Van Roth, via Nice, Klagenfurt en Lanzarote terug naar Roth
Zot zijn doet soms toch zeer
21-02-2012
Back to life, back to reality ... of toch bijna.
Nog 137 dagen ... en al een 5tal dagen terug in België. En dat na een stage die echt voorbij gevlogen is. 2 à 3 keer sporten op een dag lijkt niet veel om een hele dag te vullen maar de dagen waren zo voorbij. Soms was het zelf hectisch zoals op maandag toen we eerst moesten gaan lopen, dan snel onbijten, klaarmaken om te gaan zwemmen, na 4 km zwemmen vlug lunchen en dan voor 50 km de fiets op. Klinkt inderdaad zwaar maar voelde me nadien helemaal niet moe of uitgeput.
He beste bewijs daarvan ? Op de laatste dag van onze stage, woensdag, stond er bij niemand iets op het programma. Toch zijn de meesten van ons nog gaan lopen, zwemmen of fietsen. Jan en Sabine zijn zelf gaan lopen EN fietsen. Zo ambitieus was ik niet maar voor een mooie fietstocht van 50 km was toch nog wel te vinden.
En de dag voordien had ik nog bijna 70 km in het wiel van Wim zitten sterven ! Omdat er een paar regendruppels vielen, twijfelden sommigen om ja dan nee te gaan fietsen. Wim, noch ik, zagen het zitten om even te wachten want we vermoedden dat van uitstel eerder afstel zou komen, dus wij 2 alleen weg. Ik heb ook mijn deel van het kopwerk gedaan. Bergaf heb ik overal op kop gereden ! Maar verder heb ik echt zitten afzien in zijn wiel, zeker bergop. De 2de helling heb ik even moeten lossen maar op de anderen ben ik blijven volgen, ook al heb ik tientallen keren gedacht : foert, nu laat ik hem rijden ... maar evenveel keer heb ik niet toegegeven. Wim zal het in Roth op het fietsparcours zeker heel goed doen !
Voor de fietsers onder jullie : in een weekje tijd hebben we toch 5.000 m geklommen (en ook gedaald). Niet mis hé.
En dan terug in België. Hoe zou ik de stage verteren ? Zou het nog zo koud zijn als toen we vertrokken ? Zouden een paar daagjes rust geen goed doen ? Dat laatste heel zeker maar dat was buiten Luc gerekend. Die had ons op het hart gedrukt dat we zeker ons programma moesten afwerken eens we thuiskwamen en daar stonden geen rustdagen op. Vooral de 60 km fietsen zondag vielen me lastig, mijn benen voelden heel zwaar aan. Nadien voelde ik me ook echt wel leeg ...
En wat lees ik in mijn mails als ik thuis kwam na het fietsen ? Dit : Dag Peter, hier de planning voor volgende week. Nog een extra weekje volume voor jou! Heb het gevoel dat je dat nog zal kunne afwerken. Als je vragen hebt laat het me weten. grt Luc ... pffffff en dat terwijl ik echt uitgeteld in mijn zetel lag.
Maar blijkbaar had hij wel gelijk. Gisteren netjes de 40 km van mijn planning in een heerlijk zonnetje gefietst. Geen zware benen meer ! En deze middag, vlug (allez zo vlug als ik van Luc mag) 16 km gaan lopen en ook dat ging verbazend goed met wel een heel lage en regelmatige hartslag. Morgen zal vermoedelijk iets anders worden : 80 km fietsen. Op zich niets speciaals maar of de combinatie met een nachtje carnavallen vanavond ideaal is ?
Maar dat, beste bloglezertjes ... oops, ga me nu ook al als Meneer de Uil gedragen, ... Tot volgende week met de carnaval-fietstocht belevenissen !
