Eerste stop was Kobe, een gezellig havenstadje, met een mooie havenbuurt , een monument voor de grote aardbeving van 1995 , veel shoppingcenters , een waterval , gemoedelijk stadje.
Volgende dag naar Osaka.
Tweede stad van Japan.
Ik zie het kasteel , het station met uitzicht en de tuin op het dak.
Ik zie Tennoii area met massaal veel tempels.
Maar ik ben hier vooral voor Kunio.
Een aantal jaren geleden was hij te gast bij mij.
Nu neemt hij mij mee uit eten.
Lekker natuurlijk, en ik krijg complimentjes over hoe goed ik met stokjes eet.
Maar wat me vooral bijblijft , zijn de businessmen die roken in het restaurant en waar het glas sake gevuld wordt tot ook het schaaltje eronder overloopt.
De volgende dag ben ik uitgenodigd op de tentoonstelling van de schilderijen van Kunio.
Mooi, en ik leer er een canadese met russische roots kennen en een japanse.
De japanse gaat me naar het station brengen, verdwaalt en durft dat niet te zeggen.
Het kost ons een wandeling van 4 uur om het station te bereiken.
Het leert me wel een bijzondere manier om koude koffie te maken , en de drukte van Umeda station in rush hour.
Ik heb Osaka grondig gezien.
Volgende dag in Kyoto wat world heritage tempels bekeken.
Voor het presidentieel paleis moet ik 2,5 uur wachten.
Ik besluit om naar Nara te gaan.
Nara is een dik uur rijden van Kyoto.
De performance van onze treinbestuurder zal ik nooit vergeten!
Nara is nog een stuk ouder dan Kyoto, heeft bijna evenveel world heritage tempels als Kyoto en is zoveel gezelliger.
De meeste bezienswaardigheden liggen in een beschermd park , met beschermde bambi's.
Deze bambi's zouden boodschappers van de goden zijn.
Ze krijgen veel koekjes van de schoolkinderen.
De grote boeddha tempel is echt de moeite waard.
Vandaag ben ik naar mijn favoriet eiland Shikoku gereden.
Een Japanner vraagt je waarom je er naartoe gaat.
Je kan er een pelgrimstocht doen van 88 tempels over 1400 km.
Maar het is er vooral rustig en je bent nooit ver van de bergen en de zee.
Hier in Matsuyama heb je een kasteel, het oudste onsen-warmwaterbad van het land.
Een paar van de tempels op het 1400 km pad.
Veel shopping, en vooral ook een wellness hotel , met slofjes,badjas en de verwarmde WC , waarop je in de privacy van je kamer alle knopjes eens kan proberen...
Eerste stop op dit subtropisch eiland was Miyazaki.
Zeer vriendelijke mensen, ze wandelen met me mee om de weg te wijzen, zeggen vriendelijk hello, nice to meet you.
In de supermarkt moet ik overal proeven, allemaal lekkere dingen.
Ik ga naar de Miyazaki shrine, voor de eerste keizer ooit in Japan, bezoek het Miyazaki prefectural museum, zeer mooi over de plaatselijke geschiedenis.
Dan wil ik nog naar het Heiwadai park om de Peace Tower te zien.
Ik verkijk me op de afstand, maar geen nood.
Een vriendelijke Japanner nodigt me uit, rij een eindje mee, achter op mijn fiets.
Achter op de bagagedrager van een rammelfiets met slecht opgepompte banden heb ik dus mijn persoonlijke sight seeing tour.
Dikke 3 uur rijdt de japanner met me rond in 33 gr, bergop, bergaf.
Hij praat heel de tijd in het japans, waar ik weing van begrijp.
Aje is warm denk ik, wat kokorikoo betekent vraag ik me nog steeds af.
In Colombia is dat een kip-fast-food keten , maar hier?
Volgende dag uitstapje naar Aoshima eiland, met de speciale rotsen en de mooie botanische tuin.
Volgende dag een mooie rit door het binnenland van dit eiland naar Kagoshima.
Kagoshima ligt aan de voet van de zeer actieve vulkaan Sakurajima.
Daardoor hangt er meestal een aswolk voor de vulkaan.
Vandaag naar Ibusiki, ik neem er een onsen voetbad.
Dan voorbij de Kainondaka vulkaan , bijgenaamd little Fuji.
Helemaal tot Makurazaki.
Dit is letterlijk het einde van de Japan Rail line.
Tot het andere uiterste is het 3144,5 km rijden.
Ik schijf mijn naam in het gulden boek.
Tik, ik ben hier geweest.
Morgen de shinkansen op voor een lange rit noord.
Ik ga op weg naar het 4de grote eiland Hokkaido, het siberie van Japan.
Is 53 km lang en gaat 240 m diep, 100 m onder de zeebodem.
De trein doet er 26 min over.
Nog geen shinkansen op Hokkaido , maar ze zijn er mee bezig.
Volgend jaar al het stuk van Aomori naar Hakodate,dat is het stuk onder de zee.
Vanaf 2027 helemaal tot Sapporo.
In Hokkaido kies ik Asahikawa als uitvalsbasis.
Asahikawa heeft het record van de meeste sneeuwval in Japan, en de laagst temperatuur in de winter--tot -40 gr.
In Sapporo hebben ze in de winter een ijsfestival , in Asahikawa een sneeuwfestival.
Gebouwen en kunstwerken in sneeuw in openlucht.
Nu is het lente , en ze hebben een hittegolf.
Tot 36 gr, atsjee zeggen de Japanners.
In Asahikawa ga ik naar het Tokia park ,toevallig is het feest in Hokkaido.
En wat doet een Japanner dan?
Eten en drinken natuurlijk, maar ik zie ook veel dames in traditionele kledij.
Ik neem de trein naar Abashira, het Alkatrez van Japan, tegenwoordig moet je betalen om in de gevangenis te geraken.
Ik sta hier aan de andere kant van de Zee van Ochotsk.
Vlakbij de Kurillen eilanden en Rusland.
De volgende dag naar Biei, in augustus het Mekka vaan de lavenderbloei.
Dan zijn alle heuvels hier in de buurt een kleurenpallet van bloemen.
Nu zijn er alleen de mooie vulkanen op de achtergrond.
Op naar Furano, een skiresort inde winter, maar nu, inderdaad, atsjee, te heet om veel te wandelen.
Ik rij nog naar Otaru, waar de Japanners wild worden van de 18de eeuwse gebouwen rond de kanaalzone.
Volgende dag nog even een fotostop in Sapporo voor het oud gouverneurshuis en de TV toren.
De vorige keer zag ik nog de kersenbloesem , nu is het alleen maar warm.
Terug naar Honsu eiland.
Ik logeer in Hachinohe.
Daar is weinig te zien, ze hebben een lokaal manneken pis.
Ik maak nog een daguitstap naar Hirosaki,aan de voet van een vukaan , met een mooi kasteel.
Morgen nog eens genieten van een rit met de shinkansen.
Alles went, maar eigenlijk is het toch wel zeer bijzonder.
Tijd dus om afscheid te nemen van Japan.
Vorige reis heb jullie al verteld over de treinbegeleider, maar eigenlijk gaat het hier altijd en overal over respect.
De nieuwslezer buigt voor zijn kijkers,de winkelbedienden doen hun gemeenschappelijk dansje ter voorbereiding van de opening van de winkel , en staan dan samen op rij klaar , in een prachtig uniform, om te buigen voor hun klanten.
De seingever van het station buigt voor de trein die aankomt, die vertrekt.
In de supermarkt buigt men voor iedere klant.
Maar ook in een trein zal een Japanner zoveel mogelijk ruimte maken voor de ander.
In deze 3 weken heb ik 1 keer iemand horen bellen met zijn gsm, iedereen op de trein was geschokt!
Buitenlanders staan helemaal op een voetstuk.
In een winkel maakt men plaats voor jou, kan jij eerst je keuze maken, wordt je niet gestoord.
Als ze het kunnen laten ze je de lift alleen nemen.
Maar alleen om je niet te storen.
Want als je ergens op de kaart staat te kijken , komen ze je altijd helpen.
En hun Engels is niet perfect, maar aan mijn Japans is ook nog wat werk.
Zoals verwacht was het weer een fantastische reis!
Met het weer heb ik geluk gehad , maar Japan is toch wel 1 van de eenvoudigste landen om in te reizen.
Morgen dus naar Narita, overmorgen naar huis.
Als de Russische douane mij niet oppakt, en de Belgische douane me op tijd naar huis laat gaan, ben ik woensdag terug aan t' werk.
Het was even geleden dat ik nog in Thailand was , maar ik ben het ondertussen weer helemaal gewoon.
Na een paar keer flink schrikken weet je weer dat ze hier aan de andere kant van de weg rijden.
Ze zijn er allemaal ook nog , al mijn vrienden die hallo madaaam....motobike madaaam....tuktuk madaaaam...hello madaaaam...massaaage madaaam.....roepen ...en maar zwaaien ....en maar glimlachen..
Het zijn geen Japanners en dus vergeten ze al eens de elektriciteit in je kamer op te zetten..terug naar beneden...sorry madaaaam
Terug naar boven...geen licht...terug naar beneden...sorry ,sorry madaaam.
Ze geven al eens verkeerd terug...sorry madaaam.
Begrijpen geen engels.....sorry madaaam.
En altijd diezelfde, beetje verlegen glimlach.
Omdat je je eraan ergeren of boos worden verloren energie is , doe ik maar gewoon mee.
En zeg dus met mijn breedste glimlach no thank you sir...no thank you sir...no thank you madaaam.
Thailand met zijn miljoenen brommertjes die als ze niet rondrijden liefst geparkeerd staan op het voetpad.
Het voetpad waar je best steeds naar beneden kijkt , want staat vol met hindernissen.
Van de brommertjes tot auto's, stoelen, huistempeltjes,dozen, bakken,palen, winkelwaar,eetstalletjes,verhoogjes, putten.
Ik ben nu dus in Phuket.
Het historisch centrum heeft wel wat mooie gekleurde huisjes ,een paar tempels en hier in het zuiden ook wat moskee's.
Verder komt iedereen hier natuurlijk voor de stranden.
Daar kan je van hier in het centrum met de songtaw naartoe.
Dat is een busje zonder ramen , waar achter in de laadbak voor toeristen de banken aan de zijkant staan.
Het bekendste strand is Patong Beach , waar s' nachts honderden open bar's een massa toeristen trekken.
Het is het Pattaja van deze kust.
Ik ben ook nog naar Kata en Tarong Beach geweest.
daar hebben ze een aantal jaren geleden een tsunami van Russen over zich heen gekregen die nooit meer weggegaan zijn.
Bijna alle uithangborden zijn in t russisch , je kan er borstj en pelmeni eten , en echte kvas drinken.
In Phuket stad heb je ook nog een strand met daaraan een mooi stukje mangrovebos.
Daar is het een stuk rustiger zitten.
Verder kan je van hieruit uitstappen maken naar alle eilanden in de buurt.
Vooral naar Phi-Phi eiland is populair.
Massa's bootladingen Chinezen maken te trip.
Als ze terug aan land zijn kopen ze dan een bordje met daarop hun foto.
Goed voor de economie van de Thai natuurlijk.
Maar hebben de chinezen dan nog een schouw thuis om dat bordje op te zetten?
Er is hier een night market, een morning market, een fresh market om er maar een paar te noemen.
Er is hier een wandeldijk langs de rivier, mooi, en s' avonds hebben ze daar ook een openlucht foodmarket.
Eten kan je hier op al die markten en dan nog op duizend en één andere plaatsen.
Men maakt s' morgens al een paar schotels , doet dat dan in grote metalen bakken en zet die dan op een stalletje op straat.
Geen koeltoog natuurlijk, het eten blijft heel de dag lauwwarm.
Er is keuze uit kip, vlees, vis , groenten, zelfs sushi.
De afwas doet men als alle borden gebruikt zijn.
Maar het ziet er goed uit en het ruikt heel lekker!!
De meeste farang proberen dat dus een paar dagen, en gaan daarna naar de 7/11 een luchtdicht verpakt schoteltje laten opwamen.
Er is hier ook een mangrovewalk voor de toeristen.
Mooi gemaakt met een houten loopbrug die er zo'n kilometer dwars doorheen loopt.
Helaas is de loopbrug en het omringende bos ook thuis voor een grote groep aapjes.
En jullie vinden dat misschien leuke beestjes.
Ik heb het er nooit voor gehad.
In de zoo kan je mij vinden bij de tijgers, de beren en de roofvogels, niet bij de apen.
Zeker niet als ze zoals hier op de enige weg , de loopplank door de mangrove, met gegrom en ontblote tanden in groep op je afkomen.
Lees nog maar eens na waar hondsdolheid, ebola en andere ziekten vandaan komen.
Je kan hier ook met een longtailboot naar het Relay strand.
En met een busje naar Ao Nan beach.
Best mooi met de karstrotsen inde zee.
Verder kan je hier naar allerlei tempels , en ook naar de moskee.
Vreemd om in een boeddhistisch land opgeroepen te worden tot het gebed.
Heeft als gevolg dat ieder shoppingcenter nu niet meer alleen een tempeltje heeft staan voor Boeddha, maar ook een moslim prayer room--mannen apart van vrouwen.
Ik had hier een leuke babbel met de man die het mobiele winkeltje uitbaat voor de politie.
die kopen hier zelf hun uniform , kentekens en wapens, idem trouwens voor de douane.
Dat winkeltje blijft in iedere stad een paar dagen staan.
Kan je gaan passen en kopen wat je nodig hebt.
Interessant om te horen hoe zij de situatie in de drie zuidelijke provincies zien.
Er staan hier militairen aan de provinciegrens en in sommige supermarkten.
Ik had ook weer de eer om de lokale jeugd te helpen bij hun huiswerk.
Die worden er op uitgestuurd om hun engels te oefenen.
Heel verlegen komen ze dan vragen of je kan antwoorden op de vragen.
Wat is je naam, uit welk land kom je , wat is je nationaliteit, hoeveel keer was je in Thailand, wat is je favoriete eten, film enz..
De vragen hebben ze allemaal bij elkaar op een papier, maar meestal geraken ze giegelend niet verder dan de eerste vraag.
en natuurlijk vul ik al hun vragen in.
Zij blij, ik blij, en ze zwaaien nog lang als ze al op de boot naar huis zitten.
Het was hier dus goed en warm, de tropische regenbui neem je er dan graag bij.
Morgen naar Singapore.
Men verwacht er zoals altijd 32 gr met kans op een onweersbui.
Singapore ligt zo ongeveer op de evenaar, het is er jaar rond ongeveer 32 gr overdag,s' avonds koelt het af tot een aangename 28gr.
Iedere avond heb je hier dus zo'n avond dat je heel de nacht op een terrasje wil blijven zitten.
Singapore is een republiek en in 2015 bestaan ze 50 jaar--Leve de Republiek!!
Want ze doen het hier dus echt goed.
Singapore heeft een ongelooflijke mix aan culturen.
Maar alles gaat er hier gemoedelijk aan toe.
Je hebt indische tempels,boeddhistische tempels, chinese tempels, armeense kerk, katholieke kerk, moskeeen , teveel om op te noemen.
Iedereen leeft vredig met elkaar,zo lijkt het toch.
Van ieder geloof worden de feestdagen gevierd.
Terwijl ik hier was waren vooral de Indiers aan het feest.
Ze moeten blijkbaar iedere drempel aanraken die ze voorbijgaan in de tempel, dan handen gevouwen boven het hoofd.
Giften volgens prijslijst.
Ik begrijp er weinig van, maar als ze hun kinderen kaarsjes laten branden is dat begrijpbaar en ik denk...en krijg tranen in mijn ogen.
Vandaag waren de Chinezen blijkbaar weer aan t' feest.
Ze waren massa's geld aan 't verbranden..rare jongens die Chinezen.
De moslims lijken mij nog altijd slechte doe-het-zelvers,aiaiaaaaaiaiiiiiii klinkt uit de toren--er dus weer naast geslagen?
En dan zijn er nog die van mijn godsdienst, die van het kerkje van de madonna van Fatima , de enigen die alleen whitening producten gebruiken voor hun tanden.
Natuurlijk kan het ook zijn dat het er hier zo goed aan toe gaat omdat de politie waakt.
Je kan hier voor zowat alles een boete krijgen.
Voor winkeldiefstal bvb een boete en-of een gevangenisstraf tot 7 jaar.
Voor verkeerd parkeren, voor kauwgum, voor het toilet vuil achterlaten...
Illegaal gokken op straat kost niet alleen een boete, maar ook de uitwijzing uit het land.
Dat er de doodstraf staat op drugs krijg je letterlijk al op het briefje van je immigratiekaart op het vliegtuig.
Je krijgt voor het vliegtuig landt ook al een hele waslijst van wat verboden is..
Wapens, boksijzers.
En als je die dan toch bij hebt, dat best vriendelijk en met respect meldt aan de douane zodat er een oplossing gezocht kan worden.
Respect, daar draait het hier inderdaad om.
Zelfs in een 7/11 hangt hier een mededeling dat je een gewaardeerde klant bent, maar ook de medewerkers van 7/11 verdienen respect.
Gelieve dus beleefd te zijn tegen de bediende van de 7/11 of anders ga je maar elders, als we de politie er niet bij halen.
Niet dat er hier dus niks illegaals gebeurt.
Een donker gekleurde en geklede Indier die met zijn fiets zonder licht door het rood licht rijdt...terwijl zijn i-phone bedienend..
Illegaal op het voetpad verkochte sigaretten.
Singapore is een mooie , groene stad, met veel historische gebouwen.
Veel parkjes, maar vooral veel shoppingcenters.
Als je een gat in je hand hebt, kun je Singapore beter mijden , anders is het een aanrader!
Ik ben dus nog eens terug geweest naar Little India, Arab Street, Marina Bay, met nu nieuw The Gardens at the Bay, het financial center met Lau Pa Sat foodcenter, Chinatown, National museum, Raffles Hotel,en massa's tempels,veel shopping centers, veel foodcourts, waaronder twee ketens Koporitan en The Food Republic--nogmaals--Leve de Republiek!
Maar mijn favoriete plekje om te gaan eten blijft toch de universiteit.
Tussen al die jonge mensen aanschuiven voor versgemaakt eten uit de wereldketen van meer dan 10 landen.
Vandaag mijn laatste dag nabij de evenaar.
Ik weet niet of het nog kan dat ik schrijf dat er aan t' eind een varkentje komt met een lange snuit...?
Wat in ieder geval nog geldt is dat het nog een lange reis naar huis wordt.
Morgen naar Bangkok, vrijdag naar Moskou , daar later op de avond naar Brussel, en dan hopelijk nog een trein en een bus naar Brasschaat.
Zaterdag verwachten we Sinterklaas en Zwarte Piet in de Remise.Iedereen welkom!
Zondag familie..
Maandag terug naar de boeiende wereld van de douane.
Goede vooruitzichten dus, behalve de temperatuur..
Tashkent is de hoofdstad van Uzbekistan en lag vroeger op de oude Zijderoute.
Nu grenst het aan Ruskand, Kazachstan, Kirgistan,Tadzjikistan,Afganistan en Turkmenistan.
Tashkent is een grote, zeer groene stad met heel wat geschiedenis.
Een interessante mix van vroeger en nu.
Nog wat moskeeen en medressa's van de Arabieren, monumentale gebouwen en woonblokken uit de sovjiettijd,en nu de nieuwe ,minstens even monumentale gebouwen van de nieuwe Leider..
De nieuwe Leider die sinds 1990 aan de macht is en Zijn volk naar een beter leven leidt..
Je kan het hier iedere dag op TV zien.
Filmpjes en liedjes waarin een blije moeder haar blij kind de verwezelijkingen van de Grote Leider toont..
Iedereen blij!
Zo moet het in de sovjettijd ook geweest zijn??
De geschiedenis herhaalt zich..
Uzbekistan is een politiestaat, maar daardoor ook zeer veilig, want de politie is overal.
Aan iedere metroingang, aan ieder underpass, aan ieder ietwat officieel gebouw staat er een agent.
En streng zijn ze.
Geen foto's van gevoelige gebouwen.
Je moet je ook in iedere stad laten registreren en ook van al je gewisseld geld de bonnetjes bijhouden.
In Tashkent wonen nog heel veel russen.
Je kan hier dus nog pelmeni , borsh, soljanka eten, er is ook nog kvas en zelfs de stakantotsje ijsjes zijn er nog.
De uzbeekse keuken heeft lagman,manti,shaslik en plov .
Enfin , zo staat het dus toch op de kaart.
Tot je iets bestelt en dan is het van njet-dat hebben we niet, njet, dat ook niet.
Ik kies dus een authentiek uitziend restaurantje, zonder menu en vraag wat de pot schaft..
Verder is het hier zeer warm weer en is de bevolking zeer vriendelijk!!
Vandaag nog een dagje Tashkent en dan de nachttrein naar Buxara.
Groetjes uit Matsuyama.
Konitsevo!!(hallo)
Eerste stop op dit subtropisch eiland was Miyazaki.
Op Hokkaido kom je door de Seikan tunnel.
Ik had maar een weekje verlof, dus is het een korte vakantie geworden.
Groetjes uit Phuket!
Van Phuket ben ik met de bus naar Trang gereden.
Krabi.
Singapore.
Dag allemaal
De busrit naarTainan ging vlot.
In Tainan nog heel wat tempels bezocht.
Na een paar dagen in Kaohsiung, waar het warm en goed was, de trein op naar Hualien.
Na een paar heerlijke dagen Hualien verlaten.
foto's Taiwan 2015
