|
Om aan genoeg koersen te komen om te mogen deelnemen aan het BK WAOD moest er vandaag gekoerst worden...komende weekendjes zijn reeds bezet (zie volgende blogs)...mottigheid nog altijd ten top maar ja, beste manier om alles een beetje los te laten komen is nog altijd koersen...
WAOD-koers in Laarne dus...veel ploegmaten aan de start, o.a. Nico Savat, Luc De Dutysche, Mario Van Den Broecke, Peter De Corte, brother Dieter, 'Kees' Patrick Vanmaekelbergh en Martin Surmont...om toch maar iets te tonen aan de supporters versnelde ik na enkele km's...Paul Rooseparck kwam aansluiten en nam direct vlotjes over...naar mijn persoonlijk gevoel zelfs een beetje 'te' vlotjes want zijn wiel was nauwelijks te houden...nog een stukje verder kwam ook Kees aansluiten...we kregen jammer genoeg niet veel vrijheid en werden met het einde van de eerste ronde in zicht terug ingelopen....het bleef aanvalspogingen regenen maar alles kwam telkens terug samen, achteraan stond de spreekwoordelijke 'deur' wagenwijd open...net voor half koers sprong Franky Van Oyen alleen weg uit het peloton, vanuit het peloton werd niet gereageerd....toen ik samen met het peloton de lange lijn richting finish opdraaide besloot ik om te proberen alleen naar Van Oyen te rijden...man man, wind vollen bak op kop, van die slechte betonbaan...het was vollen bak kapot gaan om op 10m van zijn wiel te komen...door nog een tandje bij te steken en nog eens uit het zadel te komen kon ik toch nog bij hem komen, bijna een volledige ronde moest ik recupereren vooraleer ik eens kon overnemen...na 2 ronden zag ik dat een groepje met 3 ploegmaats bijna op ons wiel zat en liet ik mij uitzakken...toen er nog enkele renners vanuit het peloton wegsprongen wist ik dat de definitieve vlucht was vertrokken, in wat overbleef van het peloton vond ik brother Dieter terug...3 ronden voor het einde kon ik op een stuk meewind een kleine voorsprong nemen, iets verder kwamen 2 renners (o.a. Davy Rauch) aansluiten en draaiden we goed rond, op zoek naar gelosten uit de kopgroep...na 1 ronde keek ik achter mij en zag ik dat Dieter alleen op komst was, we minderden wat vaart zodat hij kon aansluiten en begonnen daarna terug tempo te rijden...met een groepje gelosten in het zicht, 1 ronde van het einde, reed Dieter jammer genoeg lek...we konden met ons groepje van 3 toch nog aansluiten bij de groep gelosten en mochten dan sprinten voor de 12de plaats, bij mij was de jus volledig uit de benen met een 19de plaats als resultaat....
Antibiotica slaat dus wel degelijk pop de benen....
Greetz
|
