Naar Chabarovsk.

Daar op een klein bankje naar de immens grote kaart van Rusland zitten kijken.

Helaas , er zijn geen treien naar Chitia of Ulan Ude waarop de moto mee mag.

Zonnebril verloren en een nieuwe gekocht.

Heerlijk gegeten in café Fregat.

Vandaag is mama jarig.

Chabarovsk tot Blagaveshensk.

Over de 3 km lange brug over de Amur gereden.

Door Birobidzjan , hoofdstad van de Joods-Avtonome-Akrug.

Groter en mooier dan verwacht.

Op de weg hier naartoe geven de mensen in de winkel ons warm water zodat we thee kunnen drinken.

Na Birobidzjan wordt de weg erg slecht.

In Boerja ploeteren we door het zand en over een nieuwe brug.

De arbeiders feliciteren ons dat we al zover geraakt zijn!

Dan naar blagoveshensk , een stadje op de grens met China.

S'Avonds nog heerlijke échte chinees!!

s' Morgens in Blagaveshensk een interview met de plaatselijke TV;

Ze filmen ons en beloven een cassette op te sturen.

We staan hier aan de grens van China.

Blagoveshensk is een moderne-open stad.

Ook aan de overkant van de Amur lijkt er niets tekort.

Dan naar Shimanovsk.

Dit is dus letterlijk het einde van de weg.

Hier moeten alle auto's weer op de trein.

Om 18u toegekomen.

Er staat een lange rij auto's , sommige staan hier al een week.

Gediscuteerd en rondgevraagd tot 22u.

Niemand weet wanneer er een trein is , wanneer hij vertrekt , hoelang hij zal rijden , hoeveel het kost.

De post wil ons niet meenemen , de bagage afdeling ook niet.

Een moto is immers ' gevaarlijk goed '.

Uiteindelijk vinden we iemand die zelf 5 wagons  heeft afgehuurd voor zichzelf en zijn vrienden.

Het zijn oude raket-wagons ipv de open wagons voor auto's.

We betalen 5500 r voor de twee moto's.

Van 23u tot 4 u s' nachts laden we de auto's in , de moto's moeten er op 't laatst nog bij.

Het giet heel de tijd...

Het rammelen van de auto's , het geroep , de felle schijnwerpers , de regen , de chaos...Ik voel me in de Hel van Dante!

De mannen trakteren mij op thee.

Terwijl ik binnen thee zit te drinken wordt deze wagon gerangeerd.

Broer staat nog buiten in de gietende regen en ziet de wagon heel ver wegrijden.

Heel even denkt hij dat het de laatste keer is dat hij mij ziet!!

Om 7 u vanmorgen vertrokken naar Shilka.

Leuk als altijd op de trein.

De russen proberen Charlie te leren kaarten.

Charlie ergert zich dat ze van 'ons' water drinken.

Australier pas je toch aan!

De russen delen wel alles met ons.

Om 13 u aangekomen in Shilka;

Tot 17 u auto's gelost.

De moto's zijn veilig aangekomen en staan nog recht.

Dan verder door de steppe naar Aginskoje.

Charlie krijgt een lekke band.

Dit wordt onmiddellijk gerepareerd door een tachtigjarige grijsaard voor 10 r.

Charlie vindt het duur.

We zijn natuurlijk dé belevenis van de dag in dit dorp.

De kinderen brengen Charlies jas en portefeuille die hij verderop had laten liggen.

Herbert laat de kinderen zijn moto starten.

Wedden dat ze daar nog jaren over spreken?

Prachtig , uitgestrekt landschap hier.

Wilde paarden , de koeien gaan s' avonds vanzelf naar huis.

We logeren in een nieuw hotel, 110 r per persoon.

In Aginskoje naar de tempel-datsan geweest.

Rondleiding door de plaatselijke kunstenaar.

We eten pelmeni met een echte 'Lama'!

Ook de school bezocht.

We krijgen uitleg van de lerares Engels.

Ze heeft een accent zegt Charlei.Zucht..

Daarna naar de tempel vanTsoegol, die wordt volgende maand 150 jaar en de Daila Lama komt op bezoek.

De GAI houdt ons tegen en vraagt of ze een foto van ons mogen nemen.

Eerst naar Tsjita , grotere stad dan verwacht.

Even een foto genomen en dan verder.

De hhofdbaan M55 Vladivostok-Moskou is afgesloten.

We moeten 27 km door de modder ploeteren.

Het kuuroord is gesloten, de leiding is op verlof.

We slapen dus in een Turbaza.

Alleen de staf is aanwezig in het dorp.De meeste dronken.

We nemen een echte russische banja.

de twee winkeltjes hebben bijna niets in huis.

ik probeer wit-russische choco.

Dat zal me twee dagen diaree opleveren.

We horen dat er een tyfoon is geweest in Irkutsk;

We kunnen een SMS sturen naar huis.

Vandaag 600 km gereden.

Een lange dag dus ,met eerst regen ,maar s' avonds goed weer.

Bij het binnenrijden van de stad worden we tegengehouden door een auto.

Ook een motorijder;

Hij rijdt ons voor naar hotel Odon .440 r voor 3 pers.

We gaan eten in restaurant Samovar waar ik vorig jaar ook met An en Werner was , lekker!

Daarna met de tram naar het centrum;

We bewonderen de dikke Lenin-kop en rusten wat aan de fontein.

Daguitstap naar Kjachta;

Eerst een stop aan Involginsk Datsan.

Dit was 1 van de weinige datsans die gebruikt werden tijdens de sovjettijd.

De slimme Boerjaten noemden het complex Stalin , dus wie zou die durven sluiten of afbreken hebben?

Het is vandaag eindelijk terug zonnig en warm.

Verder rischting russisch-mongoolse grens.

Het landschap is hier prachtig.

Bergen , rivieren ,meertjes.

We rijden over een wankele brug ,,bewaakt door soldaten.

De grenspost bereiken we zonder problemen.Nogal chaotisch , maar toch leuk om eens gezien te hebben.

Kjachta is opgericht in 1724 , de huisjes zijn echt oud maar mooi onderhouden, de bevolking vriendelijk.

We hebben geen visum voor Mongolie , dus rijden we terug naar Ulan Ude, onderweg eten we pozi.

Eerst 30 km door de bergen, dan rechtsaf , de rivier over met een ferry.

Eigenlijk een vlot dat voorgetrokken wordt door een andere boot.

De Jenisie stroomt hier verschrikkelijk hard , maar we geraken toch aan de overkant.

Na 70 km teruggekeerd;

De weg is echt te slecht en men verwacht onweer.

Terug aan de ferry is het juist etenstijd.

We moeten dus een uur wachten.

Tijd om dagboek in te vullen.

Verder gereden tot Selenginsk.

Herberts diafilmpje en rekenmachine wordt gestolen door jongetjes.Gelukkig een leeg rolletje.

In het hotel is een trouwfeest aan de gang.

Wij eten ons schoteltje  terwijl er op de tafels rondom ons het wereldrecord aantal schotels op één tafel verbroken wordt!!

Vandaag aan het Baikal meer gezeten.

In het zonnetje Omoel gegeten.

Verder naar Baikalsk.

Daar is een mototreffen.

Prachtig weer , goede sfeer.

De moto-parade wordt begeleid door de politie.

Charlie heeft de prijs van de verste en de oudste deelnemer;

We zien onze vriend uit Novgorod weer.

Met zijn zelf-samengestelde moto en een geleend fototoestel heeft hij de 6000 km afstand overbrugd.

zonder één keer op hotel te gaan.

Proficiat Joeri!!

We slapen in een tent.

Een regendag.

Iedereen vlucht weg van de camping voor het water in de beek te hoog staat.

We raken tot in Irkutsk.

Irkutsk lijkt wel uitgestorven.

Veel winkels staan leeg , heel anders dan bvb Ulan-Ude waar zeker dubbel zoveel winkels en café's zijn als vorig jaar.

We rijden vandaag nog eens terug naar het Baikal meer.Zonnig en warm.

We eten nog een laatste vis in het zonnetje aan de oever en beginnen dan aan de terugtocht.

Gelukkig helpen de russen ons , want er staan geen wegwijzers.

Verder langs de M53 tot in Oesolje-Sibirskoje waar we het kuuroord proberen.

Helaas geen plaats , dus een hotel.

ik kan mijn russisch nog eens goed oefenen om de staf ervan te overtuigen dat we in een kamer voor 3 , 3 bedden verwachten , en niet 2 bedden en een divan.

Het worden uiteindelijk een 2 persoonskamer voor Herbert en Charlie en een 1 persoonskamer voor mij.

dit is goedkoper dan een kamer voor 3.

Na een gevecht met de deursloten made-in-russia heeft alleen Charlie nog klachten.

hij wil niet bij Herbert slapen.Zal toch moeten!

Er zit een lastige dronkaard in het restaurant.

De dames van het restaurant sluiten hem buiten.

Verder richting Krasnojarsk.

Gietende regen.

We komen de motoclub uit novosibirsk nog eens tegen.

In Zima gaan vragen om de moto op de trein te zetten.

Na 2 uur palaveren , container kost 1500 r , maar duurt 1 maand voor hij in Moskou is.

Verder tot Niznedinsk.

Slechte banen , goed mensen.

Een man trakteert ons op eten omdat we hem vanmiddag in Zima de weg gevraagd hebben.

Moto binnen gereden in het hotel.

Van 7 tot 7 gereden over 550 km.

De weg is in verschrikkelijke staat!!

In Krasnojarsk rijdt een rus ons voor naar het centrum.

We moeten lang zoeken naar een hotel.

Uiteindelijk hotel Toerist, 1150r/nacht;

We moeten wel voor 7u morgenvroeg buiten zijn want er komen nieuwe gasten Er is  een sporttoernooi in de stad.

Charlie vergeet zijn motosleutels buiten ,maar gelukkig brengt iemand ze binnen.

We zijn allemaal moe.

Herbert's GSM is terug in orde.

Om 7u30 buiten.

Herbert ziet dat de achterste schokdemper afgebroken is.

 Ramp!!

Nog 7000 km te gaan..

Een rus vertelt ons over een moto-service-center en een officiele BMW dealer ( auto's) in de buurt.

We wandelen erheen.

Onmiddellijk laten ze alles vallen , ze  rijden met ons mee om de moto te bekijken.

Ze zoeken het op in de computer , maar een wisselstuk is niet beschikbaar in Rusland

Het kan gelast worden denken ze .

Ze weten een andere garage die een laspost heeft voor deze speciale legering.

Ze werken aan onze moto van 9 tot 14 u om het te herstellen .

En het lukt!!

De rekening : gratis , geschenk van rusland!

We zijn een beetje geschokt en besluiten nog een dag in Krasnojarsk te blijven.

Krasnojarsk is een moderne, rijke stad met kilometers lang terrasjes langs de Jenissei.

We logeren op een hotelboot.

Terug een moderne, rijke stad.

Ze hebben hier een heel grote fontein, in vele kleuren verlicht op het ritme van klassieke muziek.

Op het grootste plein van Rusland een foto genomen.

Charlie ziet in Australie gestolen vogels in de metro.

Verder alles normaal.

alle hotels te duur , dus rijden we door tot de luchthaven en slapen daar.

Richting Omsk.

Het landschap verandert drastisch.

Alles heel plat en uitgestrekt.

Zeer nat. Naast de weg zie je overal water.

Na 225 km gaan tanken.

De schokdemper is weer afgebroken.

Hij zit voor een stuk in de achterband.

Met de hulp van een plaatselijke buschauffeur vinden we een bout.

Daarmee is de schokdemper voorlopig gemaakt en kunnen we voorzichtig terug naar Novosibirsk rijden.

In Novosibirsk naar de BMW dealer.

Zoals verwacht is dit stuk dus niet in voorraad.

Naar het station.

We leren een rus kennen, Vasja, die ons meeneemt naar een motowinkel, naar een hotel , naar een optreden , naar zijn huis.

Vasja geeft me ook nog een cassetje met russische popmuziek.

Hij gaat lakens lenen bij zijn zus en we slapen bij hem.

In de motoshop willen ze proberen de schokdemper af te zagen en staal op metaal te lassen.

Herbert vertrouwt het niet en we gaan terug naar het station.

Daar worden we ongelooflijk goed en persoonlijk geholpen .

Ik heb blijkbaar hééél wanhopig gekeken.

Op een paar minuten heffen 5 sterke russen de moto in de wagon.

Gevaarlijk goed of niet , de verantwoordelijke begrijpt ons probleem.

Voor 1003,4 r rijdt onze moto naar Moskou.

Wij moeten met een andere trein.

Herbert verdeelt de benzine onder de russen en Charlie.

Charlie wil niet met ons mee;

Hij is gekomen om met de moto te rijden en niet om op de trein te zitten.

OK. We helpen hem aan een nieuwe achterband voor zijn moto , ik geef hem 1 van mijn atlassen , ik schrijf een aantal nuttige zinnetjes in zijn boekje , met de engelse vertaling ernaast.

Dan moet hij enkel maar aanwijzen wat hij wil.

Wij wensen hem een veilige reis en hij vertrekt.

Herbert heeft een héééél lang gesprek met VTB.

Ze gaan de reserve schokdemper die Herbert thuis heeft liggen ophalen en opsturen naar Moskou.

die zou er ongeveer gelijk met ons moeten zijn.s' Avonds vertrekken we met de trein richting Moskou.

De trein stopt in Barabinsk.

We worden bijna opgegeten door de muggen , maar eten zelf  heel lekkere vis;