Sta niet bij mijn graf met stil verdriet

Ik ben er niet, ik slaap er niet.

Ik ben in de wind die door je haren waait,

Ik ben in de haan die s’morgens kraait

Ik ben in de regen, in de vogel in zijn vlucht,

Ik ben bij je als je zachtjes zucht

Ik ben in de zon als je s’morgens ontwaakt.

En in de sterren, als je s’avonds slapen gaat.

In de glimlach van ieder kind,

Als je me even niet vindt

Ik ben bij je, zolang je over me praat,

In alles wat je van me meedraagt.

Als je aan mijn graf staat, ween dan niet,

Ik slaap er niet, ik ben er niet.
en al is het hier doodstil,

Ik sta naast je, als jij dat wil.

 
http://www.poemhunter.com/mary-elizabeth-frye/

07-11-2012, 20:56 Geschreven door Tee  
Reageren (1)

Het zomeruur werd uitgezwaaid in stijl.
Mexicaans dan nog, met alles erop en er aan.
Zelfs de tequila en chili con carne, met luchtige gevolgen ervan daags erna, ontbraken niet.
Van voorgerechten tot dessert: om duimen en vingers af te likken.
De gastvrouw had zich uit de naad gewerkt om deze heerlijk, naar vakantie geurende, mondwater veroorzakende verwennerij van kleurrijke smaken op tafel te toveren.
Hoe, kon ik, betere eer brengen aan de gastvrouw en mijn appreciatie laten blijken door me uit de naad te eten? 
Dat is dan ook wat ik deed. 

Samen  lieten we, ongedwongen keuvelend over alledaagse dingen,  de kunstmatige tijdssprong ver achter ons. Om vast te stellen dat we inderdaad een tijdsprong hadden gemaakt: in één keer van avond naar morgen.
Daags nadien, kon ik nagenieten. Vermoeid, met wallen onder de ogen, zonder hoofdpijn. Van de voorsprong die het nieuwe uur gebracht had.
Loom, eigenlijk lui, lag ik binnen lekker warm te kijken naar de koude witte laag op het gras. Tenminste, daar waar nog gras te zien was, wegens bijna geheel bedekt met afgevallen beukenblad.  Ik liet me de glinsterende  speling van de ochtendzon op de smeltende gekristalliseerde dauw half liggend welgevallen.
Gedachten, zoveel als er blaren lagen, passeerden datzelfde beeld.

07-11-2012, 20:46 Geschreven door Tee  
Reageren (0)

Tot nog toe las ik ze nooit.
Om één of andere reden ontsnapten ze altijd aan mijn aandacht.
Te klein, op de verkeerde plaats, geen tijd, geen blik waardig geacht.
k heb het over een dagelijkse rubriek in mijn krant: de horoscopen.

Op zaterdagmorgen, terwijl het huis nog wacht op de gonzende activiteit van andere bewoners, zit ik, recentelijk mét bril, aan de keukentafel.
Met een kan verse koffie.
De krant uit te pluizen.
Op mijn hoogst persoonlijk eigen tempo.
Met de radio zacht op de achtergrond, de kan koffie eerder uit dan de krant.
Stijlbreuk met doordeweekse  werkdagen: dan is er geen van beiden uit.
Dus weet en vooral voel ik: t is weekend.

Was het gelegen aan de eentonigheid van het platgewalste thema der verkiezingen of zocht ik op de verkeerde plaats de oplossingen van kruiswoordraadsel en sudoku’s?
In elk geval las ik als eerste in de rij van 12 mijn horoscoop:
“je hebt een prima voornemen, zet de eerste stap. De planeten zullen je belonen…”
huh? Ik loop meestal over van de voornemens, al of niet goed én die beginnen per definitie altijd morgen.  Behalve deze waar ik net aan dacht: ik moet maar eens zo ’n Atoma schriftje halen om al mijn voornemens in te noteren…
En daar zullen de planeten mij voor belonen? Hoe gaan die dat doen?
Wat me bij de schrijver bracht: wie verzint nu zoiets?

Fundamenteel nieuwsgierig, het algemeen menselijk trekje van gluren bij de buren, las ik alle andere elf ook. Zodra ik me daar lezers bij voorstelde, steeg de schrijver in mijn achting: die verdient zijn brood met humor!
allez, neem nu:  “je hebt nood aan sociaal contact, organiseer een avondje bij je thuis of trek erop uit!”
je zal toevallig maar gedetineerde zijn als je dit leest als je horoscoop…
En wat te denken van: “een mysterieuze liefde duikt op. Vanavond zal de vonk op een speciale plaats overslaan”  Nah, ik zou gelijk een elektrieker vragen om een grondige controle te doen op kortsluitingen als dit mijn horoscoop zou zijn…

Of: “ Iemand houdt iets verborgen. Je werpt nu een blik op dit spannende geheim”
ah zo? Cola: regular, light of zero? Welke soort zou de meeste impact hebben bij het werpen?
en bij weten is een geheim per definitie verborgen. En zodra niet meer verborgen, is het geen geheim meer, niet? Awel, wat is er dan nog spannend aan?
Soit, k ben de schrijver dankbaar. Hij deed me lachen tussen alle beschreven kommer en kwel.
En wete wat? Hij heeft nog gelijk ook.
Ik heb inderdaad een prima voornemen.
k ga horoscopen schrijven.
De eerste stap is gezet.
Nu die belonging nog…

07-11-2012, 20:44 Geschreven door Tee  
Reageren (0)