Ik begon mijn dag goed. Ik had me overslapen en zo miste ik bijna mijn bus. Ik had mijn twee wekkers niet gehoord en nog een meisje dat met de bus ging had zitten roepen, maar ze wist niet in welk bed ik lag. Ik heb er allemaal niks van gemerkt.

Gelukkig kon ik een auto tegenhouden die me het stukje tot aan het information centre kon brengen. Normaal doe ik dit niet vlug. Maar nu was het een noodgeval. Ik ben in mijn haast mijn GSM hoesje vergeten L. Ach ja, dat was een goedkope en ik heb er nog zo één, maar in een andere kleur. Ik denk dat ik deze reis nog wel meer dingen zal kwijtspelen. Zolang ik de belangrijkste en duurste zaken maar niet vergeet.

Onderweg heb ik 3 dode kangoeroes op de weg zien leggen. Luisa (Duitsland) had er 5 gezien. Het is hartverscheurend om die prachtige beesten op de baan te zien liggen.

In Sydney aangekomen voelde ik me allesbehalve gelukkig. Ik heb er echt niet naar uitgekeken om terug te gaan naar die grote, drukke stad.

Mijn hostel is dit keer ook niet om over op te scheppen. Ik slaap voor de eerste keer in een 32-bedroom. Het riekt er muf. Er lekt water uit het plafon. Hier wil ik niet lang blijven.

Ik blijf hier maar één nacht, maar niet langer.

Ik wou net naar buiten gaan en hier in Sydney is het weer aan het regenen.

Nadat de regen is gestopt ben ik terug de stad in gegaan. Ik ben me een Garden salade gaan uithalen en heb dit met een paar snede brood opgegeten. Hierbij heb ik me neergezet op een bankje in Hyde Park.

Ook heeft Prue (moeder van de Au Pair job) me gebeld. Haar moeder wilt me graag meenemen naar Wagga Wagga. Het enige wat ik moet doen is de ferrie nemen en naar Manly gaan. Daar is ze en zal ze me oppikken. Dit  bespaart mij weer een hoop geld uit. Een busticket minder. Ik moet alleen de ferrie betalen, maar dat is niet zo duur.

Na een korte wandeling door het Hyde park, ben ik terug naar mijn hostel gegaan. Ik ben doodop. Ik ga vroeg slapen. Allé, ik ga het toch proberen, want in mijn kamer is het natuurlijk niet zo stil. Ik denk dat dit de laatste keer is dat ik in een stad nog zo’n grote kamer ga nemen. En het ruikt hier muf. Ik ben blij dat het maar voor één nacht is.

01-03-2010 om 00:18 geschreven door Sigrid  

Deze morgen heb ik afscheid moeten nemen van Sara en Eva. L

Ik zal die twee missen.

Ik blijf hier in Tamworth voor 1 dag en dan zondagmorgen rond 5u45 ’s morgens neem ik de bus naar Sydney. Daar blijf ik ook voor één nacht en op maandag ga ik nog wat papierwerk inorde brengen op het AIFS en dan moet ik nog naar de bank voor mijn bankkaart. Ik hoop dat ik in de namiddag een bus heb naar Wagga Wagga. De plaats waar ik een Au pair job heb. Ik kijk hier naar uit.

Voormiddag ben ik naar de Mc Donalds gegaan, waar ik Free Wireless had, maar het internet is hier heel zwak. Ik kon niet skypen met mij zusje.

Namiddag ben ik gaan kijken hoe lang ik erover deed om naar het information centre te gaan, want daar vertrekt mijn bus. In het centre heb ik wat gebabbeld met twee vriendelijke, oude Australische mannen. Één van hen vond dat ik het politiebureau daar moest zien. Hij was vroeger agent geweest. Ik had nog niet ja gezegd en hij was al naar de politie aan het bellen om te zeggen dat ik afkwam. Dus ben ik dan toch maar gegaan. Daar kreeg ik een rondleiding. Ik zag de cellen, de bureaus, de plaatsen waar ze foto’s nemen en vingerafdrukken, de parking,… . Er was één gevangene. Ik heb dan ook nog maar vragen gesteld over de wetten hier, maar zoveel verschillen zijn er niet. Alleen de snelheden op de wegen hier zijn anders. 40 km in schoolzones, 50 in dorpen of steden, 60 als je huizen passeert en 100 tot 110 op de grote wegen.

Hierna ben ik nog wat gaan rondwandelen. Winkels gaan bekijken en nog wat beleg en fruit gaan uithalen voor het avondeten.

Voor de rest ben ik in het hostel gebleven en heb ik wat opgetrokken met de mensen daar. De mannen van mijn kamer en de andere backpackers. De mannen in mijn kamer waren van Australië. Toen ik nog een nacht bijboekte vroeg het Chinees meisje achter de balie of ik het niet erg vond om in een kamer vol met mannen te slapen. Ik had daar geen problemen mee.

Van de mannen kreeg ik een blikje whisky cola. Ik had dat al een gedronken in Sydney en ik vind dat niet slecht. Maar ik dacht dat ze bier aan het drinken waren en ze zeiden dat het dus niet zo was en toen gaven ze me er één. Nadat ik het blikje ophad, zette ze nog één voor mijn neus. Ik weigerde maar ze vertelde me gewoonweg dat ik het maar heel traag moest opdrinken. Dat heb ik dan ook maar gedaan. Ik heb dus hier in Australië weer iets nieuws leren drinken. Ik zou hier alleen nog moeten leren bier drinken. Dat zou hier veel beterkoop zijn. BAH!

’s Avonds ben ik nog eens naar de club geweest met een paar mensen en heb wat pool gespeeld.

01-03-2010 om 00:17 geschreven door Sigrid  

Maandag:

We werden ’s morgens om 9u opgehaald aan het hostel. Daar reden we door naar de tweedehands winkel waar ik een jeans (5dollar) en een bloesje (3,50 dollar) heb gekocht. Na een half uur reden we door naar de farm. Het was een lange tocht landinwaarts. We reden op een stenen weg door de velden tussen de heuvels. Het was midden in de natuur en het was echt prachtig. De auto van Sara en Eva was helemaal rood toen we aankwamen op de farm.

Nadat alles was uitgelegd, kregen we na de lunch ieder ons eigen paard. Ik als beginner heb ‘Mahoo’ gekregen. Hij is een vrij koppig paard en gaat ook graag zijn eigen gang. Hij is ook vrij lui. Hij stapt niet echt goed door. Ik heb ook gehoord dat hij eens met een ander berijder de poel was ingedoken, zodat de berijder eraf viel.

Na wat korte lessen over vooruit en achteruit rijden, links en rechts draaien, gingen we op weg. We reden over de heuvels en genoten van het landschap. Later hebben we nog de schapen bijeen gedreven en in de stal gezet. Toen we terug op de boerderij kwamen, hebben we onze paarden ontzadeld en geborsteld.

Dinsdag:

De eerste opdracht van die dag was onze paarden gaan vangen. Ik had Mahoo snel gevonden maar het was niet gemakkelijk om het gebit in zijn mond te krijgen. Het is me even later toch gelukt. Met natuurlijk een beetje hulp van de leden hier. Wanneer we onze paarden hadden gingen we terug naar de stallen waar we onze paarden verzorgden en dan zadelen.

Als de paarden klaar waren, kregen we lessen van Tim (de baas) over hoe we een paard konden kalmeren en aan ons laten wennen. Het zich op gemak voelen. Later leerden we hoe we het paard moesten domineren. Om te laten weten dat wij de baas zijn en niet zij.

Weer een tijdje later kregen we een les over hoe we een hoef moesten vervangen, lasso werpen en later ook nog met zweep slaan (cracken). Met de zweep was ik heel goed. Ik kon telkens van in het begin de zweep laten cracken. Op de twee manieren.

Namiddag gingen we schapen bijeen drijven en naar de stal brengen.

We leerden ook hoe we een schaap moesten vangen en op zijn rug leggen. Het scheren werd ons aangeleerd en als laatste lieten ze ons zien hoe een schaap werd geslacht en ontveld.

Woensdag:

Eerst hebben we les gekregen over hoe we de stukken van het schaap van elkaar konden scheiden en hoe de verschillende delen heten. Later kregen we les over natural horsmanship. Dit ging weer eerst hoe we het paard konden kalmeren (friendly game), dan hoe we een paard konden domineren. Hierna werd ons getoond hoe je een paard kon sturen zonder dat jij hem vast hebt.

Na deze les sprongen we in de truck en gingen we de omheining herstellen.

Na de lunch was het tijd om onkruid te wieden en zo waren weer alle activiteiten gedaan.

 Donderdag:

Ik heb de nacht  buiten doorgebracht. Ook al was het fris buiten, toch had ik het niet koud gehad. Ik heb wel niet zo goed geslapen. Ik ben regelmatig wakker geworden. ’s Morgens was ik stijf.

Nadat we onze paarden weer hadden gevangen, verzorgd en klaargemaakt voor de rit, gingen we op weg. We gingen de koeien bijeen drijven en naar een yard (klein omheinde ruimte in een weide) brengen die we gisteren in orde hadden gemaakt. We moesten eerst een heel eind rijden over de heuvels en dan toen we de koeien zagen, begonnen we te roepen en achter hen aan te rijden. We moesten er wel voor zorgen dat we niet voor de kudde gingen rijden of ertussen in. De koeien lopen dan de verkeerde richting uit.

Toen de hele kudde in de yard was verzameld, was het tijd om de kalven van de moeders te scheiden. Daarna werd ons geleerd hoe we een kalf op de grond moesten leggen. Sara en ik hebben dit samen tot een goed einde kunnen brengen. Ook de andere was het gelukt hoor. Na dit werd een jong stiertje gecastreerd, gechipt en gebrandmerkt. Op het laatste hebben we ons spel met de lasso gedaan, waarbij je iets kon winnen. Ik heb helaas niet gewonnen.

Ook nog hebben we de grote koeien moeten vangen die iets aan hun ogen hadden. Deze werden dan met een speciaal product bespoten. Zo’n grote dikke koe heeft om mijn kleine teentjes gestaan.

En zo werd het weer tijd om op ons paard te klimmen en richting de farm (boerderij) te gaan.

Dit alles heeft een hele dag geduurd. We hadden de lunch ’s morgens klaargemaakt en meegepakt.

’s Avonds was het barbecue. Dat was heel lekker. Ik heb ook een stukje van de ballen van de stier geproefd. Die waren natuurlijk eerst gebakken. Het was niet slecht. Alleen de nasmaak was iets minder.

Vrijdag:

We moesten eerst weer onze paarden gaan halen uit de weide en verzorgen (hoeven schoonmaken, borstelen, kammen).

Dan was het bikini aandoen en zijn we met de paarden gaan zwemmen. Dat was heel leuk, maar je moet oppassen dat die beesten niet op je teentjes gaan staan.

Wanneer de paarden droog waren, zadelden we ze en kregen we nog wat lessen over Natural Horsemanship.

Na de lunch zijn we in de weide gaan draf (trotting) oefenen en daarna ook galop (cantering). Yes, eindelijk eens kunnen galopperen met een paard. Daar heb ik lang op moeten wachten.

In de arena deden we nog een paar wedstrijdjes waar we rond banden en tonnen moesten draaien. Onze groep had twee keer gewonnen. Ook hadden we per twee een koe moeten in een kleinere arena moeten drijven, maar mijn partner koos telkens een andere koe, zodat ik op het laatst niet meer wist achter welke koe ik moest gaan. Het ging ook op tijd. Er is maar één team gewonnen.

’s Avonds gingen we uit in Tamworth. Eerst gingen we eten in een restaurant met een buffet en daarna gingen we naar de club.

Korte evaluatie:

Dit was een zeer toffe week. Ik heb er geen spijt van dat ik dit heb geboekt. Ik heb me hier zeer goed geamuseerd en vind het dan ook jammer dat het gedaan is. Sara, Eva en ik waren de enigste die daar wat sfeer bracht. We waren wel met een kleine groep. Normaal komt daar twintig man, maar nu waren we maar met acht. De dagen waren overdag goed gevuld en de activiteiten die we deden waren zeer interessant. Alleen ’s avonds mocht er wat meer georganiseerd worden. Vanaf 5 uur was er niets meer te doen. Dat werd dus een beetje saai. Ik ga mijn paard Mahoo missen. Hij was een koppig paard, dus we paste goed bij elkaar. Nu wil ik zeker een eigen paard hebben. Het enige probleem is, is dat we thuis geen prachtig landschap hebben zoals hier. Ik heb genoten van de ritten over de heuvels.

27-02-2010 om 01:07 geschreven door Sigrid  

Dit is het programma dat ik heb doorgekregen voor de volgende week.

Programme at the Leconfield 5-day Jillaroo & Jackaroo School

Day 1:

· Pick up at 9.00 a.m. from Tamworth YHA in Tamworth

· A quick stop at a second hand store where you can buy cheap work

  clothes

· Introduction and a cup of tea on arrival at Leconfield * A grooming and

  saddling up lesson

· Lunch

· A lesson on Natural Horsemanship riding followed by a 2.5 hour ride

  including bush survival and local bush tucker

Day 2:

· Catch and saddle the horses

· A two hour Natural Horsemanship lesson

· A horse shoeing lesson

· A whip cracking and lassoing lesson

· Lunch

· Before the ride we play some Natural Horsemanship games with our

  horse

· Mustering sheep on horseback

· Trotting & cantering in the arena

· A barrel race on horseback

· A talk on sheep health and husbandry

· A sheep shearing lesson

· For those interested we slaughter a sheep

Day 3:

· Butchering a sheep

· A two hour Natural Horsemanship lesson

· Pasture improvement

· Lunch

· Fencing or yard building (this often involves tree felling)

Day 4:

· Catch and saddle the horses

· We play some Natural Horsemanship games with our horse

· Mustering cattle on horseback

· Yarding and draughting cattle

· Lunch

· A talk on cattle breeds and husbandry

· A lassoing competition

· Wrestling, branding and marking calves

· A demonstration in using working dogs

Day 5:

· A lesson on maintaining saddlery

· Catch and saddle the horses

· We play some Natural Horsemanship games with our horse

· A ride to the swimming hole where we swim the horses (During the

  warmer months)

· Picnic-lunch at the creek

· Games on horseback

· A ride where we take the horses for a trot and a canter

Return to Tamworth YHA around 6.30 p.m. for a big night out

All evenings are around the campfire with open-air camp oven cooked meals.

27-02-2010 om 00:40 geschreven door Sigrid  

Weer een lange dag gereden. In de namiddag kwamen we aan in Tamworth. Daar zijn we gaan eten en hebben we genoten van de koelte in het restaurant. Het is hier meer dan 30°C. We liggen nu ook wat meer in het binnenland.

Voor de rest gaan we het hier rustig houden.

27-02-2010 om 00:38 geschreven door Sigrid  

Het was weer tijd om te vertrekken. Eerst nog de laatste dingen in de valiezen proppen en dan op weg naar de garage waar Sara en Eva gingen wachten.

Nadat de laatste papieren van de auto waren geregeld en de valiezen van Sara en Eva waren opgehaald bij hun hostel, gingen we op weg. Na ongeveer twee uur gereden te hebben, kwamen we aan in Newcastle.

Eerst inchecken in ons nieuw hostel en dan eten. Na het eten gingen we naar Kmarkt. Daar kochten we al goedkope kledij en ik heb mij een nieuw paar slippers aangeschaft, waar ik minder vlug blaren in zou kregen.

Terug in het hostel hebben we onze was gedaan en wat gerust.

Na een beetje bekomen te zijn, zijn we gaan eten en hebben we achteraf wat gekaart met de andere hostelgasten. We hebben veel plezier gehad.

27-02-2010 om 00:37 geschreven door Sigrid  

Hi,

Ik ben ’s morgens gaan winkelen. Ik ben op Haymarket een trolley voor 20 dollar gaan kopen. Dan ben ik nog wat gaan shoppen. Brood en water uithalen.

Rond de middag zijn we vertrokken naar Manly Beach. Met de ferrie gingen we tot daar. Daar hebben we een strandhanddoek in zo’n goedkope zaak gaan kopen en zijn we daarna op het strand gaan liggen. Sara, Eva en ik hebben ons gewaagd aan de grote golven. De stroming was enorm sterk daar. Roxana bleef op het strand liggen. Ze is uiteindelijk helemaal niet in het water geweest. Ach ja, ieder zijn keuze. Na ons wateravontuur zijn we wat gaan zonnen op het strand.

Twee uur later waren we het beu en gingen we een stukje wandelen langs de kust.

Op de terugweg naar de ferrie belde de moeder bij wie ik gesolliciteerd heb. Ze wou mij een aantal vragen stellen over mijzelf. Ze vroeg mij of ik vragen had voor haar, maar ik vind dat zo moeilijk om dat op voorhand te weten. Je weet niet wat je te wachten staat, dus mijn vragen komen pas als ik daar ben. Ze vond wel dat mijn Engels goed klonk. J

Ik werd door Eva en Sara uitgenodigd om bij hun te gaan eten. Dus ben ik met hun rechtstreeks naar het Base hostel gegaan. Daar heb ik mij gaan douchen. Ik kwam tot de ontdekking dat ik goed verbrand was. Vooral in het gezicht. Ik heb me toch wel goed ingesmeerd gehad.

Het volgende wat ik deed, was naar mijn hostel gaan. Inpakken en terug vertrekken. Sara en ik zijn nog naar de haven gegaan. Harbour Bridge en the Opera House by night gaan zien. Nog iets drinken uithalen en aan het water genieten van het uitzicht.

En dat was het. De dag was alweer omgevlogen.

Slaapwel

27-02-2010 om 00:36 geschreven door Sigrid  

Hoi, hoi,

‘s Morgens weer vroeg moeten opstaan. Het Base Hostel zat vol, dus moest ik naar een ander hostel verhuizen. De dinsdag was ik al op zoek gegaan naar een ander hostel en heb ik in Harbour City backpackers hostel voor twee nachten geboekt.

Voor 10 uur moest ik uitchecken, maar eerst ben ik nog naar medicare geweest om mijn verzekeringen in orde te brengen en daarna ben ik mijn valies gaan halen. Eerst uitchecken en dan gaan ontbijten.

Nadat ik mijn buikje heb volgegeten en mijn tas koffie heb gehad, ben ik vertrokken. Als een muilezel liep ik door de stad. Eerst berg op, dan langs de winkels, langs het park en zo door de berg af naar het Hostel. Daar heb ik mijn valies achtergelaten in de lounge room, omdat ik pas terug kon inchecken rond 1 uur.

Voor de rest verliep mijn dag rustig. Ik ben naar het AIFS-kantoor geweest, de bank, Oxford street afgelopen (winkels bekeken), inchecken in het Hostel, eten in China Town en dan gaan winkelen. Ik ben ook op zoek naar een trolley (vallies op wielen) om de zwaarste dingen in te doen. Want ik denk niet dat dit klein meisje het anders lang gaat volhouden.

’s Avonds heb ik mijn nieuwe kamergenoten ontmoet. Twee Nederlanders (Joke en Gary) die ook pas vandaag in dit Hostel hadden ingecheckt. En dan was er nog een Ier (Ben), één van Oekraïne (Yerik) en nog drie jongens (Weet de namen nog niet). Meiden dit zijn knappe gasten hoor. En wat een mooie lichamen. Ze kwamen allemaal net onder de douche uit en ik heb genoten van het uitzicht.

Voor de rest ga ik het vanavond rustig houden en misschien vroeg gaan slapen, want iedere avond is mijn pijp uit.

Byekes

Xxx

18-02-2010 om 12:52 geschreven door Sigrid  

Good day everybody,

Ik begon de dag door heel vroeg op te staan. Om 6 uur, want om 7u20 moest ik bij OZExperience zijn. Dat was een eindje wandelen. Samen met Roxana ben ik naar de Blue Mountains gegaan. Ik had een tour geboekt.

Na een lange rit, kwamen we aan op een plaats waar we de kangoeroes konden zien. We hebben er uiteindelijk 5 wilde kangoeroes gevonden. Je kon heel dicht bij ze komen, maar je moet toch voorzichtig blijven. 

Hierna zijn we terug in de bus gestapt en gingen we op weg naar de Wentworth Falls. Eerst hielden we nog een korte halte in een klein dorpje, waar we een tas koffie hebben gedronken. Daar hebben we Gay (niet homo, is het anders uitgesproken) leren kennen. Hij was van Israël en was ook aan het rondtrekken. Het was een vriendelijke man en wat had die mooie blauwe ogen ;-).

Na weer een stukje rijden kwamen we aan in de Blue Mountains. Daar gingen we zo’n 2 à 3 uur wandelen. Stijgen en dalen in de heuvels. Terug naar boven klimmen, was wel wat vermoeiend, omdat onze gids er een stevig tempo in hield.

Wat ik daar allemaal gezien had, was adembenemend. Echt prachtig. Het uitzicht over de Blue Mountains, de watervallen, de vegetatie en de dieren. Ik heb er een ‘Waterdragon’ (soort hagedis) gezien. Zwarte Cockatoos, een andere soort hagedis (kleiner). Voor de rest gingen we niet veel dieren zien, omdat die pas ’s avonds tevoorschijn komen.

Na deze fantastische wandeling, hadden we een lunch gekregen. Een broodje met salade, tomaat, komkommer, hesp, kaas en nog een pastasalade. Als dessert kregen we een appel en een ontbijtgranenreep. Hierbij heb ik ook nog kennisgemaakt met 2 Nederlanders (Nienke en Nick). Zij waren hier voor 3 maanden.

Het werd weer tijd om in de bus te stappen en zo gingen we naar Jamison Valley met de bekende ‘Furber Stairs’, ‘the witches leap’, de ‘Katoomba Falls’ en natuurlijk als hoogtepunt de ‘Three Sisters’.

We gingen de hele weg naar onder. Het was dus via de trappen, maar het was heel steil. Gelukkig moesten we die weg niet terug naar boven. We hebben de Scenic Railway (de steilste spoorweg in de wereld) genomen om terug boven te komen. Dit was net alsof we in een attractiepark zaten.

Het werd weer tijd om naar Sydney te gaan. Eerst zetten we de mensen die in Katoomba gingen verblijven af en zo gingen we verder. Het was 2 uur rijden naar Sydney. Ik ben langs de chauffeur gaan zitten. Zo had ik beter uitzicht en kon ik ook zien hoe hier werd gereden. Ik heb ook veel met de gids zitten praten. Het was een plezante gids. Hij stelde voor dat ik zou rijden en hou zou dan gaan slapen (voor te lachen hoor). Zoiets zou ik nooit doen. Ten eerste heb ik nog nooit links gereden en ten tweede wil ik de verantwoordelijkheid van de ongeveer 20 mensen in de bus niet dragen. We hebben leuke conversaties gehad. Hij heeft mij ook verteld dat hij ging trouwen met een Engelse, maar dat de toelating van zijn vrouw in het land nogal veel tijd en geld in beslag nam. Ze moesten eerst minstens 12 maanden samenwonen.

Na een lange dag kwamen we eindelijk aan in Sydney. Roxana en ik zijn nog een lekkere spaghetti bolognese gaan eten en dan maar richting hostel. Ik was doodop.

Dit was mijn uitstap naar de Blue Mountains. Het was echt fantastisch en dit was de eerste keer dat ik echt genoten heb. Ik voelde me voor de eerste keer echt op vakantie.

Good night everyone.

Xxx

18-02-2010 om 12:50 geschreven door Sigrid  

Hello everybody,

Hier ben ik weer met een nieuwe dag. De morgen ben ik weer begonnen door te skypen met mama, papa en zusje. Daarna heb ik wat vragen gesteld over de verschillende jobs en heb ik mij uiteindelijk ingeschreven als Au Pair bij een gezin in Wagga Wagga. Dit ligt in de buurt van Canberra. Tussen Melbourne en Sydney in. Het gezin heeft 3 jongens. 2 kleuters en 1tiener. Op de tiener moet ik zo niet oppassen. Hij is 16 jaar. Ook moet ik klein huishoudelijk werk doen. Ik heb ook geluk gehad. Eerst boden ze 200 dollar p/w aan en nu 240 dollar p/w. Zaterdag en zondag vrij. Ze hadden het net aangepast. De moeder is geïnteresseerd in me en hopelijk hoor ik gauw of het iets gaat worden. Ik kijk er al naar uit, want het lijkt mij leuk daar. Ook vond ik het leuk dat het in een kleiner stadje is en als ik naar iets grotere stad wou gaan, kan ik naar Canberra gaan. Er stond ook op dat ik de auto mag lenen. Ik ben dus benieuwd.

Ik ben hierna ook wat informatie over Sydney gaan halen bij de reisbalie. Ik begon mij te vervelen in de stad en ik wist niet meer wat ik moest gaan bekijken. Op één dag heb je eigenlijk de hoofdpunten gezien.

Na alles geregeld te hebben, ben ik wat gaan rondwandelen. Daarna ben ik naar de hostel gegaan om me in te smeren en om te kleden. Zo ben ik samen met de 2 Belgische meisjes op weg gegaan naar het park om te gaan picknicken. Ik had al gegeten. De Eva en Sara stelde voor om zaterdag al te vertrekken naar Tamworth en dan konden we onderweg nog stoppen voor als we nog iets wilden zien. Ik draag dan voor 1/3 bij in de benzine.

Ik ben met hen ook naar het Medicare centre geweest, maar daar moesten we lang wachten voor we aan de buurt kwamen en toen het eindelijk zover was, kregen we te horen dat we ook ons visum (papieren) moesten afgeven. Die hadden we natuurlijk niet op zak. Mij hebben ze op de CM verteld dat we gewoon ons Europees ziekteverzekeringskaart moesten afgeven. Nu kan ik donderdag weer terug gaan.

Ik wilde ook twee dagen bijboeken in het base hostel, maar alles was volgeboekt.

Dus ik kon nog op zoek gaan naar een ander hostel. Dus wat deed ik? Ik pakte mijn Lonely Planet en ben gaan zoeken naar hostels. Dan heb ik het stratenplan van Sydney gepakt en zo opgezocht waar de hostels lagen. Ik heb de goedkoopste uit de Lonely Planet gekozen en ben op zoek gegaan (Het is toch maar voor twee dagen.) Ik vond het hostel vlug. Het zag er minder chic uit dan het base hostel, maar dat is niet zo erg. Als ik maar kan slapen in een bed. Ik wil niet langs de daklozen op straat slapen. Trouwens ik ben begonnen met een chic hostel, maar ik zal nog veel meer hostels tegenkomen die er iets minder uitzien. Dus ik zal het maar gewoon worden. Ik heb er eigenlijk ook niet zoveel problemen mee, daar ik in de chiro heb gezeten en dan ook niet altijd het mooiste kampplaats heb gehad. Ik ben dus al wat gewoon.

Na me te hebben ingeschreven in dat hostel, ben ik naar het central station gegaan om te kijken waar ik morgen moet zijn voor naar de Blue Mountains te gaan. Na een hele lange wandeling heb ik de startplaats ontdek. Ik zal dus morgen vroeg moeten opstaan. Om 7u20am moet ik al daar zijn. Hopelijk is Roxana dit keer op tijd, maar ik wacht niet meer.

Ik heb vandaag in totaal bijna een halve dag gewandeld. Ik heb nu pijn in mijn voeten. Straks ga ik samen met de twee Belgische meisjes iets drinken in Darling Harbour. We hebben ook al afgesproken om vrijdag naar Manly beach te gaan. Ik heb tot nu toe nog geen strand gezien.

Dit was het weer. Geef ik jullie genoeg leesvoer? J

Ps.: Proficiat aan Christel Goffin met haar dochtertje en proficiat dan ook aan Paula en Marcel met jullie nieuw kleinkind.

17-02-2010 om 11:30 geschreven door Sigrid  

Hello,

De dag begon regenachtig, maar al vlug kwam de zon tevoorschijn. En voor de rest van de dag heeft dan de zon geschenen. Het was ook heerlijk warm.

Ik ben de dag begonnen in het AIFS-kantoor. Eerst heb ik mijn 30 minuten gratis internet opgebruikt door te skypen met mijn mama en papa. Daarna heb ik mij ingeschreven voor de Farm Course en heb ik mezelf een Wwoofing-gids gekocht. Hiermee wil ik zeggen dat ik nu lid ben van WWOOF (Willing Workers On Organic Farms).

Korte uitleg over WWOOF: Dit zijn allerlei kleine boerderijen die organische groenten en fruit kweken. Je hebt er ook met dieren, enz. Je moet hier dan 4 à 6 uren werken en in de plaats daarvan krijg je onderdag en eten.

De Farm Course start maandag 22/2/2010 en duurt 5 dagen. Ik ga met de 2 Belgische meisjes naar daar. Je leert daar paardrijden, met de zweep slaan, lasso werpen, koeien en schapen drijven, brandmerken,…

Ik kan hier meer over vertellen als ik terug ben.

Nu verder over mijn dag. In de voormiddag ben ik nog even in het park zitten lezen en heb ik mijn middageten opgegeten. Daarna ben ik ook een nieuwe adapter gaan kopen, want die van mij is al kapot. En er is hier niemand die die kan maken, omdat dat ding hier niet wordt verkocht.

Namiddag ben ik naar de Opera House gan kijken en de Harbour bridge. Ik heb rond het opera house gewandeld en ik ben ook naar boven geweest. De uitzichten over het water waren prachtig.

De brug was grandioos. Maar ik denk niet dat ik er ooit ga over wandelen. Het duurt 30 minuten heen en dan moet je nog terug. Aan de lengte van de brug te zien, had ik daar geen zin naar. Het is al zo’n 20 minuten wandelen van het hostel tot aan de brug en het Opera House. Misschien zal ik het wel eens doen als ik op het einde van mijn reis terug in Sydney ben.

Na alles gezien te hebben en van de uitzichten te hebben genoten, ben ik gaan kijken naar de ferries. Ik moest weten waar ze naartoe vaarden en hoeveel dat alles ging kosten + de uren. Ik heb een paar folders meegenomen, dan kan ik thuis op het gemak alles eens bekijken.

En zo ben ik dan weer op de terugweg gegaan.

In het hostel aangekomen, besefte ik dat ik nog geen zin had om op de kamer te zitten en ben ik dan maar op zoek gegaan naar het Medicare Centre. Deze bleek om 5 uur al gesloten te zijn. Dan ben ik maar een chicken burger en frietjes gaan uithalen (ze hebben hier niks hetzelfde als thuis). In het park heb ik dan dit broodje opgegeten en nog wat in mijn WWOOFing-boek gelezen. De chicken burger was niet zo lekker. Het deed me denken aan Mc Donalds. Deze hebben ze hier wel, maar een gewoon broodjesbar zoals thuis hebben ze hier niet. Je vind hier in de stad veel Aziatisch eten, maar weinig Europees. L Het zal dus vanalles uitproberen zijn en er maar gewoon aan worden.

Terug in de hostel merkte ik dat ik al een beetje verbrand was. Dat van ene dag zon. (Ik zal jullie maar een beetje jaloers maken)

Dit was het.

Good Day

17-02-2010 om 11:29 geschreven door Sigrid  

Hoi iedereen,

Voor ik begin wil ik een foutje rechtzetten. Het is niet ‘Chinese Town’ maar ‘China Town’.

En het is ‘Town Hall’ en niet ‘Towns Ville’.

Voor deze dag heb ik niet veel te vertellen. Ik heb de hele voormiddag met mijn zusje gebabbeld via skype.             Daarna heb ik twee Belgische meisjes (Eva en Sara) ontmoet. Zij waren net aangekomen.

Nadat zij waren ingecheckt, ben ik even de stad ingegaan. Maar het heeft al de hele dag zitten regenen, dus ben ik mij maar een paraplu gaan kopen. Voor de regenjas was het nog steeds te warm.

In de namidddag ben ik ook nog naar China Town geweest. Daar was een grote markt in de buurt.

Dan ben ik terug naar het hostel gegaan om me om te kleden voor het Braziliaans Carnaval. Ik ging daar naar toe met Roxana. Om 8 uur begon dat. Ik was gereed, maar Roxana kwam pas binnen om 8 uur en moest zich toen nog gereedmaken. Om 9u15 kwamen we pas aan en hadden we natuurlijk het feest en het vuurwerk gemist. Die meid kan nergens op tijd voor zijn. Ik was natuurlijk gefrustreerd en had dan ook geen zin meer in de after party. Toen ik in het hostel zat op haar te wachten tot ze gereed was, hoorde ik het vuurwerk  afgaan. En zij bleef maar op haar gemak verderdoen. Ik was me toen al aan het opjagen. Zij had natuurlijk niet door wat er verkeerd was. We zijn dan maar op het laatst terug naar het hostel gegaan.

Het heeft hier ook nog de hele dag geregend. Grrrr.

Bye

16-02-2010 om 02:50 geschreven door Sigrid  

Hallo iedereen,

Over zaterdag heb ik maar een kort verhaaltje.

Ik begon de dag door mij te verslapen en zo mijn ontbijt te missen. Ach ja. Toen heb ik mij maar een internetkaart gekocht van 24 uur voor 15 dollar. Zo kon ik dan eindelijk mijn blog aanpassen en skypen met mijn mama en papa.

Rond de middag kreeg ik een telefoontje van mijn nieuwe vriendin Roxana (Peru) om te gaan eten. Ze was nog met een aantal vrienden.

Zo ben ik haar tegemoet gekomen in het station en zijn we met zijn allen naar Marrickville (ik denk dat het zo heette) gegaan. Dit ligt buiten de stad. De andere mensen met wie ik mee was, waren ook van Peru. Ze spraken vaak Spaans en dat is dus een taal die ik totaal niet spreek. Roxana kan ook Spaans praten. We zijn in een gewoon huis van een Equadoriaanse maaltijd gaan genieten. Ik vond het persoonlijk vrij droog. Alleen de salade vond ik echt lekker, omdat die verfrissend was. De man van Peru heeft ons tweeën getrakteerd. Dus die dag heb ik gratis gegeten. Ik kreeg alleen mijn bord niet op. Sinds ik hier ben, heb ik niet zoveel honger.

Daarna zijn we naar de man zijn verblijf geweest, omdat Roxana daar een nachtje ging blijven slapen. En zo zijn we weer samen door de regen naar Towns Ville gegaan. Dus de plaats waar ik verblijf. Ik ben me in mijn hostel gaan omkleden en toen zijn we naar ‘Chinese Town’ gegaan om te kijken of we nog iets zagen van het Chinees Nieuwjaar. But we were to late.

We zijn dan maar iets gaan drinken en dan terug naar huis gegaan. Naar het schijnt zo morgen, verder gefeest worden en dit zou duren tot eind van de week.

Ik ben dit keer vroeg gaan slapen.

Groetjes ginder

14-02-2010 om 00:05 geschreven door Sigrid  

13-02-2010 om 02:47 geschreven door Sigrid  

Het was vroeg opstaan deze morgen om naar het AIFS-kantoor te gaan. Ik ging rond 9 uur naar ginder, maar het was al erg warm. Op het AIFS kregen we (ik en nog een ander meisje van Peru: Roxana) in oriëntatie over Australië, het papierwerk, allerlei soorten jobs, lessen die je moet volgen voor bepaalde jobs, enz. De tweede sessie ging over de interessantste plaatsen in Australië. En het zijn er veel. Ik wil zoveel mogelijk vanalles gezien hebben, maar het kost ook allemaal geld. Voor ieder park moet je betalen.

Na de oriëntatievergadering zijn we alles gaan regelen: de tax file number, Vip-card (voor kortingen), SIM-card en bankrekening (deze krijg ik pas volgende week vrijdag).

Je moest een aantal dingen online activeren. Het was niet gemakkelijk om mijn gegevens in te vullen, omdat ik steeds fouten aan het typen was. Zij hebben Qwerty toetsenborden. Wij azerty.

Ik deed dit alles samen met het meisje dat bij de vergadering was. We hebben ons ook ingeschreven voor de Brazilian Carnaval en een dagtocht door de Bleu Mountains.

Toen dit alles was geregeld, was het al 4 uur in de namiddag. Daarna zijn we wat gaan winkelen. Ik had nog zonnemelk nodig en dan hebben we in ene weg wat eten gekocht. Daarna gingen we terug nog ons hostel om de zakken af te leveren. We spraken af dat ik naar haar kamer kwam om zo samen te gaan eten. Daar ontmoette ik Claudia (Belgische, Wallonië). Zij stelde voor om samen met haar en nog een Waalse vriendin te gaan eten op een markt.

Ze zijn we met ons vieren iets gaan eten. Ik heb twee brochettes gegeten. Één met zeevruchten en groenten en de andere met kip en groenten. Het was heerlijk. Het was allemaal Chinees voedsel op de markt. Maar je vind hier niets bekends terug van eten. Je ziet deze dingen niet thuis. Wat me ook enorm opviel, was de diversiteit in de mensen. Er zijn hier zoveel verschillende culturen bijeen. Je voelt je hier niet als een vreemdeling.

Na het eten zijn we in een pub geweest en toen wilden we terug naar ons hostel gaan.

En zo begon ons eerste avontuur met het weer van Australië. De hele dag was het mooi en aangenaam weer geweest, maar toen we wilden vertrekken, was het aan het stortregenen. De straten werden rivieren. Je stond met je schoenen onder water. Ik was nog geen 3 sec. buiten en ik was tot op mijn ondergoed nat. We hebben een taxi genomen naar de hostel en de prijs verdeeld. De taxichauffeur was niet erg vriendelijk. Ik denk dat hij wat gestrest was met dit weer, omdat je geen meter vooruit kon kijken. Maar we zijn terug thuis geraakt.

Toen ben ik me onmiddellijk gaan omkleden, want we wilden nu op stap gaan. Voor één Waals meisje was het haar laatste avond. Toen de regen is gestopt, zijn we met ons drieën op weg gegaan naar de pubs. De pubs zijn heel streng. Je moet je paspoort laten zien en ze scannen je helemaal. Het was 3 uur ’s nachts toen we terug naar huis gingen.

Dit schreef ik nog voor ik ging slapen dus rond 3u30 ‘s nachts.

Nu doe ik de ogen dicht.

Slaapwel XXX

13-02-2010 om 02:42 geschreven door Sigrid  

Joepi, we kunnen de bagage weer inchecken. Pfff, daar ben ik dan weer vanaf. Nu weer wachten aan de gate. Toen we eindelijk in het vliegtuig zaten, hadden we nog een half uur moeten wachten wegens technische problemen.

Australië vanuit de lucht zien was prachtig. Kijk maar naar de foto’s. 

De man die naast me zat, was heel vriendelijk. Hij woont in Perth en ging voor werk naar Sydney. Hij zegt ook dat Perth mooier is dan Sydney.

Aangekomen in Sydney, ben ik mijn bagage gaan halen en werd ik opgewacht door iemand van het AIFS. De jongen die naar het Base Hostel moest brengen had nogal haast. Hij moest gaan werken. We zijn via de metro naar het hostel gegaan. Wat was het warm in Sydney.

In het hostel heb ik ingecheckt en daarna heb ik me in de slaapkamer gedoucht en herpakt. En zo ben ik dan weer vertrokken, met het stratenplan in mijn hand, naar het AIFS-kantoor.  Ik heb het kantoor vlug gevonden en ik heb onmiddellijk gevraagd of ik al mijn 30 minuten internet krijg. Dat was oké en zo heb ik weer mijn mama, papa, zus, Myra en Ingi gezien. En we hebben wat kunnen bijpraten. Het doet wel goed als je even met je familie kunt praten.

Aangezien het in Sydney alweer avond was, ben ik terug naar het hostel gegaan en ben me terug iets warmer gaan aandoen en dan weer de stad in om iets kleins te zoeken voor te eten. Ik heb me, met mijn warm broodje, in het park gezet om dit rustig op te eten.

Renild, hier zit een leuk beestje voor jou. Hier vliegen hopen vleermuizen rond. Niet de kleintjes zoals thuis, maar de heel grootte. En ze maken nogal een vuiligheid in het park en een hoop lawaai.

Het is ook mooi hoe de vogels hier zo anders zijn als thuis.

Na het eten ben ik de stad een beetje gaan verkennen.

Nu lig ik in mijn bed en ga slapen. Ik heb één nacht gemist en kan mijn ogen niet meer openhouden.

Slaapwel xxx

13-02-2010 om 02:41 geschreven door Sigrid  

Om 1 uur ‘s nachts onze tijd, kregen we onze avondmaaltijd.  Het was dus wel wat laat, maar ik had honger. Het eten was niet slecht (saladegarnituur, broccoli, kip, rijst, brood, pudding en daarbij een flesje wijn en water), maar ja, ik ben op dat gebied wel erg verwend met thuis van die twee goeie koks. Ik heb mooi alles opgegeten. Niets heb ik overgelaten. Na het eten heb ik nog naar een filmpje gekeken (Australia) en ben toen gaan slapen. Oh ja, voor het slapen gaan kreeg ik nog een hele zak met snacks.

Goedemorgen allemaal, ik heb goed geslapen. Vond wel af en toe mijn draai niet. Aangezien ik nu aan het raam zit, heb ik een prachtig uitzicht over de vleugel, de blauwe lucht en de vele wolkjes. Hopelijk krijg ik nu vlug mijn ontbijt, want ik heb weer honger. Ik kan nu wel eens in dat zakje piepen.

Het ontbijt vond ik niet lekker. Je kon kiezen tussen muesli en bacon (worst)…. Ik wou muesli hebben, maar dat hadden ze niet dus dacht ik: ‘waarom dan niet voor een keer een warme maaltijd als ontbijt.’ Het trok op niks. De worst en de champignons heb ik opgegeten, maar vraag me niet wat de rest moest voorstellen. Het chocoladebroodje was wel lekker en nog heerlijk warm. 

En zo werd het weer tijd om naar de volgende vlucht te gaan. Ik nam afscheid van de 2 Fransen (Jean-Paule en  Pakkie? Zie foto) langs mij. Jean-Paule heeft ook zijn GSM-nr. gegeven. Zodat we elkaar eventueel kunnen ontmoeten in Sydney of Melbourne. Zij gingen naar Melbourne op vakantie.

Dit keer was de overstap van de ene vlucht naar de andere vlucht niet zo moeilijk. Ik moest gewoon de gang oversteken en een uurtje wachten. In de vlucht zelf zat ik eindelijk aan het gangpad zodat ik niemand moest storen om mijn  benen te strekken.

Het ergste nu eigenlijk is dat ik pas wekker ben om 7 à 8 uur (onze tijd) en dat het hier nu alweer tijd is om te slapen (1 uur namiddag onze tijd). Hier is het dus donker . Het gaat dus van wakker worden en ontbijten naar avondmaal en slapen gaan.  Ik heb een halve dag gemist.

Het eten dat we hier gehad hebben was minder goed dan als op de tweede vlucht. Ik had weer kip genomen met worteltjes en nog iets (vraag me niet hoe het noemt), salade, broodje met kaas en als dessert (chocolate brownie). De brownie was heel lekker. Ook heb ik weer gezondigd en bij het eten een flesje rode wijn genomen. De Australische wijnen zijn heel lekker.

Bij aankomst in Perth moest ik door heel wat controles. Maar alles verliep vlot. Ik heb ook mijn bagage moeten ophalen en werd daarna met de bus tot aan de Qantas domestic flights gebracht. Het was een kwartier rijden. Nu zit ik hier te wachten tot het tijd is om in te checken. Dit duurt zeker nog meer dan 3 uur. Hier is bijna niemand.

13-02-2010 om 02:33 geschreven door Sigrid  

Dinsdag, de dag van vertrek. De rugzak inpakken verliep nogal moeilijk. Ik mocht 20kg meenemen en mijn rugzak woog 16kg. Dus daar zat het probleem niet. Het probleem was eigenlijk dat ik gewoon achterover viel met een rugzak van 16kg. Dus we hebben er nog wat uitgegooid. Tot hij 13kg woog. Maar het werd moeilijk om te kiezen wat je dan ging meenemen.  

Het afscheid met mijn twee lieve schatten viel me zwaar. Vooral bij Myra, daar het een kleine kans is dat ik haar nog levend terug zal zien. Dus de eerste tranen vloeiden al.  Op de luchthaven aangekomen, zijn we onmiddellijk gaan inchecken. Toen was het tijd om afscheid te nemen. We barsten alle vier in tranen uit. Ook hier viel het afscheid zwaar. Ik had dit wel verwacht, maar om dan alleen verder te moeten was dan niet gemakkelijk. De eerste gate vond ik goed en de vlucht verliep prima. Ik zat tussen twee Britten. Met de man rechts van me heb ik wat gebabbeld.

Toen we aankwamen moesten we op een bus stappen die ons naar de luchthaven bracht. Daar in de luchthaven ben ik rechtstreeks naar de vertrekhal naar terminal 3 gegaan. Daar werd ik opgehaald door een bus. Het was 10min. rijden naar terminal 3. Daar weer aangekomen, heb ik moeten wachten tot de gate van Qantas werd geopend.  Het was al een heel geloop van het één naar het ander. Maar het is me tot nu toe gelukt direct op de juiste plaats te zijn.

Nu zit ik hier in het vliegtuig met twee leuke Fransen naast mij. We proberen elkaar wat uit de nood te helpen met de taal hier. Zij kunnen niet goed Engels en alles is alleen maar in het Engels. Ik daarentegen leer op mijn beurt opnieuw een beetje Frans.

Ik kan dit bericht niet onmiddellijk posten, omdat hierboven geen internet is.

Slaapwel xxx

13-02-2010 om 02:01 geschreven door Sigrid  

07-02-2010 om 19:27 geschreven door Sigrid  

Dinsdag heeft Arnold ons rondgeleid in Katherine en ons de plaatsen getoond die wel interessant zouden zijn om eens te gaan bekijken. Namiddag zijn Sara, Kai Kee en ik een tour gaan boeken om de ‘Katherine Gorge national park’ te gaan bezoeken. Daarna zijn we naar de grotten gegaan, maar de laatste tour was al weg en eigenlijk wilden Sara en ik de grotten niet gaan bezoeken, omdat we er al zoveel hebben gezien en alle grotten lijken toch altijd een beetje op elkaar. Dan hebben we daar maar een korte wandeling gemaakt. Terug bij Arnold hebben we even gerelaxt en als laatste voor die dag hebben we dan nog een wandeling gemaakt om de wallabies te gaan zoeken.

We hebben er ook heel veel gezien. Sara en ik zijn het struikgewas ingetrokken, want daar zie je ze pas. Sara heeft ook een slangenhuid gevonden en die wilt ze meepakken naar huis. Ik moet dat niet hebben hoor. Wat moet ik daarmee doen.

Het was deze dag 29°C. Een warme, zalige dag.

Woensdag zijn we dan naar de ‘Katherine Gorge River’ gegaan.

We hadden een tour genomen van een halve dag. Op de boot gingen we de rivier af. Het was daar echt prachtig. We zijn op drie boten moeten overstappen. Onderweg vertelde de gids allerlei verhalen over de rivier en ook over de planten. Bij de laatste halte konden we gaan zwemmen in de ‘Lily pond’. Daar was ook een waterval.

Ik ben niet gaan zwemmen, want zoveel tijd hadden we niet. Ik heb gewoon zitten genieten van de omgeving. Op de terugweg hebben we twee krokodillen gezien. Het waren ‘freshwater crocodiles’.

Deze zijn niet gevaarlijk en vallen dus ook geen mensen aan.

Deze rivier kan je niet bezoeken in de zomermaanden. Dan is het regenseizoen en staat deze rivier meters hoog. Het moet toch mooi zijn in de zomermaanden, want dan zijn er ook veel meer watervallen.

Namiddag hebben we weer zitten relaxen tot het buurmeisje van Arnold kwam. Die heeft ons uitgenodigd bij haar thuis om haar slang eens te komen bekijken. We hebben zelfs de slang vastgehouden. Je moet je geen zorgen maken, deze was niet giftig. ;-)

Daarna heeft Arnold ons meegenomen naar de plaatselijke golfclub, waar hij ons getrakteerd heeft. Dit is het stamcafé van de plaatselijke bewoners.

30-11--0001 om 00:00 geschreven door Sigrid