|
Nog 146 dagen
en hier volgt een live verslag van onze stage in Calpe.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Afgelopen woensdag vertrokken we dus met de hele Code Roth groep naar het zonnige en warme (?) Calpe en lieten we het ondergesneeuwde België achter ons. En we zijn hier (figuurlijk dan) met ons gat in de boter gevallen
Eerst en vooral zitten we in een leuk hotel. Dat is minder vanzelfsprekend dan het lijkt want begin vorige week moest het hotel waar we normaal zouden logeren de deuren sluiten omdat er 3 bezoekers overleden waren door een legionella besmetting. Maar het alternatief, Hotel Villa Marisol, lijkt mij zelf beter want we zijn hier met open armen ontvangen en de service is grandioos. Uiteraard is Luc, onze trainer, hier ook om ons met raad bij te staan. In zijn gezelschap Peter Croes, een professioneel triathleet die zich voorbereid om zich voor de olympische spelen in London te kwalificeren. Ook onze Peter, Frederik Vanlierde is ondertussen hier in Calpe aangekomen om te trainen.
Maar we zijn natuurlijk naar hier gekomen om hard te werken ! En donderdag zijn we meteen van start gegaan met 12 km lopen en 60 km fietsen. Het is wel eens leuk om niet in je eentje te gaan lopen en dus liep ik met 2 dames mee die een vergelijkbaar tempo moeten lopen. Ligt het aan de vakantiestemming, ligt het aan de competitiviteit, lag het aan het frisse weer, geen idee maar na 12 kilometer stelden we vast dat we net iets (veel) te snel gelopen hadden. Hoe zo iets kan gebeuren als je alle 3 een garmin aan hebt die alles tot op de seconde en meter precies weergeeft is me een absoluut raadsel :wink:
In de namiddag stond er een rondje van 60 km op de fiets om los te rijden hier in de heuvels en bergen rond Calpe. Heerlijk om weer eens een beetje bergop te kunnen rijden na al die vlakke tochtjes bij ons. Het was al vanaf begin december in de Ardennen geleden dat ik nog een stukje omhoog gefietst ben. Een klein probleempje
echt rustig braaf bergop rijden is zo niet echt mijn ding en toen ik even uit de groep weggereden was, kreeg ik plots toch het gezelschap van een fietser naast me : Luc (slik), met de vraag En hoe hoog is je hartslag momenteel, we zijn aan het losrijden hé !!.
We zijn nu al een paar dagen verder, en ik heb ondervonden dat de meesten van ons de smaak voor het bergop rijden ook te pakken hebben, in de mate dat ik moet erkennen dat Wim wel de titel van bergkoning zal naar huis gaan.
Calpe is wel een vreemde omgeving om naar toe te komen. Ik weet niet echt wat ik er moet van denken. Om te fietsen is het een paradijs. Overal zie je groepjes fietsers, waaronder ook wel wat professionele renners. Op veel borden langs de weg staan Nederlandse opschriften, en overal waar je gaat hoor je Westvlaams, Antwaarps, beetje Nederlands
o ja en ook wat Spaans. Ik heb helemaal het gevoel niet in Spanje te zijn, iets wat dan wel terugkomt als je uit Calpe wegrijdt en in de stadjes en dorpjes rondom Calpe komt. Dat ik op de kamer naar Hitradio ö3 luister (inderdaad, een Oostenrijkse zender) helpt natuurlijk ook niet.
Gisteren hadden we een voordracht van een voedingsspecialiste. Heel confronterend maar ook een klein beetje een geruststelling. De beste raad die ze wou geven was om niet al je gewoontes op zijn kop te stellen want dat blijft toch niet duren. Gewoon een paar kleine zaken proberen te veranderen levert veel meer op. Oef
Ga er toch een beetje werk van proberen te maken ! Eerlijk waar !!!
Vandaag ook de eerste valpartij in ons kleine peloton gehad en natuurlijk lag ik erbij. Oorspronkelijk had ik enkel een paar schaafwonden aan mijn knie en viel de schade dus wel mee (Ook Nico kwam er met schaafwonden vanaf). Maar toen ik in de douche stapte om mijn knie schoon te spoelen, ben ik met mijn hoofd tegen een openstaand venster gebotst, dus is er een nog een mooie snijwonde boven mijn wenkbrauw bijgekomen. Ziet er wel stoer uit !
Vanavond ga ik nog op bezoek bij 2 van mijn trouwste bloglezers : mijn ouders. Zij hebben voor de winter hun tenten opgeslagen (motorhome opslaan klinkt niet echt correct denk ik) in het nabijgelegen Benidorm en aangezien ze pas in mei terug in België zijn maak ik van de gelegenheid gebruik om nog eens langs te gaan. Niet te lang want morgen staan 3 (!) trainingen op het programma, te beginnen met een nuchtere loop van 8 km morgenvroeg.
Over de kleine triathlon die we morgen gaan doen meer in mijn volgende blog, die dan vermoedelijk zal komen uit het ontdooiende België !
|
