Ik heb wel echt bezig geweest om zijn medicatie op dezelfde uren te geven en dat helpt.

Ik gaf zijn pillen te laat en dan was Romeo al lastig aan het doen. Dat deed bij mij een belletje rinkelen, ik geef nu zijn medicatie voor "Alzheimer" om 16u00 en zijn slaapmedicatie om 21u00.

Dat ik het verkeerd deed kwam omdat 2 verschillende specialisten van Alzheimer andere uren gaven, de ene zei 's morgens en de andere 's avonds en dat begrijp ik ook niet. Ik doe het nu zoals ik ondervonden heb dat het beste is voor hem en voor mij. 

Om te slapen hetzelfde, vroeger gaf ik die medicatie aan hem als ik ging slapen, de ene keer 23u00, dan weer 22u00 dan was het weer 00u00, het was volgens wat ik graag zag op tv. Nu let ik echt op het uur en hou me daarbij, 21u00.

Ik weet dat ik daar nonchalant in was maar dat is verleden tijd. Als het uur zo belangrijk is moet ik me daar aan houden.

Met dit goede weer probeer ik ook altijd te gaan wandelen met hem, vooral in de namiddag, en dat doet goed, Romeo is dan moe als hij thuis komt, maar is ook frisser van geest, niet genezen hé, dat zou te gemakkelijk zijn. Maar we halen de winkelzakken uit de auto, sorteren dat, leggen het op zijn plaats.

Het sorteren kan Romeo niet meer, hij weet de simpelste dingen niet meer liggen. 

Als we afwassen; ik was af, Romeo droogt af.

Hij weet niets meer liggen, het bestek legt hij opeen en ondereen in de schuiven of de verkeerde schuiven. De grote stukken kan hij zelfs aan de muur niet meer op zijn plaats hangen, zoals pollepels, vleesvork, schepspaan, broodplankjes, dat kun je zien waar die hangen toch is het altijd verkeerd. 

In het begin  maakte ik me kwaad, maar ondertussen besef ik dat het geen zin heeft, dus, na de afwas leg en hang ik alles terug op zijn plaats. Twee keer werk maar hij is wel bezig geweest.