Van Roth, via Nice, Klagenfurt en Lanzarote terug naar Roth
Zot zijn doet soms toch zeer
20-11-2011
Donderdag, 17 novemer 2011 : Etentje in Clo du Midi bij Iron Tom
Vanavond had ik echt het gevoel dat Code Roth II echt van start gegaan is.
Peter Callant, organisator en bezieler van Code Roth, had alle deelnemers in Clo du Midi, bij elkaar geroepen voor tal van praktische zaken. Ook de sponsors waren daar aanwezig zodat iedereen met iedereen kennis kon maken. Het is een indrukwekkende grote groep die achter ons staat voor ons avontuur. Eerst en vooral is er Peter en Callant Verzekeringen die instaan voor de organisatie. Onzichtbaar maar heel veel werk ! Verder is er Focus/WTV die ons interessant genoeg vinden om een paar uur televisie aan te besteden. Persoonlijk heb ik erg genoten van de eerste reeks van Code Roth en keek ik met veel afgunst naar de avonturen van onze voorgangers.
Verder was ook de verantwoordelijke van Ettix, onze leverancier van sportvoeding, er. Hij zal ook voor onze kledij zorgen en we hebben allemaal een mini modeshow mogen opvoeren om de juiste 'maten' te vinden. Tenslotte was er ook iemand van Vacancesoleil. Zij zullen ons begin juni in de Ardeche verwelkomen voor een weekje stage. Degenen die me kennen, zullen wel weten dat het prachtige zwembad met de vele glijbanen, de kleine jongen in mij wakker gemaakt hebben. Ik ga me op die stage zeker niet vervelen !
Uiteraard was onze coach, trainer en inspiratie, Mister Ironman Luc Van Lierde er ook !
Wat me vooral opgevallen is deze avond is dat wij, de deelnemers, elkaar onmiddelijk opzochten en al snel samen aan aan tafel samenhokten. Ondanks dat we elkaar slechts een paar keer hebben ontmoet, vormen we toch al een echte groep had ik de indruk. Een ding hebben we gemeenschappelijk in ieder geval : we beseffen allemaal dat het zwaar zal zijn, maar iedere van ons is 100% gemotiveerd om op 8 juli aan de finish te geraken.
Conclusie van de avond : als het nog mogelijk zou zijn, ben ik nog gemotiveerder dan voordien om op 8 juli de finish te halen. Aan de omkadering zal het zeker niet liggen maar het blijft een onmenselijke uitdaging !
Als kleine jongen droomde ik ervan om als professioneel wielrenner een bergrit in de ronde van Frankrijk te rijden. Ik was 8 jaar toe ik Lucien Van Impe de Ronde zag winnen, en ook Bernard Hinault, Claue Criquillion, Lance Armstrong en Greg Lemond behoorden tot de idolen die me deden dromen. De laatste 3 jaar heb ik in St Anton (Oostenrijk) meegereden tijdens de Rennradwochen. Dat is een pracht organisatie waarin je onder begeleiding van professionele wielrenners (en proffesionele wielrensters) een week prachtige tochten over mooie alpencols ontdekt. En dat met de nodige volgwagens en bevoorrading. Dichter bij het gevoel van mijn jeugddroom ben ik nooit geraakt ... Ter informatie, ik fiets graag in de bergen maar ben dus absoluut geen klimmer, is iedere keer echt afzien !
Dat alles tot vandaag ! Als je lactaattesten mag afleggen bij Dr. Jan Olbrecht dan behoor je dus tot een heel select gezelschap. Dr Olbrecht begeleidde in het verleden uiteraard onze coach, Luc Van Lierde, maar ook olympische kampioenen zoals Pieter Van den Hoogenband en Inge De Bruijn. Het gaf mij een heel speciaal gevoel, zeker ook door de sympatieke manier waarop alles ongedwongen gebeurde.
Ergens hadden de testen me dus wel wat angst ingeboezemt. Een paar van mijn teamgenoten, Danielle en Chantal waren al bezig toen in op het KTA aankwam en ze zagen er al afgepeigerd. Dat beloofde niet veel goeds.
De test bestond uit 4 delen. Telkens 2 km rustig tempo lopen, iets sneller, snel lopen en dan 600 m alles geven. In dat laatste heb ik mezelf misschien wel teleurgesteld. Ik was als eerste gestart, dus had geen idee hoe dat in te delen, de eerste 3/4 ronde heb ik toch een beetje met de handrem aan gelopen om dan 1 ronde alles te geven waardoor ik op het einde eigelijk nog wel over had. Wim, die net gestart was toen ik mijn 2 ronde begon, was daarbij nochtans een goede motivator omdat ik hem constant achter me hoorde en daardoor opgejaagd werd. Maar uiteindelijk vielen de testen goed mee en zonder het te beseffen had ik nadien bekeken bijna 13 km gelopen, opwarming en cool down inbegrepen.
Maar ik heb wel iets bijgeleerd, namelijk dat onze coach Luc, af en toe ook verstrooid kan zijn. Hij was immers een deel van zij eigen test vergeten en moest dan ook terug de piste op nadat hij dacht al lang klaar te zijn.
O ja, ik heb ook mijn eerste interview achter de rug. Toch een nerveuse bedoening maar de mensen van Focus/WTV verzekerden me dat tegen 8 juli ik daar wel aan gewoon zou zijn. Nog iets dat blijkbaar training vergt !
