Tee's pleezz
Inhoud blog
  • verloren
  • stormgedachten
  • Monstertje
  • ***
  • herinneringen
  • *
  • t werd 28 november...
  • 1 november
  • winteruur
  • hororscoop
  • wachten...
  • nachtgedachten
  • terraszitten
  • de voorspelling (TD 03 proloog 1)
  • TD02
  • SMS
  • zondagmorgen
  • ontmoeting
  • Tijd
  • relativi'tijd'
  • bedenking van de week...
  • TD 1
  • Tijd
  • wachten
  • de eerste...
  • Eerste nacht vakantie
  • avond..
  • verlof op komst
  • vers gewassen...
  • piraten en kabouters...
  • hoe...
  • Ontmoeting
  • Arabische lente
  • Vervoering
  • wat deden we vandaag...
  • multitasken
  • voor mijn madammen
  • swaffelen
  • steen voor steen...
  • iets met 4 wielen...
    Categorieën
  • bedenksels (12)
  • dichtsels (4)
  • family (7)
  • humorologische toestanden (3)
  • impressions (23)
  • muziek (1)
  • schrijfsels (4)
  • strictly personal (20)
  • Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Over mijzelf
    Ik ben T, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Tee.
    Ik ben een man en woon in (Belgie) en mijn beroep is trust me, I m a salesman.
    Ik ben geboren op 27/03/1964 en ben nu dus 61 jaar jong.
    Mijn hobby's zijn: walking by myself.
    www.youtube.com/watch?v=ABGHGLvkPcY
    Archief per week
  • 17/02-23/02 2020
  • 18/01-24/01 2016
  • 25/02-03/03 2013
  • 17/12-23/12 2012
  • 26/11-02/12 2012
  • 05/11-11/11 2012
  • 29/10-04/11 2012
  • 08/10-14/10 2012
  • 01/10-07/10 2012
  • 10/09-16/09 2012
  • 13/08-19/08 2012
  • 09/07-15/07 2012
  • 02/07-08/07 2012
  • 30/04-06/05 2012
  • 13/02-19/02 2012
  • 26/12-01/01 2012
  • 05/12-11/12 2011
  • 28/11-04/12 2011
  • 21/11-27/11 2011
  • 07/11-13/11 2011
  • 31/10-06/11 2011
    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

    Blog als favoriet !
    Dropbox

    Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.

    Schrijfsels, dichtsels en andere dingen
    Life's too short, so smile, while You still have teeth ;)
    06-05-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gedachten...

    http://www.youtube.com/watch?v=s88r_q7oufE&feature=relmfu

    In een veelvoud, als vallende sterren uit de Perseïden,

    als een stil uiteenspattend vuurwerk van nauwelijks zichtbare lijnen:

    mn nauwelijks te volgen gedachten…

    Noch begin, noch einde zichtbaar,

    niet vatbaar, niet te vangen in verstaanbare delen…

    Laat staan in zinvol, zinvormende woorden…

    Door de snelheid, flitsend...

    de veelheid, massa's...

    richtingen, alle...

     

    Beginnende verhalen…

    Van dwergkonijnen en Vlaamse reuzen,

    en wandelingen over ongekende wegen…

    Over een bloem die moet sterven,

    om een ander te laten leven…

    Van ‘t verschil tussen doen en proberen…

    Alle mogelijke opportuniteiten,

    in schijnbare onmogelijke onmogelijkheden…

    Van kiezen die schijnbaar, soms, niet altijd, verliezen is…

     

    De gedachte op zich, als een doos,

    waarvan de wanden zacht afgebroken worden,

    om opgenomen te worden in een groter geheel,

    met nieuwe, opnieuw te verkennen, nu nog grotere, wanden…

    Over grenzen en het verleggen van perspectieven…

    Een stil verzoek tot vriendschapsdefiniering …

    Om het fijne, mooie nieuws, nog mooier te maken…

     

    Van graag zien en graag gezien worden,

    om zo graag te zien dat het pijn kan doen…

    Van héél véél vragen en nog minder antwoorden…

    Over dralende twijfel, bange angst...

    en zekere onzekerheid…

    Van verzachtende stilte in scherp lawaai…

    Het verschil tussen harde, koel steriele, witte stilte

    en de warme, zacht zomers oker, genietende stilte…

     

    Om beelden te gieten in woorden,

    woorden te vormen op maagdelijke blanco velden…

    en zonnig zuiders kleurrijke nog te schilderen beelden…

    Over zichzelf verliezen om opnieuw gevonden te worden…

    Van aandacht en attentie op de kleine dingen…

    Voelend zacht verkennend ontdekken met de vingertoppen,

    om verwonderd blindelings te vinden, wat altijd al bestond…

    Het vriendelijke knikken van een vrolijke onbekende…

    Over mooier dan een droom wegens echt…

    Het onbedaard lachen met het idee van MP Bastards in het echt…

     

    Van verontschuldigingen over onschuldige niet bestaande schulden…

    Over zorgen voor, van, over, met,

    in elke mogelijke definiëringen, voor elke mogelijke context …

    Over onmogelijk aanvaarden van onmogelijkheden,

    om als volleerd ram, vol, hard en frontaal, alweer,

    met de kop tegen de begrenzende muren te botsen…

     

    Hoe het verder kon, kan, zou kunnen, zal kunnen...

    Over pijnlijk missen in totale verwardheid,

    met tranen van gestolde ongekende woorden,

    uit onuitspreekbare dieptes…

    Van vertrouwen in een verre toekomst,

    in de geleende tijd van een heel leven…

    Zich als een tomeloos blij kind te voelen,

    in onschuldig mateloze vreugde,

    op t grote speelplein van het leven…  

     

    Over het nog te schrijven boek,

    Van grote boze huilende wolven in het bos,

    en gehaaide graaiende haaien…

    Waarin de begonnen personages reeds gekend zijn,

    het plot nog moet uitgezet worden…

    Over regenend sterrenstof en zegenende maneschijn in de zon,

    gevat in medailles met drie kanten…

    Veel, zoveel, heel veel te vertellen…

    En niet eens weten waar te beginnen…

    06-05-2012, 21:00 Geschreven door Tee  
    Reageren (0)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:bedenksels
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.herfstels

    Het weer deed me de hele namiddag dromen van een tochtje fietsen.

    Tussen de paperassen en voorbereidingen van de volgende dagen,
    eens lekker trappend uitwaaien in heerlijk onverwachte temperaturen.

    Voorwaarde was dat op tijd stoppen moest, om voor het donker thuis te kunnen zijn…

    Voorwaar: het is me gelukt:
    De boeken, pc en ander gerief op tijd toe en uit.

    Op tijd thuis zijn, omkleden, de nodige veiligheidsmaterialen aan te trekken, drank te voorzien, de fiets van stal te halen.

    Niks kon me tegenhouden!

    Ik wou, ik zou, ik ging…

    In het obligate strakke pakje, iets strakker dan de net uit verlof teruggekeerde extra kilo’s eigenlijk toelieten,
    gezwind peddelend het warme avondzonlicht tegemoet.
    Een zuiver bewijs dat de grijze massa het effect van een verlofdieet niet correct kan inschatten:  
    tijds-en figuurmatig nog de gegevens van vóór het verlof verwerkt hadden.
    En mij aldus een maatje te klein liet kiezen uit de voorraad aanwezige formaten… :)

    Het maakt niet uit, want de in gang gezette beweging, heeft precies de bedoeling om terug in die strakheid te passen,
    nà vermoedelijk nog heel wat te herhalen inspanningen…

    Weeral…

    Ach wat… het geeft me een reden om de kleuren én de geuren, die nog net niet helemaal herfst zijn, te zien, te ruiken…
    Peddelend genieten van rijpende mais, de geur van vers gemaaid weidegras, de zoevende wind, het zingende asfalt onder de tubes, …

    Het zuchtend zwalpen op een leeglopende tube…

    Die na 200 meter echt geen verder gewicht meer toelaat, zonder dat elke oneffenheid als een moker in de rug gevoeld wordt…

    Er was er ooit één die een programma had: “altijd prijs met…”

    In mijn geval aan te vullen met: “de eerste rit na lange tijd”

    Wegens geen reserveonderdelen en/of fietspomp mee.

    Ja, k weet het…leedvermaak zal vermoedelijk mn deel zijn…

    Maar, niet met deze jongen, zong ene Raymond vrolijk.
    Nee, het kon me niet raken.
    Wandelend, fiets aan de hand, kom je dus ook overal.
    Het gaf zelfs de onverwachte gelegenheid even aangenaam van gedachten te wisselen met mn soulmate,
     in afwachting van de bezemwagen die intussen onderweg was om me op te pikken.

    Nog altijd even spannend in te strak pak, passeerde ik een aantal mensen,
    die tijdens mn passage net iets vrolijker keken, dan net vóór ze me zagen…
    Ik gun ze het.
    Het bracht me terug naar warmere oorden en vreemd vrolijke vaststellingen van vorige week.
    Waar de gemiddelde leeftijd van de modale toerist ongeveer zowat 60 jaar moet geweest zijn.

    Waar badpakken en zwembroeken de indruk gaven te ontbreken of inderdaad ook echt verdwenen waren…
    Op één of andere manier deed het me denken aan een spelletje dat ik ooit speelde:

    The prince of Persia…

    Allez, niet echt die prins, maar wél de hangende tuinen waarin die prins…

    Enfin, ik moet er geen tekeningske bij maken vermoed ik
    Op mn terraske aan den atlantic, met een pint schuimend lokale blonde zat ik in mn ééntje te bedenken,
    dat ik nog ruim 10 jaar had om me eenzelfde formaat aan te meten,

    én wel om niet uit de toon te vallen…

    Nah…
    k ben dus blijven wandelen, met het vaste voornemen,

    het hele zicht van de grond waarop ik sta, te blijven zien…

    indien en als ik naar beneden kijk…

    ook binnen 10 jaar…

    06-05-2012, 20:45 Geschreven door Tee  
    Reageren (0)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:bedenksels
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.the blues

    www.youtube.com/watch?v=ABGHGLvkPcY

    Op de zevende dag, zag hij alleen het missen.

    Missen door falen,

    als in Ontbreken, mankeren, niet te kiezen…

    Niet meer aanwezig.

    Koude vaststelling van verliezen.

     

    Mistig, onscherp schimmig de gedachten.

    Inert, loom, als diep, troebel,

    staande water onder grijze lucht.

    Jammerend, stil janken,

    elke adem zucht. 

     

    Verdrietige verslagenheid.

    Evenredig: de koppigheid.

    Rouw door eigen schuld.

    Scherp, snijdend, gemeen fel,

    chagrijnig centraal in elke cel:

     

    Hartzeer.

     

    Radicaal uitgesproken verdict:

    Impossible missiOn,

    kleurt tekort kloppend donkerrood.

    Klein, zielig, zuur: de smaak.

    Expert in eigen benepenheid.

     

    Langzaam vervaagt het groen

    in geel, bruin, geurend rottend niks:

    jaargetijde van talmend vergeten.

    Klaar, af, voltooid verleden:

    menig mooi moment.

     

    Uitkijkend, rijkhalzend, verlangend,

    tegen beter weten,

    zoekend onbeholpen trachten

    kostbaarheden te verzoenen

    en ongewenste pijn verzachten.

    06-05-2012, 20:34 Geschreven door Tee  
    Reageren (0)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:impressions
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.'hang on plzzz'

    Als t weer ’t weer laat afweten,

    ‘t verkrampte vasthouden toch laat vallen,

    het zicht beperkt,

    vertroebelt,

    brak,

    bittere tranen van zure onmacht brengt,

    opportuniteiten ongewenst,

    in obstakels veranderen,

    met in geur van as,

    in bijtende rook getekend:

    alleen gedachten

    van vernietiging,

    verlies en pijn…

    Wanneer t bericht ‘out of order’ beter past,

    je jezelf een ‘breng me weg’- knop wenst,

    vluchten, enige optie lijkt,

    verplicht immobiel toe te kijken,

    hoe anderen bepalen

    wat je helemaal niet wil,

    wijze woorden,

    kracht en moed ontbreken,

    om anderen te vertellen,

    wat je eindelijk,

    al zo lang zou willen.

    Dan,

    dan zal ik luisteren…

    heel stil,

    ingetogen klein…

    onmachtig delen,

    in verdriet en pijn…

    met troebel zicht,

    in tranen tonen,

    de in smart gestolde woorden…

    onvoelbaar je hand vastnemen,

    voelbare zekerheid op afstand fluisterend:

    t komt goed,

    je kan het,

    k geloof in je,

    k zal er zijn,

    elke keer weer…
    15/11/2011

    06-05-2012, 00:00 Geschreven door Tee  
    Reageren (0)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:strictly personal
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.en toen...

    http://www.youtube.com/watch?v=TPE9uSFFxrI&ob=av2n

     

      

    En…

    Toen…

    was hij,

    getuige.

    Van haar,

    snikkend schokken…

    Vertaling van te diep,

    te lang, verborgen pijn.

    Verdriet.

     

    Zijn,

    machteloos proeven,

    van haar,

    naar zout smakende woorden.

    Bewijs,

    van onverwachte onmacht

    nog langer te kunnen verbergen.

    Gebundeld, in uniek intens moment:

    één,

    onbedacht onbedaarde

    allesomvattende stam stamp.

     

    Hij…

    zag,

    nieuwe pijn,

    om oude te verdrijven…

    Hij,

    kon,

    slechts zijn…

    Wachtend,

    armen uitgestrekt…

     

    Zij…

    liet los.

    Wat nooit,

    een ander zag.

    Zij…

    kon,

    slechts geven.

    Tot warme loomheid,

    ontspannende leegheid bracht…

    15/11/2011 T

    06-05-2012, 00:00 Geschreven door Tee  
    Reageren (0)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:impressions
    17-02-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.tweeling

    Ze zei: ik geef je al mijn liefde.                              Hij zei: ik geef je gedeelde hoop.

    Hij heeft de gift geweigerd.                                               Zij heeft de gift genomen.

    Wat niet zo moeilijk was.                                                          Wat gemakkelijk was.

    Er was  niks te geven.                                                                     Want veel te delen.

    Niets te ontvangen:                                                                              alles te smaken:

    geen  bezit,                                                                                                in het beleven,

    noch ding,                                                                                                       eigen leven,

    Omdat:                                                                                                                    Omdat:

    Liefde is.                                                                                                                  Hoop is.

    Gewoon.                                                                                                             Eenvoudig.

    Als in zijn.                                                                                                       Als evidentie.

    Op iedere dag.                                                                                     In elke tijdsruimte.

    Zonder voorwaarden.                                                                   Zonder voorwaarden.

    Onzichtbaar verbonden.                                                        Onzichtbare warmtebron.

    Algeheel  zuiver aanwezig.                                           Stil beheerst  permanent alom.

    17-02-2012, 09:54 Geschreven door Tee  
    Reageren (0)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:impressions
    Welkom hier.Waar mn schuchtere pogingen tot schrijfsels staan.Geniet of juist niet, laat het me weten: have a nice day!





  • Een interessant adres?

    Rondvraag / Poll
    ik sloeg een mooi figuur
    zij sloeg terug
    zij ging klacht neerleggen
    Bekijk resultaat



    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs