Mijn avontuur op dinsdag weten jullie al. Ik kijk nu zeker goed uit voor de politie.
Woensdag heb ik hier op het domein 10 kangoeroes gezien. Ik was aan het wandelen en plots zag ik een paar kangoeroes langs mij in de bosjes huppen. Een heel eind voor me staken ze de weg over om verder te springen door de weides. Eerst zag ik er drie, toen ze de straat oversteken waren het er zeven en even later zaten er nog 3 kangoeroes in de bosjes, die ook de andere kangoeroes volgden. Het is steeds prachtig om die beesten te zien en de mannetjes zijn gigantisch groot. Wat ook mooi was, was wanneer ze aan de horizon achter elkaar aan het springen waren.
Donderdag en vrijdag is alles zijn gewone gangetje gegaan.
Zaterdag ben ik in de namiddag naar Gundagai gegaan. Ik mocht hierbij de Landrover lenen . Het is een uur rijden van hieruit. In Gundagai ben ik de meest historische bezienswaardigheden gaan bezoeken.
Eerst reed ik door naar het plaatsje waar The Dog on the Tuckerbox stond. Dit is een standbeeld en het ligt 8 km noord van Gundagai. Dit standbeeld is een internationaal erkende Australisch icoon. Het is ter ere van de vroegere pioniers.
In de winkel bij het standbeeld heb ik een jonge vrouw (Rose) ontmoet. Zij is afkomstig van Afrika en zij woont nu in Gundagai. We hebben wat zitten babbelen en ze heeft me ook uitgenodigd om van het uitgaansleven in Gundagai te proeven. Ik mocht hierbij ook bij haar thuis blijven logeren. Als je hier uitgaat, is het best dat je bij iemand blijft logeren. Het is niet aan te raden om s avonds laat nog te rijden. Grotendeels vanwege de kangoeroes.
Ik weet nog niet of ik op haar uitnodiging ga ingaan, want de komende weekenden is het druk en soms moet ik in de weekenden werken.
Na dit bezoek ben ik dan naar het dorpje zelf gegaan. Daar heb ik het graf van Captain Moonlite bezocht. Hij was een bushranger. Deze man was een slechterik en later werd hij veroordeeld tot ophanging in Sydney. Zijn laatste wens was om begraven te worden bij zijn twee vrienden in Gundagai. Hij is dan ook begraven daar onder de schaduw van de eucalyptusboom.
Hierna ben ik weer in de auto gestopt om een stukje verder te rijden. Mijn volgende bezoek was aan het gerestoreerde Gundagai Railway Station. Het ziet er nog steeds exact hetzelfde uit als in 1886. Het is niet meer in gebruik.
Na dit station ben ik naar de historische bruggen gaan kijken. Je hebt daar de Prince Alfred Bridge. Dit is de tweede oudste brug van Australië. (Ik vraag me af hoe lang die nog gaat recht blijven staan. De brug ziet eruit of hij elk moment kan instorten.) Naast deze brug heb je de historische Railway Bridge (spoorweg). De bruggen zijn gemaakt van hout.
Als laatste ben ik naar de oude molen gaan kijken. Dit was het enigste huis dat bleef staan na de grote overstroming in 1852. Tijdens die overstroming waren 1/3 van de 250 inwoners verdronken en een onbekend aantal reizigers. 71 woningen werden vernield.
Na dit ben ik terug naar huis gereden en hebben we s avonds een kampvuur opgestoken in één van de weides en hebben we gebarbecued.
De volgende dag deden we hetzelfde maar rond lunchtijd. De buren hadden ons uitgenodigd om bij hun aan de creek te komen barbecueën.
