Dit is de tweede poging. Ik had mijn verhaal opgeschreven en niet gesaved omdat het nog niet helemaal klaar was. Mijn pc is dan in slaapstand gegaan en ik heb er niet bij stil gestaan dat alles dan weg zou zijn. Spijtig, nu moet ik helemaal opnieuw beginnen.
Dinsdag jongstleden zijn we op bezoek geweest bij mijn schoonzuster in Brussel. Ik probeer vanaf nu regelmatig naar een van zijn twee zussen op bezoek te gaan zolang Romeo hen nog erkent.
Op de baan was het goed rijden, we zijn om 10U00 vertrokken en aangekomen rond 12U00. Het was net of er alleen goede chauffeurs aan het rijden waren. Het was heel druk en toch voelde ik het veilig aan.
Groot was onze verbazing toen we aankwamen dat haar oudste zoon en zijn vrouw ook op bezoek waren. Die had al eens op FB geschreven dat hij er ook eens zou zijn en nu was het zover. Wij waren echt blij, het is altijd gezellig bij de familie.
Het eten, dat was ook een verrassing:
Jaren geleden toen ik de eerste maal ging kennismaken met Romeo zijn zuster had zij lamsbout gemaakt. Ik had dat nooit gegeten dus haalde ik mijn neus op. Ik moet eerlijk bekennen dat het toen heel lekker was. Met veel lookteentjes in de bout, lekker.
Na de begroeting met iedereen was er;
Aperitief;
Gevulde pech;
Lamsbout, witloof, gekookte aardappelen;
Chocolademousse en koffie.
Na veel bijpraten en lachen was er nog rijsttaart, koffie en pralinen.
Het was eigenlijk een eetfestijn met aangename conversaties en mensen.
Voor we vertrokken rond 16U30 wilde ik dat Romeo nog naar het toilet ging, want het is toch een nog ongeveer 2 uur rijden.
Romeo ging naar het toilet en ik praatte nog wat met de familie maar toen ik vond dat hij zolang weg bleef ging ik zien, Romeo had zich helemaal ontkleed en zat naakt op het toilet.
Ik denk, met het zien van dat wit bad dat hij aan het bad in het dagcentrum dacht, en zich dus ontkleedde om erin te gaan.
Ik denk dat, anders heb ik er geen verklaring voor.
Na alles dus terug in orde te hebben zijn we dus terug vertrokken, de weg was even goed alleen de ring van Brussel, daar was de spits natuurlijk al bezig, daar was het stapvoets rijden. Rond 19U00 waren we thuis.
De hond was weer zo blij dat we thuis waren. Men mag zeggen wat men wil maar een dier in huis is een rijkdom die je hebt, zij geven onvoorwaardelijke liefde.
Ben je mooi of lelijk, dik of dun, klein of groot, oud of jong, eender wat, voor dieren heeft dat geen belang, die liefde is echt.
Deze week heeft Romeo wel enkele malen zoals gewoonlijk de dag met de nacht verwisselt en het gebeurt altijd rond 16U00 en 04U00. hoe raar het ook klinkt.
Rond 16U00 trekt hij dan ineens de draperie dicht, want het is slapen tijd en om 04U00 's nachts staat hij op, doet zijn schoenen aan en vraagt naar waar wij gaan. Soms staat hij dan op, steekt het licht aan en zegt; wij zijn thuis.
Ik blijf het een rare ziekte vinden.
De laatste twee nachten, daar wil ik voor tekenen. Hij heeft die nachten helemaal door geslapen, Zaaaaaaaaalig was dat.
Volgende maand gaan we naar zijn zuster in de Ardennen. Die trip is eens zo lang en omdat we onze hond hebben is het voor ons geen optie om ergens te overnachten en hem alleen te laten. Dat kan ik niet.
|