Vandaag naar Milana om Herbert te gaan oppikken voor het wegbrengen van de moto's.Zonder kaart door Moskou centrum en toch gevonden.Moskou ziet er bovengronds wel heel anders uit dan met de metro.Regen deze morgen , dus een beetje pech.

Deze dag zal me toch nog jaren bijblijven.

Achterop de moto aanwijzigen  geven , links , rechts ,tot die grote sovjet toren , oei , we mogen hier niet afslaan ,,blokje rond dus ,,oei, hier mogen we nog niet afslaan.;

Om uiteindelijk aan schuifelsnelheid,plok-plok-plok, het grote ,altijd zeer drukke plein tussen de drie grote treinstations op te rijden .

door de mensenmassa's en dan plok-plok-plok , dat enige lange perron helemaal tot het eind, want dit is het enige waar je op het einde met de moto omlaag kan.

Plok-plok-plok--over sporen , langs hangaars tot eindelijk Firma Vera.

Oef , daar zijn ze me niet vergeten.

De moto's vertrekken morgen samen met ons.

Dit is eigenlijk heel vlot gegaan.

We moeten ze niet inkratten , de benzine mag erin blijven , hun gewicht wordt geschat.

We betalen 7500 r voor 2 moto's.

Hopelijk zien we ze veilig en wel terug in Vladivostok op 30 juni , 6u plaatselijke tijd.

Daarna laten we Charlie wat hoogtepunten  van Moskou zien.

De metro , de Arbat, de Leninbibliotheek, Bolshoi Theater, Hotel Metropool.Dan gaan we naar het winkelcentrum Oxotni Rjad.

Charlie gaat mailen , ik laat mijn foto's ontwikkelen.

Daarna naar het monument van de onbekende soldaat in de Alexandertuinen.Gisteren was het 60 jaar geleden dat Hitler Rusland binnenviel.Heel veel mensen komen hier nog bloemen neerleggen.We zien de aflossing van de wacht.

Op weg naar huis genieten we van verschillende vioolconcerten in de metro.

Vandaag naar Vladivostok!

Samen met Herbert en Nina naar VDNK geweest.

Lekkere steur gegeten en champagne gedronken.

Dan naar het station.

Zonder verder problemen de Transsiberie express op.

De moto's zijn in de eerste 2 wagons --denken we.

wij in wagon 11 , plaatsen 12-14-16.

Ik slaap bij een koppel uit Chita met een babytje en een jonge vrouw uit Vladivostok.

Herbert en Charlie bij een vrouw en een tiener uit Chita.

alles is nog steeds zoals ik het mij herinner.

Pirozji gekocht en suiker.

voor de suiker is er iemand helemaal naar het station gehold

Vandaag Omsk en Novosibirsk.

Er zit een jongen , Joeri , op onze trein.

Hij is van Vladivostok en legt ons uit waar we de trein kunnen nemen als we op de terugweg aan het stuk komen waar de weg weg is.

Er is zo'n 1500 km waar er geen wegen , en ook geen bruggen gebouwd zijn .

Er zijn enkel spoorwegbrusggen over de vele brede rivieren in het verre oosten.

Dat wordt dus ofwel moto's duwen over vele  spoorwegbruggen en rijden zonder weg en benzinestations?

Ofwel een goede oefening 'levend russisch 'en een lift organiseren daar waar de weg ophoudt

Zorgen voor later.

Vandaag ook verkoop van mutsen en sjaals op de trein.

Met pijn in het hart een prachtige muts van zilvervos laten voorbijgaan.

Slecht 1500 r maar geen plaats in de koffers.

Vandaag Krasnojarsk.

SMS kunnen sturen naar huis.

Onze medereizigers schenken ons hun melk.

Baikal meer.

Mooi en indrukwekkend als altijd.

Omoel gekocht.

Chita.

Herbert en Charlie nemen afscheid van hun medereizigers.

Boerjaten komen in hun plaats.

Vandaag eerst groot banket met de Boerjaten.Boris , Maria en Anton.

Dan door het raampje de weg bestudeerd  tussen Amazar en Jerofeij Pavlovitsh

We denken dat we hier wel zullen kunnen rijden.

De Boerjaten blijven ons eten toestoppen.Ook de andere Russen geven bier, vodka, chocolade.

Maken we zo'n arme indruk of zijn ze gewoon zo lief?

Boris en Maria willen een uitnodiging voor Belgie.

Ze vragen of 50.000$ zal volstaan?

Zij maken ons misschien een uitnodiging voor Rusland en Mongolie.

Onze trein heeft 4 uur vertraging.

De Boerjaten blijven ons vertroetelen.

De jongen verzamelt ook muntjes.

SMS kunnen sturen uit Chabarovsk.

Vladivostok!

Trein met 4 u vertraging toegekomen.

Daardoor moto's niet uitgeladen in goederenstation.

Geen loskaai.

Kennis gemaakt met Misja , lid van de motoclub Iron Tigers in Vladivostok.

Hij praat wat met de treinmachinist.

De trein wordt wat heen en weer gerangeerd.

Uiteindelijk staan de moto's weer op de grond.

Misha neemt ons mee naar hun clubhuis waar we kunnen overnachten.

Hij betaalt ons eten en zorgt voor een echte russiche banja.

Verkenning Vladivostok.

We gaan iets eten in restaurant  Nostalgia.

hier was ik in 1999 ook al en het eten is nog steeds lekker!

Daarna de ferry naar Slavjanka.

Prachtige boottocht van 2u30 tussen de eilandjes.

Op de boot krijgen we eten van onze medereizigers.

Ik had gezegd dat ik honger had en gevraagd of er een buffet aan boord was

nee dus ,maar onmiddellijk gingen   alle koffers open.

Dus met in beide handen worsten  en in alle zakken nog meer worsten uitgekeken over de Gouden Hoorn Baai 

Naar Chasan ,een Russisch dorpje aan de grens met Noord Korea .

Het landschap hier in Ussuri provincie is zeer speciaal.

Een combinatie van bergen , regenwoud , de zee , heel speciale kleuren groen.

We rijden door een totaal verlaten gebied, passeren grote hekken met prilkkeldraad.

Na nog eens 30 km niets rijden we iteindelijk  Chasan binnen.

We vragen de weg naar de grens .

Niemand , ook de kinderen niet , geeft daarop antwoordt

Ze brengen ons wel water en eten.

Een paar minuten later worden we voor verhoor opgepakt door de douane.

Blijkbaar zijn we hier in verboden gebied .

Tot aan de prikkeldraad hadden we mogen rijden.

Hier mag je slechts komen als je een inreisvisum hebt voor Noord Korea.

Dat hebben we niet en bovendien is Belgie eigenlijk nog steeds in oorlog met Noord Korea?

We zijn dus blij dat we enkel teruggestuurd worden.

Op de terugweg rijdt Charlie te hard in de 350 km grintbak van vandaag en beland in horizontale positie.

Het landschap aan de Noord Koreaanse grens eens uit kikvorsperspectief zien , het is niet aan iedereen gegeven.

Tot in Ussurisk gereden.

gietende regen!

Er staat 25 cm water op de straat!

Hoofdpijn

Ussurisk naar Novoselskoje en dan naar Gaivaron op zoek naar Mr Viktor Joedin.

Hij kweekt Siberische Tijgers.

National Geografic heeft van zijn project al een documentaire gemaakt .

En we waren toch in de buurt.

Op een halve meter van een grote mannetjestijger gestaan.Woooooow!!!!!

We kopen een paar foto's als steun.

Dan verder naar Garjatsi kljoets waar we willen overnachten in het kuuroord.

Op weg daar naartoe staan we in de file.De dame voor ons rijdt ons voor langs een andere weg naar het kuuroord.

Ik krijg een muziekcasstte

Helaas mogen we het kuuroord niet binnen.

We zijn in deze provincie geregistreerd.

Geen probleem .

We mogen logeren  in het huis van een vriendin van deze Natalia, 300 r.

die vriendin gaat wel een nacht bij haar moeder logeren.

s'Avonds nog een rondleiding door het kuuroord.

Luxe!!

hier wonen de armen ook al niet!

ik krijg een houten beeldje.

Veel vuurvliegjes gezien en lotusbloemen.

Naar Chabarovsk.

Daar op een klein bankje naar de immens grote kaart van Rusland zitten kijken.

Helaas , er zijn geen treien naar Chitia of Ulan Ude waarop de moto mee mag.

Zonnebril verloren en een nieuwe gekocht.

Heerlijk gegeten in café Fregat.

Vandaag is mama jarig.

Chabarovsk tot Blagaveshensk.

Over de 3 km lange brug over de Amur gereden.

Door Birobidzjan , hoofdstad van de Joods-Avtonome-Akrug.

Groter en mooier dan verwacht.

Op de weg hier naartoe geven de mensen in de winkel ons warm water zodat we thee kunnen drinken.

Na Birobidzjan wordt de weg erg slecht.

In Boerja ploeteren we door het zand en over een nieuwe brug.

De arbeiders feliciteren ons dat we al zover geraakt zijn!

Dan naar blagoveshensk , een stadje op de grens met China.

S'Avonds nog heerlijke échte chinees!!

s' Morgens in Blagaveshensk een interview met de plaatselijke TV;

Ze filmen ons en beloven een cassette op te sturen.

We staan hier aan de grens van China.

Blagoveshensk is een moderne-open stad.

Ook aan de overkant van de Amur lijkt er niets tekort.

Dan naar Shimanovsk.

Dit is dus letterlijk het einde van de weg.

Hier moeten alle auto's weer op de trein.

Om 18u toegekomen.

Er staat een lange rij auto's , sommige staan hier al een week.

Gediscuteerd en rondgevraagd tot 22u.

Niemand weet wanneer er een trein is , wanneer hij vertrekt , hoelang hij zal rijden , hoeveel het kost.

De post wil ons niet meenemen , de bagage afdeling ook niet.

Een moto is immers ' gevaarlijk goed '.

Uiteindelijk vinden we iemand die zelf 5 wagons  heeft afgehuurd voor zichzelf en zijn vrienden.

Het zijn oude raket-wagons ipv de open wagons voor auto's.

We betalen 5500 r voor de twee moto's.

Van 23u tot 4 u s' nachts laden we de auto's in , de moto's moeten er op 't laatst nog bij.

Het giet heel de tijd...

Het rammelen van de auto's , het geroep , de felle schijnwerpers , de regen , de chaos...Ik voel me in de Hel van Dante!

De mannen trakteren mij op thee.

Terwijl ik binnen thee zit te drinken wordt deze wagon gerangeerd.

Broer staat nog buiten in de gietende regen en ziet de wagon heel ver wegrijden.

Heel even denkt hij dat het de laatste keer is dat hij mij ziet!!

Om 7 u vanmorgen vertrokken naar Shilka.

Leuk als altijd op de trein.

De russen proberen Charlie te leren kaarten.

Charlie ergert zich dat ze van 'ons' water drinken.

Australier pas je toch aan!

De russen delen wel alles met ons.

Om 13 u aangekomen in Shilka;

Tot 17 u auto's gelost.

De moto's zijn veilig aangekomen en staan nog recht.

Dan verder door de steppe naar Aginskoje.

Charlie krijgt een lekke band.

Dit wordt onmiddellijk gerepareerd door een tachtigjarige grijsaard voor 10 r.

Charlie vindt het duur.

We zijn natuurlijk dé belevenis van de dag in dit dorp.

De kinderen brengen Charlies jas en portefeuille die hij verderop had laten liggen.

Herbert laat de kinderen zijn moto starten.

Wedden dat ze daar nog jaren over spreken?

Prachtig , uitgestrekt landschap hier.

Wilde paarden , de koeien gaan s' avonds vanzelf naar huis.

We logeren in een nieuw hotel, 110 r per persoon.

In Aginskoje naar de tempel-datsan geweest.

Rondleiding door de plaatselijke kunstenaar.

We eten pelmeni met een echte 'Lama'!

Ook de school bezocht.

We krijgen uitleg van de lerares Engels.

Ze heeft een accent zegt Charlei.Zucht..

Daarna naar de tempel vanTsoegol, die wordt volgende maand 150 jaar en de Daila Lama komt op bezoek.

De GAI houdt ons tegen en vraagt of ze een foto van ons mogen nemen.

Eerst naar Tsjita , grotere stad dan verwacht.

Even een foto genomen en dan verder.

De hhofdbaan M55 Vladivostok-Moskou is afgesloten.

We moeten 27 km door de modder ploeteren.

Het kuuroord is gesloten, de leiding is op verlof.

We slapen dus in een Turbaza.

Alleen de staf is aanwezig in het dorp.De meeste dronken.

We nemen een echte russische banja.

de twee winkeltjes hebben bijna niets in huis.

ik probeer wit-russische choco.

Dat zal me twee dagen diaree opleveren.

We horen dat er een tyfoon is geweest in Irkutsk;

We kunnen een SMS sturen naar huis.

Vandaag 600 km gereden.

Een lange dag dus ,met eerst regen ,maar s' avonds goed weer.

Bij het binnenrijden van de stad worden we tegengehouden door een auto.

Ook een motorijder;

Hij rijdt ons voor naar hotel Odon .440 r voor 3 pers.

We gaan eten in restaurant Samovar waar ik vorig jaar ook met An en Werner was , lekker!

Daarna met de tram naar het centrum;

We bewonderen de dikke Lenin-kop en rusten wat aan de fontein.

Daguitstap naar Kjachta;

Eerst een stop aan Involginsk Datsan.

Dit was 1 van de weinige datsans die gebruikt werden tijdens de sovjettijd.

De slimme Boerjaten noemden het complex Stalin , dus wie zou die durven sluiten of afbreken hebben?

Het is vandaag eindelijk terug zonnig en warm.

Verder rischting russisch-mongoolse grens.

Het landschap is hier prachtig.

Bergen , rivieren ,meertjes.

We rijden over een wankele brug ,,bewaakt door soldaten.

De grenspost bereiken we zonder problemen.Nogal chaotisch , maar toch leuk om eens gezien te hebben.

Kjachta is opgericht in 1724 , de huisjes zijn echt oud maar mooi onderhouden, de bevolking vriendelijk.

We hebben geen visum voor Mongolie , dus rijden we terug naar Ulan Ude, onderweg eten we pozi.

Eerst 30 km door de bergen, dan rechtsaf , de rivier over met een ferry.

Eigenlijk een vlot dat voorgetrokken wordt door een andere boot.

De Jenisie stroomt hier verschrikkelijk hard , maar we geraken toch aan de overkant.

Na 70 km teruggekeerd;

De weg is echt te slecht en men verwacht onweer.

Terug aan de ferry is het juist etenstijd.

We moeten dus een uur wachten.

Tijd om dagboek in te vullen.

Verder gereden tot Selenginsk.

Herberts diafilmpje en rekenmachine wordt gestolen door jongetjes.Gelukkig een leeg rolletje.

In het hotel is een trouwfeest aan de gang.

Wij eten ons schoteltje  terwijl er op de tafels rondom ons het wereldrecord aantal schotels op één tafel verbroken wordt!!

Vandaag aan het Baikal meer gezeten.

In het zonnetje Omoel gegeten.

Verder naar Baikalsk.

Daar is een mototreffen.

Prachtig weer , goede sfeer.

De moto-parade wordt begeleid door de politie.

Charlie heeft de prijs van de verste en de oudste deelnemer;

We zien onze vriend uit Novgorod weer.

Met zijn zelf-samengestelde moto en een geleend fototoestel heeft hij de 6000 km afstand overbrugd.

zonder één keer op hotel te gaan.

Proficiat Joeri!!

We slapen in een tent.

Een regendag.

Iedereen vlucht weg van de camping voor het water in de beek te hoog staat.

We raken tot in Irkutsk.

Irkutsk lijkt wel uitgestorven.

Veel winkels staan leeg , heel anders dan bvb Ulan-Ude waar zeker dubbel zoveel winkels en café's zijn als vorig jaar.

We rijden vandaag nog eens terug naar het Baikal meer.Zonnig en warm.

We eten nog een laatste vis in het zonnetje aan de oever en beginnen dan aan de terugtocht.

Gelukkig helpen de russen ons , want er staan geen wegwijzers.

Verder langs de M53 tot in Oesolje-Sibirskoje waar we het kuuroord proberen.

Helaas geen plaats , dus een hotel.

ik kan mijn russisch nog eens goed oefenen om de staf ervan te overtuigen dat we in een kamer voor 3 , 3 bedden verwachten , en niet 2 bedden en een divan.

Het worden uiteindelijk een 2 persoonskamer voor Herbert en Charlie en een 1 persoonskamer voor mij.

dit is goedkoper dan een kamer voor 3.

Na een gevecht met de deursloten made-in-russia heeft alleen Charlie nog klachten.

hij wil niet bij Herbert slapen.Zal toch moeten!

Er zit een lastige dronkaard in het restaurant.

De dames van het restaurant sluiten hem buiten.

Verder richting Krasnojarsk.

Gietende regen.

We komen de motoclub uit novosibirsk nog eens tegen.

In Zima gaan vragen om de moto op de trein te zetten.

Na 2 uur palaveren , container kost 1500 r , maar duurt 1 maand voor hij in Moskou is.

Verder tot Niznedinsk.

Slechte banen , goed mensen.

Een man trakteert ons op eten omdat we hem vanmiddag in Zima de weg gevraagd hebben.

Moto binnen gereden in het hotel.

Van 7 tot 7 gereden over 550 km.

De weg is in verschrikkelijke staat!!

In Krasnojarsk rijdt een rus ons voor naar het centrum.

We moeten lang zoeken naar een hotel.

Uiteindelijk hotel Toerist, 1150r/nacht;

We moeten wel voor 7u morgenvroeg buiten zijn want er komen nieuwe gasten Er is  een sporttoernooi in de stad.

Charlie vergeet zijn motosleutels buiten ,maar gelukkig brengt iemand ze binnen.

We zijn allemaal moe.

Herbert's GSM is terug in orde.

Om 7u30 buiten.

Herbert ziet dat de achterste schokdemper afgebroken is.

 Ramp!!

Nog 7000 km te gaan..

Een rus vertelt ons over een moto-service-center en een officiele BMW dealer ( auto's) in de buurt.

We wandelen erheen.

Onmiddellijk laten ze alles vallen , ze  rijden met ons mee om de moto te bekijken.

Ze zoeken het op in de computer , maar een wisselstuk is niet beschikbaar in Rusland

Het kan gelast worden denken ze .

Ze weten een andere garage die een laspost heeft voor deze speciale legering.

Ze werken aan onze moto van 9 tot 14 u om het te herstellen .

En het lukt!!

De rekening : gratis , geschenk van rusland!

We zijn een beetje geschokt en besluiten nog een dag in Krasnojarsk te blijven.

Krasnojarsk is een moderne, rijke stad met kilometers lang terrasjes langs de Jenissei.

We logeren op een hotelboot.

Terug een moderne, rijke stad.

Ze hebben hier een heel grote fontein, in vele kleuren verlicht op het ritme van klassieke muziek.

Op het grootste plein van Rusland een foto genomen.

Charlie ziet in Australie gestolen vogels in de metro.

Verder alles normaal.

alle hotels te duur , dus rijden we door tot de luchthaven en slapen daar.

Richting Omsk.

Het landschap verandert drastisch.

Alles heel plat en uitgestrekt.

Zeer nat. Naast de weg zie je overal water.

Na 225 km gaan tanken.

De schokdemper is weer afgebroken.

Hij zit voor een stuk in de achterband.

Met de hulp van een plaatselijke buschauffeur vinden we een bout.

Daarmee is de schokdemper voorlopig gemaakt en kunnen we voorzichtig terug naar Novosibirsk rijden.

In Novosibirsk naar de BMW dealer.

Zoals verwacht is dit stuk dus niet in voorraad.

Naar het station.

We leren een rus kennen, Vasja, die ons meeneemt naar een motowinkel, naar een hotel , naar een optreden , naar zijn huis.

Vasja geeft me ook nog een cassetje met russische popmuziek.

Hij gaat lakens lenen bij zijn zus en we slapen bij hem.

In de motoshop willen ze proberen de schokdemper af te zagen en staal op metaal te lassen.

Herbert vertrouwt het niet en we gaan terug naar het station.

Daar worden we ongelooflijk goed en persoonlijk geholpen .

Ik heb blijkbaar hééél wanhopig gekeken.

Op een paar minuten heffen 5 sterke russen de moto in de wagon.

Gevaarlijk goed of niet , de verantwoordelijke begrijpt ons probleem.

Voor 1003,4 r rijdt onze moto naar Moskou.

Wij moeten met een andere trein.

Herbert verdeelt de benzine onder de russen en Charlie.

Charlie wil niet met ons mee;

Hij is gekomen om met de moto te rijden en niet om op de trein te zitten.

OK. We helpen hem aan een nieuwe achterband voor zijn moto , ik geef hem 1 van mijn atlassen , ik schrijf een aantal nuttige zinnetjes in zijn boekje , met de engelse vertaling ernaast.

Dan moet hij enkel maar aanwijzen wat hij wil.

Wij wensen hem een veilige reis en hij vertrekt.

Herbert heeft een héééél lang gesprek met VTB.

Ze gaan de reserve schokdemper die Herbert thuis heeft liggen ophalen en opsturen naar Moskou.

die zou er ongeveer gelijk met ons moeten zijn.s' Avonds vertrekken we met de trein richting Moskou.

De trein stopt in Barabinsk.

We worden bijna opgegeten door de muggen , maar eten zelf  heel lekkere vis;

Op de trein een gesprek met een Amerikaanse dame;

Ze gelooft dat iedereen hier arm is;

Wij testen hoeveel theetjes je kan maken uit 1 theezakje.

Het zijn er 5.

Aankomst in Moskou.

Masja wacht ons op .

Uitgebreid diner.

Een bed om te slapen.

We maken een wandeling door de stad .

Zeer warm.

Diner met Olga.Leuk restaurant.

In de namiddag ontmoeting met Alexander.

Naar Prospect Mira.

De schokdemper is er al .

Alleen de douane nog. Misschien maandag?

Op Kazan station zeggen ze dat de moto misschien morgen al aankomt.

Wandeling door de stad .Zeer warm.

Moto nog niet toegekomen.

Moet binnen de 10 dagen toekomen want dan moet Herbert terug naar huis.

Met Alexander Milana gaan wegvoeren naar het station Koersk.

Ze gaat op vakantie naar de Krim.

Alexander draaft de trein na , wuivend met zijn zakdoek.

Daarna laat hij ons eens zien hoe hard je met een mercedes door Moskou kan rijden..

Dan naar de kapper.

Naar de zoo, er zijn 2 panda's uit China.

We gaan Georgisch eten.

Dan nog naar bierfeest Moskou aan metro sportivnaja.

Een belevenis!

Vandaag samen met Olga F1 gezien op groot scherm in een sportsbar.

Ook een belevenis.

Wandeling door de stad en chinees gaan eten.

Deze morgen zijn we verhuisd van Milana's flat naar die van Alexander.

Alexander vertrekt op reis naar China.

Moto toegekomen op Kazan station.

Er kwam ook juist een trein aan met soldaten die terugkeerden uit Tsjetjenie.

Veel politie dus.

Schokdemper blijft nog minstens 5 dagen bij de douane.

Bij de BMW dealer kunnen ze ons niet helpen;

Ze raden ons morgen eens bij de VW-Audi dealer langs te rijden.

Naar het centrum, foto's ontwikklen , biertje drinken.

Audi-VW garage.

Ze doen het weer , de russen.

We worden onmiddellijk geholpen ,

Worden door de immens grote garage naar de kantine gebracht waar we mogen wachten.

De schokdemper wordt weer gelast, en nu hebben ze een gepaste bout.

De directeur komt ons persoonlijk de hand schudden en ons een goede reis wensen.

Ze geven ons nog 2 extra bouten mee.

Kostprijs?

Gratis en Welkom in Rusland!!

We maken een rondritje door Moskou , gaan Georgisch eten en halen onze foto's af.

Lekker lang uitgeslapen

Naar de botanische tuin.

Slecht weer , dus naar GUM, Gostvino Dvor, een theetje in Hotel Metropol, Ochotni Rjad .

Wandeling naar de Arbat.

Er is een optreden van een rockband in de metro.

De firma die ons de schokdemper moet bezorgen geven steeds maar tegenstrijdige informatie.

Grom!!

Botanische tuin--VDNK;

Er is verhoogde paraatheid van de politie voor de komst van Kim- de Grote Leider van Noord Korea.

Die is bang van vliegen, komt dus ook met de trein.

Domodedovo luchthaven;

Wisselstuk nog steeds niet vrijgegeven.

Masja gaat op weekend.

We genieten van het uitzicht vanuit hotel Rossia.

Naar muziekfestival Nasje Stvije geweest.

Leuk feest , op het terrein van een hippodroom 100 r ingang.

Een Tshirt van DDT gekocht

Wisselstuk voor moto niet voor dinsdag.

Dat wordt een gratis vliegreis voor Herbert.

Met de moto naar Retsnoi Vokzal, het vertrekpunt van de cruise boten.

Wat een weelde!

s'Avonds naar Belloruski Vokzal , gaan eten in hotel Joenost.

Morgen D-day voor moto.

Nieuwe atlas gekocht.

Bij hotel Metropol iets gaan drinken.

7 uur s' avonds ..eindelijk wisselstuk!

s'Avonds nog gemonteerd , ingeladen en getankt.

6u45. Herbert terug naar huis.

Ik krijg de 6.000 r die hij nog over heeft.

Daarmee een bootreis gaan kopen.

10 daagse cruise langs de Gouden Ring rond Moskou--vol pension--alle excursies inbegrepen --5950r.

Eerst was er geen plaats , dan alleen nog de duurdere tickets.

Morgen om 18u vertrek 

Daarna naar station Pavlovets.

Ticket gekocht voor 18/08 0u32 naar Astrachan.

31 uur rijden.

Aankomst 19/08 om 7u29.

Platskartni 343 r.

Herbert is in Letland

Naar de boot.

Stipt om 18 u vertrokken.

Men speelt een afscheidslied. Roerend!!

We zijn op weg voor een reis van meer dan 1500 km.

Er zijn ook nog 3 Japanners en 1 Braziliaan aan boord.

De rest Russen , vooral gepensioneerden.

Onmiddellijk wordt begonnen met een lange uitleg in het russisch.

Wie geen russisch spreekt is gezien.

Ik val in groep 2 om te gaan eten.

Het eten is lekker.Eeen 3 gangen menu met thee.

Al direct met een aantal mensen in gesprek.

s'Avonds varen we door een sluis, samen met nog enkele schepen.

Feeerieke verlichting!

Tot 24 u diskoteka!

Rustige nacht.

Herbert is al in Polen

9u30 ontbijt.Terug 3 gangen menu.

Gisteren hebben we ons moeten inschrijven voor de 9 excursies die we gaan maken tijdens deze reis.

Alles in inbegrepen , maar toch.

De gewone gang van zaken in Rusland.

Alles op losse papiertjes, alles door elkaar.

De volgende ochtend moet iedereen dan een kartonnen briefje gaan afhalen voor de eerste 2 excursies.

Die voor vanavond en die voor morgenvroeg..

Voor de overige 7 geldt 1 papiertje.

We gaan door een laatste sluis en zijn dan op de Volga.

Tot hier waren we op de Kanalen-imeni-Moskva.

Vandaag voorstelling van de bemanning.

Kapitein, chef-kokkin, dokter, cultureel animator en gids.

Ik blijk met de cultureel animator en zijn vrouw aan tafel te zitten.

Dan een verwarrende uitleg over de excursies.

Chaos alom!

Blijkt uiteindelijk dat je voor 3 excursies 201 r extra moet beztalen-behalve als je te voet wil gaan..

De andere 9 zijn gratis.

Jaroslavl; Kostroma en Nizni Novgorod zijn extra , met de bus en met de speedboot.

Ik kies voor Kostroma en Nizni Govgorod--91 r extra.

Je kan ook iets extra laten klaarmaken als je de menu niet lust.

Hangt ter inzage aan het buffet.

De menu van de dag in het restaurant.

In het buffet kan je nog wat extra kopen , chips, bier,champagne, water,limonade,cola, chocolade, nootjes.

Op de Volga.

De russen noemen haar de hoofdstraat van Rusland.

Het is hier inderdaad druk bevaren.

Weids is het hier, soms varen we voorbij hele nieuwe villawijken van de 'nieuwe' russen.

Om stil bij te worden.

Veel eilandjes hier inde Volga.

Windstil en snikheet.

We passeren het dorp Kaljain.

Dit dorp staat, buiten de kerketoren volledig onder water door de aanleg van een watervergaarplaats..

15u

Weer een 4 gangen menu. Dit wordt teveel!

Even gaan liggen.

18u. Oeglits.

een paar kerkjes in een oud dorpje.

Ik heb het gevoel een toerist te zijn.

We lopen spitsroeden tussen de kraampjes.

De gids raadt ons aan ook het vodka museum te gaan bezoeken

Ik en nog wat russen besluiten onze 10 r te besteden aan een ijsje op het terras

7u30

Opstaan en eten.

Dan Ribinsk.

We worden traditioneel onthaald met brood en zout en russische muziek.Fantastisch!!

Hier geen enkel toeristen stalletje.

Dan rondleiding door de stad.

Tenslotte een museum.

Heel interessant maar te weinig tijd.

Opgevulde beesten, ik zie een soort rat met zwemvliezen, beer, lynx. Mooi ingerichte kamers, prachtige schilderijen.

De Volga is hier 7000 meter breed.

Dit dorp is al 5 keer van naam veranderd.

Andropov heeft hier 5 jaar gewoond en toen noemde het ...inderdaad.

Als we met de boot vertrekken wordt er weer een afscheidslied gespeeld.

Ik krijg steeds meer bezoekers die met mij willen spreken.

Deze namiddag Jaroslavl.

Te voet en niet met de bus.

Ik was hier immers al met Charlie.

We krijgen niet zo veel te zien.

De gids praat veel te veel over datum's en geschiedenis.

Toch ook andere dingen gezien.

In Rusland laat de gids zijn groep zo halverwege in de steek

Dan heb je nog zo'n 2 uur om d boot terug te vinden.

Er wordt natuurlijk --in het russisch--uitgelegd hoe je moet gaan.

Op de terugweg ben ik vergezeld van een psycholoog van Moskou.

s'Avonds schrijf ik een kajuitgenote in voor een muziekwedstrijd.

Herbert is terug thuis 01u00---2743 km

Terug om 7u30 uit bed.

Vandaag heb ik gekozen voor een boottocht in plaats van een wandeling.

Om 8u15 worden we afgehaald door een andere boot die ons naar een eilandje brengt waar een oud klooster staat.

Hier verbleef Goedanov en stichtte de dynastie van de Romanovs

Prachtige goud en fresco kerk.

Helaas weer te weinig tijd om het priroda museum  goed te bekijken.

Ze hebben hier nochtans   een mooie verzameling van alle dieren die hier leven.

De russen vragen onze gids om in t vervolg eerst naar het interessantste te gaan kijken , en wat minder tijd te besteden aan allerlei data.

Op onze terugvaart worden we weer vergast op traditionele liederen door een mooi uitgedost groepje.

Dan gauw nog eens door het centrum gehold en verder naar Pljos.

Een russische nodigt mij uit om bij haar in Moskou te komen logeren.

Pljos ligt aan de oever van de Volga , maar op een heuvel.

Heel rustig, heel stil.

Dit is het dorp waar Levitan gewoond heeft, één van de grootste schilders.

Als je hier bent voel je je één in één van zijn prachtige schilderijen..

We klimmen samen met onze gids  een heuvel op en hebben een onvergetelijk uitzicht.

s'Avonds lange gesprekken met de russen.

Ze zijn ervan overtuigd dat ik arm ben.

Ze beginnen weer vanalles te geven.

De ene geeft bier, de andere vis voor bij het bier, ijsjes, fruit, gemakkelijke schoenen voor aan boord,T-shirts, adressen om te komen logeren in Moskou.

s'Avonds hebben we een muzikale avond.

De russen weten zich wel te amuseren!

Sfeer alom!!

Weer vroeg op .

Deze keer een autobus rondrit

Wat is deze stad rijk --steeds rijk geweest

Vroeger dacht ik -en velen met mij?-dat je als je Moskou en St Petersburg gezien had , je alles gezien had

Niets is minder waar!!

Ik heb dit verlof al zoveel moois en onverwachts gezien.

Natuur, maar ook zoveel onverwacht mooie steden.

De bustoer is goed.

We bezoeken ook het museum-huis van Gorki.

Dat was een rijke man , wat een groot huis!

Alle buildings, of toch vele ervan zijn een foto waard.

Ik heb er helaas maar een paar kunnen fotograferen.

Een kaartenset gekocht.

Het Kremlin is de moeite waard.

Het bevindt zich op een heuvel, met uitzicht op de Volga.

In het Kremlin is er juist een herdenking van het 500 jarig bestaan van de vloot.

Daarna nog 45 min om de stad zelf te ontdekken.

Deze stad , de derde van Rusland -is opvallend rustig

Bijna geen auto's of toch niet hier in het historisch centrum.

Deze cruise begint me echt te bevallen.

Helaas zijn we vandaag al halfweg.

We verlaten nu de Volga en varen via de Oka rivier terug naar Moskou.

In een café krijg ik een pokemon als wisselgeld.

Nog steeds geen GSM ontvangst.

19u30 Pavlova is een rustig dorpje met veel mooie huizen.

Ze hebben hier een museum van miniaturen en een fabriek van bewerkt bestek.

Helaas te laat om nog foto's te nemen

Dit dorp heeft geen brug maar een aaneengesloten geheel van pontons

Al om 11u15  ipv  om 14 u toegekomen.

Dat geeft ons dus extra tijd om de stad te verkennen.

In de namiddag willen de zusters van het klooster geen mensen in jeans of in korte broek binnen laten

OK voor mij, ik maak een wandeling door het oude stadsgedeelte.

Prachtige oude huisjes gezien, een aantal moto's gefotografeerd, 2 cassettes en 2 CD's gekocht.

Zeer warm

s'Avonds aan boord humoravond.

Wij, de Japanners, de Braziliaan en ik zitten in de jury

De anekdotes verstaan we maar half

De proeven daarentegen zijn echt grappig

Kasimov is een dorp.

Geen treinverbinding, geen elektritskja, natuurlijk ook geen vliegveld

Wel veel auto's

De stad is speciaal omdat vroeger hier de helft Russisch en de helft Tataars was.

Ze hebben hier dus uientorens van de orthodoxen maar ook de minaretten met de halve maan van de Tataren.

Vroeger had men ook 2 aparte ziekenhuizen , 2 aparte scholen..

Voor zo'n klein dorpje!

Hier zijn zelfs bijna  geen geasfalteerde wegen

Een echt verschil tussen een russisch en een tataars houten huisje heb ik niet kunnen ontdekken

s'Avonds Miss Professor Zvankov verkiezing.

Hilariteit alom als er een als vrouw verklede rus opdaagt die ook wil meedoen

Wij als jury hebben ereplaatsen

Sfeer alom

s'Avonds nog lang naar de sterren zitten kijken.

Verschillende vallende sterren gezien , een paar wensen in gedachten gehad

De discotheka duurt vandaag tot 1u

Vandaag dag op het water.

Geen verveling echter.

Je moet per dag al 3 keer een 3-4 gangen doorstaan.

Om 11 u is er een optreden van alle kinderen aan boord.

Om 12 u worden we uitgenodigd door de kapitein voor een kijkje in de stuurhut.

Om 3 u terug eten.

dan in het zonnetje genoten van het uitzicht.

We zijn niet echt ver van Moskou en toch zie je hier ganzenhoeders , koeien zo vrij als in Siberie, een boot van het leger met tanks en artillerie?

Ik krijg nog steeds veel bezoek van Russen die met mij willen praten.

8u weer eten.

9u Showavond. Afvallingskoers in mime .Veel sfeer.

Daarna discotheka en sterren kijken.

Ivanovo is de geboorteplaats van een belangrijke poeet Esini.

Hij heeft hier in dit dorpje van 50 huizen , gelegen op een heuvel met uitzicht op de kronkelende rivier de meeste tijd van zijn leven doorgebracht.

Interessante musea;

Deze namiddag is het feestdag.

Van 3 tot 5 is het repetitie.

De feestdag houdt in dat we de God Neptunus en zijn vrouw moeten overtuigen dat ze ons de rivier Moskva weer laten  opvaren, zodat we naar huis, naar Moskou kunnen.

Alle rollen worden gespeeld door medereizigers.

Ongelooflijk welk optreden de russen kunnen verzorgen met slechts 2 uur repetitie.

Na zang, dans en voordracht varen we rond 8 u de Moskva weer op.

Ik krijg een diploma voor mijn deelname in de jury.

Verder zonnen op het zonnedek.

Terug GSM ontvangst.

Ik krijg veel te veel bezoek.

Aankomst in Moskou.

Roerend moment door alweer afscheidsmuziek op de boot.

We komen toe in boot-station-zuid.

Van ver zien we de toren van de universiteit.

dit is een beetje thuiskomen.

Een russische betaald mijn busrit.

Slechts 12 uur  tot  het vertrek van mijn trein naar Astrachan.

Ik vul mijn dag met e-mail , kranten lezen , wandelen door de stad.

Wat is Moskou toch altijd druk.

De metro wordt dagelijks gebruikt door 10 miljoen reizigers.

zo voelt het ook , het is altijd even wennen.

Vannacht om 0u32 trein naar Astrachan;

s'Avonds in de wachtzaal van Pavlets station kennis gemaakt met een echte ' zwarte priester'.

hij heeft zijn kerk in Nizni Novgorod.

hij geeft me miswijn , honing , een boek in Oud-slavische taal, een reis-ikoon kado.

omdat dit toch niemand zal willen geloven vraag ik een andere wachtzaal-café-bezoeker om van ons een foto te maken.

Je maakt hier ook wel alle dagen iets mee.

Deze trein is heel anders.

Niet zo netjes en het lijkt wel een boemeltrein;

Zelfs in de meest onooglijke stationnetjes stopt hij om mensen in en uit te laten stappen.

Deze staan niet allemaal op ons reisschema , dus verwarrend;

bovendien is het een gaan en komen van mensen , en steeds is er verwarring over de plaats waar men moet gaan zitten. Grote discussies!

er proberen ook een aantal mensen zwart te rijden.

Ze doen zich voor als verkopers.

Onze provodnikken roepen de politie en in het volgende stationnnetje gaan ze er onder begeleiding uit.

Warm!!!

Eerste indruk van Astrachan was er één van ' waar ben ik nu terrecht gekomen'?

Vandaag eerst naar de Avir.

Helaas ze zijn slechts om 14 u open.

De bus genomen naar het station.

Verwarring alom!

Uiteindelijk gevonden waar ik moet zijn om een ticketje te kopen;

Na 3 u ben ik het wachten beu.

Ik steek de straat over en koop een ticket voor de nachtbus naar Pjatigorsk.

Ik vertrek woensdagavond om 19u30 en zal er donderdag morgen 9 u zijn.

Nieuwe avonturen dus!

Gevaarlijk?

Gister avond is hier in Astrachan een bom ontploft op de markt.

Daarna terug naar de Avir

Een hele rij wachtenden voor mij.

Na een bezoek aan kantoren 6-7 en 9 , krijg ik uiteindelijk een klein papiertje in handen waarmee ik morgen tussen 14 en 18 u mijn paspoort mag komen halen, kost 127,5 r.

Verder , na een bezoek aan Intourist ( zij xeten van niets ) , naar een firma Beligorod die tochten organisseerd naar de lotusvelden in de Astrachan-delta.

Helaas , zonder paspoort willen ze mij niet inschrijven.

Bovendien ben ik morgen dan een hele dag weg , en ik moet terug naar de Avir;

Wie weet wat er gebeurd als je je paspoort niet gaat afhalen?

Ik verstuur nog wat kaartjes en geniet van het zwoele weer.

Vandaag weer een hectische dag.

Het is hier ook zo warm.

32 gr en iedere nacht regent het hier , dus het voelt als een sauna.

Vandaag overal zwarte vlaggen voor de 8 doden en de 50 gewonden van de aanslag zondag op de markt.

Eerst gemaild , dan zijn ze thuis gerust als deze aanslag bij hun in het nieuws komt.

Dan naar het Kustodiev museum;Mooi.

Daarna naar de Avir.

Mijn pqspoort is nog niet klaar , om 17 u terugkomen.

Naar het priroda museum waar ik het onmiddellijk aan de stok krijg met één van de medewerkers over het betalen voor het nemen van foto's.

Ze hebben hier een Beluga van 1.000 kg , die had 250 kg caviaar in zich.

Vroeger waren ze nog zo dik.

Deze was zo +- 70 jaar oud.

Terug naar Avir, paspoort eindelijk in orde.

Ik kan morgen dus naar Pjatigorsk.

Ik relax wat met een biertje.

Vandaag wat interessante gesprekken gehad met Russen van hier en elders.

Die van elders vinden het hier ook heel warm.

De ganse dag van schaduwplekje naar schaduwplekje gevlucht.

Wat sibirskoje Korona's gedronken en veel ijsfrisco's.

Die met aarbeien zijn ook heel lekker.

Heb iets gegeten als een smoutebol , maar in de vorm van een calemmar.Lekker en vers gebakken.

In de wachtzaal van het autobusstation bezoek gekregen van de Jehova's Getuigen.

Ik heb nu een Wachttoren  in t russisch.

19u30 , bus 511 plaats 21 naar Pjatigorsk.

Pas om 20 u vertrokken door strenge pascontrole.

Iedere pas wordt gecontroleerd, van waar je komt , waar je naartoe gaat.

De Tjsetjeens uitziende mensen worden uit de bus gehaald voor extra controle.

Niemand protesteerd.

Er waren dan ook kinderen onder de doden van de bomaanslag op de markt.

1 km verder , eerste GAI post , weer controle.

5 km verder , 2de GAI post , nog eens controle , volgende GAI post..

Veel legeruniformen gezien en veel kogelvrije vesten.

Sukkelaars in zo'n hitte.

We rijden verder tot +- 1u30.

We zijn nu in Kalmukkie.

Dit is een boedhistische Autonome Regio.

In tegenstelling van wat ik dacht zijn alle huizen hier van steen.

Het is hier natuurlijk woestijngebeid en dus geen bomen.

Heel veel nieuwbouw , veel cafe's en kiosken

Het is hier overal bal , er wordt veel in openlucht gedanst.

We stoppen aan het busstation voor een eetpauze.

Om 2 u wil de bus niet meer starten.

Om 2u30 komt er een taxi met olie toe.

Rond 4 u zijn we terug op weg.

Onze bus zal nog 3 keer in panne vallen.

Niemand klaagt , dat kan gebeuren.

Uiteindelijk komen we om 14u30 toe in Pjatigorsk, 7 u te laat.

Pjatigorsk is warm en ligt tegen een berg aan op 1.000 meter hoogte.

Dus steeds bergop  en bergaf wandelen.

Het is een gezellig stadje , het bevalt me hier direct.

Na een sanatorium--volzet--hotel Intourist--800 r , beland ik in Hotel Pjatigorsk, 160 r in het centrum van de stad.

s' Avonds nog naar het treinstation.

Alle treine  zitten vol.

Ik kan nog weg op 26 augustus als ik vertrek uit Mineraldi Voda.

Ik zal dan op 28 augustus terug in Moskou zijn.

Dan nog wat van het terrasweer genoten.

Steur, frietjes, salade en een biertje voor 89 r;

Vakantie!!

Vandaag de stad verkend;

Ik wandel helemaal tot aan de kabelbaan.

Mooi uitzicht , maar te bewolkt voor mooie foto's

Wat gezellig kuieren hier.

Ik oop een excursie naar de Elbrus, 200r.

We moeten ter plekke nog 200 r  extra betalen voor de drie kabelliften.

Daarna nog geld opgebrast aan cd's, bier en eten.

Calemars en steur op Moskouse wijze.

Vakantie!!

6u30 Vertrek excursie naar de Elbrus.

We rijden door dorpjes met alle poorten in grijs en blauw.

Hier en daar een moskee.

De meeste huizen hebben versieringen op het dak.

Schaapherders te paard, koeienherders, koeien alleen op wandel.

Ook veel nieuwbouw, grote stenen huizen .

Dan komen we dichter bij de Caucasus.

Helaas slecht weer , dus slechts af en toe een glimp van de hoge bergen.

Een koppeltje uit Rostov met hun zoon ontfermt zich over mij, ze zullen dat de rest van de dag blijven doen.

Eerst stoppen we aan een platform.

Dit is zoals een vlot en dient als voortzetting van de weg.

We worden naar boven getrokken en hebben daar een prachtig uitzicht.

Alle auto's gebruiken dit , dit is waarschijnlijk heel wat goedkoper dan de aanleg van een weg naar boven?

Weinig politie hier in vergelijking met Astrachan.

We zien maar 1 GAI post , hoewel we hier toch maar+- 100 km van Tsjetsenie rijden.

Verder naar de Elbrus.

Met 2 liften gaan we van 2350 naar 3000 en verder naar 3500 meter.

De Elbrus , de hoogste berg van Europa. Met 2 toppen.

Het is hier prachtig.

Fantastisch dat ik dit kan meemaken!

Ik neem een steen mee als souvenir en scheur mijn jeans.

Morgen een nieuwe  kopen.

Na een lekkere sjaslik rijden we 5 km verder en nemen daar een kabelbaan.

We zien de Elbrus ,nog eens maar vanuit een andere hoek.

Verder tot Narzan , waar we de bronnen bekijken.

Terug naar Pjatigorsk.

We zien de koeien op weg naar huis., de geiten , de ganzen.

De mensen die op het bankje voor hun huis zitten.

Eerst naar de markt inkopen doen.Nieuwe jeans ,250r , nieuwe veters, 6r;

Daarna opgeruimd.

Heel wat moeten achterlaten in de kamer wegens plaatsgebrek in mijn kleine rugzakje.

Onder andere mijn gemakkelijke open schoenen die ik gekregen had op de boot.

Dan rustig kuierend  door Pjatigorsk naar het station.

Daar moet ik de electriska nemen naar Mineralni Voda , daar vertrekt mijn trein naar Moskou.

Echt de toerist uitgehangen vandaag.Terrasje na terrasje richting station.

Zalm en steur gegeten, ijsfrisco's en bier.

Een breekbaar eendje gekocht als souvenir.

Hopelijk haalt het heelhuids Belgie.

De expres-elektriska kost 2,4 r meer dan de gewone 7,2 r.

In 40 min ben ik in het station

Ik wil een bericht sturen.

GSM batterij plat.

Heel het station afgezocht naar een stekker.

Uiteindelijk gevonden in de te-betalen-wachtplaats met TV. Oef!

s"Avonds nog een gesprek met een Georgier.

hij geeft zijn adres.

Als ik eens in Tbilisi ben moet ik maar langskomen.

Dit is een skori trein.1800 km in 30 u.

Veel gesprekspartners deze keer.

Een Georgier die een huis heeft in Georgie en één in Moskou.

Een dame uit Dagestan die woont in Voronesh, een man uit Pjatigorsk die woont in Jaroslavl, een Georgier die woont in Tsjoemen,, één uit Armenie.

Veel Georgiers , allemaal even vriendelijk.

We hebben urenlange gesprekken in onze gemeenschappelijke taal russisch.

Het landschap is golvend , helemaal zoals je je rusland voorstelt.Landelijk en hier en daar een dorpje.

Naar Milana.

Welkom als altijd.

Ik koop wat cadotjes.

Een theemuts voor mijn buren , een kussensloop , een samovar voor Herbert.

Ik ga weer op koopjesjacht.

daarna koop ik een fles champagne en een bekertje en installer mij daarmee op het Rode Plein.

Mensjes kijken en genieten!!

vlucht Moskou-Brussel