Gisteren ben ik weer op het bureel geroepen maar deze keer was het niet alleen met de verantwoordelijke van de afdeling maar ook nog met een psychologe, een verpleger en later kwam ook onze huisdokter binnen. Het Was dus een bespreking met vijf. 

Romeo was terug in een andere kamer binnen gegaan en was aan de arm beginnen trekken van de persoon die op zijn bed lag. Heel waarschijnlijk dacht Romeo terug dat iemand in zijn bed lag. 

De verpleging had ook twee filmpjes van Romeo die met zijn vuist op zijn andere arm aan het slaan was. 

Het is zo ver dat ze Romeo moeten beschermen tegen zichzelf maar ook de andere personen tegen hem. 

Als Romeo niet verbeterd zal hij naar een kliniek over gebracht worden naar psychologie en het zal niet te kiezen zijn waar, maar waar er direct plaats is, hoever ook. 

Volgens de dokter zal er geen andere keuze zijn omdat ze niet kunnen wachten tot er iets ernstiger gebeurt. 

De medicatie wordt nu dagelijks besproken en eventueel aangepast. 

Deze morgen ben ik naar de hoofdverpleegster geweest en was alles goed maar werd Romeo kwaad naar zichzelf in de spiegel. Dat zou kunnen zijn omdat hij zich als oudere man niet kan erkennen in de jonge Romeo. 

De nacht was kalm verlopen, de deur gesloten en controle alle twee uren. 

Vandaag gaan ze de spiegel uit zijn kamer verwijderen. 

Ze hebben eergisteren Romeo om te eten verplaatst aan tafel en bij anderen gezet om te zien hoe het verloopt, gisteren hebben ze hem aan een tafel alleen gezet, ik zal straks dan wel zien hoe het verder gaat. 

Verpleging doen op zulke afdeling moet ook wel iets doen met die mensen.

Toen ik daar stond te wachten zag ik Romeo in de verte, hij zat op de hometrainer. Gelukkig zag hij mij niet. 

Ik zou mijn schoonzus uit Tellin willen vragen mij op te bellen ik ben alle telefoonnummers verloren.