Vandaag is het de dag om richting Perth te vliegen. Reg kwam me iets voor half 9 ophalen en bracht me naar de vlieghaven in Gumly Gumly. Daar heeft hij nog even samen met mij zitten wachten en dan was het tijd om afscheid te nemen. Ik had het weer zwaar. Ook zag je dat Reg het ook moeilijk had.

Om 10 uur was het tijd om op het vliegtuig te stappen. Het was een kleiner soort vliegtuig van Qantas. Oh ja, ik kon mijn trolley ook meenemen. Zolang je het gewicht niet overschrijd, is het geen probleem. OEF!!!

Toen we na een uurtje landen in Sydney, was ik toch blij dat ik uit dat vliegtuig was. Omdat deze veel kleiner is, schud dat veel meer. Ik werd bijna weer misselijk.

In Sydney moest ik 4 uur wachten op de volgende vlucht.

Tijdens deze vlucht kregen we een maaltijd. Ik had gestoomde vis met rijst genomen. Niet slecht, maar ook niet waauw.

Na 5 uur vliegen, kwam ik eindelijk aan in Perth.

Ik moet mijn klok nu ook nog twee uur terugdraaien.

Nadat ik mijn valiezen heb opgehaald, nam ik de shuttle bus richting mijn hostel (The Old Swan Barracks) Deze ligt in het centrum van Perth. Nu nog inchecken en dan vlug mijn bed in.

04-08-2010 om 10:51 geschreven door Sigrid  

Deze week heb ik niets anders gedaan dan foto’s op de computer zetten. Pfff.

Voor de rest is het een rustige week geweest.

Maandag besloot ik dat ik voor de job nanny ging gaan en begon serieus te reageren op de antwoorden.

Zaterdag ben ik op de boerderij gebleven en heb ik nog wat met de kinderen rondgehangen. Eigenlijk alleen Will. Charlie was bij zijn vader.

Zondag zijn Corey, Prue en Charlie vertrokken naar Falls Creek om te gaan skiën. Dit keer had ik het niet zo moeilijk om afscheid te nemen.  Namiddag ben ik op bezoek gegaan bij Reg en Judith, maar we konden niet gaan wandelen, want het was maar een regenachtige dag. Ik ben zoals altijd blijven eten en dan zitten we na het eten voor de open haard wat te babbelen. Lekker gezellig.

Maandag heb ik mijn koffer gepakt en namiddag ben ik dan weer naar Reg en Judith gegaan. Daar heeft Reg me een job gegeven. Ik moest een jong scheutje van een boom gaan planten in één van de weides. Ik denk dat het de Wattle tree is. Ik vergeet steeds de namen van allerlei bomen en planten en dieren, enz. Nu zei hij tegen mij dat wanneer hij telkens langs deze boom kwam, dat hij mij zou denken. Het Belgisch meisje dat deze boom plantte.

Hierna zijn we gaan wandelen in de heuvels. Eerst reden we met de jute helemaal tot het midden en dan hebben we ongeveer twee uur gewandeld. Onderweg hebben we meer als honderd kangoeroes gezien. En ik heb zelfs een wombatgat gezien. Spijtig genoeg geen wombat, want die zie je alleen tegen zonsondergang en ’s nachts.

’s Avonds hebben we het met ons drieën het weer gezellig gemaakt.

Morgen vlieg ik richting Perth. Reg gaat me opbrengen naar het vliegveld. SPANNEND!!!!!

04-08-2010 om 10:47 geschreven door Sigrid  

Deze week is de school weer begonnen en dat betekent om 7 uur klaar staan om de boterhammen te smeren en de boekentassen klaar te zetten.

Woensdag moest ik Charlie van school halen en na even in de stad rondgewandeld te hebben, zijn we naar het zwembad gegaan. Charlie had dezelfde leerkracht als Will. Wel, Charlie was er helemaal klaar voor tot hij in het zwembad moest. Hij wilde niet meer in het zwembad en begon te wenen als je hem durfde te forceren. Hij hield me zo stevig vast. Dus bleven we maar kijken. Hij wilde naar huis, maar ik zij dat we dan naar de andere kinderen gaan kijken. Na heel veel met hem gepraat te hebben, kreeg ik hem in het zwembad in het water. Stap voor stap ging hij dieper de trappen af en bleef op de trappen spelen. Hij mocht van mij niet dieper, want de leerkracht was veel te ver weg en ik heb geen zin om met al mijn kleren aan in het water te springen. Charlie kan nog niet zwemmen. Na de les stelde leerkracht voor of hij met de volgende les wilde meegaan. Deze speelde af in het kleine zwembadje. Hij wilde niet, maar ik nam hem mee en zei tegen hem dat we gewoon gingen kijken. En hij is er uiteindelijk toch ingesprongen en heeft de tweede les meegedaan. JOEPIE!!!

Het enige nadeel was dat ik nu in het donker naar huis moest rijden. Maar ik ben het ondertussen wel gewoon om in het donker te rijden en met de ute moet ik niet veel schrik hebben voor overstekende dieren. Deze auto is veel steviger en kan wel tegen een stootje. J

Voor de rest is er deze week niets speciaals gebeurt.

Ik heb deze week een advertentie van mezelf op gumtree gezet. www.perth.gumtree.com.au

Op deze manier kan ik de mensen laten weten dat ik op zoek ben naar een live-in nanny job.

Hopen antwoorden heb ik daarop gekregen. Ik ben gewoonweg de tel kwijt geraakt. Ik deed dit eerst gewoon omdat Prue het had voorgesteld om het zo te doen. En ik probeerde het dus, maar ik was die week nog niet zeker wat ik ging doen. Maar het is toch al leuk te weten dat er veel aanbiedingen zijn voor een nanny.

Zaterdag ben ik met Reg naar de plains (de vlakte) gegaan. Hij kwam me ’s morgens oppikken in zijn vrachtwagen.

We reden 400 km richting het midden van Australië. Onderweg hebben we in een klein dorpje onze thee gedronken en dan weer verder. We zijn tot Barham gereden waar hij vroeger heeft gewoond. Hij had daar 10 000 are grond. In die tijd was hij bezig met rijst. Hij had heel veel rijstvelden. Het is daar een heel prachtig gebied. Anders, maar mooi. Wij zijn zijn oud huis gaan bekijken en de mensen gaan bezoeken die er nu in wonen. Het huis heette UTAH. Hierna hebben we een soort kooi gaan zoeken en die dan op de vrachtwagen gezet. ZWAAR hoor. Maar Reg en ik deden dat goed. Normaal gezien moest er een man komen helpen, maar die was nergens te bespeuren. Ik heb daar ook mijn eerste REDBACK SPIDER gezien. Één van de giftigste spinnen in Australië.

Na dit heeft hij me uitgelegd hoe de rijstvelden werken en dan liet hij mij alle andere boerderijen en gronden zien die hij nog had in die tijd. In de namiddag hebben we geluncht bij een creek (soort rivier). Heel mooi daar.

Hierna zijn we weer verder boerderijen gaan bezichtigen. Ondertussen vertelde Reg allerlei waargebeurde verhalen dat er in die tijd hebben afgespeeld. Soms triestige verhalen en soms grappige. Ik heb onderweg ook weer de zwarte eagle gezien.

Op het einde zijn we zijn zoon gaan bezoeken. Daar hebben een tas koffie gedronken en dan was het weer tijd om naar huis te gaan. 400 km terug. Normaal doe je er 4 à 5 uur over dit stukje, maar het was zo dikke mist op sommige plaatsen, dat we maar heel traag konden rijden. We deden er dus veel langer over. In Wagga hebben we bij de MC Donalds dan een tas koffie gedronken en zo waren we dan ook weer bijna thuis. Thuis aangekomen, ben ik rechtstreeks in mijn bed gekropen.

De volgende dag heb ik niets anders gedaan dan geluierd. Ooh ja, die dag hadden we bij Corey geen elektriciteit tot 3 uur namiddag. We hebben dan maar geluncht in de weide en hebben we daar dus gebarbecued. Lekker en gezellig. Het was ook niet koud om buiten te zitten. Het was zalig weer.

04-08-2010 om 10:41 geschreven door Sigrid