(Tocht van NOOSA tot CAIRNS met tussenstop MACKAY en WHITSUNDAYS)

Zaterdag zijn we om 8 uur Marinya gaan ophalen bij het hostel en zijn we zo doorgereden naar Rockhamton. Daar hebben we dan een korte pauze gehouden en zijn we de gratis  zoo gaan bezoeken. In de zoo heb ik mijn eerste krokodillen,

koala’s

en wombats gezien.

Ik ben zo blij dat ik mijn eerste koala’s gezien heb. Ze sliepen wel, maar ja ze waren zo schattig. Ook wil ik ze nu in de wilde natuur zien. Ook hebben we daar een meer gezien vol met schildpadden.

Hierna zijn we weer doorgereden naar Mackay. Ik heb de hele weg gereden van Rockhamton tot Mackay. Dat was ongeveer 320 km en ik heb daar dus 4,5 à 5 uur gereden aan één stuk door. In het begin had ik het wat moeilijk maar na een tijdje ging het beter. Het is fantastisch hoe je onderweg van de ene vegetatie in de andere gaat. De natuur is prachtig en dat maakt het rijden aangenaam. In Mackay hebben we Marinya afgezet bij haar hostel en zijn wij verder doorgereden naar Nicole. Nicole en Kris zijn twee toffe mensen en ze hebben een schattig zoontje Dean. Na een heerlijke maaltijd, mochten we haar internet lenen en daarna zijn we in de woonkamer op de matras gaan liggen om daar te slapen. Ik heb op de zetel geslapen.

’s Morgens hebben we heerlijk uitgeslapen tot half 9 en dan heb ik even met Nicole in de zon zitten babbelen. Hierna zijn we naar het stadje gegaan en daarna hebben we nog een leuk cadeautje gekocht voor het gezin. Namiddag hebben we heerlijk op het terras gezeten en daarna zijn we nog naar Cape Hillsborough gegaan. Daar hebben we naar verschillende lookouts

gegaan. We wilden via het strand terug gaan, maar het was al vloed en dan moesten we door het water en we wisten niet hoe diep het ging zijn. Dus moesten we de hele weg terug gaan en het eerste stuk was een heel eind berg op. Op een kwartiertje waren we wel al boven. We hebben in een speed tempo doorgestapt, want de zon ging onder. Het middelste stuk hebben we in het schemerlicht gewandeld en het laatste stukje bergaf in de donker. Het was een tocht van 1,5 km en ze zeiden dat je daar anderhalf uur over doet, maar Sara en ik deden het op 40 minuten. We hebben echt doorgestapt om zo weinig mogelijk in het donker te wandelen.  ’s Avond hebben met zijn allen nog gezellig tv gekeken.

’s Anderdaags (maandag) zijn we om half zes opgestaan en waren we alweer op weg naar Airlie Beach. Daar vertrok ons cruiseschip richting de Whitsunday Islands.

Eerst gingen we naar Daydream Island, maar dat was echt geen mooi eiland. De volgende halte was op een ander eiland waar we eerst gingen snorkelen en dan de vissen voederen en als laatste gingen we in een boot zitten waar je beneden de boot het koraal kon zien door het glas. Het was allemaal heel mooi. Ook het snorkelen was leuk. Je zag nog het mooie koraal (maar niet zoals op de foto’s in de brochures) en ook nog heel veel kleurrijke vissen.

Na onze lunch op de boot (heerlijk) gingen we naar Whitehaven Beach. Dit is dan het prachtige witte strand met een helblauwe zee.

We stapten van de boot af en waadden door de zee tot op het strand. Daar hebben we dan heerlijk gezwommen en op het strand nog wat leuke schelpjes gezocht.

Onze laatste halte voor die dag was Long Island waar we van de boot moesten afstappen en wachten op onze ferrie.

Op dit eiland hebben we gerust en hebben we nog een heerlijke douche genomen. Voor het eiland te bekijken was niet zoveel tijd en ook voelde ik me niet honderd percent. Ik was misselijk van op de boot (normaal heb ik dat nooit), maar ik denk dat ik al wat ziekjes was voordat ik op de boot ging.

Om half zes waren we terug in Airlie Beach en daar gingen we dan een Schots meisje (Nicola) oppikken die met ons zou meereizen richting Cairns. Ik heb de hele weg van Airlie Beach tot Townsville gereden (3,5 uur) en dit in het donker. Maar het rijden van lange afstanden gaat eigenlijk vrij goed. Alleen krijg je na een tijdje kramp in je rechterbeen. In Townsville hebben we het meisje afgezet bij een hostel en Sara en ik zijn op een gratis parking gaan staan waar het toegestaan was om te slapen.

Dinsdag zijn we het Schots meisje gaan oppikken en daarna, iets hoger boven Townsville, een Amerikaans meisje (Evann). Zo reden we door naar Cairns. Sara heeft nu de hele weg gereden. Ik was dit keer echt niet meer in staat om nog te rijden. Ik voelde me helemaal niet honderd percent meer. Ik hoop dat het vlug over gaat. In Cairns hebben we het Schots meisje afgezet bij een hostel en daarna zijn we Ka Kei (een vriendin van Sara (Belg)) gaan oppikken op de luchthaven. Nu hebben we een hostel geboekt voor drie dagen om eens een goede nachtrust te hebben. Na het inchecken zijn we naar de stad gegaan en hebben we daar een scuba diving en snorkeling cruise geboekt.

Het Amerikaans meisje (19 jaar) wilde in onze auto slapen, maar dat is niet toegestaan en we laten ook geen vreemden alleen in onze auto slapen. Zij is aan het rondtrekken met alleen zakgeld die ze wekelijks krijgt van haar vader. En ze heeft maar iets van 200 dollar op haar rekening. Ze wilt eigenlijk de hele reis met ons mee, maar als ze geen geld heeft, hoe gaat ze dan de kosten van de benzine betalen. Dat vragen we ons af. Het gaat ook op ander gebieden niet dat ze meereist met ons. We gaan vanalles doen en zij heeft geen geld om mee te doen en ze is misschien 19 jaar, maar ze is veel te jong in haar manier van doen. Ze denkt dat ze overal maar gratis kan blijven of meereizen, maar dat is niet zo. Je moet dan echt wel veel geluk hebben. Ach ja.

We kregen in het hostel een bon om gratis in een bar te gaan eten. Je moet alleen je drinken betalen. We je wat we kregen? Een mini pizza margherita  en frieten. Echt bah en wat een combinatie.

09-06-2010 om 00:00 geschreven door Sigrid