Maandag wilden Sara, Shanta en ik naar het tweedehands winkeltje gaan, maar het was weer gesloten. Dan hebben we maar een korte wandeling door Cooroy gedaan en daar wat winkeltjes bezocht.

Nadat ik Kye van school heb gehaald, zijn Joyce, de 3 kinderen en ik naar een andere tweedehands winkel gegaan in Noosaville. Deze was wel open en Joyce heeft daar heel wat gekocht. Het is een winkel zoals wij een kringloopwinkel hebben in België. Sommige dingen zien er nog zo goed als nieuw uit. Ook de kinderen konden een speelgoedje uitkiezen en ze waren dolgelukkig met wat ze hadden. Het koste zelfs maar één dollar voor ieder speelgoedje en de kinderen waren blij. Je moet dus geen duur speelgoed kopen om een kind gelukkig te maken.

Dinsdagmorgen heb ik op Ely en Taj gepast voor anderhalf uurtje en daarna ben ik met Taj naar de zwemlessen gegaan. Het ging al heel goed met Ely. Rond de middag zijn Sara, Shanta en ik nog eens naar tweedehands winkels gegaan en daar hebben we dan onze overige materialen gekocht die we nodig hadden. Er zijn daar toch veel leuke dingen te koop. Maar ja, ik moest me alweer inhouden.

Woensdag zijn Shanta en ik naar Noosa Head gegaan

en hebben we daar een stukje in het nationaal park gewandeld en daarna zijn we naar het strand gegaan.

Shanta wilde op het strand liggen relaxen en ik ben dan nog een heel stukje langs de zee gewandeld. Het was een prachtige dag en zalig warm. Noosa Head is echt wel prachtig. Alleen is  alles daar enorm duur. Namiddag moesten we alweer naar huis. 

Donderdag was het dan de grote dag voor Joyce. De dag van haar examens. Ik heb die dag op Taj en Ely moeten passen en dat ging heel goed. Ely heeft amper geweend. Ook ben ik twee keer met hem rondgereden zodat hij in slaap viel. Het ging dus allemaal veel beter dan ik had verwacht. Rond de middag is een vriendin van Joyce langsgekomen om te kijken of alles goed ging en ze zij zelf dat er geen problemen waren. ’s Avonds hebben Joyce en ik een lekkere, zoete schuimwijn gedronken om te vieren dat ze eindelijk klaar was en ze wist ook al zeker dat alles goed gegaan was.

Vrijdag was het weer tijd om in te pakken en namiddag werd het tijd om afscheid te nemen. Het afscheid nemen ging nu veel beter, maar toch was het moeilijk. Ik mocht wel weer langskomen als ik toevallig terug in de buurt ben. Het was hier een fijn verblijf en ik zal ze missen.

Om half 4 zijn we ook nog een ander meisje (Spaans: Marinya) in Noosa Head oppikken die met ons mee gaat reizen tot Mackay. Zo kunnen we de onkosten van de benzine in 3 splitsen.

05-06-2010 om 13:47 geschreven door Sigrid  

Maandag was het maar een regenachtige dag en heb ik die dag ook niet veel gedaan. Ik heb Joyce wat geholpen met een paar huishoudelijke dingen en dat was het dan. Ik moet wel zeggen dat ze me verwend. Ze zorgt er wel voor dat ik goed eten krijg en ze had speciaal voor mij alleen een gemarineerde kip extra gekocht. Eigenlijk dacht ik dat het voor ons beide was, maar dat was niet zo. Ik eet hier wel mijn buikje rond. Het goede hier is, dat we al om 5 pm eten. Dit is beter voor de vertering. Bij de andere familie was het daar veel te laat voor.

Dinsdag is alweer een hele slechte dag. Het doet weer niets anders dan regenen. Deze dag ben ik meegegaan om de kinderen naar school te brengen en na school ben ik ze gaan halen. Tussenin ben ik nog met Sara naar de bank gegaan om een kredietkaart uit te halen zodat ik ook online boekingen kan maken. Na de bank was het de beurt aan de inkopen in Woolworth. Joyce had me gevraagd om een paar inkopen voor haar te doen. Ze heeft zelfs haar kredietkaart meegegeven. Het is ongelofelijk hoe mensen onmiddellijk vertrouwen hebben in anderen. Ze kent me nog maar voor twee dagen.

’s Avonds was ik weer op jacht achter de kakkerlakken en ik heb zelfs een muis in de voorraadkast ontdekt. Het is nog steeds dezelfde muis.

Nadat ik Kye naar school heb gebracht, ging ik naar de Eumundi Markets.

Gelukkig was het vandaag een zonnige, warme dag. Het is een grote markt voor zo’n klein dorpje, maar er komen mensen van overal. Er waren vele leuke kraampjes

en ook enorm veel juwelen kraampjes.

Namiddag heb ik de voorraadkast onderhanden genomen. Alles waar de muis in gebeten heeft, heb ik weggegooid. En ik heb vele dingen in dozen gestoken, zodat de muis er niet aankan. Morgen gaan we nog enkele dozen uithalen en ook nog iets voor de kakkerlakken.

Om 2u45 was het weer tijd om Kye van school te halen.

’s Avonds ga ik naar Sara, dan kunnen we wat reisplannen doornemen.

Donderdag heb ik Joyce haar wagen gekregen en ben ik naar Lake Weyba gegaan.

Het is een mooi meer, maar ik heb toch al veel mooier meren gezien. Ik heb een stukje langs het meer gewandeld en heb veel wildlife gezien. Vlinders, een roofvogel, een rog, pelikanen en nog veel meer. Ook heb ik veel van die kleine hoornentjes verzameld. Na nog even te hebben genoten van het uitzicht en de stilte, ben ik naar de winkel gereden om ons avondeten uit te halen. En zo was het weer tijd om naar huis te gaan.

Vrijdag is er niet veel gebeurt. Ik heb de kinderen van school gehaald en daarna heb ik de was nog naar Pita (Sara’s werkgeefster) gebracht. Onze wasmachine is stuk.

Zaterdag zijn Sara en ik naar de Glass House Mountains gegaan

en hebben daar een wandeltocht tussen en op de Mountains gedaan. Ik denk dat we ongeveer 8 à 9 km hebben gewandeld. We hebben zelfs een stukje berg beklommen die eigenlijk bedoeld was voor meer ervaren bergbeklimmers. Sara wilde het absoluut doen en eerst ben ik niet meegegaan (niet genoeg conditie meer). Daarna is ze terug gekomen en zei ze dat het niet zo erg was. Andere klimmers die naar beneden kwamen, zeiden dit. Toen ben ik toch maar mee naar boven gegaan en als ik het op mijn tempo deed, viel dat goed mee. Op een bepaald moment kwamen we bij een stuk dat stijl omhoog ging.

Het was echt klimmen op rotsen. Natuurlijk ging het naar omhoog gaan veel beter tot we omkeken. We durfden bijna niet meer naar beneden gaan. Het is ons toch uiteindelijk gelukt om terug op de gewone weg te geraken. We zijn niet helemaal naar boven gegaan, want dat was te gevaarlijk. Ik denk dat we dan zeker niet naar beneden meer konden. Ik waarschuwde Sara al dat ik dan voor een helikopter belde. J

Na deze wandeling zijn we naar een andere lookout gegaan
en hebben daar nog een klein stukje gewandeld.

Na de Glass House Mountains gingen we ‘The Big Pineapple’ bezoeken.

Je zag daar hoe de pineaplles (ananassen) werden gekweekt.

Als laatste van de dag gingen we naar Noosa Head en gingen we daar naar een lookout en kon je zo over Noosa Head kijken.

Hierna gingen we een Duits meisje (Shanta Maria) oppikken bij de bushalte, maar ze kwam maar niet opdagen. Dit meisje moet Sara vervangen als au pair. We hebben haar uiteindelijk gevonden korter bij Eumundi. Er waren verkeerde afspraken gemaakt.

Oh ja, vandaag hebben we onze eerste muis gevangen en zo hebben we ook nog ontdekt dat er nog één rondloopt. We gaan de muizen niet doden, omdat ze er veel te schattig uitzien. We gaan ze een heel stuk verderop terug bevrijden. Eerst rijden we een stukje en dan laten we ze vrij. (als we de tweede muis ook vangen) Ook is mijn kamer van ongedierte bevrijd, maar ik kan er nog niet in slapen. Ik moet nu in een andere kamer voor een nachtje slapen, zodat het product overal uit is en alles is schoongemaakt. Maar nu zie je hoeveel kakkerlakken er waren. Waaronder veel baby kakkerlakken.

Zondag zijn Sara, Shanta en ik naar Pomona gegaan. Daar hebben we Mount Cooroora beklommen.

Het was een hele klim. Het ging 1,5km omhoog. En grotendeels ging stijl omhoog. Op het einde was het zo stijl en op rotsen dat je toch moest uitkijken. Maar het was toch niet zo gevaarlijk als de berg van de dag ervoor. Het uitzicht dat we hadden op  de top van de berg was fantastisch. We stonden echt op de hoogste top van de berg. De afdaling vond ik erger dan de klim. Mijn knieën begonnen halverwege al te bibberen. Je voelt je dan echt raar in je benen. Ik was blij dat ik terug beneden was.

Hierna zijn we gaan lunchen bij het meer ‘Lake Mc Donald’ en ondertussen zaten we in de Botanical Garden met een prachtig uitzicht over het meer.

Na nog een wandeling door de tuin zijn we terug richting onze huizen gegaan.

En zo was ook deze week weer voorbij. Maar jullie moeten weten, dat ik het enorm gezellig vind bij Joyce. Ik amuseer me daar wel. Het is een vrolijke, gezellige, lieve vrouw en ze verwend me nogal. J Als ik iets in het huis wil doen, mag ik dat niet.

01-06-2010 om 11:00 geschreven door Sigrid