Na een paar dagen in Kaohsiung, waar het warm en goed was, de trein op naar Hualien.
Na het drukbevolkte westen terug naar het zeer mooie oosten van het land.
Weg zijn de grote steden, de industrie.
Het wordt een prachtige rit dwars door het eiland.
Heel veel tunnels ook door de bergen.
Daarna volgt de trein de kustlijn, en zijn er veel rijstvelden, maar vooral een aaneenschakeling van nationale parken te zien.
Bossen, bergen,en allemaal in een mooi tropisch groen.
Een schitterende manier om Taiwan te zien!
En op de trein ,rust, geen gebel met de GSM, geen slechte kwaliteit oortjes.
Veel mensen zijn met hun telefoon bezig,maar alles staat op stil.
Op de trein wordt er rondgegaan met vers eten, drankjes,de kaartjesknipper komt langs.
Ook komt er regelmatig iemand langs om het afval op te halen.
Tijdens een stop in een dorpje stormt iedereen de trein af en gaat eten kopen bij de dames die klaar staan met vers eten.
Doet me denken aan de doortochten aan het Baikalmeer, waar iedereen Omoul kocht.
Het rook in ieder geval heerlijk!
Op de minuut toegekomen in Hualien.
Dan is er toch een probleem.
Iedereen moet blijven staan in de gang onder de sporen naar het station.
Na 20 minuten toch eens nagevraagd war er aan de hand is?
Er is iemand met google translate--het leger houdt een oefening.
Hualien is zoals een aantal jaren geleden Taitung een stad aan de Pacific Oceaan.
Een stad op mensenmaat, waar het goed leven is.
Ook hier overal parken , wandel en fietsroutes.
Vriendelijke mensen, het lijkt wel of iedereen je hier kent.
Ik ben zeer populair bij de vrachtwagenchauffeurs.
En ook nu weer mensen die samen op de foto willen, mensen van een museum die zelf aanbieden om een foto te maken.
Hualien ligt even boven de kreeftskeerkring.
Dat voel je.
Het is hier een aangename 27 gr warm.
Ik geniet dus en maak lange wandelingen langs de zee!
Groetjes
Veerle
|