Cartagena en Murcia, Spanje, 2024, verslag en foto's.
Een van mijn dierbaarste vrienden maakte de opmerking dat ik blijkbaar in mijn Spaanse periode zit?
OK, mede door familiale omstandigheden blijf ik "dicht" bij huis en in Europa.
En daar heb ik zeker geen spijt van, ook "dichtbij" ontdek ik zoveel mooie plekjes.
En weer heb ik geluk met mijn keuze vele maanden terug, deze twaalf dagen zit ik in het warmste stukje van Spanje, 20-25 garden terwijl het thuis sneeuwt.
Ik wou naar Murcia en neem er Cartagena bij als tweede bestemming.
Cartagena werd mijn favoriet.
Cartagena ligt aan zee dus kan je uren gaan wandelen en genieten van het strand, de jachthaven, de vissershaven en de militaire haven.
Cartagena heeft niet alleen een romeins theater van zo'n 3000 jaar oud en wat oude burchten.
Het was en is nog steeds een zeer belangrijke militaire haven.
Hier werd de eerste torpedo duikboot ontworpen.
Er is nog steeds een werf voor bouw en reparatie van duikboten.
Uniek om zo'n boot te zien binnenvaren en om er zo dichtbij te mogen komen.
Cartagena heeft ook heel veel musea die allemaal gratis en bijzonder zijn.
Het maritime museum met de eerste torpedoduikboot , het leger museum met de grootste collectie miniaturen ter wereld.
Heel wat forten natuurlijk met zo een lange geschiedenis.
En het feit dat er nauwelijks toeristen zijn, ik languit kan liggen op een bank met de zon op mijn gezicht..kan het beter?
Na een week verkas ik naar Murcia.
Murcia is een veel grotere stad en er is veel meer te zien.
Er is een grote kathedraal, een mooi theater, een prachtig oud casino in mujedar stijl.
Ik ga naar de universiteit, ook prachtige gebouwen , bezoek hun museum waar de geschiedenis van iedere faculteit belicht wordt.
En voel me opeens oud.
De telefoon met draaischijf, de eerste IBM personal computer, nu in het museum..
Nog maar eens een prachtige reis met als bonus mijn broer die me s'morgens bij het ontbijt gezelschap hield en s'avonds geduld en mededogen opbracht als ik naar het happy hour wou.
Palma, Soler, Mallorca, Spanje, 2024. Verslag en foto's.
Mallorca zou een strand, wandel, fiets, en overwinteringsparadijs zijn.
Ik vlieg er naartoe om toch weer aan een stukje van de grijze, natte winter thuis te ontsnappen.
En neem mee : zonnecreme en zonnebril en een boek voor als het toch zou regenen.
Ik kies voor een hotel in de hoofdstad Palma, op 10 minuten wandelen van het trein- en busstation en van het oude stadscentrum.
Palma is een grote stad en het lijstje bezienswaardigheden die ik toegestopt krijg op de toeristische dienst is lang..
De klassiekers natuurlijk , een kathedraal, een kasteel, een fort, een haven, een wandelboulevard, een koninklijk paleis, musea, kerken, een oud stadscentrum met smalle straatjes en mooie oude huizen.
Zeker bijzonder vond ik het Can Balaguer museum, op zich al een prachtig oud herenhuis en ook binnenin kijk je je ogen uit op de prachtig ingerichte kamers.
Ook de fototentoonstelling in het centrum van militaire geschiedenis en cultuur was voor mij ook een wow-moment.
Ik maak ook een dagtrip naar Soler en Soler Port.
Je kan er heen met een toeristisch treintje, maar ik neem de bus.
Leuk weetje ,om de busrit vlotter te laten verlopen krijg je in Mallorca 40 % korting op je busticket als je met je bankkaart betaald en niet met cash.
Je scant je kaart bij het instappen en bij het uitstappen en zo gaat het inderdaad sneller.
Ik rij mee tot Port Soler en neem dan een wandelpad terug tot Soler.
Normaal is dit een zeer populair tochtje, maar ik kom welgeteld drie andere wandelaars tegen.
Hier begint de lente al en ik wandel tussen de eerste bloesem ...mooi, mooi, mooi!!
In Soler zelf is het al drukker.
Het is een mooi dorpje en de terrasjes zitten goed vol met toeristen aangevoerd met het treintje vanuit Palma en het trammetje vanuit Puerto Soler.
In Palma ga ik nog naar Chinees Nieuwjaar en Carnaval.
En ik kan al een eerste dag in short een lange wandeling gaan maken.
Ik verwacht natuurlijk een grote, drukke stad, maar als ik na een half uurtje het treinstation buitenstap hoor ik vooral toeters en veel geschreeuw.
Blijkbaar is dit een dag van vele stakingen, optochten, toespraken, vlaggen, ze zullen mij de hele dag achtervolgen.
Centraal in de stad is Piazza Maggiore met een Neptunus fontein , een binnen bangelijk mooi stadhuis, een basiliek, groot en vol kunst, het heeft wat mogen kosten.
Maar de topper voor mij is mijn bezoek aan het Pallazo dell' Archiginnasio, het eerste stukje universiteit in Bologna, gesticht in 1088 en daarmee de oudste universiteit van Europa.
Ik kon er alleen maar met mijn mond open staan kijken en blij zijn dat ik dit kon zien.
Natuurlijk is er nog veel meer oude schoonheid te bekijken in Bologna.
De streek hier heeft ook wat met scheve torens.
De toren aan de kathedraal van Modena staat scheef en hier in Bologna staat er van de twee hoogste torens er eentje bijna even scheef als die van Pisa.
Bologna beroemd zich ook op de titel van Little Venice .
Twee eeuwen geleden waren er hier nog veel open kanalen, er zijn er nu nog een paar fotogenieke.
Ferrara ligt ook op een half uurtje rijden van Bologna , maar dan maar het noordoosten.
De oude stad is nog nagenoeg helemaal ommuurd en staat ook al op de Unesco Lijst.
Pronkstuk is het Castello Estence in het midden van de stad, compleet met burchtgracht.
De lokale rijke familie voelde zich na een paar akkefietjes toch niet zo veilig en liet dus maar een fort bouwen midden in de al ommuurde stad.
De familie Este , Lucrezia Borgia was aangetrouwd ,heeft hier heel wat moois achtergelaten.
Vele mooie paleizen, overdadig gedecoreerde kerken waar de kader rond het schilderij soms meer werkuren moet gekost hebben dan het schilderij zelf.
Binnen de stadsmuren heeft men de oude straatkeien behouden, je hebt dus overal smalle fotogenieke straatjes.
Je kan een wandeling maken in het joodse-, in het middeleeuwse-, in het renaissance- en in het deel waar ooit de Po nog vloeide volgen, en natuurlijk zijn daar nog de stadsmuren , een mooie groene oase nu.
Na een operatie in 2012 moest ik van mijn arts het kalm aan doen maar ik mocht wel vliegen en dus dacht ik dat in Yerevan en Tbilisi op een bank gaan zitten interessanter zou zijn dan te gaan werken.
Als ik nu mijn blog terug lees heb ik blijkbaar toch niet zoveel op die bank gezeten.
Voor de liefhebbers van nog eens echte eerste indrukken... de eerste keer komt nooit terug..de blog is er.
zoeken op 2012.
Toen vond ik Georgie al tof, dus nog eens terug.
Een nachtvlucht met dekentje, een aankomst midden in de nacht en wachten tot de gewone bus rijdt....bus 337, kostprijs 35 cent, betalen door je creditcard te scannen.
Tbilisi is na 12 jaar eigenlijk niks veranderd.
Wandelen door oud Tbilisi voelt als wandelen in een postkaart.
Wandelen over Rustavelli Avenue...er zijn wat shopping malls bijgekomen.
Wandelen over David Aghmashenebeli Avenue en Saarbrucken Square...mooi..mooi...mooi..
De vele, vele kerkjes met al die mooie eeuwenoude iconen, de moskee voor zowel soenieten als sijieten, uniek, de synagoge, welkom bezoeker..
Heel veel street-art, heel veel gelukkige honden en katten, vrij om te gaan en te rusten waar ze willen en geliefd door iedereen.
Heel veel zeer dure auto's en dure hotels , maar ook zeer oude auto's en scheefgezakte krotten.
Da's de echte charme van Tbilisi, alles woont-leeft gewoon naast elkaar.
Wie het eten in Georgie niet lekker vind moet naar een dokter.
Wie het wel lekker vindt en iedere morgen zijn bordje leeg eet in zijn hotel, vind de volgende morgen meer op zijn bord.
En dan zijn er natuurlijk nog de Georgiers zelf ..gastvrij, vriendelijk, behulpzaam.
Een van mijn dierbaarste vrienden maakte de opmerking dat ik blijkbaar in mijn Spaanse periode zit?
Mallorca zou een strand, wandel, fiets, en overwinteringsparadijs zijn.
Ik maak een daguitstap naar Bologna.
Ferrara ligt ook op een half uurtje rijden van Bologna , maar dan maar het noordoosten.
Voor mijn laatste dagen neem ik de trein maar Toscane.
