetje af van hoe we het gaan aanpakken, auto-of busgewijs. Met het Spaans gaat het ook de goede kant op. Ben van taktiek verandert. In plaats van Andalusisch te leren, probeer ik nu heel Andalusië normaal te laten praten. Ik heb hier toch een heel jaar. Hasta luego.
