Dag allemaal. Wederom een poos geleden. Hier zit ik ongeveer
halverwege mijn examenperiode, die met negen stuks toch wel kan tellen me
dunkt. Maar de moeilijkste vakken liggen normaal gezien alweer achter de rug.
En de hoop op geen kleerscheuren nog steeds overeind. De gebruikelijke chaos
bereikte hier een hoogtepunt. Nog practicas en taken voor tijdens de examens of
juist ervoor, examenroosters met uren afhankelijk van waar je je examenrooster
leest, s ochtends aankomen en horen dat het s namiddags doorgaat, Telkens je
denkt, nu heb ik het toch wel gehad, nu verschiet ik van niks meer, bedenken ze
weer iets nieuws. Het houdt ons beiden bezig.
Het verschil met Leuven is soms groot en soms niet. Over het
algemeen zijn de cursussen dunner, maar ligt het accent veel meer op vanbuiten
leren, niet direct my cup of tea, maar evenmin onoverkomelijk. Wat het meeste
tegensteekt tijdens de examens is de eenzaamheid. De gemiddelde Erasmusstudent
komt hier voor een vak of drie, waarvan de uitslag hem hoegenaamd niet
interesseert. De gemiddelde Spanjaard bekijkt zijn uurrooster en schrapt wat
hem slecht uitkomt. Ze doen er dan ook gemakkelijk een jaar of acht over om
ingenieur te worden. Helaas biedt Leuven niet echt deze twee opties aan, dus is
het toch nog studeren, een beetje op je eentje. Of een citytripje maken in
September, wat me minder aanspreekt. Maar goed, het blijft minder leren en het zou ook echt té schoon zijn anders.
Mijn examenperiode loopt trouwens tot een stuk in de tweede
semester, waardoor ik me genoodzaakt zal zien iets later enkele lesvrije weken
in te lassen. Het Afrikaanse continent, Granada, Cadiz Carnaval, is slecht een
greep uit wat me nog te wachten staat. Men zou van minder vrolijk worden. Een
temperatuurtje van 22 graden bijvoorbeeld. Om maar iets op te noemen.
