s Morgens weer vroeg moeten opstaan. Het Base Hostel zat vol, dus moest ik naar een ander hostel verhuizen. De dinsdag was ik al op zoek gegaan naar een ander hostel en heb ik in Harbour City backpackers hostel voor twee nachten geboekt.
Voor 10 uur moest ik uitchecken, maar eerst ben ik nog naar medicare geweest om mijn verzekeringen in orde te brengen en daarna ben ik mijn valies gaan halen. Eerst uitchecken en dan gaan ontbijten.
Nadat ik mijn buikje heb volgegeten en mijn tas koffie heb gehad, ben ik vertrokken. Als een muilezel liep ik door de stad. Eerst berg op, dan langs de winkels, langs het park en zo door de berg af naar het Hostel. Daar heb ik mijn valies achtergelaten in de lounge room, omdat ik pas terug kon inchecken rond 1 uur.
Voor de rest verliep mijn dag rustig. Ik ben naar het AIFS-kantoor geweest, de bank, Oxford street afgelopen (winkels bekeken), inchecken in het Hostel, eten in China Town en dan gaan winkelen. Ik ben ook op zoek naar een trolley (vallies op wielen) om de zwaarste dingen in te doen. Want ik denk niet dat dit klein meisje het anders lang gaat volhouden.
s Avonds heb ik mijn nieuwe kamergenoten ontmoet. Twee Nederlanders (Joke en Gary) die ook pas vandaag in dit Hostel hadden ingecheckt. En dan was er nog een Ier (Ben), één van Oekraïne (Yerik) en nog drie jongens (Weet de namen nog niet). Meiden dit zijn knappe gasten hoor. En wat een mooie lichamen. Ze kwamen allemaal net onder de douche uit en ik heb genoten van het uitzicht.
Voor de rest ga ik het vanavond rustig houden en misschien vroeg gaan slapen, want iedere avond is mijn pijp uit.
Ik begon de dag door heel vroeg op te staan. Om 6 uur, want om 7u20 moest ik bij OZExperience zijn. Dat was een eindje wandelen. Samen met Roxana ben ik naar de Blue Mountains gegaan. Ik had een tour geboekt.
Na een lange rit, kwamen we aan op een plaats waar we de kangoeroes konden zien. We hebben er uiteindelijk 5 wilde kangoeroes gevonden. Je kon heel dicht bij ze komen, maar je moet toch voorzichtig blijven.
Hierna zijn we terug in de bus gestapt en gingen we op weg naar de Wentworth Falls. Eerst hielden we nog een korte halte in een klein dorpje, waar we een tas koffie hebben gedronken. Daar hebben we Gay (niet homo, is het anders uitgesproken) leren kennen. Hij was van Israël en was ook aan het rondtrekken. Het was een vriendelijke man en wat had die mooie blauwe ogen ;-).
Na weer een stukje rijden kwamen we aan in de Blue Mountains. Daar gingen we zon 2 à 3 uur wandelen. Stijgen en dalen in de heuvels. Terug naar boven klimmen, was wel wat vermoeiend, omdat onze gids er een stevig tempo in hield.
Wat ik daar allemaal gezien had, was adembenemend. Echt prachtig. Het uitzicht over de Blue Mountains, de watervallen, de vegetatie en de dieren. Ik heb er een Waterdragon (soort hagedis) gezien. Zwarte Cockatoos, een andere soort hagedis (kleiner). Voor de rest gingen we niet veel dieren zien, omdat die pas s avonds tevoorschijn komen.
Na deze fantastische wandeling, hadden we een lunch gekregen. Een broodje met salade, tomaat, komkommer, hesp, kaas en nog een pastasalade. Als dessert kregen we een appel en een ontbijtgranenreep. Hierbij heb ik ook nog kennisgemaakt met 2 Nederlanders (Nienke en Nick). Zij waren hier voor 3 maanden.
Het werd weer tijd om in de bus te stappen en zo gingen we naar Jamison Valley met de bekende Furber Stairs, the witches leap, de Katoomba Falls en natuurlijk als hoogtepunt de Three Sisters.
We gingen de hele weg naar onder. Het was dus via de trappen, maar het was heel steil. Gelukkig moesten we die weg niet terug naar boven. We hebben de Scenic Railway (de steilste spoorweg in de wereld) genomen om terug boven te komen. Dit was net alsof we in een attractiepark zaten.
Het werd weer tijd om naar Sydney te gaan. Eerst zetten we de mensen die in Katoomba gingen verblijven af en zo gingen we verder. Het was 2 uur rijden naar Sydney. Ik ben langs de chauffeur gaan zitten. Zo had ik beter uitzicht en kon ik ook zien hoe hier werd gereden. Ik heb ook veel met de gids zitten praten. Het was een plezante gids. Hij stelde voor dat ik zou rijden en hou zou dan gaan slapen (voor te lachen hoor). Zoiets zou ik nooit doen. Ten eerste heb ik nog nooit links gereden en ten tweede wil ik de verantwoordelijkheid van de ongeveer 20 mensen in de bus niet dragen. We hebben leuke conversaties gehad. Hij heeft mij ook verteld dat hij ging trouwen met een Engelse, maar dat de toelating van zijn vrouw in het land nogal veel tijd en geld in beslag nam. Ze moesten eerst minstens 12 maanden samenwonen.
Na een lange dag kwamen we eindelijk aan in Sydney. Roxana en ik zijn nog een lekkere spaghetti bolognese gaan eten en dan maar richting hostel. Ik was doodop.
Dit was mijn uitstap naar de Blue Mountains. Het was echt fantastisch en dit was de eerste keer dat ik echt genoten heb. Ik voelde me voor de eerste keer echt op vakantie.
Hier ben ik weer met een nieuwe dag. De morgen ben ik weer begonnen door te skypen met mama, papa en zusje. Daarna heb ik wat vragen gesteld over de verschillende jobs en heb ik mij uiteindelijk ingeschreven als Au Pair bij een gezin in Wagga Wagga. Dit ligt in de buurt van Canberra. Tussen Melbourne en Sydney in. Het gezin heeft 3 jongens. 2 kleuters en 1tiener. Op de tiener moet ik zo niet oppassen. Hij is 16 jaar. Ook moet ik klein huishoudelijk werk doen. Ik heb ook geluk gehad. Eerst boden ze 200 dollar p/w aan en nu 240 dollar p/w. Zaterdag en zondag vrij. Ze hadden het net aangepast. De moeder is geïnteresseerd in me en hopelijk hoor ik gauw of het iets gaat worden. Ik kijk er al naar uit, want het lijkt mij leuk daar. Ook vond ik het leuk dat het in een kleiner stadje is en als ik naar iets grotere stad wou gaan, kan ik naar Canberra gaan. Er stond ook op dat ik de auto mag lenen. Ik ben dus benieuwd.
Ik ben hierna ook wat informatie over Sydney gaan halen bij de reisbalie. Ik begon mij te vervelen in de stad en ik wist niet meer wat ik moest gaan bekijken. Op één dag heb je eigenlijk de hoofdpunten gezien.
Na alles geregeld te hebben, ben ik wat gaan rondwandelen. Daarna ben ik naar de hostel gegaan om me in te smeren en om te kleden. Zo ben ik samen met de 2 Belgische meisjes op weg gegaan naar het park om te gaan picknicken. Ik had al gegeten. De Eva en Sara stelde voor om zaterdag al te vertrekken naar Tamworth en dan konden we onderweg nog stoppen voor als we nog iets wilden zien. Ik draag dan voor 1/3 bij in de benzine.
Ik ben met hen ook naar het Medicare centre geweest, maar daar moesten we lang wachten voor we aan de buurt kwamen en toen het eindelijk zover was, kregen we te horen dat we ook ons visum (papieren) moesten afgeven. Die hadden we natuurlijk niet op zak. Mij hebben ze op de CM verteld dat we gewoon ons Europees ziekteverzekeringskaart moesten afgeven. Nu kan ik donderdag weer terug gaan.
Ik wilde ook twee dagen bijboeken in het base hostel, maar alles was volgeboekt.
Dus ik kon nog op zoek gaan naar een ander hostel. Dus wat deed ik? Ik pakte mijn Lonely Planet en ben gaan zoeken naar hostels. Dan heb ik het stratenplan van Sydney gepakt en zo opgezocht waar de hostels lagen. Ik heb de goedkoopste uit de Lonely Planet gekozen en ben op zoek gegaan (Het is toch maar voor twee dagen.) Ik vond het hostel vlug. Het zag er minder chic uit dan het base hostel, maar dat is niet zo erg. Als ik maar kan slapen in een bed. Ik wil niet langs de daklozen op straat slapen. Trouwens ik ben begonnen met een chic hostel, maar ik zal nog veel meer hostels tegenkomen die er iets minder uitzien. Dus ik zal het maar gewoon worden. Ik heb er eigenlijk ook niet zoveel problemen mee, daar ik in de chiro heb gezeten en dan ook niet altijd het mooiste kampplaats heb gehad. Ik ben dus al wat gewoon.
Na me te hebben ingeschreven in dat hostel, ben ik naar het central station gegaan om te kijken waar ik morgen moet zijn voor naar de Blue Mountains te gaan. Na een hele lange wandeling heb ik de startplaats ontdek. Ik zal dus morgen vroeg moeten opstaan. Om 7u20am moet ik al daar zijn. Hopelijk is Roxana dit keer op tijd, maar ik wacht niet meer.
Ik heb vandaag in totaal bijna een halve dag gewandeld. Ik heb nu pijn in mijn voeten. Straks ga ik samen met de twee Belgische meisjes iets drinken in Darling Harbour. We hebben ook al afgesproken om vrijdag naar Manly beach te gaan. Ik heb tot nu toe nog geen strand gezien.
Dit was het weer. Geef ik jullie genoeg leesvoer? J
Ps.: Proficiat aan Christel Goffin met haar dochtertje en proficiat dan ook aan Paula en Marcel met jullie nieuw kleinkind.
De dag begon regenachtig, maar al vlug kwam de zon tevoorschijn. En voor de rest van de dag heeft dan de zon geschenen. Het was ook heerlijk warm.
Ik ben de dag begonnen in het AIFS-kantoor. Eerst heb ik mijn 30 minuten gratis internet opgebruikt door te skypen met mijn mama en papa. Daarna heb ik mij ingeschreven voor de Farm Course en heb ik mezelf een Wwoofing-gids gekocht. Hiermee wil ik zeggen dat ik nu lid ben van WWOOF (Willing Workers On Organic Farms).
Korte uitleg over WWOOF: Dit zijn allerlei kleine boerderijen die organische groenten en fruit kweken. Je hebt er ook met dieren, enz. Je moet hier dan 4 à 6 uren werken en in de plaats daarvan krijg je onderdag en eten.
De Farm Course start maandag 22/2/2010 en duurt 5 dagen. Ik ga met de 2 Belgische meisjes naar daar. Je leert daar paardrijden, met de zweep slaan, lasso werpen, koeien en schapen drijven, brandmerken,
Ik kan hier meer over vertellen als ik terug ben.
Nu verder over mijn dag. In de voormiddag ben ik nog even in het park zitten lezen en heb ik mijn middageten opgegeten. Daarna ben ik ook een nieuwe adapter gaan kopen, want die van mij is al kapot. En er is hier niemand die die kan maken, omdat dat ding hier niet wordt verkocht.
Namiddag ben ik naar de Opera House gan kijken en de Harbour bridge. Ik heb rond het opera house gewandeld en ik ben ook naar boven geweest. De uitzichten over het water waren prachtig.
De brug was grandioos. Maar ik denk niet dat ik er ooit ga over wandelen. Het duurt 30 minuten heen en dan moet je nog terug. Aan de lengte van de brug te zien, had ik daar geen zin naar. Het is al zon 20 minuten wandelen van het hostel tot aan de brug en het Opera House. Misschien zal ik het wel eens doen als ik op het einde van mijn reis terug in Sydney ben.
Na alles gezien te hebben en van de uitzichten te hebben genoten, ben ik gaan kijken naar de ferries. Ik moest weten waar ze naartoe vaarden en hoeveel dat alles ging kosten + de uren. Ik heb een paar folders meegenomen, dan kan ik thuis op het gemak alles eens bekijken.
En zo ben ik dan weer op de terugweg gegaan.
In het hostel aangekomen, besefte ik dat ik nog geen zin had om op de kamer te zitten en ben ik dan maar op zoek gegaan naar het Medicare Centre. Deze bleek om 5 uur al gesloten te zijn. Dan ben ik maar een chicken burger en frietjes gaan uithalen (ze hebben hier niks hetzelfde als thuis). In het park heb ik dan dit broodje opgegeten en nog wat in mijn WWOOFing-boek gelezen. De chicken burger was niet zo lekker. Het deed me denken aan Mc Donalds. Deze hebben ze hier wel, maar een gewoon broodjesbar zoals thuis hebben ze hier niet. Je vind hier in de stad veel Aziatisch eten, maar weinig Europees. L Het zal dus vanalles uitproberen zijn en er maar gewoon aan worden.
Terug in de hostel merkte ik dat ik al een beetje verbrand was. Dat van ene dag zon. (Ik zal jullie maar een beetje jaloers maken)
Voor ik begin wil ik een foutje rechtzetten. Het is niet Chinese Town maar China Town.
En het is Town Hall en niet Towns Ville.
Voor deze dag heb ik niet veel te vertellen. Ik heb de hele voormiddag met mijn zusje gebabbeld via skype. Daarna heb ik twee Belgische meisjes (Eva en Sara) ontmoet. Zij waren net aangekomen.
Nadat zij waren ingecheckt, ben ik even de stad ingegaan. Maar het heeft al de hele dag zitten regenen, dus ben ik mij maar een paraplu gaan kopen. Voor de regenjas was het nog steeds te warm.
In de namidddag ben ik ook nog naar China Town geweest. Daar was een grote markt in de buurt.
Dan ben ik terug naar het hostel gegaan om me om te kleden voor het Braziliaans Carnaval. Ik ging daar naar toe met Roxana. Om 8 uur begon dat. Ik was gereed, maar Roxana kwam pas binnen om 8 uur en moest zich toen nog gereedmaken. Om 9u15 kwamen we pas aan en hadden we natuurlijk het feest en het vuurwerk gemist. Die meid kan nergens op tijd voor zijn. Ik was natuurlijk gefrustreerd en had dan ook geen zin meer in de after party. Toen ik in het hostel zat op haar te wachten tot ze gereed was, hoorde ik het vuurwerkafgaan. En zij bleef maar op haar gemak verderdoen. Ik was me toen al aan het opjagen. Zij had natuurlijk niet door wat er verkeerd was. We zijn dan maar op het laatst terug naar het hostel gegaan.
Het heeft hier ook nog de hele dag geregend. Grrrr.
